Πίνακας συμμετοχής

Πιστεύω ότι αν πάρεις μια μια τις παρατηρήσεις και τις δουλέψεις θα δεις αμέσως διαφορά

να΄ταν ο μόνος....

Πολλά θεματάκια σε ένα ενδιαφέρον αρχικά κομμάτι. Τα προβλήματα εντοπίζονται στην έλλειψη εμπειρίας στην παραγωγή. Λέγοντας παραγωγή δεν εννοώ τις τεχνικές μίξης ηχογράφησης κλπ. Λέω την έννοια της άποψης του παραγωγού, δηλαδή το τι πρέπει να ακουστεί και πως και στην συνέχεια με ποιά μέσα θα υλοποιηθεί αυτό. Ο παραγωγός πρέπει να έχει τεράστια γκάμα από ακούσματα ώστε να ξέρει τι ταιριάζει σε κάθε τραγούδι ώστε να το πλαισιωσει κατάλληλα. Εδώ βλέπουμε παράξενα πράγματα. Ξεκινάμε με κάποια υποτονικά υποστηρικτικά τύμπανα που παραδόξως χτυπάνε στη μπότα τρίηχα σαν του μακαρίτη του Bozo (0.03 και πέρα). Και μάλιστα αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται αλύπητα μέχρι το τέλος. Η κιθάρα δεξιά (0.15) ενώ φωνάζει θέλω αρπίσματα παίζει 2/4 συνέχεια. Στο δε 1.10 - 1.24 κανεις δεν καταλαβαίνει τι γίνεται δεξιά. Οι ρυθμικές distorted (0.38) εμφανίζονται ξεκάρφωτες και με τον ίδιο τρόπο εξαφανίζονται. Τα τύμπανα γενικά δεν έχουν ισορροπία. Άλλα ακούγονται χαμηλά άλλα ψηλά. Τα δε γεμίσματα όπου έρχονται (0.28 - 0.54- 1.01 - 1.07 - 2.47) δεν ταιριάζουν με τον συνολικό ήχο. Το μπάσο με έναν άδειο ήχο έρχεται και μπερδεύεται με τη φωνή στο 0.49 και αποπροσανατολίζει, γιατί συχνά "χώνεται ανάμεσα στα πόδια" της φωνής. . Το πιάνο είναι λιτο και συμπαθητικό σαν ήχος, αλλά παίζει πολύ πολύ απλοϊκά, στο στυλ γεμίζω μια δυο πάνω ή κάτω από την τονική του εκάστοτε ακόρντου και επιστρέφω και δεν λείπουν και τα "λαθάκια" (1.05) ή "ψαξίματα" (3.07 έως 3.20 και μετά) . Στις περιπτώσεις αυτές ίσως ένα ακόρντο θα ήταν προτιμώτερο από ένα μπρος πίσω. Αλλά και πάλι αφού ηχογραφήσεις τα "ψαξίματα" μετά με το midi τα γυρνάς σε κάτι πιό πειστικό. Λυτρωτικό το "φλάουτο" στο 1.34 και γενικά όλο αυτό το interlude, αν και του χαλάει την εικόνα και εκεί η επαναλαμβανόμενη υπερβολικά χρήση της gated/chopper ρυθμικής δεξιά. Αυτά τα ενδιαφέροντα κιθαριστικά εφέ είναι καλό να παίζονται για μερικά μέτρα και τέλος. Δεν είναι για χόρταση που λέμε. Για ο,τιδήποτε όμορφο ή "εύρημα" σε ένα κομμάτι. Απαξ και αρχίσει να επαναλαμβάνεται είναι μετά ενοχλητικό. Τωρα, η φωνή είναι ενδιαφέρουσα, έχει καλή χροιά, και μένα κάτι μου θυμίζει-σίγουρα ένα φίλο μου-, αλλά φαίνεται ότι είναι ερασιτεχνική, ενώ σαν θέμα η όλη ανάπτυξη φωνητικά χαρακτηρίζεται σε γενικές γραμμές φλατ, ενώ η όλη του αίσθηση δίνει μια ρετρό γεύση, πχ...ας πούμε Κώστας Καράλης και γενικά όχι μοντέρνο άκουσμα. (δεν είναι τυχαίο και άστοχο το σχόλιο για Λομπεργκ/Βόγλη, αν και πάει πολύ πιό παλιά από αυτό που λεω εγώ) Μετά από όλα αυτά τα αρνητικά, που προσωπικά είναι τα πράγματα που ζητάω να ακούσω όταν ανεβάζω ένα κομμάτι, θα σταθώ στην σοβαρή προσέγγιση της όλης δομής του κομματιού, των ωρών που φαίνεται ότι αφιερώθηκαν και το συνολικό μεράκι. Και αυτά σε συνδυασμό με τα άλλα 2 που ανέβασες. Εχουμε μια ερασιτεχνική προσπάθεια που θέλει να γίνει κάτι παραπάνω και έχει τα φόντα. Ξέρω εδώ παιδιά που ανέβασαν πολύ πιό μέτριες προσπάθειες και έχουν εξελιχθεί ανέλπιστα καλά. Δεν θέλω να ευλογήσω τα γένια της κοινότητας, αλλά αδιαμφισβήτητα έχει βοηθήσει πολύ κόσμο να σταθεί στα πόδια του και να πάει σε πολύ πιό αξιοπρεπές επίπεδο από όσο όταν ξεκίνησε.

Ο εχθρός του καλού είναι ...το καλύτερο λένε. Υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης στον τρόπο που κάνεις τη μίξη, ώστε να ακούγεται υψηλότερης ποιότητας αποτέλεσμα. Και αυτό ισχύει για όλους εμάς τους ερασιτέχνες. Ευχαριστώ που άκουσες και δικά μου κομμάτια και χαίρομαι που σου αρεσαν. Έχω επαφή με τη μουσική από μικρός. Παίζω 5 χρόνια ηλεκτρική κιθάρα και ασχολούμαι με την παραγωγή από την πρώτη καραντίνα. Όλα αυτα ερασιτεχνικά και στον ελεύθερο μου χρόνο. Έχω πολύ μικρή εμπειρία, αλλά εδώ μέσα υπάρχουν πολύ έμπειρα άτομα, τα οποία σε κάθε βήμα της παραγωγής με έχουν βοηθήσει με τις συμβουλές τους. Και μόνο που ακούω τα κομματια τους, είναι ένα μάθημα για μένα. Στην ουσία, από εκείνα επηρεαστηκα και πάτησα το πρώτο μου rec στον υπολογιστή.

Μαυρα κι αραχνα........ Εδω στις επαλξεις.