Walkman 40 χρόνια

είχα κι εγώ!!!!

 
Και μαλιστα η σειρα Walkman ζει και βασιλευει ακομα - ειναι ακομα ενας απο τους μεγαλους παικτες στο χωρο των high-end MP3 players*, η Sony πλεον ισως η μονη απο τα μεγαλα ονοματα ηλεκτρονικων που εχει παραμεινει στο χωρο. Το WM1A ειναι (apparently) απο τις καλυτερες επιλογες για καποιον που θελει/μπορει να σκασει ενα ΧΙΛΙΑΡΙΚΟ για mp3 player ?.

*Ναι, that is a thing that exists...

 
Walkman?

Never liked it.

 
Κι εγώ-κι εγώ είχα. Στο στρατό το είχα λιώσει στο Σοπέν! ? 

 
Το πρωτο μου walkman (αν και δεν περπαταγα, αλλα επαιζα τυμπανα ακουγωντας τον αμερικανικο  στα μεσαια  και ηθελα ελευθερα τα χερια μου) ηταν αυτο
radio.jpg

σε συνδυασμο με αυτο

spacer.png


epidesmos.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
αν και δεν περπαταγα, αλλα επαιζα τυμπανα ακουγωντας τον αμερικανικο  στα μεσαια 
 


Καλά ρε συ, το βρέφος θαύμα ήσουν?

Ακόμα δεν περπάταγες, και έπαιζες τύμπανα?

 
Τι μαυρομελέτη είχα ρίξει με αυτές τις μπούρδες... 

Κι εκείνη η στιγμή που πάνω στο ατελείωτο rewind/play rewind/play έφευγε το δάχτυλο και πάταγα το rec... ΠΩΩωωωω...?

 
Τώρα που τα ξαναβλεπω στη φωτό, το δεξί πρέπει να ήταν το καταγραφικο που χρησιμοποιούσα το '94-'95 για να ηχογραφώ τα κομματια όταν μάθαινα μπουζούκι. Μου ηχογραφούσε ένα κομμάτι ο δασκαλος, μου έδειχνε τη δακτυλοθεσια και εγώ πήγαινα σπίτι και το δούλευα.

Το αριστερό ήταν πολύ hightech για την εποχη. Πολύ μικρό, πολύ βαρύ και με κρυστάλλινο ήχο. Το αφήσα διότι τότε βγηκαν τα φορητά cd player. 

Τι μαυρομελέτη είχα ρίξει με αυτές τις μπούρδες... 

Κι εκείνη η στιγμή που πάνω στο ατελείωτο rewind/play rewind/play έφευγε το δάχτυλο και πάταγα το rec... ΠΩΩωωωω...?


Ασφάλεια είχε το δικό μου. Ένα πλαστικό που προεξέχει δίπλα στο rec. Άσε που στα πιο πολλά το rec δεν πατιωνταν μόνο του, αλλά ταυτόχρονα με το play.

 
Ασφάλεια είχε το δικό μου. Ένα πλαστικό που προεξέχει δίπλα στο rec. Άσε που στα πιο πολλά το rec δεν πατιωνταν μόνο του, αλλά ταυτόχρονα με το play.
Αμ εμένα δεν είχε. Συμπαρέσυρε το rec το play. Είχε μια μικρή σκάλα στην αρχή, έναν τζόγο, αλλά μετά όταν το πατούσες (είχε βαριά αίσθηση), πατιόταν μαζί και το play.

Τώρα που το σκέφτομαι, μεγαλύτερος και πιο ώριμα (μουυαααχαχα), υπήρχε μια καρμική δικαιοσύνη σε όλο αυτό το σκηνικό. Γιατί στα "δύσκολα" περάσματα, εκεί γινόταν το πολύ rewind/play rewind/play, αυξάνοντας κατά πολύ τις πιθανότητες να πατηθεί το rec, και να αφήσει στην κασέτα και στο κομμάτι ανεξίτιλα το σημάδι: Ντριγκι?ντριγκι?ντριγκι"Όχιρεπού..!!!"Ντριγκι?ντριγκι?ντριγκι.

Ήταν σαν να σου μιλάει ο κοσμικός νόμος και να σου λέει: "Φίλε, αν δεν το πιασες με την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη, δε θα το πιάσεις ποτέ. ΚΑΙ δεν θα το ξαναακούσεις επειδή έγραψες τη βρισιά ΑΚΡΙΒΩΣ στο "δύσκολο" σημείο που ήθελες να βγάλεις. Οπότε ή τράβα με τα ποδαράκια σου στον κασετά να στο ξαναγράψει, ή θα το παίζεις μια ζωή γαλλία."

Τους ερμηνεύεις αυτούς τους οιωνούς αν είσαι μικρό παιδί όμως;? Πού να τους ερμηνεύσεις...

 


Γράψε απάντηση...

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top