dimsonic

ο,τι λέει ο τίτλος και μπόλικο πεδίο για γκρίνια κι απο μένα πρώτα.... Λοιπόν η νέα τάση λέει "να τους τ αρπάξουμε" κι απο δώ παν κι άλλοι και μην τον είδατε το Παναή, take the money and run ... Αντε να ξεκινήσουμε (για να μη λέτε οτι είμαι προκατειλημένος) με τους beatles. Λιγο πολύ τα είπαμε. Ξανά τα 62-66, 67-70 με ένα βινύλιο επι πλέον για κάθε πακέτο με νέα κομμάτια, για όποιον θέλει ΚΑΙ χρωματιστό βινύλιο κλπ κλπ (συνολικά 6 βινύλια γύρω στο 150άρι με μεταφορικά 170 - στην Ελλάδα ήδη στο yellow box 90 το καθένα, σύνολο 180). Αλλά τουλάχιστον εδώ έχει γίνει unmix και έχει δοθεί εξαιρετική πιστότητα σε φωνές όπου πλέον ξεχωρίζουν όλες και δεν είναι τρεις μαζί πακέτο και τα τύμπανα όπου ακούς εδώ ταμπούρο εκεί χαιχατ κλπ κλπ και αυτό μπορώ να το διαβεβαιώσω. Αλλο παράδειγμα η Taylor Swift. Αυτή επειδή θεώρησε ότι ο προηγούμενος publisher την έριξε στη συμφωνία με το σποτυ και εν ολίγοις πέρνει ολίγο από μπατιρόσπορο, έκατσε και ξανα ηχογράφησε όλα τα κυκλοφορημένα άλμπουμ της, 5-6 δεν ξέρω ακριβώς πόσα, με άλλους μουσικούς και άλλη εταιρεία, μια χαρά στο κάτω κάτω δικά της είναι, τώρα τα πουλάει και παίρνει τα φράγκα..... Ο άλλος εξαιρετικός καλλιτέχνης Ντρεικ (δεν ξέρω αν σχετίζεται με κανα δικαστή) αποφάσισε 6 μήνες μετά να ....ΞΑΝΑκυκλοφορήσει τον τελευταίο του δίσκο, βάζοντάς του κανα δυο νέα άσματα...τι άσματα δηλαδή παρλάτες επάνω σε παντς είναι.... αλλά ποιός κατέχει το ρεκόρ της ανιβερσαρίτιδας ? ο πολύς μακκα με την κάπιτολ. Κυκλοφόρησε λοιπόν το 2020 το τρίτο προσωπικό άλμπουμ με τον τίτλο ΙΙΙ και εξώφυλλο το ζάρι. Ε....απο τότε κυκλοφόρησε το ...επετειακό στην.... πρώτη επέτειο, σαν μνημόσυνο ένα πράμα, χωρίς κάτι επι πλέον, απλώς άλλο χρώμα. Στην δεύτερη επέτειο τι έκανε? Ε...κυκλοφόρησε το επετειακό υπ αριθ 2. Με κάτι χαρτάκια επι πλέον και άλλο χρώμα εξώφυλλο....Μουσική ίδια. Ε τώρα αμα ρωτήσω τι έκανε φέτος που είναι η τριτη επέτειος, μη μου πείτε ξανα μνημόσυνο για τα τρίχρονα... Βγάζει λοιπόν η κάπιτολ τον ίδιο δίσκο, χωρίς την παραμικρή αλλαγή με τίτλο 3Χ3 σε 3 εκδόσεις, κάθε μία με το ίδιο εξώφυλλο αλλά διαφορετικό από το πρώτο, απο την επέτειο 1 και από την επέτειο 2. Κάθε ένα έχει μέσα ιδιόχειρους στίχους από ένα random άσμα, (φωτοτυπία), έχει διαφορετικό πάτερν απο τρίχρωμο βινύλιο Η μουσική είναι ίδια (εννοείται). Τιμή...33 1/3 δολάρια...(έξυπνο ε? το πιάνετε?) αλλά μόνο για αμερικάνους. Οι υπόλοιποι ...35, 36....πάει η δηθενιά...περίπατο Ετσι οι φίλοι συλλέκτες για να λενε ότι έχουν το άλμπουμ πρέπει να έχουν 3 φορές τον ίδιο δίσκο που ήδη έχουν αγοράσει τουλάχιστον 3 φορές (πιθανόν και παραπάνω σε half speed, 180 gr κλπ). Αλλά δεν μπορούν να πάρουν 3 φορές το καθένα. Διότι απ έξω δεν ξέρεις τι έχει μέσα. Είναι σαν τη σακούλα έκπληξη που πουλάνε στα περίπτερα. Παίρνεις 2 και μπορεί να σου τύχουν 2 ίδια. Οπότε ξαναπαίρνεις. Κάποτε παίρναμε γκοφρέτες με χαρτάκια, και τρώγαμε τρώγαμε μέχρι να πετύχουμε τα δύσκολα. Το πιό γουστόζικο είναι ότι ο καθένας δεν μπορεί να παραγγείλει πάνω από 2. Οπότε αν θελήσεις να αποκτήσεις και τα 3 πρέπει να καταφύγεις σε μηχανοραφίες. Πχ να παραγγέλνεις με άλλο mail κλπ αλλά όσα ζευγάρια και να πάρεις δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχεις τριάρα... Προσωπικά πήρα τον δίσκο όταν βγήκε, είναι συμπαθής και καλύτερος από το ΙΙ, τα παίζει όλα μόνος κλπ...αλλά το παραπάνω σκεπτικό της κάπιτολ ? δεν με βρίσκει και πολύ σύμφωνο. εδώ ένας "γκρινιάρης" και εδώ ένας τυχερός ινφουεσε που του στείλανε και τα 3.....(βύσμαααα)

να με συγχωρέσεις για το αυστηρό του ύφους, αλλά πλέον σε θεωρώ accomplished player και παραγωγό οπότε ο πήχυς εχει ανέβει...κατά τι... συνεπώς περιμένουμε περισσότερα

με την πορεία που έχει πάρει το νήμα, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα μου αρέσει. Υποθέτω ότι θα είναι κάτι εξαιρετικά κάλτ και έξω από το πεδίο ενδιαφέροντός μου. Όπως και τα ήδη προταθέντα.

Ευτυχώς το μπλοκαρανε

καλό, αλλά..... 1. τύμπανα στα ήρεμα περάσματα επαναλαμβάνονται 2. στα ήσυχα περάσματα ακούγεται το σύρσιμο στις χορδές 3. Στη μέσα και πέρα ματώνουν αυτιά 4. Υπάρχει μια υποβόσκουσα ρηβερμπερίλα που είναι πολύ έντονη μέχρι το 2.40 5. Μετά το 2.40 λες ουφ..... 6. η κιθάρα του θέματος επίσης τρυπάει .... Κρίμα είναι καλό κομμάτι. Σώστο

...δε με βλέπω καλά...

αποφασίστε. προγκ ή χεβυμεταλο?

πείτε μου ότι κάνετε χιούμορ

δεν κατάλαβα ότι η κιθάρα είχε ήδη τέτοια κλιπ. Παρ όλα αυτά, (αν και αναφερόμουν σε jazz box κιθάρες) θεωρώ ότι δεν είναι και τόσο σπουδαία υπόθεση τα κλπ, μια και ούτως ή άλλως ο ιδιοκτήτης θα αναγκαστεί να πιάσει κολλητήρι. Εγώ όπου αλλάζω μαγνήτες, τραβάω το καλώδιο έξω από τη φωλιά, πάντα έχει περιθώριο, κόβω στα 5-10 εκατοστά από το μαγνήτη και ξανακολλάω. Δεν καταλαβαίνω το νόημα γιατί να έχει η κιθάρα μια τέτοια προεγκατάσταση. Δηλαδή πόσες φορές θα αλλάξεις μαγνήτες? (και σίγουρα οι επαφές αυτές με υγρασία και το χρόνο θα έχουν προβλήματα).... γκρίνια τέλος

πως? αφού και τα ποτς καταλήγουν σε κλιπ

o μεγαλύτερος μπελάς είναι να βγάλεις όλα τα ποτς και να τα ξαναβάλεις πίσω. Αλλά με ένα μακαρόνι γίνεται με λίγη καλή θέληση

Το ξανασκεφτηκα. Για χαρη σου δοκιμαζω και το Jeremy Bender

βγες λίγο στο μπαλκόνι να δεις αν κουνιούνται τα κότερα

Εχω ξεχασει να παιζω. Και ακομα πλήκτρα δεν ξερω

Το trilogy φυσικα. Αλλα πιθανόν και Karn Evil 9. Αλλα δεν υπαρχει περιπτωση.

Αυριο κλείνουν δυο χρόνια. Πότε πέρασαν ούτε που κατάλαβα, και απο την άλλη μεριά η ζωή γύρω μου άλλαξε σε τόσα πολλά. Ίσως από τις πιο δημιουργικές και στοχευμένες περιόδους της ζωής μου, όσο και παράξενο μπορεί να φαίνεται σε κάποιους το να θελήσεις να κάνεις διασκευή σε μια μουσική 50 ετών, που δεν θέλει να ακούσει κανείς σήμερα. Παρ όλα αυτά, αφήστε με να ευλογήσω τα γένια μου και να το χαρώ για άλλη μια φορά, μια και όταν περνάει το ποντίκι από εκεί και το πατήσω φευγαλέα για μια δοκιμή, συνήθως μπορει να το ακούσω σε όλα του τα 20 λεπτά και να αναρωτιέμαι ξανά και ξανά πώς έκανα αυτό και πως έκανα εκείνο και σιγά σιγά να μην μπορώ κάν να θυμηθώ τίποτα εκτός το ότι το έκανα. Εκείνο που μένει για μένα τουλάχιστον είναι μια μουσική που φτιάχτηκε για μια εποχή που δεν υπάρχει πιά και όσο πρωτοποριακή και να ήταν τότε και σήμερα δυστυχώς δεν θα ξαναεπιστρέψει.

ε δεν είναι έτσι. Υπάρχει κι αυτό που λέγεται δυναμική περιοχή. Δεν μπορεί ένα φλάουτο να ακούγεται σαν ένα κρεσέντο

είμαι σίγουρος ότι δεν θα περιμένεις πολλά απο αυτό

Αυτός εδώ θέλει να τα ανατρέψει όλα. Εγώ προσωπικά χρόνια τώρα είμαι στα -14 -15 και πολλές φορές το βρίσκω κι αυτό πολύ δυνατό και συμπιεσμένο, μπορεί να θέλω και -18. Φυσικά δεν με ενδιαφέρει αυτό που λεει, ότι εσύ θα το κάνεις στα 14 και άλλοι θα το κάνουν στα 8 και θα "σε φάνε λάχανο" Δεν ξέρω ποιοί είναι αυτοί που το κάνουν στα 8 και στα 6, πάντως σίγουρα όχι στη μουσική που ακούω εγώ. Και την άλλη μουσική, δεν περνάω ούτε απο το απέναντι πεζοδρόμιο. Εσείς τι λέτε?

η μάγια δεν είναι τίποτα παραπάνω απο κάποιον απο εμάς. Απλά έχει κάποια....πιστοποίηση. και μια....μούρη. βρίσκω υπερβολικό να αγοραστούν άλλα ακουστικά όταν ήδη έχεις άλλα που είσαι ευχαριστημένος. Τα 30άρια ΑΤΗ είναι μπάτζετ και καλά. Τα 770 είναι καλύτερα, πάρε τα 80άρια αν θα παίξουν με τη φοκους και μόνο. Αλλά...να ξέρεις....έχεις συνηθίσει σε έναν ήχο και πας σε έναν....άλλο ήχο. Το άρθρο είναι καλό στα γρήγορα που το είδα.

3111 αρχική τιμή. ένα 20% πάνω επειδή την έπιασαν τα μαγικά μου χέρια και άλλο 10% λόγω απίστευτης ελαφρότητας ακούω προσφορές

συμφωνώ και... επαυξάνω

το μονταζ δεν έχει output. Χρειάζεται και λαπτοπ. θα πάρετε αυτό που είναι και 88άρι και κουβαλιέται και με ένα βαρελάκι μπλουτουθ θα σαρώσετε

Παντως ειμαι ο μονος που εχει δυο ιδιες κιθαρες και σιγκνατσιουρ αμα λαχει. Η μια δε κατα τι ελαφροτερη.... Ελαχιστα...