Terry RoscoeBeck5

;D ;D ;D No problem, είναι της ευρύτερης οικογενείας ;) ;D

Μπράβο και από εμένα. Πολύ ενδιαφέροντα παιξίματα. ;) ΥΓ: Νομίζω (και με την καλή έννοια :D) ότι Satriani και Morse είναι αγαπημένες επιρροές τουλάχιστον των 2/5 ;D ΥΓ1: Άτιμες stratocaster, μόνο εσείς... 8)

;D ;D ;D Νταξ μωρέ, 1300 με 1600 (τιμή σε... πενιχρά δολάρια και όχι σε κραταιό ευρώ) ;D ;D ;D Λεφτά υπάρχουν ;D ;D ;D ;D ;D ΥΓ: Πλάκα στην πλάκα με μόλις (που λέει ο λόγος ;D ) 900 κάτι ευρώ , εδώ από την ημεδαπή, παίρνεις ένα ξεγυρισμένο... Γιδολή, που επί της ουσίας είναι RI από τα τότε ;) ;D

Α) Το ξέρω ;D Β) Εγώ πάντως δεν σου κρύβω ότι σοκαρίστηκα όταν είδα ότι συνφορουμίτης ανέφερε τους Villex :o ;D Να φανταστείς ότι σκέφτηκα, «ωχ, θα με κυνηγάει ο Κώστας» ;D ;D ;D Πάντως οι Wilkinson που προτείνω, κάνουν 33 λίρες το κομμάτι- 66 το σετάκι, όπερ 82 σχεδόν ευρώπουλα. Μάζι με τα μεταφορικά (από Αγγλία) να του πάνε ούτε μια 100αρα. Ας πούμε ότι είναι ένα «λογικό» κόστος αναβάθμισης για αυτό το όργανο. Από την άλλη, παίζουν κάτι J σετάκια στις αγγελίες σε χαμηλότερες τιμές, που και αυτά θα έπαιζαν πολύ καλύτερα από τους υφιστάμενους DD που έχει το κούτσουρο. Το θέμα σε αυτές τις δουλειές (αναβάθμισης «σκουίερ» κούτσουρων) ;D είναι το πόσο αξίζει να ρίξεις πολλά λεφτά... Γιατί αν είναι να σου πάει η αναβάθμιση + ενάμιση όργανο, καλύτερα πούλα το και πάρε άλλο... ;D

Φίλος, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά ΔΕΝ πρότεινα Villex- το έκανε άλλος :o ;D Καθότι να πεις στον άλλον, βάλε αμερικάνικο μπουτίκ μαγνήτη στο κουτσουράκι... ε, είναι λίγο «εξτραβαγκάντ» αν και την έχω κάνει την ματσόλα ;D Εγώ θα του έριχνα ιδέα να τσεκάρει και τους Wilkinson- που είναι τζάμπα και πολύ- μα πάρα πολύ βροντεροί (έχω έναν ΜΜ στιλ σε μια κόπια Stingray και μιλάμε για πολλά γκάζια) :D ΥΓ: και φυσικά πάντα τους passive ;)

Αν δεν προτιμήσεις κάποιους από τους Fender που σου πρότειναν τα παιδιά, θα σου έλεγα MEC- θα «αναστήσουν» το κουτσουράκι σου. Έχουν γκάζι και επαρκέστατη vintagίλα- αλλά είναι λίγο «τσιμπιμένοι» στην τιμή, κοντά στο 100αρι each. Και φυσικά αναφέρομαι στους passive

Σωστά Αν και στην περίπτωση των «μαμά» μαγνητών των Squier, η σωστή διατύπωση είναι, «αν είναι να πετάξεις τον bridge, να πετάξεις και τον neck. Όχι μισοδουλειές!» ;D ;D ;D

Φίλος, ο φίλος δεν είναι αστός... είναι Sir, ευγενής και «γαλαζοαίματος» :D Μην τον τσουβαλιάζεις με το πόπολο ;D Στα περί του κομματιού, με άρεζε που στο ρεφρέν, μουσικά, είχε μια υποψία από Sabbath- εποχής Dio. Ι ρεστ μυ ψασε ;D ;D ;D

Α, ρε παλιό... χρατσα χρούτσες ;D ;D ;D Πλάκα είχε ( με την καλή έννοια, έζι; ) ;) Με άρεζε ο μπάσος σας. ΥΓ: Ο Ρούπας δεν είναι ο φίλος του Χάρη (Καραολίδη); ΥΓ1:Quartet ::) ::) ::) που είναι ο τέταρτος; ??? ;D

Εσύ νέους τι δουλειά έχεις με τα γερόντια; Παίρνεις ιδέες για το απώτερο μέλλον; Ετοιμάζεσαι για μελλοντικός... «χράτσα χρούτσας»; ;) ΥΓ: Έχει δίκιο ο Σάμης, θα κάψουμε και την νέα γενιά ;D

Αφιερωμένο ;D ;D ;)

Ναι... που μπορείς να την χρησιμοποιήσεις και ως... ξυλόφωνο ή μαρίμπα- καθώς το granadillo της ταστιέρας το χρησιμοποιούν στην καραϊβική για τέτοια όργανα ;D ;D ;D

Παιδιά, τα όργανα που χρυσοπληρώνεις- κάτι custom shop κλπ- είναι από την ξυλεία που έχουν «κάβα» οι εταιρίες. Το απόθεμα τους. Τα ξύλα πληρώνεις και αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ ;) Δηλαδή τα ξύλα που λίγες δεκαετίες πριν, ήταν στάνταρ στα όργανα που έβγαζαν στην αγορά. Αλλά σήμερα (σχεδόν) δεν υπάρχουν. Ακούς την Χ κιθάρα που είναι πχ 60ς και παθαίνεις ένα ουάοοοο... η οποία από τη μάνα της είχε Brazilian rosewood, διότι αυτό είχαν τότε, αυτό έβαζαν. Το «κούρεψαν», σχεδόν μας τελείωσε (νόμιμα) και τώρα πάρε... μαπλέ στον φούρνο :P Και πας εσύ να πάρεις αυτήν την κιθάρα- η οποία έχει το σχήμα της τότε κιθάρας- και περιμένεις να βγάλεις «εκείνον» τον ήχο... Δεν υπάρχει περίπτωση... ;)

Ναι ενδεχομένως να μπορούσαν. Και μετά από καμιά... 70αρα χρόνια (ίσως και παραπάνω) θα είχαν τα πρώτα μαόνια ή Brazilian rosewood ;D ;D ;D ;D Ε, τι είναι μερικές δεκαετίες μπροστά στην αιωνιότητα; ;D

Έτσι είναι... Όταν σε κάποια όργανα βάζεις χέρι- με αισθητικές παρεμβάσεις που «αλλοιώνουν» την συλλεκτική/ μεταπωλητική αξία τους- τότε τα... παντρεύεσαι ;) Ειδάλλως αν πας σε... διαζύγιο θα πρέπει να ρίξεις την... διατροφή ;D ;D ;D

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Ήμαρτον... ;D Μαπλέ στον φούρνο (με πατάτες) ;) και... πεμπτοξάδερφα του έβενου για ταστιέρες :D 666... όργανα του σατανά ;D Αγόρια, βάλτε τα ευρώ σας στην άκρη, μαζέψτε και κάτι παραπάνω και πάρτε μια ωραιότατη μεταχειρισμένη LP - να είναι 70ς, να είναι 80ς- η οποία να ΕΙΝΑΙ Les Paul και όχι με κάτι σχήμα LP, έστω και αν γράφει Gibson. ΥΓ: Η αιρετική άποψη ενός «πτωματολάγνου» που έλεγε και μια ψυχή του forum ;) ;D ;D

Τι πως μεταφράζεται; Instrument το όργανο, άρα οργανικό- που είναι κοινός τόπος ότι ομιλούμε για μουσική οργάνων χωρίς την παρουσία φωνής. Τώρα με δεδομένο ότι οι (κλασικές) ορχήστρες αποτελούνται από όργανα- και κυρίως αποδίδουν κομμάτια που απουσιάζει η φωνή- έχει επικρατήσει ο όρος «ορχηστρική» μουσική. Αν υπάρχει και φωνή, τότε είναι όπερα. Επί της ουσίας και οι δύο καταστάσεις είναι ταυτόσημες- μουσική με αποκλειστική χρήση οργάνων επ' απουσίας φωνής. Σαν ορολογία, η μια είθισται παραπέμπει σε πιο «κλασικίζοντες» φόρμες, σχήματα, ενώ η άλλη σε πιο σύγχρονες. ΥΓ: Παρασκευή ε; ;D ;D ;D ;D

Νομίζω πως έχεις δίκιο. Πάντως προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν θα ασκούσα ποτέ «κριτική» στον Σπύρο σαν τραγουδιστή, καθώς τον θεωρώ (εξαίρετο) κιθαρίστα. 8) Απλά έθεσα το πως θα ήθελα να ακούσω το τραγούδι- κάτι που σημαίνει ότι ο JJ θα μπορούσε να το παρουσιάσει με έναν άλλο- βραχνοκόκορα- τραγουδιστή ;D

Το Paris- Texas re revisited ;) Το λοιπόν, η «κεντρική ιδέα» του κομματιού μου άρεσε. Ενστάσεις τώρα... Θα ήθελα μια άλλη, «βραχνοκόκορη» φωνή... Κάτι σε στυλ Tom Waits (που λέει ο λόγος) ;D Κακιά, μπαρουτό τσιγαρό καπνισμένη, να σούρνεται και να βγάζει την ουισκίλα από τα ηχεία ;D ;D ;D Κάτι που να με πάει σε μοναχικό καταγώγιο στα σύνορα Texas- Mexico, με τρεις μηχανές αραγμένες απ' έξω και έναν μονόφθαλμο μπάρμαν με patch στο μάτι ;D ;D ;D Στα της παραγωγής... Λίγο πιο clean απ' ότι θα ήθελα να την ακούσω- δεν μου βγάζει την... παρακμή ;D Πάντως η southοtexaνίλα του με άρεζε. 8)

Σούπερ τα πιτσιρίκια 8) ΥΓ: Mα με Les Paul; ??? Πιο βαριές κιθάρες δεν βρήκαν να τα φορτώσουν ;D

Μην κοροϊδεύετε βρε παλιό γερούνδια, μια χαρά είναι τα παιδιά 8)

Το Boss έχω και δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο παράπονο. Βέβαια το θέμα πάντα σε αυτά τα ρημάδια (Octaver) είναι στις χαμηλές- εκεί είναι αν το tracking μπορεί να βγάλει πέρα. Το Μουξουρού είναι άλλα κόλπα :D Πεντακάθαρο, «ακούει», σούπερ χροιά... Πολύ «μουσικό» πετάλι και αυτό αξίζει να το πληρώσεις. Για το Τζίτζιτεκ δεν το έχω παίξει, δεν έχω άποψη...

;D ;D ;D Εγώ πάντως την είπα την άποψη μου. Το POG είναι πολύ καλό (και κάνει τόσα πράγματα) για να το έχει κάποιος για... Octaver ;D ;D ;D

Δεν το έχω παίξει, αλλά δεν έχω ακούσει και τα καλύτερα για αυτό- γενικότερα τα πετάλια της Ashdown έχουνε φάει πολύ... σότο ;D - βλέπε ο κομπρέσορας της. Αν θες «μπίχλα» στον ήχο άστο το MXR- είναι για καθαρούς παίκτες και για άλλα παιξίματα ;) Αυτό που πόσταρε ο crisk- το έχω ακούσει μόνο σε demo video- μου φάνηκε ενδιαφέρον και στην καθαρή χροιά του και στην «βρώμα» του- με καλό το tracking του Η ποιο budget λύση σου είναι OC3 - στην OD θέση για να έχεις και την «βρωμίτσα» σου ;) @Warwick: Η EBS έχει βγάλει δύο «εκδοχές» του Octaver. Την παλιότερη και την νεότερη. Μια από τις δύο (και δεν θυμάμαι ποια, μάλλον η πρώτη) είχε ζήτημα με το tracking, αλλά η άλλη έπαιζε καλύτερα.