relayer

Εγώ να πω σε σχέση με την εμφάνιση των Fates Warning στη Λάρισα ότι εάν είσαι ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑΡΑ και έχεις στη "φαρέτρα" σου ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ αφήνεις τους οπαδούς σου με το στόμα ανοικτό, ακόμα κι αν έχει πολύ ζέστη (κόλαση το clubάκι), ακόμα κι αν ο Alder δεν μπορεί με τίποτα πια να τραγουδήσει όπως παλιά (ήταν όμως αξιοπρεπής), ακόμα κι αν ο ήχος είναι τελείως λάσπη (οι ηχολήπτες στη Λάρισα πρέπει να έχουν τυρί στα αυτιά!). Παρ' όλα αυτά το setlist των Fates ήταν τόσο ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟ που άξιζε παρά την ταλαιπωρία του αυθημερόν από Θεσ/νίκη. Τα support acts -δυστυχώς για ακόμα μία φορά- τα ξεχάσαμε με το που πάτησαν στη σκηνή οι Fates. Οι Zeus πολύ κάτω του μετρίου θέλουν πάααρα πολλή δουλειά για να ακουστεί σωστά το "oriental metal" που επιθυμούν να παίξουν, οι δε Innosense ενώ φαίνεται ότι είναι πολύ δουλεμένο συγκρότημα με καλές συνθέσεις (αν και ο τραγουδιστής τους μου φάνηκε σαν ακόμα ένας κλώνος του Geoff Tate), χαντακώθηκαν τελείως από τον απαράδεκτο ήχο και τον ελαττωματικό εξοπλισμό (το ασύρματο μικρόφωνο του τραγουδιστή ήταν χαλασμένο!!!). Όσον αφορά τους Dream Theater το νέο τους single είναι πολύ υποσχόμενο και δείχνει την επιστροφή τους μετά από πολύ καιρό στις καλές μελωδίες... Ας ελπίσουμε να είναι έτσι και το υπόλοιπο άλμπουμ.-

Εξωφρενικά τέλειοι οι Camel. Τους είδα το 2000 και μου σηκώθηκε... η τρίχα με τις σολάρες του Latimer αλλά και το γενικό συνθετικό & παικτικό επίπεδο. Είναι γίγαντες του progressive από το "Camel" έως το "A Nod & A Wink". Και βέβαια progressive δεν είναι τόσο η τεχνική, αλλά κυρίως η μουσική εξέλιξη και οι εξαιρετικές συνθέσεις. Και αν βρίσκουν κάποιοι τη ντροπή της μουσικής στο prog είναι τουλάχιστον αφελείς... Θα έπρεπε όμως να υπάρχει άπλετη ντροπή σε όσους κομπλεξικούς αδυνατούν να αντιληφθούν (πόσο μάλλον να συνθέσουν ή έστω να εκτελέσουν) το μεγαλείο της εν λόγω μουσικής... αλλά επειδή δε βλέπω να κοκκινίζει κανένας, ας ελπίσουμε τουλάχιστον να έχει ξεπεράσει ο Latimer το σοβαρότατο πρόβλημα της υγείας του. Πάω να ξανακούσω το Rajaz...

Δε θα κάτσω να ασχοληθώ με την ποιότητα του ήχου και τις εντάσεις της μίξης ούτε με το πόσο πειθαρχημένο και δουλεμένο ήταν το συγκρότημα δοθέντος ότι η ηχογράφηση είναι κατά μεγάλο μέρος live και φαίνεται ότι δεν πρόκειται για παραγωγή επίσημου άλμπουμ, εξάλλου όλα τα παραπάνω "μειονεκτήματα" διορθώνονται πανεύκολα με πρόβα, εξάσκηση και σωστή ηχογράφηση. Αυτό που δε διορθώνεται με τίποτα και για αυτό μετράει τα μέγιστα είναι η σύνθεση. Και το τραγούδι σας φίλε bluezlick είναι τρομερά ποιοτικό μολονότι προσκυνάει και δανείζεται πολύ από Latimer & Anderson. Πάρα πολύ σημαντικό επίσης ότι δεν ακούγεται σαν να παίζει Ελληνικό συγκρότημα. Τι άλλο να πω ξαναρχίστε ΑΜΕΣΩΣ να παίζετε μπορεί να μη βγάλετε λεφτά από αυτό το είδος μουσικής αλλά η ηδονή της δημιουργίας είναι ασύγκριτη. ΕΥΓΕ ρε φίλε καιρό είχα να ακούσω κάτι τόσο ουσιαστικό στο noiz...

Δίκιο έχεις μάλλον έπρεπε να πω αλλά και -σε μερικά σημεία- η φωνή. Παρεπιπτόντως είναι καλή η φωνή πάνω από το μέσο όρο...

Ήχος και εκτέλεση μου άρεσαν... αλλά από εκεί και πέρα μου φάνηκε τόοοοσο 1000παιγμένο και με μία ατμόσφαιρα "dog-rock" στην οποία συμβάλλουν μάλλον και οι (επίσης 1000ειπωμένοι) στίχοι αλλά και η φωνή... Βέβαια για τα καψούρικα ελληνικά FM (όπου μάλλον απευθύνεται) μια χαρά είναι...

Τετραμελής ροκ μπάντα από τη Λάρισα;;; Rockfour!!!

Εγώ είδα ΤΟ show στο Βερολίνο στις 15-6-2011. Εκεί ούτε το "Fuck the governement" ούτε το ότι έπεφτε σαν βόμβα το σήμα της mercedes ενόχλησε κανέναν αντιθέτως προκάλεσε (όχι γηπεδικά) χειροκροτήματα. Εδώ κάποιοι φαίνεται ότι θέλουν να βρίσκουν πάντα κάτι για να γκρινιάξουν. Κατά τη γνώμη μου όμως, εάν κάποιος κατέχει μία στοιχειώδη μουσική αντίληψη καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν ψεγάδια στο ανυπέρβλητο έργο του Ρότζερ. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τόσο μικρός σαν μουσικός ακροατής και παίκτης και ειδικά σε κάποια σημεία όπως με η εισαγωγή και το "bring the boys back home", δεν πίστευα στα μάτια μου και τα αυτιά μου... Απλά ο Ρότζερ βρίσκεται σε άλλη κατηγορία και παίζει μόνος του... είναι ο ορισμός της μουσικής τελειότητας, προοδευτικότητας και διαχρονικότητας και είθε να συνεχίσει να μας παιδεύει και να μας ψυχαγωγεί για πολλά χρόνια ακόμα.-

Πιο πολύ προς prog-metal παρά προς post μου φάνηκε φίλε. Έχω την εντύπωση πως ηχητικά το rhythm section είναι χαμηλά στη μίξη. Επίσης συνθετικά είναι λίγο βαρετό μήπως 6:45 είναι μεγάλη διάρκεια;;; Πάντως το σόλο από το 1:50 και μετά πολύ ωραίο. Γενικά πολύ καλή προσπάθεια για demo, είναι υποσχόμενο και με (πολύ) δουλειά πιστεύω ότι έχει τις δυνατότητες να καταλήξει σε ένα καλό τραγούδι.

Λοιπόν... Αυτό μου άρεσε πιο πολύ από κάποιες προηγούμενες φαντασίες που ανέβασες είναι πολύ πιο ουσιώδες με λιγότερες "μπουρμπουλήθρες" και περισσότερο συναίσθημα και επίσης δεν το βρήκα καθόλου depressing... Κάνει όμως μια κοιλιά περίπου από το 2:00 ως το 2:50 την οποία εγώ θα αφαιρούσα εντελώς όπως άλλωστε και το σημείο που δεν είναι δικό σου... Κατά τα άλλα άψογη εκτέλεση, ωραίο ηχόχρωμα και πολύ καλές μελωδίες... Μάλλον πρέπει να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνεις μουσική για τον κινηματογράφο ή για δραματικές σειρές στην τηλεόραση... Μπράβο tritona και εύχομαι καλή χρονιά σε όλους τους noizers! :)

Πολύ καλή προσπάθεια, progressive και ταξιδιάρικη... Το πιο σημαντικό είναι ότι ως σύνθεση στέκει ΠΑΡΑ πολύ καλά! Απο εκεί και πέρα όλα τα εκτελεστικά, ενορχηστρωτικά και ηχητικά θέματα και ειδικώτερα η προφορά του τραγουδιστή που προαναφέρθηκε, όπως και η ερμηνεία του που είναι επίπεδη στη συγκεκριμένη εκτέλεση βελτιώνονται... Επομένως συνεχίστε τις προσπάθειες και αναμένουμε κι άλλα...!

Είναι η γνωστότερη και (μάλλον) η πιο αποτελεσματική μέθοδος παγκοσμίως... Άντε καλή αρχή φίλε!

Είναι φυσικό να μη μπορείς να τραγουδάς καλά μετά από τόσα χρόνια... Το τσιγάρο βλάπτει πολύ και ακόμα και ο Coverdale που αναφέρθηκε ότι φτάνει στο Θεό παραπαίει τα τελευταία 10 χρόνια κι όσοι τον είδαν Live ξέρουν... Δυστυχώς η ανάκτηση του εύρους, μολονότι είναι δυνατή με ασκήσεις κόψιμο του τσιγάρου γυμναστική μεγάλη κατανάλωση νερού και διατροφή, θέλει πολύ χρόνο και κόπο και συνεχή καθημερινή ασχολία 2-3 ώρες... Οι επιλογές που έχεις είναι : 1) το κατέβασμα της μεθόδου του Brett Manning και η καθημερινή εξάσκηση (τρομερά δύσκολο αλλά και τρομερά ενδιαφέρον) και 2) το κατέβασμα των τραγουδιών όσους τόνους χρειάζεται για να ταιριάζουν στη φωνή σου (πολύ πιο εύκολο αλλά καθόλου ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου). Καλή τύχη...

Το κακό με την ευκολία της τεχνολογίας είναι ότι σχεδόν όλοι πλέον την έχουν δει "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers"... Και δυστυχώς αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μέτρια αποτελέσματα, αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

Είναι 2 διαφορετικά πράγματα όπως προελέχθη. Και τα 2 αξιόλογα όπως επίσης προελέχθη εαν εκτελούνται με αρτιότητα. Βέβαια είναι μεγαλύτερη μαγκιά και μεγαλύτερη απόλαυση για ένα μουσικό το να μπορεί να δημιουργεί το δικό του υλικό και να το αποδέχεται ένα μεγάλο μέρος των ακροατών. Από εκεί και πέρα το να επιδίδεσαι μόνο σε διασκευές το βρίσκω ανούσιο από ένα σημείο και μετά διότι προδίδει την ανικανότητά σου να δημιουργήσεις μία μελωδία που θα κινήσει το ενδιαφέρον του κοινού... Επίσης οι διακευο-μπάντες έχουν καταντήσει σαν το σκυλάδικο, ίδιο πρόγραμμα (τα εκάστοτε χιτάκια της εποχής) ίδια εμφάνιση-κίνηση, ίδιες ατάκες και ίδιο αλληλοθάψιμο... Τέλος δεν είναι σύμπτωση που σχεδόν όλοι οι διασκευαστές δηλώνουν ότι ΘΕΛΟΥΝ να φτιάξουν δικό τους υλικό αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είτε δεν το καταφέρνουν είτε το καταφέρνουν με γραφικά αποτελέσματα... Βέβαια εφ' όσον ο "κόσμος γουστάρει" εμένα μου περισσεύει...

@pickingman Πολύ ωραίο και μελωδικό παίξιμο και στα δύο κλιπ (φαστ & σλόου) όντως θέλεις λίγο δουλειά στην καθαρότητα του ήχου σου όμως έχεις ωραίες και πολύ μελωδικές ιδέες και αυτό είναι η μεγάλη μαγκιά της υπόθεσης "κιθαρίστας"... Συνέχισε να ασχολείσαι έχεις τα φόντα να γίνεις πολύ καλός!!! :) :) :) @stevie@ Ρε μ@λ@κ@ όταν θέλεις παίζεις εξωφρενικά ωραία... Και αυτά τα γρήγορά σου (πάλι τα ίδια λέμε...) πολύ καθαρά και μελωδικά ρε π@@στη μου... Μπράβο τι να πω... Καμία σχέση με την άμστελ... Φιλάκια!

Ωραίο το σόλο με τη μπύρα απέκτησε ένα "λάιβ φήλινγκ"... Γενικά βέβαια η απόπειρά σου είναι για τον π@@τσο όπως έχεις ήδη καταλάβει και μόνος σου φίλε stevie@... Γι' αυτό άντε τράβα μελέτα τα πρωτότυπά μας κομμάτια και άσε τις μ@λ@κίες και τα μεθύσια μπεκροκανάτα τραχανοπλαγιά!!!!! Αν όμως σώνει και καλά τη βρίσκεις με το να μας ζαλίζεις τον έρωτα με τις π@π@ριές σου, σταμάτα τουλάχιστον να πίνεις άμστελ είναι ότι χειρότερο σε ποιότητα, κάνε μία κάιζερ βέρσιον την επόμενη φορά...

Κατ' αρχήν μη φοβάστε ότι θα κάνετε κακό στη φωνή σας με μερικά μαθήματα, μερικές πρόβες, ή μερικές συναυλίες... Χρειάζεται να την κακομεταχειριστείς για αρκετό χρονικό διάστημα (π.χ. 2-3 σαιζόν σε σκυλάδικο) ώστε να την καταστρέψεις... Από κει και πέρα ο σωστός δάσκαλος είναι αυτός που θα σε κάνει να προοδεύεις σε έκταση, άρθρωση, ηχοχρώματα κτλ. κτλ. κτλ. Για παράδειγμα αν με κάποιο δάσκαλο μετά τα 4-5 πρώτα μαθήματα "χτυπάς" νότες που πριν δε μπορούσες και παράλληλα δεν κουράζεσαι και δεν "κλείνεις" τότε είσαι σε καλό δρόμο... Αν κάποιος σου πει "αυτή είναι η έκτασή σου με αυτή γεννήθηκες και με αυτή θα πεθάνεις" όπως δυστυχώς κάνουν οι περισσότεροι δάσκαλοι κλασικού τραγουδιού που η asgartha εκθείαζε προηγουμένως τότε τρέξε μακριά... Επίσης μη περιμένει κανείς ότι θα γίνει καλός τραγουδιστής σε μία μέρα χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύ δουλειά για να μπορέσει κάποιος να σταθεί σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο... π.χ. το ότι θα χτυπήσεις μια high tenor C στο μάθημα δε σημάίνει ότι θα τη χτυπάς όποτε θέλεις και στην πρόβα, στο στούντιο, ή στο live... Κατά τα άλλα συμφωνώ με όσα προαναφέρθηκαν για τεχνικές, ρετζίστρα κτλ. Και η μέθοδος του Brett Manning γ@μ@ει...

Ε πως να μη πάθεις πλάκα... Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους ροκ κιθαρίστες που έβγαλε η φύση... Και πολύ καλός τραγουδιστής επίσης... Εκτός από τους toto και τα προσωπικά του, μάλλον ούτε και ο ίδιος πια δε θυμάται σε πόσα άλμπουμ έχει κάνει session είτε σαν κιθαρίστας, είτε σαν συνθέτης... Πολύπλευρος, ουσιώδης, μελωδικός, υπερτεχνικός τα έχει όλα ο τσ@γλ@νος!!! Όσοι είδαν τους ΤΟΤΟ στην Αθήνα ξέρουν... Οι υπόλοιποι καλό θα ήταν να μάθουν, ειδικά αν δηλώνουν κιθαρίστες... ;)

Είναι μία από αυτές τις στιγμές που ότι και να να πούμε λίγο θα είναι... Γιατί το ΜΕΓΑΛΕΙΟ του συγκεκριμένου ανθρώπου δεν περιγράφεται με λέξεις... Ευτυχώς που τα αξεπέραστα μουσικά έργα του μιλούν από μόνα τους και θα παραμείνουν ΑΘΑΝΑΤΑ για πάντα... Η συγκεκριμένη απώλεια είναι από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της μουσικής γενικότερα και όχι μόνο του heavy metal... Ελπίζω να συνεχίζεις να συνθέτεις και να τραγουδάς όπου κι αν βρίσκεσαι... "WHENEVER YOU DREAM YOU' RE HOLDING THE KEY IT OPENS THE DOOR TO LET YOU BE FREE AND FIND YOUR SACRED HEART..."

Ναι, το τραγούδι έγινε cool αν και ο στίχος θέλει κάποια βελτίωση διότι περιέχει μερικές σούπες... Πάντως το secret... μου άρεσε περισσότερο από το άλλο κομμάτι των construction του οποίου η μελωδίες είναι 1000παιγμένες... οι οποίοι construction φαίνεται να έχουν δυνατότητες, αλλά θέλουν πολύ δουλειά ακόμη σε όλους τους τομείς και ελπίζω να δουλεύουν γιατί είναι κρίμα να μείνουν στο επίπεδο που άκουσα...

Έτσι ντε... Άν είναι να ανεβάζεις τέτοιες ωραίες μελωδίες με το γνωστό σούπερ παίξιμο μη μασάς φίλε Stevie@ και ανέβαζε αν θέλεις και από μία κάθε μέρα... Α Ψ Ο Γ Ο Σ!!! Κατά τα άλλα μην παίρνεις αέρα, ισχύει πλήρως το "ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΙΘΑΡΙΣΤΕΣ/ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΣΡΕΝΤΙΝΓΚ" ή αν προτιμάς "ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΡΕΝΤΙΝΓΚ/ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΙΘΑΡΙΣΤΕΣ" και αυτό ακούγεται ωραίο...

Εκτός από το ότι συμφωνώ με το Νικολα να σου πω απλά ότι οι περισσότεροι Perfect pitchers εκνευρίζονται και δυσκολεύονται να συντονιστούν με τους λοιπούς κοινούς θνητούς και το απόλυτο όπλο τους οδηγεί στην απόλυτη μουσική μοναξιά...

Tο ότι είσαι γ@μ@τος παίκτης φίλε Stevie@, το ότι έχεις πετύχει το πιο γ@μ@το karma στο noiz, καθώς και το ότι έχεις κάνει τα πιο γ@μ@τα και αστεία σχόλια/χαρακτηρισμούς προς διάφορους noizερς το μάθαμε καλά πλέον... Εδώ όμως παρότι το παίξιμο κινείται στα γνωστά σου υψηλά επίπεδα, ως "φάση" το βρήκα λίγο βαρετό... Προτιμώ τα δικά σου χίλιες φορές γι' αυτό άντε αγόρι μου ανέβασε τίποτε προσωπικό κι άσε τους μίστερμπιγκ στην ησυχία τους... α, και μάθε και κιθάρα επιτέλους! Και γι' ακόμα μία φορά ας βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί το θεϊκό σύνθημα ετέρου μέλους του noiz (μπασίστα βέβαια...) "ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΙΘΑΡΙΣΤΕΣ/ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΣΡΕΝΤΙΝΓΚ!!!"

Λοιπόν... Συγχαρητήρια για τη γ@μ@τη ατμόσφαιρα που πέτυχες φίλε dittohead... Εμένα μου άρεσαν όλα ακόμα και το beat που όσο παλιό κι αν θεωρείς ότι είναι, πιστεύω πως φτιάχνει την ατμόσφαιρα που έλεγα... Θα μπορούσε ANETA να σταθεί ως εισαγωγή ή middle section σε ένα κομμάτι επαγγελματικής μπάντας ambient/kraut rock, ή prog rock π.χ. porcupine tree... Για ανέβασε και τίποτε άλλα γιατί φαίνεται ότι το 'χεις το πιο δύσκολο σπορ δηλαδή αυτό της έμπνευσης/σύνθεσης... Μύρια+ από μένα...

Είναι μεγάλη μαγκιά το perfect pitch... Αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο το να μπορείς να σκαρφίζεσαι μελωδίες που κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ακροατών και οδηγούν σε πολύ καλές συνθέσεις... Και φυσικά το perfect pitch μαθαίνεται (θα πρότεινα τη μέθοδο "dan lucas perfect pitch" που κατεβαίνει με το γνωστό τρόπο) με πολύ δουλειά βέβαια, ενώ η σύνθεση πολύ καλών τραγουδιών παραμένει ευτυχώς από τα λίγα προπύργια του "ή το'χεις ή δε το'χεις"... Και προτιμώ άπειρες φορές τη σύνθεση από οποιοδήποτε perfect pitch που στο φινάλε περισσότερο ποζεριλίκι είναι παρά ουσία...