Πίνακας συμμετοχής

Για τα δικα μου γουστα παντα,οτι καλυτερο εχω ακουσει απο εσενα.

Τα θυμομουν τα κομματια-μεσες ακρες βεβαια. Ξερεις τι πιστευω,το οτι δουλεψες με διαφορετικο τροπο-πιο επιδερμικο ισως για εσενα(λουπες κλπ) αλλα κατα βαση διαφορετικο-το τρακ σε σχεση με αλλα,το εκανε να ακουστει αλλιως. Φευγουμε απο τα στεγανα που εχουμε στο μυαλο μας κι αυτο μονο κακο δεν ειναι. Μην υποτιμας το αποτελεσμα. Καποιες φορες η υπεραναλυση οδηγει στο αντιθετο. Δε μιλαω για τον ηχο αλλα για τη συνθεση. Το λεω για να το ακουω και ο ιδιος βεβαιως. Και μονο και μονο ομως γι'αυτο που ειπες "θα έλεγα ότι επί μια εβδομάδα χάρη στο διαγωνισμό έμαθα πάρα πολλά που δεν ήξερα και εφάρμοσα επίσης πράγματα και τεχνικές για πρώτη φορά (πχ το Abbey Roads TG mastering chain που είχα εδώ και κανά τρίμηνο και δεν είχα ασχοληθεί παρά ελάχιστα μαζί του). Τελικά ...μάλλον κάτι κέρδισα!" αξιζε νομιζω. Οσο για το αποτελεσμα,ο καθεις μπορει να λεει τα δικα του και να μιλαμε μεχρι αυριο.

Δε διαφωνουμε καπου. Συμβαινει συχνα-και προσωπικα μιλωντας-η γνωμη αυτου που γραφει ενα κομματι να διαφερει απο αυτη του ακροατη. Αλλιως το ακους ο ιδιος κι αλλιως το εκλαμβανουν αυτοι στους οποιους το εκθετεις. Για αυτο εξαλλου γινεται,για να ακουσει κανεις και αποψεις περαν της δικης του. Μπορει να το εκανες ως ασκηση,στα δικα μου αυτια παντως μια χαρα ολοκληρωμενο ακουγεται και χωρις κατι να του λειπει. Η ουσια,ειναι πολυ ωραιο.

Ευχαριστώ για τα σχόλια... Ελπίζω να βρω τον τρόπο να φτιάξω ένα βιντεάκι για να μπω σε μερικές λεπτομέρειες ακόμα που δεν λέγονται εύκολα με λόγια. Να προσθέσω μερικά ακόμα βασικά.... 1. Οι περισσότερες ιδέες (όπως πάντα) έρχονται καθώς φτιάχνεις. Στο σημείο αυτό θα έλεγα ότι αυτοαναιρείται η λεγόμενη έλλειψη αλληλεπίδρασης μεταξύ των "μουσικών" (μια και προφανώς δεν υπάρχουν περισσότεροι από ένας), διότι στην πορεία τελικά η μιά ιδέα φέρνει την άλλη, ΟΚ όχι σε real time, αλλά το τελικό αποτέλεσμα βγαίνει "συλλογικά". Σίγουρα δυό ή τρεις μουσικοί είναι δυό ή τρία μυαλά, αλλά σίγουρα αυτό που έφτιαχνα πχ το πρωί, το βράδυ αφού το είχα χωνέψει έφερνε ανταπόκριση με ένα άλλο όργανο, άλλη χροιά, αλλαγή στο τέμπο κλπ.... 2. Τα θέματα....σίγουρα όλοι σπάμε το κεφάλι μας για να κατεβάσει το καλό θέμα, πολλές φορές όμως είναι πολύ πιό απλό. πχ... η μπασολούπα στο 0.30 μου έδωσε την ιδέα να την απλουστεύσω στην κιθάρα ώς εισαγωγικό θέμα (και φυσικά να την ντουμπλάρω και ως Β3). Όμως δεν στεκόταν για ένα ολόκληρο κομμάτι. Δεν ήθελα το κομμάτι να μην έχει μια βασική δομή και να είναι μια επανάληψη... 3. Ετσι όταν έρχεται η τρίτη μπασολούπα στο 0.46 αρχικά έβαλα κάτι ακορντα πάνω της, που έφεραν το "βασικό" θέμα στην dot. Το ότι κρατούσα την dot εκείνη τη στιγμή ήταν η έμπνευση, καθώς φοράει φλατ και πιό χοντρες χορδες και τον benedetto ήταν φυσιολογικό σχεδόν να παίξω το άκουσμα από τα ακόρντα με οκτάβες πάνω στη λούπα που θυμίζει Miller (μιά και είναι από τα πολύ παλιά μου ακούσματα ο Ritenour με Miller). Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιου είδους αυτοσχεδιαστικά κομμάτια τα θέματα πρέπει να είναι λιτά, έμεινε εκεί. Εμπλουτίστικε πάλι στην επανάληψη στο 1.34 με άλλες δυο φωνές, από τις οποίες η τρίτη βγήκε αρχικά κατα λάθος ! και στη συνέχεια την τροποποίησα ως κανονική. 4. έχοντας ως γνώμονα τα 3 λεπτά και έχοντας ακούσει (εδώ κυρίως) αρκετές κριτικές για ατελείωτα σόλα , αποφάσισα να είναι όλα μετρημένα. Ετσι το σόλο στην dot κράτησε 6 λούπες, 2 λούπες το rhodes στην μετατροπία και άλλες 4 το ...πιό αγριεμένο rhodes στον κανονικό τόνο. 5. Γνωρίζοντας από την προσωπική εμπειρία (και άποψη) ότι όταν κάνεις συμμαζεμένη παραγωγή (και όχι σε λογική ατελείωτου αυτοσχεδιασμού) ότι τίποτα δεν πρέπει να είναι πάνω από μιά φορά (διότι χάνεται το νόημα της έκπληξης) σημειώνω πού το ακολούθησα σε πολλά σημεία, πχ οι διπλές muted κιθάρες αντιγραφή της πρώτης λούπας ακούγονται μόνο στην εισαγωγή στην αρχή μόνο δεξιά, μετά αριστερά και μετά όχι σε όλο το μέτρο ή οι άλλες δυό φωνές στο θέμα της dot ακούγονται μόνο από μία φορά. Μαράκες ακούγονται αρκετά μόνο στην εισαγωγή, ενώ στο break έχουμε μόνο δυό μέτρα όχι ίδια bongos (με τη λούπα της elina) , 2 μαράκες και στη μετατροπία congas με ένα hihat, και στα τελευταία μέτρα του rhodes το ντέφι που έκανα αρκετό edit για να ταιριάζει με τους τονισμούς του πιάνου. Επίσης στο τέλος δεν χρησιμοποιώ τα τύμπανα της elina, αλλά άλλο θέμα του ez και στα τελευταία μέτρα των congas στο 2.54 και μετά πέφτει αντίστοιχο edit ανάλογα με το τί παίζει η στρατο. 6. Σχετικά με τα καθαρά αυτοσχεδιαστικά, με την dot έπαιξα δυό σόλα πάνω στις 6 λούπες και κράτησα το δεύτερο. Το πιό πριν 3ο... από βλακεία δεν πατήθηκε το rec.... Στο Rhodes τώρα, έγινε με το Triple play στην στρατο και όταν το άκουσε η πιανίστρια κόρη είχε ενστάσεις, καθώς με ρώτησε αν τα έπαιξα στο kbd....και φυσικά με μάλωσε διότι λέει τόσο γρήγορες νότες δεν στέκουν. Της εξήγησα ότι κάτι Corea, Camillo κλπ το κάνουν άνετα, αλλά επέμενε, οπότε έπεσε χέρι και το σόλο κάπως "αραίωσε" 7. Δεν μπαίνω στις τεχνικές λεπτομέρειες της παραγωγής, ίσως τα πούμε στο βίντεο αν γίνει ποτε. Αυτά ... Highlights (αγαπημένα που λένε, για μένα) τα παρακάτω: α. από 0.03-0.12 οι αντεστραμένες παναρισμένες κουρτίνες της elina β. το κατέβασμα του ημιτονίου στην εισαγωγή στο 0.14 γ. το τρικ αλά Jossie στο 0.22 δ. η τρίτη φωνή στο 1.42 δ. η μετατροπία στο 1.50 και το καλύτερο όλων ζ. τα Eb στο σόλο του Rhodes στο 2.17 Ξέρω, δεν κέρδισα τίποτα, όμως θα έλεγα ότι επί μια εβδομάδα χάρη στο διαγωνισμό έμαθα πάρα πολλά που δεν ήξερα και εφάρμοσα επίσης πράγματα και τεχνικές για πρώτη φορά (πχ το Abbey Roads TG mastering chain που είχα εδώ και κανά τρίμηνο και δεν είχα ασχοληθεί παρά ελάχιστα μαζί του). Τελικά ...μάλλον κάτι κέρδισα!