Πίνακας συμμετοχής

Το παρακάτω είναι πριν 4 χρόνια. Στη φάση ανασυγκρότησης έπεσε σχετικο remaster

Το γνωστό παραδοσιακό ποίημα σε πανκ ροκ εκδοχή. Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες γιοφύριν εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι. Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν. Μοιρολογούν οι μάστορες και κλαιν οι μαθητάδες. “Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας, ολημερίς να χτίζουμε, το βράδυ να γκρεμιέται.” Πουλάκι εδιάβη κι έκατσεν, αντίκρυ στο ποτάμι, δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χελιδόνι, παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα: ” Άν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει και μη στοιχειώσετε ορφανό, μη ξένο, μη διαβάτη, παρά του πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα, που έρχεται αργά τ’ αποταχύ και πάρωρα το γιόμα.” Τ’ άκουσ’ ο πρωτομάστορας και του θανάτου πέφτει. Πιάνει, μηνάει της λυγερής με το πουλί τ’ αηδόνι. Αργά ντυθεί, αργά αλλαχτεί, αργά να πάει το γιόμα, αργά να πάει να διαβεί της Άρτας το γιοφύρι. Και το πουλί παράκουσε κι αλλιώς επήγε κι είπε: “Γοργά ντύσου, γοργά άλλαξε, γοργά να πας το γιόμα, γοργά να πας και να διαβείς της Άρτας το γιοφύρι.”

Μάλλον ολοκλήρωσα αυτό που ξεκίνησα χθες, και το ανέβασα στα κλιπς. Εντελώς αυτοσχεδιαστικό και όλο παιγμένο με κιθάρα (εκτός τα τύμπανα και το μπάσο....). Ξεκίνησα γράφοντας τα εφέ και στη συνέχεια αποφάσισα να επενδύσω με τύμπανα και μελωδία. Εντελώς ανάποδη και αναρθολογική η προσέγγισή μου, αλλά δεν έγινε μεγαλη ζημιά.

Τεσταροντας τις νεες χορδες στην Jazzmaster μου μου βγηκε αΦτο

Μία παλιά ιδέα με νέο σχέδιο!! Hardware Synths used : Yamaha An-1x, Roland D-10 , Korg Prophecy Vst Synths used: U-he Hive, Vps Avenger

Είδα ένα εφιάλτη το βράδυ (κακοκοιμήθηκα πιο πολύ λόγω κρυώματος). Σηκώθηκα και έγραψα αυτό....

Το έγραψα πριν κανένα μήνα. Και μιας και το τελευταίο διάστημα δεν έχω και καμία άλλη ιδιαίτερη έμπνευση είπα να ανεβάσω αυτό. Απόψε η νύχτα με μένος ουρλιάζει ξανά. Γλυκά φίλησέ μου, το παιδί και γείρε κοντά του. Τι όμορφα που είναι να σε έχω και πάλι κοντά. Και ας είσαι μονάχα, μια σκιά στο μυαλό μου Κρύψε τους ανέμους κι όλα αυτά που με λιώσαν ξανά και εγώ θα πάρω σακί. Για να μαζέψω το χθες το μετά και το τώρα μαζί, δίχως μια λέξη, μέσα. Απόψε η νύχτα με μένος ουρλιάζει ξανά. Με φως τύλιξε με, η ομίχλη να φύγει μακριά μου. Κρύψε τους ανέμους κι όλα αυτά που με λιώσαν ξανά και εγώ θα πάρω σακί. Για να μαζέψω το χθες το μετά και το τώρα μαζί, δίχως μια λέξη, μέσα.

Παραδοσιακά ένα κομματάκι λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου. Να 'μαστε καλά να ανταμώνουμε, εδώ μέσα και εκτός, για τουλάχιστον άλλες 672 χρονιές ακόμα. Υ.Γ. Μη μου πείτε για μίξεις και τέτοια, 5 ώρες το παλεύω και δεν έχω πια αυτιά. Δεν ξέρω τι ακούω.

Καλησπέρα. Ένα ακατέργαστο ηχοληπτικά θέμα. Πιάνο, ακουστικό μπάσο και σκούπες. Θέλει λίγο ένταση – γράφτηκε χαμηλά. Ευχαριστώ για το χρόνο