Πίνακας συμμετοχής

Καλή χρονιά αξιότιμα μέλη, επιτυχίες, υγεία και όλα τα συναφή

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι δεν θα αντιλήφθηκαν ότι ήμουν αποκλεισμένος από την Τετάρτη. Και όχι, δεν θα καθίσω να εξετάσω αν η ποινή αποκλεισμού ήταν δίκαιη ή άδικη. Όταν γράφτηκα στο νόιζ γύρω στο 2014, όντας guest επί σχεδόν διετία, τότε το νοιζ ήταν μια σκιά του παλιότερου εαυτού του. Το ξεκατίνιασμα ήταν καθημερινό, η συμμετοχή των mods απειροελάχιστη και τα ενδιαφέροντα θέματα περιορισμένα. Η δε συμμετοχή της δουλειάς του καθένα σχεδόν απούσα και περιορισμένη στο show off. Με τον χρόνο αρκετά ακραία στοιχεία περιορίστηκαν, ήρθε η νέα μορφή, ήρθε το music, ήρθαν μέλη που έδωσαν χρήσιμη πληροφορία, και δημιουργήθηκε μια νέα βάση σοβαρών μελών που μπορούσε να σχεδόν αυτοπροστατεύσει το καλό κλίμα. Καθημερινή παρουσία του Γιάννη, καλή διάθεση για ανταλλαγή απόψεων, συναντήσεις, γνωριμίες μελών. Μέσα σε λίγους μήνες γνωρίστηκα με άλλα μέλη από την Θεσσαλονίκη και μίλησα στο τηλέφωνο με άλλους. Υπήρχε κοινή γλώσσα, κοινά ενδιαφέροντα, κοινός τρόπος επικοινωνίας. Υπήρχε αυτό το θετικό κάτι που θα σε τραβούσε να συμμετάσχεις. Τους τελευταίους μήνες ακούσαμε ότι έχουν απομακρυνθεί οι επαγγελματίες, ότι οι συζητήσεις εκτρέπονται, ότι ήρθαν τα πολιτικά και ότι το φόρουμ έγινε καφενείο. Το φόρουμ άλλαξε χέρια, η νέα ιδιοκτησία είναι απούσα (τουλάχιστον απο την καθημερινότητα), και μετά από 10μηνο διαπιστώθηκε ότι τα μέλη παρεκτρέπονται. Χωρίς κάποια ειδοποίηση τιμωρήθηκε (ή δεν τιμωρήθηκε?) το μέλος με την μεγαλύτερη συνεισφορά στο χώρο (δεν θα πω συμμετοχή διότι η λέξη φέρνει αλλεργία σε κάποιους αν και για κάποιο λόγο πρέπει να είναι σημαντική για να μετριέται και να ανακοινώνεται καθημερινά σε περίοπτη θέση, με πόντους βραβεία, σήματα και συναφή), οι κανόνες ξαναδιατυπώθηκαν κυριολεκτικά στο γόνατο, και παρά την επαναδιατύπωση η ίδια χαλαρότητα και ανοχή συνεχίστηκε. Και ω του θαύματος επιλέγεται για την επόμενη ποινή το μέλος με το αμέσως επόμενο υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής. Η καθαρά τυπική παράβαση εξισώνεται με την προσωπική προσβολή (η οποία περνάει σχεδόν απαρατήρητη) για να τιμωρηθεί παραδειγματικά η παρατυπία για να περάσει το μήνυμα. Όχι δεν κατάντησε το νοιζ απόλυτο καφενείο και όχι, τα τελευταία χρόνια δεν αποχώρησε το 90% των μελών. Το απόλυτο καφενείο ήταν γύρω στο 2012-13 και από τότε άρχισαν να αποχωρούν τα μέλη. Αφήστε να γνωρίζουμε κάποιοι καλύτερα πότε έγινε τί και πως και που βρισκόμαστε σήμερα. Κάποιοι που έχουν καθημερινή σχεδόν παρουσία επί σχεδόν 10ετία όσο κι αν αυτό ενοχλεί. Καθώς έρχεται το 2024 η συμμετοχή, τουλάχιστον η δική μου, συνειδητά θα αλλάξει και θα περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα, έχω λάβει αρκετά μηνύματα πλέον. Χωρις καλή διάθεση και παρεϊστικο κλίμα για μένα το νοιζ δεν υπάρχει. Ελπίζω αυτή η γραμμή να μην περάσει και να μπορέσω να αναθεωρήσω. Καλή χρονιά σε όλους.