Πίνακας συμμετοχής

Μια progressive προσπάθεια για hard rock...

Ευχαριστώ πολύ τον ακούραστο Γιώργο Κουρμούλη για την μίξη και το mastering! Το είχα γράψει στην αρχή του πρώτου lock down και το ανεβάζω τώρα πριν μας έρθει το επόμενο... Να Αρχίσουμε (Verse1) Χτίζω κλουβί από μέσα την πόρτα μου κλειδώνω να μη βγω. Ζωή που ζω από μέσα και κόσμος που αλλάζει πριν τον δω. (Chorus) Έλα απόψε να αρχίσουμε τη ζωή μας μη σβήσουμε πίσω από τζάμια κλειστά μια φωνή τραγουδά μα πόσο χρόνο να αφήσουμε Έλα απόψε να αρχίσουμε τη ζωή μας μη σβήσουμε με τα χείλη υγρά και τα μάτια θολά μα πόσο χρόνο να αφήσουμε (Verse2) Ψάξε να βρεις ένα τρόπο την πόρτα μου από μέσα να χτυπώ. Κάνε ξανά ένα κόπο στην μαύρη φυλακή μου σε καλώ (Chorus) Έλα απόψε να αρχίσουμε τη ζωή μας μη σβήσουμε πίσω από τζάμια κλειστά μια φωνή τραγουδά μα πόσο χρόνο να αφήσουμε Έλα απόψε να αρχίσουμε τη ζωή μας μη σβήσουμε με τα χείλη υγρά και τα μάτια θολά μα πόσο χρόνο να αφήσουμε

Ένα light ροκ άσμα... Στίχοι: Απόστολος Βαϊνάς Φωνητικά: Φώτης Τσίγγος/Απόστολος Βαϊνάς Μουσική: Γιώργος Κουρμούλης Στίχοι: (Verse) Πες μου ακόμα τι μένει τώρα που είναι νωρίς της ψυχής το κουρέλι το πατάς καταγής Με όλα όσα νερώνεις της καρδιάς το κρασί δε σε νοιάζει δε λιώνεις στης φωτιάς το κερί. Όλα αυτά που ρυπαίνουν είναι αυτά που ακούς φτύσε όσους σε θέλουν χτίσε τοίχους ψηλούς (Chorus 1) Πιάσε πρώτο λιμάνι να γευτείς την θηλιά, ρούμι απ' το ίδιο μπουκάλι σάρκα σε άδεια γωνιά. Ξέρεις πως όταν τελειώσεις δεν θα είναι η πρώτη φορά. Μακρύ το ταξίδι, μα αν τη γλυτώσεις δεν θα είσαι ο ίδιος, ποτέ ξανά. (Verse 2) Σκίζεις κούτες, βιβλία για να βρεις την αρχή, σατανάδες θηρία σου πουλάν την καλή. Βρίζεις σε υστερία τι σου φταιν οι θεοί; Στου μυαλού την τελεία πας να αρχίσεις κι’ εσύ. Μυστική συναυλία σ' ένα χώρο κρυφό. Των αυτιών συνουσία, της σιωπής Βατερλώ (Chorus 2) Πιάσε πρώτο λιμάνι να γευτείς τα φιλιά, αίμα μόνο δε φτάνει απέραντη του κορμιού η βουτιά. Ξέρεις πως όταν τελειώσεις δεν θα είναι η πρώτη φορά. η ψυχή σου θα ξέρει πως γεύτηκες της ζωής τη γουλιά (Verse 3) Δάχτυλα στο λαιμό της. Βάλτε τέλος μαζί. Στη ζωή Δον Κιχώτης μα στον ύπνο παιδί. Άλλη μια συντεχνία να σφραγίζει τη γη, του προστάτη μανδύα μυστικά να σου βρει. Ψάχνεις ένα ποτάμι να αφεθείς στα ρηχά μα η θάλασσα πάλι σε καλεί στα βαθιά (Chorus 3) Είναι όσα μαθαίνεις τόσο κενά. Στέλνεις όσα πιστεύεις να καούν στην πυρά. Ψάχνεις ένα καράβι να χαθείς στα βαθιά

Ενα μικρο κομματι με αυτο το τρομερο καινουργιο vst-synth Vital που ειναι και δωρεαν