Πίνακας συμμετοχής

Ανέβασα το παρακάτω στο fb. Το μοιράζομαι και μαζί σας. Είμαι κάθετος. Πολύς λόγος από προχτες για την σοπράνο που έψαλε τον Εθνικό ύμνο στην ακρόπολη. Όλοι να σπεύσουν να κρίνουν, κοινώς να κράξουν. Χωρίς κάν να ιδρώσει τ αυτί τους να σκεφτούν την κοπέλα που καλώς ή κακώς έφερε εις πέρας αυτό που της ανατέθηκε. Σκέφτηκε άραγε κανεις από τους επικριτές να βρεθεί για λίγο στη θέση της, να την παρακολουθούν εκατομύρια στις οθόνες και αυτή να πρέπει να τραγουδήσει α καπέλα ένα όχι εύκολο θέμα ; Προσωπικά ούτε ψύλλος στον κόρφο της. Μπράβο της. Μια χαρά το είπε. Ακόμα και το auto tune χρησιμοποίησαν κάποιοι στο διαδίκτυο για να διορθώσουν τις α καπέλα νότες και να μας δείξουν πως θα ήταν αν πχ το έλεγε μια από τις διάσημες τραγουδίστριές μας, με μουσική συνοδεία, και ηλεκτρονικά βοηθήματα στο στούντιο. Διότι, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: Ετσι γίνεται σήμερα. Σε όλο τον κόσμο. Απ έξω από το χορό πολλά τραγούδια λένε. Ντροπή όμως σ αυτούς που της ανάθεσαν το πόνημα αυτό, χωρίς να ψάξουν να δούν αν μπορεί πραγματικά να σηκώσει τέτοιο βάρος, αν έχει την δέουσα εμπειρία και αν μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες τέτοιας επετείου. Ντροπή τους που δεν προστάτευσαν τον θεσμό και την ίδια την κοπέλα που θα κουβαλάει το στίγμα μιας αποτυχημένης επιπόλαιας απόφασης. Μπράβο και πάλι κοπέλα μου. Εύχομαι να το ξεπεράσεις γρήγορα.