Terry RoscoeBeck5

Αυτός δεν είναι ο π@π@ρ@ς που έβαλε φόρο στα ακίνητα; (Πως γίνεται σώβρ@κο η συζήτηση) ;D ;D ;D ;D ;D ;D

;D ;D ;D Και αυτό είναι το μεγαλείο του ;D ;D ;D ;D Πάντως το ύφος μου θυμίζει εκείνους τους εξαιρετικούς τούρκους- τους Αθήνα- που βάραγαν ένα βαρβάτο σκα. Και στο λέει ο... βετεράνος :P ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Το λοιπόν... ως παλαίμαχος του διαγωνισμού :P ;D ;D ;D ;D Θωμαή- cool & ενέργεια thumps up Αγάθωνας Koaz Nostra- το διασκέδασα, τα παιδιά έχουν άποψη Giorgina & Leon- ήμαρτον, όχι άλλο electronica σότο. Είμαστε τρεις δεκαετίες μετά Αγγελική Ηλιάδη- «γάβου γάβου το σκυλί αλυχτάει στη αυλή. Ο αράπης μας» (Άγαμοι θύτες).

;D ;D ;D ;D Εγώ αυτό το λέω (στις τραγουδιάρες) λίγο διαφορετικά: «Κούνα λιγάκι το... σύστημα» ;D

Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτό- το οποίο θα το συνοψίσω ως «επαγγελματισμό» για εμάς τους ερασιτέχνες. Βεβαίως δεν είναι το θέμα μας αν θα γίνουμε μεγάλοι και τρανοί. Το ζητούμενο είναι πως θα κάνουμε αυτό που κάνουμε, με σεβασμό για το αντικείμενο, τους συνεργάτες μας και τους εαυτούς μας.

Αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλια- το οποίο δεν έχει να κάνει με τις δικές μας περιπτώσεις. Του χόμπι μας, που κακά τα ψέμματα το πράττουμε ερασιτεχνικά- δεν ζούμε από αυτό. Το άλλο είναι επάγγελμα/ βιοπορισμός που όπως σε όλες τις δουλειές μπορεί να έχεις έναν παπάρα εργοδότη. Πάντως προσωπικά πιστεύω ότι ακόμα και στο δικό μας, το χομπίστικο επίπεδο (ασχέτως τι παίζουμε και πως το παίζουμε), για να τσουλήσει μια μπάντα πρέπει να υπάρχει μια αντιστοιχία στην «αξιοπιστία» των μελών που την αποτελούν. Φυσικά στο μουσικό επίπεδο- δεν μπορεί οι τέσσερις να είναι στο 9 και ο πέμπτος στο 2, αλλά και στο πως αντιμετωπίζουν το δρώμενο που λέγεται μπάντα. Αν οι τέσσερις το αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και ο πέμπτος (και ας είναι επιπέδου 10) σαν παιδική χαρά, τότε η κατάληξη θα είναι δεδομένη. Θα υπάρχει πρόβλημα.

Πάντως για να πω το δικό μου point of no return για «αναξιόπιστους»... Στήσιμο σε πρόβα (άνευ αιτίας)- σουτ Στήσιμο κατ εξακολούθηση- σουτ Τεμπελχανίο/ δεν μπορώ/ βαριέμαι/ δεν πρόλαβα (ξανά) να μελετήσω- σουτ Υπερβολική «χαλαρότητα»- του στιλ, έλα μωρέ τώρα... σιγά πως κάνεις έτσι που αργήσαμε στο sound check 15 λεπτά (και κατ εξακολούθηση)- σουτ Ολα αυτά δείχνουν έλλειψη σεβασμού για τους συμπαίκτες σου. Αυτά τέλος πάντων μεταξύ άλλων ;D @SF καλώς παρενέβην γιατί ναι μεν ερασιτέχνες, αλλά θέλουμε (και) την επαγγελματική οπτική. ΥΓ: Σουτ εκ του σουτάρω ;) @LK Προσωπικά θα προτιμήσω ένα «αξιόπιστο» συνεργάτη στον «μέσο όρο» ικανοτήτων, από ένα σούπερ ουάοο, αλλά «αναξιόπιστο» ταλέντο, φωνάρα, κλπ

Κομματάρα 8) Παιδιά μην μπλεκόμαστε: Η υπόθεση εργασίας μας δεν είναι να είναι επαγγελματική η μπάντα. Ερασιτέχνες είμαστε. Απλά πόσο «επαγγελματικά» καταπιανόμαστε με το χόμπι μας; Ποιο είναι το point of no return με τους «αναξιόπιστους» συνεργάτες μας;

Απόλυτο δίκιο. Και αυτό στα «θανάσιμα αμαρτήματα». @Manosx: Για αυτό φίλος το ανέφερα ως «επαγγελματισμό»- δεν είναι βιοπορισμός :) Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι μπορούμε να το κάνουμε με... «επαγγελματισμό» ;) ;D

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ένα από τα κυριότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα γκρουπ είναι η αξιοπιστία των μουσικών που τα απαρτίζουν. Και αποσαφηνίζω: Ο όρος «μουσικός» δεν άπτεται αποκλειστικά στις παικτικές ικανότητες. Είναι όλο το «πακέτο» που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «επαγγελματισμός»- παρότι κατά βάση είμαστε ερασιτέχνες/ χομπίστες. Έτσι… - Είμαστε ακριβείς στα ραντεβού μας σε πρόβες και εμφανίσεις; - Είμαστε «διαβασμένοι», έχουμε μελετήσει τα κομμάτια μας; - Έχουμε σε καλή κατάσταση τον εξοπλισμό μας; - Έχουμε επαφή με το «περιβάλλον» όταν παίζουμε την υπόλοιπη μπάντα; Ή… - Εμφανιζόμαστε όποτε μας κάνει κέφι, στήνοντας τους συνεργάτες μας; - Δεν σταυρώνουμε νότα στα κομμάτια που έπρεπε να προετοιμάσουμε; - Δεν κουβαλάμε ούτε καλώδιο γιατί «έλα μωρέ, θα έχει εκεί»… - Βαράμε στο wedding of Karagiozis; Νομίζω ότι από καιρού εις καιρόν το θέμα «αξιοπιστία» μας έχει απασχολήσει όλους. Και συνήθως η έλλειψη της, είναι το ζήτημα που οδηγεί στην διάλυση συγκροτημάτων. Κατά την άποψη σας, ποιο είναι το «θανάσιμο αμάρτημα» που κάνει έναν μουσικό αναξιόπιστο- από τα τέσσερα παραπάνω; Αλλά και τι άλλο θα μπορούσε να θεωρεί αναξιοπιστία;

Ποιοι; Οι... Τζιμπούρς; ;D ;D ;D Και πόσοι είστε; Λοιπόν εσύ όπως και το κουμπαράκι σου (πες με Φιούζιο) είστε οι κατ εξοχήν περιπτώσεις «τραβάτε με και ας κλαίω». Αμφότεροι παίζετε υπέροχα, γράφετε όμορφα, αλλά όταν πέσει καμιά «ιδέα» στο τραπέζι ;) αρχίζετε τα «α, εγώ... και δεν... και μπα... α παπα πα και δεν μπορώ κλπ» ;D ;D ;D Και εγώ θα συμφωνήσω με τον Νέστορα. Οπότε την επόμενη φορά φίλος, δεν θα αρχίσεις τα... μα μου του σου ;D ;D ;D ΥΓ: Το ίδιο ισχύει και για τον κουμπάρο σου ;)

Από τα πιο όμορφα, μεστά, μελωδικά, εμπνευσμένα παιξίματα σου- ίσως το καλύτερο που έχεις παρουσιάσει 8) Ο ήχος δε, μούρλια- αλλά έτσι είναι φίλος, άμα ο άνθρωπος παίζει με το σωστό όργανο... (7ενδερ). ;D

Χμμμμ... Τι φταίω εγώ που οι εξάχορδοι... σκιάζονται με κάτι τέτοια κομμάτια ;D ;D ;D Απολύονται άπαντες ;D

Όχι βρε κουτό... ;D Που να βρεις κιθαρίστα που να μοιάζει με τον Walter Becker ;D ;D ;D ;D

Αυτό ας πούμε είναι ένα από τα κομμάτια τους που πολύ θα ήθελα να το παίξω... Αλλά που να βρεις... κιθαρίστα ::) ;D ;D

όχι βρε, αυτός είναι αυτόφωτος 8) (Τον ντράμερ από πίσω, που τον έχουν στην σκιά) ;D ;D ;D

;D Και αν είχε και ένα ωραίο maple μπράτσο... θα φώτιζε ;D 8)

Ναι θα του πάει μούρλια... Έχω μια ιδέα του σα(κασ)τανά :D Αν δώσεις τα γεφυροκλειδα για καμιά επιμετάλλωση (μπρούτζο) λες να γινόταν δουλειά; Λογικά δεν θα είναι ακριβά, αλλά δεν ξέρω αν θα αντέξει... @Harilarton: τα τάματα θα του τα κρεμάσουν αυτοί που θα πηγαίνουν να το δουν και θα προσκυνάνε την χάρη του... ;D ;D ;D

Μαχόγκανι (ή καρυδιά;) Αφτό ίνε ;D Ωραίο βγήκε πάντως. Θα πέσει βερνίκι ή ματ; ΕΔΙΤ: Α, ο κούτσουρος πλέον βοά για χρυσό hardware ;)

Αυτή η μπάντα είναι από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους μου... Από την μια λατρεύω τα παιξίματα τους και την ατμόσφαιρα τους, το τι μουσικαράδες είναι και φυσικά το πόσο ο μπάρμπα Walter Backer είναι φτυστός με το Yameth ;D Από την άλλη κάτι πάντα μου λείπει σε αυτά τα αγόρια... Ίσως λίγο παραπάνω «νεύρο» στις συνθέσεις τους... Άκουγα νωρίτερα το Sunken Condos, το τελευταίο του Fagen. Ωραίο, χαλαρωτικό, διακριτικά funky σε κάποια σημεία, με τις απαραίτητες jazzy/ fusion πινελιές... Αλλά και πάλι κάτι μου έλειπε... Παρά ήταν cool, ραφιναρισμένο, «εξευγενισμένο»;

Κάποιες ήταν ΟΚ Αλλά κάτι άλλες... :P Ιδιαίτερα αυτές οι παπαγαλέ πρασινοβεραμάν πλουμιστές ;D Ήμαρτον... ΥΓ: Μπα, έχουν βγάλει και ακουστικές; Δεν τις είχα ξαναματαδεί...

+1000 Οι λάμπες, αν δεν τις «ταΐζεις» σωστά την πάτησες. Το έχω δει/ακούσει άπειρες φορές, όταν τα ρεύματα ήταν για τον... Furman και πάλι furman ή κάτι σχετικό για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ;)

Άγγελε καταρχάς σου εύχομαι τα καλύτερα- και σε όλα τα παιδιά που αναγκάστηκαν ή θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν. Πάντως, αν και μάλλον θα στο έχουν ξαναπεί, σε περίπτωση που γυρίσουν biopic με την ζωή του Βασίλη Καζούλη, ο ρόλος είναι δικός σου. ;D Η ομοιότητα είναι καταπληκτική. Το jam είναι ωραιότατο. Μπράβο σε εσένα και στα άλλα παιδιά.

Εδώ έχεις απόλυτο δίκιο... Και προσωπικά my bad. Για αυτό σου λέω. Ας τα κλείσουμε τα έρμα, να λέμε για τα κσύλα και τα πηνία... Από την άλλη όπως λέει άλλωστε και το τραγούδι... don't swallow your anger Rush - Stick It Out (Music Video - 1993) Κάπου πρέπει να εκτονωθείς... ;) ;D

Λαίμαι; Ε, άμα το λαίμαι... ;D Να, αυτό είναι το καλό με το... φόρο. Λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Αποσυμπιέζεσαι... Έχω και εσένα για ψυχοθεραπευτή και έρχομαι στα ίσια μου... ΥΓ: Αλλά ρε φίλος όχι και... Μπίστη. Ήμααααααρτον δηλαδή ;D