Πίνακας συμμετοχής

Λοιπόν ο χρόνος βρέθηκε και έχω να πω ότι εκτός από το αρκετά ανύπαρκτο μπάσο, τα μάλλον άψυχα τύμπανα, τις παραδοσιακά μπερδεμένες κιθάρες, και γενικά τα ίδια και τα ίδια από μέρους σου συνθετικά, ενορχηστρικά και παικτικά .... ( ) το κομμάτι μου άρεσε ίσως περισσότερο από τα πιό σύγχρονα. Ειδικώτερα θα έλεγα το μπάσο έχει καλή ισορροπία, τα τύμπανα είναι στη θέση τους χωρίς να φωνάζουν, ενώ οι κιθάρες στο πρώτο μέρος είναι το μάθημα για τον Γιώργο, "πως να πετύχεις τους Camel που δεν μπορείς". Περισσότερο θα έλεγα ότι με λίγο χτένισμα ακόμα, μια ωραία φωνούλα να λέει ενδιαφέροντες στίχους θα μπορούσα άνετα να το ακούω στο ράδιο, σίγουρα έχω ακούσει πολύ πιό αδιάφορα. Τι δεν μου αρεσε....στην εισαγωγή δεν μου έκατσε καλά η τονική ή έστω η κλίμακα που παίζει η κιθάρα που πανάρεται δεξιά αριστερά με το θέμα που έρχεται μετά. Αρκετά αταίριαστα μου βγήκαν, δεν έκατσα να αναλύσω περισσότερο. Επίσης στο β μέρος οι ρυθμικές και όλα τα σχετικά είναι πολύ πιό πάνω από όσο πρέπει σε σχέση με την κιθάρα που σολάρει δεξιά. Αυτά, και βάλε κανένα καινουργιο κομμάτι όλο παλιά βάζεις.