Πίνακας συμμετοχής

Αυτο το κομματι το ειχα γραψει καμμια δεκαρια χρονια πριν. Φανκιζει αλλα με ροκ προσεγγιση , εχει κ δωδεκαμετρο μεσα. Αχταρμας δηλαδη.. Η κιθαρα προφανως ειναι στρατ τωρα ποια ακριβως ειχα τοτε δε θυμαμαι. Η μια 62 reissue ειναι ή (πιο πιθανο) μια G&L Legacy . Μεσα απο S-Gear εκτος απο αυτη που ειναι παναρισμενη στο κεντρο που ειναι καρφι με εφε απο Logic (χωρις amp sim ηθελα σαν να ακουγεται καρφι σε κονσολα με modulation μονο) Μπασο ενα Squier PJ VM που δεν εχει σεταριστει κ δεν εχουν αλλαχτει χορδες ποτε απο τοτε που το πηρα. Ως συνεπεια ενω ειναι συμπαθεσταστο ηχητικα ο ηχος απο χορδη σε χορδη κ ανα 5 ταστα ειναι λες κ αλλαζεις οργανο. Δεν ειμαι κ μπασιστας , φανκιζει που θελει παιχτη ικανο κιολας οποτε συγχωρηστε το παιξιμο. (Αν κ αυτο που ακουγεται στο μπασο πιο πολυ editing ειναι παρα παιξιμο, κ παλι δεν εκατσε οπως ηθελα) Τυμπανα ειναι addictive. Μιξη οτι μπορουσαμε καναμε, δεν σκαμπαζουμε κ πολλα... Εχει κανα δυο ιδεες μεσα που μου αρεσουν. Εκει στο 1:15 - 1:45 που ακουγεται καπως αδειο δεν ηθελα να βαλω σολο. Ουτως ή αλλως verse ειναι που αν γινει ποτε κομματι θα μπουν φωνητικα

Το λαχείο (Verse 1) Λένε ότι κέρδισα στα νιάτα μου λαχείο, εσύ ήσουνα το έπαθλο μιας όμορφης ζωής. Μα όταν σε χρειάστηκα, καρδιά λεωφορείο, στην πρώτη στάση έγνεψες πώς θες να κατεβείς. (Chorus 1) Νόμιζα, ότι κέρδιζα νόμιζα της καρδιάς μου τον πρώτο λαχνό Κι έλεγα, Θεέ μου άκου τι έλεγα. Μα τώρα πια, το λαχείο είμαι εγώ. (Verse2) Νά 'σαι καλά που μου άνοιξες στο τέλος μας τα μάτια. Σα βγήκες από μέσα μου κατάφερα να δω. Πώς στην πορεία δύναμη θα παίρνεις απ' τα βράχια σα πέσεις μ' όλα πάνω τους από ψηλό γκρεμό. (Chorus2) Νόμιζα, ότι κέρδιζα νόμιζα της ζωής μου τον πρώτο λαχνό. Κι έπεφτα, Θεέ μου είδες πως έπεφτα; Μα τώρα πια ο βράχος είμαι εγώ.

Ένα νέο κομμάτι ,χειμωνιατικο ....