Ωραίο θέμα ;D Αρχίζω :
Στα παιδικά μου χρόνια δεν μπορώ να πώ οτι είχα ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, μιας και ούτε οι γονείς μου ήταν ιδιαίτερα μουσικόφιλοι (εκτός από μια συλλογή ταλαιπωρημένων 45αριών με ρεμπέτικα και λαικά άσματα, δεν υπήρχε παρα μόνο ραδιόφωνο στο σπίτι), ούτε κι εγώ ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα, μιας και είχα τη μπάλα, το ποδήλατο και την κατασκευή/διάλυσηδιαφόρων "παιχνιδιών" να ασχοληθώ :D
Μια μέρα λοιπόν, 11 χρονών πρέπει να ήμουν, ψάχνοντας στην παλιά ντουλάπα, ανακάλυψα ενα κασετόφωνο, ξέρετε, από αυτά τα "πλακέ" που έπαιρνε και μικροφωνάκι (included) με διακόπτη rec-stop για την εγγραφή! "Εδώ είμαστε", λέω! Μαζί του υπήρχαν και μερικές παλιές κασέτες, ανάμεσα στις οποίες και ΜΙΑ με Σιδηρόπουλο στην Α' πλευρά και AC/DC στην Β' (τονίζω το ΜΙΑ γιατί ήταν η πρώτη μου κασέτα, μιας και μετά την ακρόαση φυσικά και περιήλθε στην κατοχή μου ;) ). Έτσι λοιπόν μπήκα στο τριπ της μουσικής γενικότερα.
Αφού δεν το πήρα απόφαση να γίνω drummer, όταν το ήθελα εκεί γύρω στα 12-13, στα 16-17 δειλά δειλά ξεκίνησα να τραγουδώ σε μια μπάντα με φιλαράκια στην οποία παίζαμε τις κλασικές metal διασκευές που παίζουν όλα τα παιδιά της ηλικίας αυτής (τότε τουλάχιστον), Sabbath, Maiden, Metallica κλπ...
Τη ίδια περίοδο, έπιασα στα χέρια μου μια κιθάρα (πρωτότυπο!!!), "ασχολήθηκα" λίγο καιρό μαζί της, αλλά τελικά αποφάσισα οτι δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου :D. Ο ξάδερφός μου τότε είχε ενα μπασάκι Aria Pro, το είδα, το περιεργάστηκα, και κάτι έκανε "κλικ" μέσα μου. Οπότε, μετά από αιματηρές οικονομίες, αγόρασα στα 19 το πρώτο μου μπάσο, ενα Washburn XB-105. 5άρι από μικρός, κι ας λένε διάφοροι τα δικά τους :D Εκτοτε, παίζω μπάσο και τραγουδώ, και όταν το κάνω, είμαι λεύτερος...
...εκτός από τις φάσεις που παίζω μπάσο προς το ζήν, λαικατς παουα ολ δε γουέη, αλλα και τι να λέει...