Πίνακας συμμετοχής

Σε αυτό αναφερόμουν. Ένα έργο, μεγάλη επιρροή για μένα,όταν το είχα ακούσει,παιδάκι ακόμα...

Να'μαι πάλι. (υπόσχομαι οτι μετά απο αυτό θα σταματήσει το μπαράζ αυτοπροβολής μου για τουλάχιστον ένα τρίμηνο) Αυτή τη φορά σας παρουσιάζω τη δουλειά που έκανα για τον 3ο Διεθνή ΔΙαγωνισμό Σύνθεσης για animation που διοργάνωσε το Μέγαρο Μουσικής. Ένα πολύ όμορφο βίντεο απο την Alicja Jasina και αρκετά δύσκολο θα έλεγα εκ πρώτης όψεως. Αν και δεν είχε φέτος καλύτερη, ή τουλάχιστον κοντά στην περσινή, μοίρα (κατάφερα να φτάσω στους τελικούς 20) νιώθω πάρα πάρα πολύ περίφανος για αυτή τη δημιουργία δεδομένου του ελάχιστου χρόνου που κατάφερα να διαθέσω αλλά κυρίως του ίδιου του αποτελέσματος. Νόμιζα ότι ήξερα τι σημαίνει δημιουργικό άγχος αλλά όχι, εδώ ήταν το real thing για εμένα. Δε μπορώ να πω οτι έμεινα ευχαριστημένος απο τις υπόλοιπες διακριθείσες συνθέσεις, πηγαίνοντας όπως πάντα με μπόλικη καλή συνθετική διάθεση και πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι, αλλά η "υποκειμενική αντικειμενικότητα" που ανέφερε ο πρόεδρος της επιτροπής Δημήτρης Μαραγκόπουλος οτι υπήρχε είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Είμαι ορθάνοιχτος στην κριτική σας, γνώμες, απόψης, συμβουλές κλπ

Ενα κομματι απο μια προσφατη συναυλια μας με το βιολιστη Γιωργο Μαγκλαρα στο JazZoo.

Σε απάντηση του βίντεο με τον υπερφανταστικό συνθέτη Marco Pereira που ανέβασε ο @Αετός. Το έργο στο παραπάνω βίντεο δε θα το ξεπεράσω ποτέ όμως. (δε ξέρω για πιο λόγο δε το έχω παίξει ακόμα....) Σε όποιον αρέσει ο εν λόγω συνθέτης προτείνω ανεπιφύλακτα να τσεκάρει το δίσκο "Guitar Music From Brazil by Naxos (2006-08-01)" του παιχταρά Graham Anthony Devine στον οποίο τα κομμάτια του setlist είναι ένα κι ένα (Appassionata του Miranda Ronaldo, Aquarelle του Sergio Assad, μιλάμε για εργάρες)