Ήρθε το καινούργιο Prophet. Και κάνει μόνο 399€ !!!

Δεν είμαι fan των αναλογικών synths, αν και ήμουν κατά διαστήματα κάτοχος μερικών. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω τη δουλειά που κάνει η Behringer στον τομέα αυτό, και ιδιαίτερα στον τομέα της τιμολόγησης των σύγχρονων αναλογικών. Ένα μέγα Εύγε λοιπόν στην εταιρεία που έδειξε στους αδαείς, στα fanboys και στους "ξύπνιους" της synth βιομηχανίας πόσο πρέπει να κοστολογούνται τα σύγχρονα αναλογικά synths που στηρίζονται σε αρχαία τεχνολογία και βασικές δυνατότητες. Η αρχή έγινε με το best seller Behringer Model D και η συνέχεια ήταν καταιγιστική.

Η τιμολόγηση των synths της Behringer πρέπει να θεωρείται το απόλυτο benchmark για την τιμολόγηση όλων των σύγχρονων αναλογικών synths. 

 Δεν ειναι θεμα τεχνολογιας οι χρεωσεις, εδω η Korg  χρεωνε οσο χρεωνε για το Kronos με τον atom χρεπι επεξεργαστη, για να μην πουμε για τις κιθαρες που ειναι δυο μαδερια με χορδες, η κατι αλλα ξεφτιλικια στυλ γυναικειες τσαντες και αθλητικα παπουτσια.

 Οι εταιριες απλα χρεωνουν οσα παραπανω μπορουν, και οσα ειναι διαθετημενος ο αγοραστης να δωσει. Υπαρχουν πολλοι που ειναι προθυμοι να τα σκανε χοντρα για πιο ακριβα μηχανηματα, θα υπαρξουν λοιπον και πιο ακριβες επιλογες. Αν καποιος εχει φραγκα και διαθεση να τα σκασει για ενα prophet 10, δε θα αλλαξει γνωμη με το pro- 800, αυτο ειναι το μονο σιγουρο.

Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι αυτούς που πούλαγαν minimoogs για να πάρουν DX7 στα 80z. 

Αν έρθετε στην θέση τους και στο σκεπτικό του τότε, καλά έκαναν γιατί αγόραζαν νέα τεχνολογία και νέες πρωτόγνωρες δυνατότητες. Και αν κάποια στιγμή η FM γινόταν (για οποιονδήποτε λόγο) το νέο μεγάλο hype νοσταλγίας και το DX7 πήγαινε σε 5Κ τότε.........

.... τότε θα ξεφορτωνόμουν το DSR2000 και θα έπαιρνα ένα μεταχειρισμένο αναλογικό μονοφωνικό χι χι χι χι.......!

καλα, δεν ήρθε ακόμα, γράφει 11-14 εβδομάδες αναμονή ?

(μπήκα πανύκα@bλος να το παραγγειλω)

manosx είπε:

 Δεν ειναι θεμα τεχνολογιας οι χρεωσεις...

Click to expand...

Για τις "συνήθεις ύποπτες" εταιρείες, απ'ότι φαίνεται όχι. Για τις υπόλοιπες ισχύει. 

Το θέμα "πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες" υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, κυρίως μετά την έκρηξη ενδιαφέροντος που έγινε για τα vintage αναλογικά synths και την εκτόξευση της τιμής τους στον Θεό. Έτσι, εκεί που κάποιος αγόραζε ένα μεταχειρισμένο Minimoog με $200 (τέλη '80s) ή ένα CS80 με $800 (μέσα '90s), ξαφνικά βλέπουμε το πρώτο στα $3-4Κ και το δεύτερο να φτάνει ως και τα $22Κ! H νέα γενιά άσχετων είχε σκάσει μύτη και αγόραζε όσο όσο ότι παλαιολιθικό υπήρχε στις αγγελίες. 

Αυτό φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο από τις "συνήθεις ύποπτες" εταιρείες του χώρου, που άρχισαν να κατασκευάζουν αναλογικά synths με specs των '60s και τιμές Ferrari. Και μπράβο τους, αφού ο πλανήτης είναι τίγκα στους ανίδεους που είναι διατεθειμένοι να δώσουν €6,000 για μια Minimoog ρέπλικα του 2023 (ναι, τόσο ακριβώς πωλείται αυτή η πατάτα στο Thomann?). Το κακό είναι ότι αυτή η τακτική (πουλάω ρέπλικα ενός Commodore 64 ακριβότερα από το τελευταίο Mac Pro) πέρασε και σε άλλες εταιρείες του αναλογικού χώρου (βλέπε πχ την DSI/Sequential) και το χειρότερο, βλέπουμε πλέον και εταιρίες με digital synths να κυκλοφορούν νέα όργανα με specs των '80s και τιμές-ανέκδοτο.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε digital synths με...8-voice πολυφωνία και 2-part multitimbrality στα €4Κ!
Να θυμίσω εδώ ότι ένα Yamaha SY77 είχε δύο sound engines, 32-voice πολυφωνία, 16-part multitimbrality, 16-track sequencer και 4 effect units, και όλα αυτά το 1989, ενώ σήμερα υπάρχουν πλέον synths με πάνω από 300-voice πολυφωνία. Τώρα πως φτάσαμε στο χάλι εν έτει 2023 να κυκλοφορούν bi-timbral 8φωνικά digital synths στα €4Κ και αυτό να θεωρείται Οκ από κάποιους απίθανους, τι να πω??
Υπάρχει τέτοια τραγική τεχνολογική άγνοια στις νέες γενιές, που φτάσαμε στο σημείο να διαβάζουμε σε forums του είδους συζητήσεις επί συζητήσεων για το αν ένα παραφωνικό synth είναι "πραγματικά" πολυφωνικό ή όχι!? Δηλαδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με τεχνολογικά ανίδεους, έχουμε να κάνουμε με τραγικά αμόρφωτους που μπερδεύουν την πολυφωνία ενός οργάνου με τον τρόπο που αυτό γίνεται πολυφωνικό. Απίθανα πράγματα. Και είναι πραγματικά να απορεί κανείς πως υπάρχει τέτοια ασχετοσύνη στην εποχή μας, με δεδομένη την δωρεάν και άμεση πρόσβαση στα πάντα και απ'όλους.?
Η άγνοια πληρώνεται, και μάλιστα ακριβά. Ας φάμε λοιπόν στη μάπα νέα digital synths με 2-part multitimbrality, 20-voice πολυφωνία, έλλειψη οθόνης (νέο φρούτο αυτό?) και τιμές πυραύλου της SpaceX.? Όσο υπάρχουν κορόιδα θα υπάρχουν και οι "ξύπνιοι" που θα τους τα τρώνε. Ο Uli Behringer και η εταιρεία του ευτυχώς έβαλε εν μέρει τα πράγματα στη θέση τους. Όσοι γουστάρουν τον ήχο των αναλογικών synths και δεν θέλουν εταιρίες-ανέκδοτα να τους πιάνουν τον κ@λο έχουν πλέον μια σοβαρότατη εναλλακτική. Οι άλλοι, ας πρόσεχαν.

 Οπου μπαινει η παρανοια των συλλεκτων και των επενδυτων, αυτα γινονται. Υπαρχουν Ferrari του '60 που ειναι ακριβοτερες, ΠΟΛΥ ακριβοτερες απο τις καινουργιες. Ειναι θεμα συλλεκτικοτητας, τεχνολογικα τις χωριζει αβυσσος.

 Η πολυφωνια εξαρταται και απο την αρχιτεκτονικη του Synth, αν ας πουμε αυτο εχει αναλογικα φιλτρα πεφτει η πολυφωνια, η αν κανει εξομοιωση σε γεννητριες αντι δειγματων παλι πεφτει. Ειναι θεμα επιλογης αν θα προτιμησει καποιος μεγαλυτερη πολυφωνια η τον ηχο μιας τετοιας αρχιτεκτονικης.

 Και τι ειδους συζητησεις να γινουν για τα παραφωνικα, ειναι κατι διαφορετικο απο την πολυφωνια, για αυτο αλλωστε ειναι και αλλη λεξη, δεν ειναι συνωνυμες οι λεξεις αυτες.

manosx είπε:

 Οπου μπαινει η παρανοια των συλλεκτων και των επενδυτων, αυτα γινονται. Υπαρχουν Ferrari του '60 που ειναι ακριβοτερες, ΠΟΛΥ ακριβοτερες απο τις καινουργιες.

Click to expand...

Φυσικά, και κατανοητό. Στα vintage προϊόντα πληρώνεις κυρίως για την παλαιότητα και τη σπανιότητα. Ένα Minimoog του 1971 πχ σε κατάσταση καινούργιου και το οποίο ήταν στην κατοχή του ΧΨ διάσημου μουσικού, το πληρώνεις όσο όσο, και σωστά. Αλλά να πληρώσεις €6Κ για έναν Minimoog του 2023, κάπου ώπα. Απ'όπου και να το πιάσεις, τεχνολογικά και κατασκευαστικά, μιλάμε για ένα όργανο του 500σάρικου. Ο Uli Behringer είχε πει παλιότερα, πριν ακόμα κυκλοφορήσει κάποιο synth, «Frankly, I never understood why someone would charge you $4,000 for a Minimoog, when the components just cost around $200», και φυσικά είχε απόλυτο δίκιο. Και μιλάμε για έναν μηχανικό και κατασκευαστή που ξέρει τα πράγματα από τα μέσα όσο κανείς άλλος. Η κυκλοφορία του Model D (€309 αυτη τη στιγμη στο Thomann) απέδειξε περίτρανα αυτό που, λίγοι είναι η αλήθεια, φωνάζαμε εδώ και χρόνια: κάποιοι μας δουλεύουν/κλέβουν κανονικά. Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή με τους διάφορους κλώνους και μη που κυκλοφόρησε η εταιρεία του και στις τιμές που κυκλοφόρησαν. Σύντομα κάποιοι θα αναγκαστούν να (τον) ακολουθήσουν ή απλά θα κλείσουν.

Στα περί πολυφωνίας τώρα και φίλτρων, ισχύει γενικά ότι τα αναλογικά φίλτρα κοστίζουν περισσότερο. Αυτό όμως στις μέρες μας μεταφράζεται σε κυριολεκτικά αστείο κόστος και δεν αποτελεί πλέον σοβαρή δικαιολογία για τα υπέρογκα ποσά που ζητάνε για το τελικό προϊόν. Το ίδιο ισχύει και για τις digital sound engines ανεξαρτήτως  τύπου. Η συχνή δικαιολογία που πασάρεται τώρα τελευταία (από fanboys πάντα, όχι από τις εταιρείες) είναι ότι το Χ digital synth είναι μεν πανάκριβο και με πολυφωνία/specs του...1985, αλλά η sound engine του λέει χρησιμοποιεί πολύ μεγάλη επεξεργαστική ισχύ, εξού και η υψηλή τιμή του synth. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ακόμα και τα πλέον πολύπλοκά synth/workstations τέρατα της εποχής μας, MODX/Montage πχ, χρησιμοποιούν ακόμα μονοπύρηνους επεξεργαστές με ισχύ κάτω του 1GHz, επεξεργαστές δηλαδή που κοστίζουν κυριολεκτικά κάποια cents στις εταιρείες. Ακόμα και τα spartphones των €150 πλέον διαθέτουν πολύ δυνατούς 8πύρινους επεξεργαστές, και φυσικά η πραγματικά high tech τεχνολογία που διαθέτουν δεν συγκρίνεται ούτε ως αστείο με την τεχνολογία οποιουδήποτε σημερινού synth. 
Ο κύριος λόγος που βλέπουμε αυτές τις απίθανες τιμές και απαρχαιωμένα specs σε κάποια synths είναι το κυνήγι όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κέρδους με χαμηλότερο κόστος, όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες των συγκεκριμένων εταιρειών και διάφορων fanboys στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα πολλά χιλιάρικα που ξόδεψαν. 
Ας μας πει κάποιος έναν σοβαρό λόγο που το νέο φρούτο που ακούει στο όνομα Kodamo Mask1 κοστίζει €2,333 και όχι €800, και ας μας πει επίσης γιατί αυτή η πατάτα κοστίζει €65 περισσότερο από ένα...Korg Nautilus 73!, από ένα Kronos δηλαδή.? Oι δικαιολογίες "Fatar πληκτρολόγιο με aftertouch", "κατασκευασμένο από αλουμίνιο" και άλλα τέτοια δεν θεωρούνται σοβαρές δικαιολογίες, όλα αυτά και πολλά, πολλά περισσότερα τα βρίσκει πλέον κανείς σε synths κάτω του €1Κ.

 Εχεις δικιο σε αυτα που λες, υπαρχουν βεβαια και καποιες λογικες αιτιες που ειναι ακριβα καποια synth.

 Ειναι πολυ μικρος ο αριθμος των πωλησεων στα synthesizer. Ειχα δει τα στοιχεια καποια στιγμη, και ο αριθμος ηταν τραγικα μικροτερος π.χ. απο τις κιθαρες, που στην τελικη και οι κιθαρες δεν ειναι κινητα που εχει ολος ο κοσμος.

 Αυτο σημαινει οτι τα ανελαστικα εξοδα, κοστος ερευνας και αναπτυξης κλπ, μοιραζονται σε ΠΟΛΥ λιγοτερους καταναλωτες, και ανεβαινει ετσι πολυ η τιμη. Η behringer ειναι πολυ μεγαλη εταιρια και μπορει να διαχειριστει αυτα τα κοστη ανετα, ενας μικρος κατασκευαστης οχι.

 Επιπλεον, μια αλλη λεπτομερεια ειναι η εξης: Μια αυξηση του κοστους κατασκευης, ας πουμε καλυτερα πληκτρα και pots που εχουν τα ακριβοτερα αναλογικα, στον καταναλωτη ερχεται πολλαπλασιασμενη, διοτι τα κερδη των διανομεων, τα κερδη των καταστηματων οι φοροι κλπ δρουν πολλαπλασιαστικα επι της τιμης.

 Βεβαια οπως λες και εσυ, αν ο αλλος πουλαει τα φυκια για μεταξωτες κορδελες, κιθαρες 6 χιλιαρικα και μονοφωνικα synth αλλα τοσα, και βρισκει αγοραστες, τοτε θα συνεχισει να το κανει ακομα και αν φυτεψει συνθεσαιζεριες και τις θεριζει με αλωνιστικη, γενικα τα οργανα και τα υπολοιπα niche αντικειμενα μαλλον στο θυμικο απευθυνονται παρα στη λογικη.

dataentry1968 είπε:

Για τις "συνήθεις ύποπτες" εταιρείες, απ'ότι φαίνεται όχι. Για τις υπόλοιπες ισχύει. 

Το θέμα "πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες" υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, κυρίως μετά την έκρηξη ενδιαφέροντος που έγινε για τα vintage αναλογικά synths και την εκτόξευση της τιμής τους στον Θεό. Έτσι, εκεί που κάποιος αγόραζε ένα μεταχειρισμένο Minimoog με $200 (τέλη '80s) ή ένα CS80 με $800 (μέσα '90s), ξαφνικά βλέπουμε το πρώτο στα $3-4Κ και το δεύτερο να φτάνει ως και τα $22Κ! H νέα γενιά άσχετων είχε σκάσει μύτη και αγόραζε όσο όσο ότι παλαιολιθικό υπήρχε στις αγγελίες. 

Αυτό φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο από τις "συνήθεις ύποπτες" εταιρείες του χώρου, που άρχισαν να κατασκευάζουν αναλογικά synths με specs των '60s και τιμές Ferrari. Και μπράβο τους, αφού ο πλανήτης είναι τίγκα στους ανίδεους που είναι διατεθειμένοι να δώσουν €6,000 για μια Minimoog ρέπλικα του 2023 (ναι, τόσο ακριβώς πωλείται αυτή η πατάτα στο Thomann?). Το κακό είναι ότι αυτή η τακτική (πουλάω ρέπλικα ενός Commodore 64 ακριβότερα από το τελευταίο Mac Pro) πέρασε και σε άλλες εταιρείες του αναλογικού χώρου (βλέπε πχ την DSI/Sequential) και το χειρότερο, βλέπουμε πλέον και εταιρίες με digital synths να κυκλοφορούν νέα όργανα με specs των '80s και τιμές-ανέκδοτο.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε digital synths με...8-voice πολυφωνία και 2-part multitimbrality στα €4Κ!
Να θυμίσω εδώ ότι ένα Yamaha SY77 είχε δύο sound engines, 32-voice πολυφωνία, 16-part multitimbrality, 16-track sequencer και 4 effect units, και όλα αυτά το 1989, ενώ σήμερα υπάρχουν πλέον synths με πάνω από 300-voice πολυφωνία. Τώρα πως φτάσαμε στο χάλι εν έτει 2023 να κυκλοφορούν bi-timbral 8φωνικά digital synths στα €4Κ και αυτό να θεωρείται Οκ από κάποιους απίθανους, τι να πω??
Υπάρχει τέτοια τραγική τεχνολογική άγνοια στις νέες γενιές, που φτάσαμε στο σημείο να διαβάζουμε σε forums του είδους συζητήσεις επί συζητήσεων για το αν ένα παραφωνικό synth είναι "πραγματικά" πολυφωνικό ή όχι!? Δηλαδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με τεχνολογικά ανίδεους, έχουμε να κάνουμε με τραγικά αμόρφωτους που μπερδεύουν την πολυφωνία ενός οργάνου με τον τρόπο που αυτό γίνεται πολυφωνικό. Απίθανα πράγματα. Και είναι πραγματικά να απορεί κανείς πως υπάρχει τέτοια ασχετοσύνη στην εποχή μας, με δεδομένη την δωρεάν και άμεση πρόσβαση στα πάντα και απ'όλους.?
Η άγνοια πληρώνεται, και μάλιστα ακριβά. Ας φάμε λοιπόν στη μάπα νέα digital synths με 2-part multitimbrality, 20-voice πολυφωνία, έλλειψη οθόνης (νέο φρούτο αυτό?) και τιμές πυραύλου της SpaceX.? Όσο υπάρχουν κορόιδα θα υπάρχουν και οι "ξύπνιοι" που θα τους τα τρώνε. Ο Uli Behringer και η εταιρεία του ευτυχώς έβαλε εν μέρει τα πράγματα στη θέση τους. Όσοι γουστάρουν τον ήχο των αναλογικών synths και δεν θέλουν εταιρίες-ανέκδοτα να τους πιάνουν τον κ@λο έχουν πλέον μια σοβαρότατη εναλλακτική. Οι άλλοι, ας πρόσεχαν.

Click to expand...

σκληρά λόγια αλλά δίκαια. ?

@manosx To [SIZE=15.4px]κόστος έρευνας και ανάπτυξης είναι κατανοητό, αν και αυτό τις περισσότερες φορές υπάρχει σαν standard ετήσιο κόστος της κάθε εταιρείας, δηλαδή στον ετήσιο [/SIZE]προϋπολογισμό[SIZE=15.4px] αυτά τα έξοδα θεωρούνται πάγια. Και όλα αυτά φυσικά με την [/SIZE]προϋπόθεση[SIZE=15.4px] ότι μια εταιρεία έχει όντως τμήμα "έρευνας & ανάπτυξης", γιατί ξέρω κάποιες εταιρείες που τα τελευταία 30 χρόνια κυκλοφορούν κλώνους και παραλλαγές ενός και μόνο [/SIZE]προϊόντος (μην αναφέρω όνομα(τα) και γίνω πάλι κακός?).
Και φυσικά ένα Fatar, πχ, πληκτρολόγιο έχει ένα παραπάνω κόστος, και η αλουμινένια κατασκευή περισσότερο κόστος από την πλαστική, και τα επιπλέον pots, sliders κλπ επίσης προσθέτουν κόστος. Αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Υπάρχουν πλεον synths κάτω του €1Κ με Fatar keybed με aftertouch και κατασκευή από αλουμίνιο, και δεν μιλάμε για εταιρείες κολοσσούς αλλά για πολύ μικρές και νέες εταιρίες. Ένα από τα synths που αγόρασα πριν κάποιους μήνες ήταν το Hydrasynth Explorer της ASM. Για όσους δεν το ξέρουν να πω ότι η sound engine του είναι από τις πλέον κορυφαίες sound engines που μπορεί να βρει κανείς σε hardware synth ανεξαρτήτως κατηγορίας τιμής. Η κατασκευή του δε είναι απρόσμενα ποιοτική για την κατηγορία τιμής που παίζει, και το πιο απίθανο? Διαθετει το καλύτερο mini keybed που υπάρχει σε synth, και με poly-aftertouch παρακαλώ!

Μιλάμε για ένα synth-τέρας σε mini μέγεθος, και όλα αυτά στα...€545. Τώρα το έχουν ανεβάσει στα €659,? αλλά και πάλι η τιμή του παραμένει απίστευτα χαμηλή για αυτά που προσφέρει ως synth. Η ASM σαν εταιρεία ζήτημα να έχει 10-15 άτομα όλα κι όλα, και αν μια τόσο μικρή και νέα εταιρεία βγάζει στην αγορά τέτοια κορυφαία synths, το λιγότερο που μπορεί να περιμένει κανείς από τις μεγαλύτερες και παλιότερες εταιρείες είναι τουλάχιστον να βγάλουν κι αυτές synths με ανάλογες προδιαγραφές και τιμές. Αυτό δεν γίνεται πάντα όπως ξέρουμε, το ότι υπήρχαν synths για παράδειγμα της τάξης των €2Κ χωρίς aftertouch (mono-aftertouch) πρέπει να μας λέει πολλά.
Το ότι υπάρχουν ακόμα στην αγορά 4-5 εταιρίες που μας δουλεύουν ψιλό γαζί (ή που προσπαθούν τέλος πάντων) οφείλεται κυρίως στους ανενημέρωτους πελάτες και τα fanboys. Η περίπτωση της δεύτερης κατηγορίας είναι ανίατη, ας κοιτάξουν  τουλάχιστον οι πρώτοι να διαβάσουν 5-10 βασικά πράγματα για να μην πετάνε τα ωραία τους λεφτά σε ακραία υπερκοστολογημένα όργανα, πραγματικά είναι κρίμα. 

 Τα λεγαμε και για τις κιθαρες, το ποσο πιο τιμιοι ειναι οι ασιατες σε σχεση με τους αμερικανους. Δεν εχω καμια αμφιβολια οτι η ASM ειναι πολυ πιο τιμια απο τα υπερκοστολογημενα behemoths των αμερικανων, το αντιθετο θα μου εκανε εντυπωση.

manosx είπε:

 Τα λεγαμε και για τις κιθαρες, το ποσο πιο τιμιοι ειναι οι ασιατες σε σχεση με τους αμερικανους.

Click to expand...

Ναι, το είχα διαβάσει, αν και αναρτήσεις για κιθάρες τις αποφεύγω γιατί κάποια από αυτά που γράφονται (τεχνικής φύσεως) μου ακούγονται Κινέζικα.? 

Η ASM είναι φωτεινή περίπτωση, στην ουσία βγάζουν το ίδιο ακριβώς synth σε 4 versions, κι αυτό είναι ωραία μαγκιά. Χαλαρά ένα από τα πιο δυνατά synths των τελευταίων -πολλών- χρόνων, η δουλειά που έχουν κάνει με αυτό είναι εκπληκτική. Με το τελευταίo δε firmware πρόσθεσαν ακόμα πιο πολλές και "κουφές" δυνατότητες. Πως να παραπονεθώ εγώ μετά επειδή είναι monotimbral? Σε αυτή την τιμή και με αυτά τα specs/features, μάλλον χάρη μας κάνουν.

 Το bitimbral deluxe ειναι πολυ δυνατο







 Αλλα να, δυο χιλιαρικα για 16 πολυφωνια και 2 multitibrality. Οποιος το παρει δηλαδη ειναι ασχετος; Δεν ειναι λιγο υπερβολη να το βλεπουμε ετσι;

 Ειναι το law of diminished returns. Ακομα και η ακατανομαστη ειχε βγαλει κατι ωραια μονοφωνικα κατω απο χιλιαρικο. Σου λεει το ακριβο θα το πληρωσεις χρυσαφι, κατσε ομως να βγαλουμε και κατι πιο προσιτο και τιμιο.

 Ολες οι εταιριες καπως ετσι κανουν, βγαζουν υπερκοστολογημενες ναυαρχιδες και πιο τιμια middle range μηχανηματα. Σου λεει ο απλας θα δωσει κατι παραπανω, και ο πιο συντηρητικος θα παει στο best buy.

 Δε χρειαζεται να τρελαινομαστε, οσο υπαρχουν διαφορετικες επιλογες ειμαστε καλα.

manosx είπε:

Αλλα να, δυο χιλιαρικα για 16 πολυφωνια και 2 multitibrality.

Click to expand...

Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι είναι τσιμπημένο. Δηλαδή σ'αυτή την τιμή (και σε synths πολύ φτηνότερα) θα περίμενα τουλάχιστον 128 πολυφωνία και 16-part multitimbrality. Και θα το περίμενα γιατί όλα αυτά είναι standards εδώ και πολλά χρόνια σε synths/workstations που έπαιζαν/παίζουν σε αρκετά χαμηλότερη τιμή. Και μόνο που κοστίζει ακριβότερα, έστω και ελάχιστα, από το Nautilus 61 δεν μας αφήνει περιθώρια να μην παραπονεθούμε. Επίσης πως να αγνοήσουμε τα MODX6+ & MODX7+ που κοστίζουν πολύ λιγότερο? Προσωπικά έχω και το MODX7 και μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι μιλάμε για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο synth-τέρας σε αστεία τιμή. Όταν λοιπόν έχεις αυτά τα δύο τέρατα από κάτω σου, ε, δεν κοστολογείς ρε φίλε το Hydrasynth Deluxe σου στα €1940. 
Παρ'όλ'αυτά μπορώ να σκεφτώ κάποια δικαιολογητικά για την τιμή του Deluxe, την οποία θεωρώ αρκετά υψηλή: PolyAftertouch σε 73-key πληκτρολόγιο, bitimbral και 16φωνικό (σε σύγκριση πάντα και μόνο με τα υπόλοιπα Hydrasynth μοντέλα), στιβαρή κατασκευή και πλήθος pots, Ribbon controller και πολύ βαθιά και δυνατή sound engine. Το αγόραζα άνετα γιατί ξέρω τις δυνατότητες του (το Explorer μου διαθέτει ακριβώς την ίδια sound engine), αλλά θα το αγόραζα γιατί στην κατοχή μου έχω άλλα 4 synths, εκ των οποίων τα δύο είναι εφάμιλλα ως πολύ καλύτερα. Αν είχα €2Κ και είχα να διαλέξω μεταξύ ενός MODX και ενός Hydrasynth Deluxe, θα διάλεγα χαλαρά το πρώτο. Όπως και έκανα εδώ που τα λέμε το περσινό καλοκαίρι. 
Από overpriced σε overpriced υπάρχει διαφορά, το Hydrasynth Deluxe είναι overpriced, αλλά είναι και synth με μεγάλα μέζεα (όπως θα έλεγε κι ο Ζουράρις?), οπότε σαν μελλοντική αγορά δεν απορρίπτεται. Δεν μπορώ να πω το ίδιο όμως για ένα monosynth στα ίδια λεφτά. ή για το Kodamo Mask1 που έγραφα προηγουμένως, το οποίο δεν θα αγόραζα ούτε στο €1Κ, όχι στα €2,333 που παίζει τώρα.? Δηλαδή Οκ, μπορούμε να κάνουμε και λίγο τα στραβά μάτια σε κάποιες τσιμπημένες τιμές, αλλά να υπάρχει στο βάθος και λίγο "ψωμί", καταλαβαίνεις.
Κάποιες εταιρείες καλό θα ήταν να μην υποβιβάζουν τόσο πολύ τις όποιες γνώσεις μας και τη νοημοσύνη μας, προσπαθώντας εν έτει 2023 να μας εξηγήσουν πόσο πρωτοπόροι είναι που κυκλοφόρησαν ένα 8φωνικό bitimbral synth στα €4+Κ και πόσο τυχεροί είμαστε εμείς οι πελάτες τους που επιτέλους θα κάνουμε split δύο ολόκληρους ήχους!?? Δυστυχώς γι αυτούς, κάποιοι από εμάς δεν γεννηθήκαμε χτες.

kpeyos είπε:

Άρα γιατί ένα Behringer κοστίζει x ενώ ένα Moog κοστίζει 10x?

Click to expand...

Διότι η ποιότητα ήχου του Moog είναι αισθητά ανώτερη από το Behringer, όπως μπορεί να διαβεβαιώσει ένας... στρατός μουσικών, εδώ και δεκαετίες. Λίγο πιο κάτω, στο παράδειγμα με τη Mercedes καθίσταται ακόμη πιο σαφές.

 Απο τη στιγμη που δεν υπαρχει μονοπωλιο, ας χρεωνει ο καθενας οτι νομιζει. Παντα θα υπαρχουν επιλογες, ειτε τα Behringer ειτε τα Dave Smith, και ο καθενας παιρνει οτι του αρεσει. Ουτε ειδος πρωτης αναγκης ειναι ουτε τιποτα. Ακομα και freeware synths υπαρχουν, οποτε αν καποιοι εργαζομενοι ζουν απο οσους ειναι διατεθειμενοι να τα χωσουν χοντρα για ενα synth, αυτο ειναι καλο.

 Το κατα ποσο αυτος που τα χωνει το κανει με λογικα η συναισθηματικα κριτηρια, ας το λυσει με τον ψυχαναλυτη του, δε νομιζω οτι μας αφορα εμας, ουτε ειναι σωστο να τον κρινουμε.