Πεταμένα ρούχα στο σαλόνι,
τα βιβλία στο τραπέζι ανοιχτά,
η γυναίκα θυμώνει, την φωνή της υψώνει,
με "στολίζει" κανονικά.
Ακόμα κι αν μου πεις «Κώστα θα σ' αφήσω»,
εγώ κακία δεν θα σου κρατήσω,
έτσι είναι η ζωή,
δεν θα λυγίσω,
με 2 γλυκά φιλιά θα σ' αποχαιρετίσω.
Βραδινή βολτούλα με τ' αμόρε,
εγώ θέλω μπύρα, αυτή σινεμά,
η γυναίκα στραβώνει, αυτό το βλέμμα με σκοτώνει,
θα της κάνω το χατήρι τελικά.
Ακόμα κι αν μου πεις «Κώστα θα σ' αφήσω»,
εγώ κακία δεν θα σου κρατήσω,
έτσι είναι η ζωή,
δεν θα λυγίσω,
με 2 γλυκά φιλιά θα σ' αποχαιρετίσω.
Ακόμα κι αν μου πεις «Κώστα θα σ' αφήσω»,
εγώ κακία δεν θα σου κρατήσω,
έτσι είναι η ζωή,
δεν θα λυγίσω,
με 2 γλυκά φιλιά θα σ' αποχαιρετίσω,
κι ίσως ξανά να σ' αγαπήσω.
