alderbody

...τι έπαθαν τα καψερά? 

4 ώρες πριν, MartinG είπε

Επίσης θα ήθελα την γνώμη σου σχετικά με ηχεία, έφτιαξα την καμπίνα πολύ πρόσφατα και έχω βάλει ότι να ναι μέσα, ένα fane του κιλού και ένα philips και θεωρώ πως δεν ακούω αυτό που πρέπει σε καμία περίπτωση.

Αν εξαιρέσουμε τα jbl που λένε όλοι αλλά είναι ακριβά για μένα, υπάρχει κάτι άλλο τίμιο με fender ήχο για χρήση αποκλειστικά σπιτιού σε χαμηλές εντάσεις?

 

Με αυτόν τον ενισχυτή η φράση "χαμηλές εντάσεις" αποκτά μεταφορικό χαρακτήρα...

Η λύση της αφαίρεσης δυο εκ των τεσσάρων 6L6 θα ρίξει τα watt στα μισά και μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποιο attenuator. Απλά με τις μείον δυο λάμπες το απόλυτα σωστό match είναι τα 8Ω και όχι τα 4Ω που έχουν παραδοσιακά οι twin με τα 2Χ12" (8Ω//8Ω=4Ω).

Δεν πρόκειται να πάθει τίποτα (20 χρόνια έχω τον δικό μου έτσι). Απλά, αν πάρεις μεγάφωνα μπορείς να πάρεις ένα 15άρι στα 8Ω και να γίνεις...vibroverb (πουλέολόγος...) :)

Tα Eminence Legend που λέει ο SF τα έχω στον Pro μου, που τα είχα παλιά στον twin μου, όπου έβαλα Delta Pro.

Όσο έφτιαχνα τον Pro έλεγα να τα πουλήσω και να πάρω "καλύτερα", αλλά όταν τον έπαιξα (και όσο τον παίζω) τα βρήκα και τα βρίσκω εξαιρετικά.

Έχω διαβάσει πάντως οτι και το 15άρι Legend είναι εξίσου καλό, σε σημείο που κάποιοι το θεωρούν σημειο αναφοράς...  Δεν το περίμενα αλλά...  τι να πεις.

4 ώρες πριν, MartinG είπε

Θεωρείς πως είναι λάθος ο κομμένος twin και πρέπει να γίνει κανονικά καμπίνα με το ηχείο του? Σκέφτομαι και το πρακτικό του θέματος επίσης λόγο βάρους και ευελιξίας.

Το αυξημενο βαρος μειώνει ..την ευελιξία, αλλά ο twin δεν είναι ο ενισχυτής που θα τον βγάζεις βόλτα συχνά... 

Και πάντα υπάρχει αυτή η μοναδική αλληλεπίδραση μεγαφώνων - κεφαλής (δονήσεις, κυματα, μαγικα...) που κάνει τους combo amps διαφορετικούς.

Λάθος δεν είναι τίποτα. Αν σου αρέσει και σε βολεύει, όλα καλά.

4 ώρες πριν, MartinG είπε

Όσον αφορά την προηγούμενη συζήτηση για τα UL taps, δεν έχω ιδέα για τι μιλάτε και θα ήθελα να με διαφωτίσεις!

Δεν έχω σκοπό να μπω στην διαδικασία μετατροπών μιας και αναφέρθηκε εδώ μέσα χθες ότι έχει γίνει restore σε καλό μάστορα, οπότε εφόσον λειτουργεί καλά δεν νομίζω ότι αξίζει να τον ξανά πειράξουμε.

Οπότε άσε..  Μην μπλέκεις. Άλλωστε το UL (είπαμε, άν το έχει) ταιριάζει με την όλη φιλοσοφία σχεδιασμού. Αν είναι να κάνεις blackfacing θα πρέπει να γίνει σε κύκλωμα και ..σίδερα.

Αν είναι κομμένος, βρές μια έτοιμη καμπίνα ή φτιάξε μια και βαλ' τον μέσα. Αν σε πειράζουν τα πολλά βατ βγάλε τις δύο "εξω" ή τις δύο "μέσα" 6L6 να πέσει η ισχύς στα μισά (και η ένταση ...λίγο).

Ενα ωραίο πλάνο είναι μια καμπίνα original spec με βιδωτή μπάφλα, μονή τρύπα για 15" neodymium (ελαφρύ) στα 8Ω (αν έχεις βγάλει τις δυο τελικες) και είσαι απλας...

Αν σε ...ενοχλούν τα UL taps (αν έχει τελικα...) τα αποσυνδέει ένας μαστωρ που ξερει τι κάνει και πλησιάζεις λίγο στα πιο παλιά designs. Τωρα για blackfacing κλπ γίνεται εύκολα αλλά θέλει μελετη και δουλίτσα. Απ΄την άλλη μια χαρά ήταν και τα SF κυκλώματα.

Για να σου δώσω ηθικό, δες πώς έκανα έναν 1971 ProReverb που τον βρηκα κομμένο και παρατημένο, σχεδό σάπιο. Τον διέλυσα τελείως, και τον ξαναέκανα απο την αρχή (μέσα-έξω).

Αν δουλεύουν οι μετασχηματιστές, όλα τα άλλα γίνονται....

12 ώρες πριν, Πνοή και Νύξη είπε

Τελευταία τον ψήνω να τσεκάρει ένα πετάλι που με εχει στοιχειώσει, το pork loin της way huge. Που θα μου πάει.

ε κάτσε να ανοίξουν ...τα σύνορα και βλέπουμε.  :)

ωραίο το ψαρονέφρι αλλά θέλει αρκετό "κέντημα".

[μακάρι να βρώ χρόνο να ασχοληθώ και μ' αυτά που θέλω...]

Επί του θέματος θα πω από το δικό μου ποιντοβγιού ότι τα πετάλια συνήθως "πάνε" με συγκεκριμένες κιθάρες και setup.

Πολλές φορές όταν φτιάχνω κάτι νέο, μπορεί να πατάω σε κάποια γνωστή "συνταγή" αλλά όσο το εξελίσσω με μια κιθάρα παίζει Α, ενώ με μια άλλη παίζει Β.

Αυτό που (πολύ σωστά) κάνουν οι εμπορικοί κατασκευαστές είναι τα πετάλια τους να παίζουν Α και Α_ish παντού.

Αυτό αναπόφευκτα βολεύει κάποιους ενώ σε άλλους "δεν κάθεται".  That's the business όμως...

Γιαυτό δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος,  ούτε "καλό" ούτε "κακό" σ' αυτά...

Κι εγώ παρόλο που έχω φτιάξει τα κέρατά μου σε πετάλια, όοοοοοοοοοταν παίζω χρησιμοποιώ αυτά που έμειναν συνδεδεμένα/ξεχασμένα και με βόλεψαν.

Ενδεικτικά (άν θυμάμαι καλά από τότε που έχω να τα δω...):

καναδυό κομπρεσσέρ, wah, phaser, τρεμπλορέζονανσ-παρκοwahκιέτσι, flanger, chorus, Stock FD-II, Stock TC-Delay κι ενα Κινεζουά looperάκι τσέπης. Ενίοτε μπαίνει και κανα univibe ή κάτι που δοκιμάζω.  [παλιά αυτά...]

Εννοείται ότι δεν παίζουν όλα μαζί ποτέ, απλά είναι εκεί για όταν χρειαστεί...

Καταρχάς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στα Πνοή & Νύξη Heavy Industries and session studios για μία ακόμη κιθαροφιλοξενία!!!

Φαντάζομαι θα παιχτεί ανάλογο Post, οπότε δεν θα επεκταθώ.

Στο θέμα μας και όπως ...τόνισα και στο event  _ανόητο μπλαζέ ύφος on_ έχοντας παίξει την Flying V Του Jimi, αυτή μου φάνηκε πάρα πολύ καλή _ανόητο μπλαζέ ύφος off_  

Μου άρεσε το παχύ μανίκι και το παιχτability του οργάνου γενικώς.

Οι χαμωbuckers έκατσαν καλά στα single coil αυτιά μου, με παχο/Jazzο_αλλα με definition-βραχνάδα καθαρά και τσιρίδα/μαγκιά/δάγκωμα στη  βρωμιά.

...με ένα σετάκι μεγαλύτερο gauge χορδές για να μην ...αερίζεται η Μι, πιστεύω θα είσαι super.

Συγχαρητήρια Κε Argytar.

Πάλι έπιασες ένα θέμα και το έκανες  ...με τα κρεμμυδάκια  

15 ώρες πριν, argytar είπε

Και μετά και μετά; Πού καταλήξατε; Σε τι τσιψ;;;

Αν θυμάμαι καλά, ο τελικός νικητής ήταν το OPA 2134PA.

οχι τίποτα.... απλά εκεί που δοκιμάζαμε, λέει μια ο Φάνης:  Ωωωπα  εδώ είμαι!    :P

6 ώρες πριν, Πνοή και Νύξη είπε

Στην περίπτωση του Τσίμη, όλος μια γεφυρα είναι.

εξ ου και το ...Rainbow Bridge   ;)

8 ώρες πριν, Μανώλης Χναράκης είπε

Αρκεί να μην μπερδεύουμε το τι είναι γέφυρα με το τι είναι σόλο. Λέω τώρα...

Intro θα το έλεγα...

άσε που και το σόλο απο την γέφυρα (του οργάνου) περνάει 

ο λόγος για να αγοράσει κανείς univibe...

πανάλαφρη και ζυγισμένη, resonant και μουσικότατη. Μανίκι ρόπαλο, βολικότατο, με άπειρο access.

Το χρώμα μου άρεσε πολύ, και θα προτιμούσα αντί για ζώνη ...αορτήρα απο G3 

Οι "αστοχίες" στο βάψιμο -όπως είπαμε- σώζονται απο την ...μόδα του relicing και της ταιριάζουν γάντι.

Ηλεκτρικά, μου άρεσε η "μαγκιά" του bridge, η ...jazzmasteroσύνη της μεσαίας θέσης και η "κάπνα" του neck που διατηρεί το spank του μονού πηνίου.

Στον Marshall καθαρά άπλωνε ωραία και σε (ήπια λόγω χωροχρόνου) βρωμιά δάγκωνε όταν πιεζόταν.

Όταν την πήρε ο Αργύρης που ξέρει τα "κόλπα" της, μείναμε χαζούληδες. Power chords, southίλες, σουξέ, you name it...

Θα ήθελα να την ακούσω και σε 7εndεr αμπ με πιο Punchy μπάσσο και reverb.

Μόλις αγοράσω ένα clark θα φέρω και τον twin reverb για επόμενο session...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον host του event που διέθεσε και πάλι τον πολύτιμο χρόνο και τον αναβαθμισμένο χώρο του, καθώς κι ένα ακόμα εύγε στον ...ακούραστο κατασκευαστή που ξεπετάει DIY λιχουδιές σε κάθε ευκαιρία.

...πάντα τέτΧια fellas!

Στις 21/6/2020 στις 11:25 ΜΜ, Πνοή και Νύξη είπε

Σύντομα θα επανέλθω και για ρηβγιού-πεταλιού, φρεσκοψημένου που έφερε ο Alderbody και το δοκιμάσαμε ντροπαλά.

επανέλα!

Εγώ θα πώ μόνο οτι δεν είναι και τίποτα το εξωτικό.

Βασίζεται στο πισ ο' κέηκ κύκλωμα του BazzFuss για τους γνώστες των DIY κατασκευών, απλά με κάποιες δικές μου καστομιές.

Στην κανονική του μορφή πρόκειται για fuzz, ενώ η δική μου συνταγή του δίνει έναν χαρακτήρα ...boostortion 

Λατρεύει ενισχυτές που μπορούν να βρωμίσουν (Vox, Marshall) και... 

ε, ας πεί κι ο Φάνης τίποτα...

...Να πω κι εγω?

αυτό!

Κοντά όλες, προφανή τα πρεφερενσεζ σου.

Ξεχώρισα οπτικά και (υπερ)ηχητικά την τρύπια φχέστα.

Αλλά αυτές οι παλιοχορδές σου χαντάκωσαν το ήχο ρε φίλος ναούμ...    

ΟΚ γνωστό κόλπο, αλλά δεν θα το έκανα ποτέ σ' ένα τέτοιο ...μνημείο (all original 1966 BF Vr).

Το θεωρώ, να πούμε, σαν να περνάς ...κουφώματα αλουμινίου στον Παρθενώνα...  :P

Ο Τρισμέγιστος Leo και η παρέα του φρόντισαν να βάλουν μια 6Κ8 αντίσταση, που αντιστοιχεί περίπου στα μισά ενός Middle ρυθμιστικού (10Κ).

Τώρα, αν βάλεις και το πιθανό(τατο) drift των carbon comps, τα μεσαία ψιλοανέβηκαν μανι μανι...  ;)

7εndεr

Οι δύο κλασσικοί, παρά την "δαντελίτσα" στα πρίμα του twin (γιατί ξέρω να την βγάζω), αλλά και ο σόλιντ που μου ακούστηκε πιο ισορροπημένος στα πριμα και με γεμάτο punchy μπάσο.

Πετυχαίνει καλά την breakup-ιλα, αλλά το preamp raspyness του Deluxe στα δικά μου αυτιά δεν ηχεί καλά.

Φαντάζομαι οτι σε twin ίσως κάθεται καλύτερα.

Μου αρέσει πολύ στο παίξιμό σου που το "γαργαλάς" για να του βγάλεις δυναμικές.

Ίσως να έκανες ένα κλιπάκι με το boost για να ...πυρακτώσεις τις 6V6...

Ωραία πράματα anyway!

maka'μ εύγε για το κουράγιο και την δουλειά σου!

Λίγο-πολύ όλα τα δείγματα μου ακούστηκαν ευχάριστα (με ακουστικά), πλήν κάποιων εξαιρέσεων (δεν θυμάμαι).

Απλά το μετάλιο το δίνω στον twin και _αν άκουγα τον χώρο_ και στον super.

Ωραία σχόλια, ωραίες απόψεις, ωραία τιψ, πάντα όμως το πείραγμα των ρυθμιστικών πρέπει να γίνεται με γνώμωνα το τί μας γεμίζει την ψυχή τη δεδομένη στιγμή, στον χώρο και στις συνθήκες.

Για παράδειγμα στον χώρο που έχω τον twin βολεύει το "όλα 10" και ένα τσικ στο volume, ίσα που να ξυπνάει το θηρίο.

Σε έναν θεϊκό 66 BF Vibrolux Reverb που έπαιζα συχνά, μια και το volume ήταν πάντα ψηλά τα μπάσσα χαμήλωναν, αλλά όχι κατανάγκη στο 0 (...ακούς απο 'κει πάνω μπαρμπα-Roy?) για να πάρει και λίγο σώμα, λόγω by design έλλειψης low end power.

Είναι στην ...μοίρα του κιθαρίστα (και του ...ηχολήπτη) να μάχεται με τα controls.

Συμφωνώ όμως με την προδιαγραφή του τέστ "όλα στη μέση", γιατί έπρεπε κάπως να φανούν οι διαφορές σε χροιά/συμπεριφορά, κρατώντας ίσες αποστάσεις (που είναι και το Trend της εποχής...).

Ίσως ένα μελλοντικό τέστ με ...sweet spots να βγάλει άλλα στη φόρα (πάντα με reference τις προτιμήσεις του παίκτη).

Εύγε και πάλι, και πάντα τέτοια!

Είναι ωραίος ο Marshallάκης.

Το 12αρι τον smoothεψε και τον άπλωσε.

Η ..."κομπλεξική" (κατ' εμέ*) 5751 δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω απο buzzzzz.

* Οι 5751 μου τη δίνουν γιατί δεν ξέρουν τι είναι τελικά... ούτε ΑΧ ούτε AT, και ποτέ δεν μου άρεσαν ηχητικά. Ούτε NOS ούτε μος ούτε τίποτα...

Επιφυλάσσομαι για παραπάνω ...τέντωμα με νεότευκτο πετάλι που αγαπά βρωμίζοντες ενισχυτές.

Ο χρόνος που ...προέκυψε τελευταία μου έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ λίγο με κάποια "στοιχειωμένα" projects που έμεναν στο ράφι...

Το παλιό μου (DIY να ξηγιόμαστε...) Uni Vibe ήθελε λίγο ξεσκόνισμα.

Με γνώμωνα το "εχθρός του καλού είναι το καλύτερο", άνοιξα κιτάπια, έψαξα, αγόρασα και βούρ για update.

Εδώ αξίζει να δώσω κάποια στοιχεία για την δομή/λειτουργία του πεταλιού.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε βασικά με ένα 4 stage phase shifter, όπου κλασσικά το καθαρό σήμα μιξάρεται με το "πειραγμένο".

Βασίζεται σε διακριτά τρανζίστορ των οποίων οι "ατέλειες" και οι παραμορφώσεις προσδίδουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα στην συμπεριφορά του εφφέ.

Κάθε διακριτό στάδιο "σαρώνει" την μετάθεση της φάσης και όλο το "κόλπο" βασίζεται στην μεταβολή της τιμής μιας αντίστασης.

...και εδώ είναι ένα απο τα σημαντικότερα μέρη της δουλειάς...

Οι αντιστάσεις αυτές είναι ουσιαστικά φωτοαντιστάσεις, δηλαδή στοιχεία των οποίων η αντίσταση μεταβάλλεται με την ποσότητα του φωτός που πέφτει πάνω τους.

Πολλά έχουν γραφτεί για τα "μαγικά" LDRs (φωτοαντιστάσεις) των original uni vibes και πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να βρεθούν "άξια" αντίγραφα.

Το μυστικό στα "σωστά" LDR είναι το εύρος της αντίστασης που ιδανικά πρέπει να κυμαίνεται απο μερικά Ωμ σε κατάσταση φωτισμού, έως αρκετά ΜέγκαΩμ στο σκοτάδι.

Επίσης, επειδή τα LDR δεν έχουν γραμμική συμπεριφορά καθώς και οι χρόνοι μετάβασης απο την μια κατάσταση στην άλλη διαφέρουν, όλα αυτά μαζί συνθέτουν μεγάλο μέρος της όποιας "μαγείας" στην σάρωση των συχνοτήτων και στο τελικό προιόν που ακούμε.

Αρκετά σημαντική είναι και η "ποιότητα" της λειτουργίας της λυχνίας πυρακτώσεως που διεγείρει τα LDR, καθώς ο κύκλος του ανάματος - σβησίματός της συμβάλει πολύ στον ήχο του uni Vibe. Αυτό έχει να κάνει και με καθαυτή την λυχνία, αλλά φυσικά και με το κύκλωμα που την υποστηρίζει (LFO_ταλαντωτής).

Στην πράξη όλα αυτά τα "καλούδια" είναι κλεισμένα σε ένα κουτί που τα απομονώνει απο τον έξω κόσμο με σκοπό να είναι όσο το δυνατόν πιο ανεπηρέαστα απο τις εξωτερικές συνθήκες.

Αρκετά όμως με τα τεχνικά μπλα μπλα...

Στην μοντέρνα αγορά θα δείτε να γράφονται πολλά για matched, sealed, unsealed LDRs, για original spec transistors και λοιπά, ανάλογα με το πόσο ακριβά θέλει να πουλήσει ο καθένας την κατασκευή και τον ...κόπο του.

Ω ναι, αν μιλάμε για κόπο υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας καθώς κάθε _μα ΚΑΘΕ_ univibe "παίζει" διαφορετικά και είναι κυριολεκτικά a bitch να το κάνεις να παίζει δεόντως...

Το να καταφέρει κανείς να συνδυάσει όλα τα "μαγικά" και μη υλικά, να τα ταιριάξει και να τα ρυθμίσει όπως πρέπει, χρειάζονται δοκιμές που κοστίζουν σε χρόνο και ...χρήμα.

Γιαυτό άλλωστε δεν θα βρείτε original spec uni vibe σε προσιτή τιμή. Ιδίως αν κάποιος προσπαθήσει να βγάλει στην παραγωγή μονάδες με "παρόμοια" συμπεριφορά μεταξύ τους.

Τελοσπάντων είπα κι εγώ να ασχοληθώ με την παλιότερη κατασκευή μου, μπάς και καταφέρω να το κάνω καλύτερο απο πρίν.

Κάθισα και ξεχώρισα 4 LDR με όσο το δυνατόν συγγενή χαρακτηριστικά, βρήκα original spec transistors (τα οποία κατα γενική ομολογία δεν συνεισφέρουν στον ήχο, απλά μ' έτρωγε...), δοκίμασα πυκνωτές (όχι που δεν θα το' κανα), αντιστάσεις κλπ...  Σε δουλειά να βρισκόμαστε...

Πιστεύω οτι κάτι κατάφερα τελικά, επιβεβαίωσα (The hard way) γνωστές αλήθειες, βελτίωσα πράγματα και εν ολίγοις πέρασα αρκετό χρόνο με κολλητήρια, καλώδια, πολύμετρα κλπ...

Εξωτερικά δεν άλλαξε κάτι (πέρα απο τα status LEDs), αλλά ρίξτε μια ματιά πως είναι (και ήταν...).

Αυτή την φορά όμως το πήγα πιο καλά.

Κατάφερα και έγραψα μερικά κλιψ!

Το συνδύασα με το overdrive που είχα φτιάξει 

καθώς και με ένα παλιό Marshallοπέταλο

πάνω στον twin reverb, αλλά και στον μικρούλη Vox (όπου εκ φύσεως του εφφέ ταιριάζει καλύτερα κατα γενική ομολογία).

Παίζει η fiesta red Strat

και λίγο η λευκή Swamp ash

...και μια αναμνηστική του event

προς SF: η fiesta έχει πανάρχαιες χορδές που παίζουν σαν παραβρασμένα spaghetti...

Στις 13/1/2020 στις 12:35 ΜΜ, Superfunk είπε

 

 

Ωραια η ασετοπαστα

Θαύμα το σελουλοιντ

και υπεροχα ακουγονται

τα σολα των Πινκ Φλοιντ

 

Και ο μαγνητης φοβερος

για  slide και για shake

τι κι αν το κΣυλο ειναι φΘηνο

και ολες οι περλες fake?

 

ειναι κιθαρα για yOUtUBE

για video & μούρη

εγω την αγαπω πολυ

και ας με λεν καψουρη

 

Γιατρε μου μια ερωτηΞις...

 

ΠΡΙΝ την επισκευη οταν πηγαινα να παιξω ΜΕΤΑL.... ΣΦΥΡΑΓΕ  ...ο μαγνητης....

ΤΩΡΑ γιατι ΔΕΝ σφυραΓει?

 

Μηπως και εβαλε ΜΑΧΟΓΚΑΝΥ μεσα ο Αργυρης?

 

 

 

ήτανε βράδυ των γιορτών

που πίναμε ουίσκυ

και του dj στη γωνιά

ακούγονταν οι δίσκοι

κουβέντα κάναμε καλή

για ζώντες και θαμμένους

για κιθαρίστες μάλαμα

ακόμα και ...καμμένους

τζαμάρισμα δεν έγινε

σε στούντιο ή σε σπίτι

μείναμε με την όρεξη

κι έφυγες απ' το city

πρέπει να πάρεις τη γιαγιά

σαν έρθεις πάλι πάνω

θε να την δω από κοντά

στο χέρι να τη βάνω

ένα πετάλι sur mesure

απάνω της να φκιάξω

και προς Θεού με χρήματα

δεν θέλω να σε σκιάξω

δώρο θα κάνω στη γιαγιά

να παίζει πιο γ@mάτα

να βγαίνουν οι αρμονικές

σαν ...aqua gazzata

τι κι αν το χρώμα είναι περλέ

τι κι αν το σώμα λαμινέ

με το μανίκι απο μαπλέ

η ...Monica είναι κυριλέ

μ' έναν μαγνήτη όλο κι όλο

χωρίς να έχει ουτ' ένα πόλο

με τον μοναδικό του ρόλο

θέλεις να παίξεις ένα σόλο

Εύγε Κύριοι!  Εξαιρετικά όλα!

12 ώρες πριν, dimsonic είπε

Μεταξύ μας....τώρα

οι κιθάρες του Αργύρη ήταν απίστευτα καλές.

Αλλο να τις βλέπετε εδώ και άλλο να τις χουφτώνετε...

Εξαιρετικές ιδέες και τολμηρές προσεγγίσεις τόσο σε σχεδίαση αλλά και υλοποίηση.

Δεν ήξερες ποια να διαλέξεις, αν και παικτικά μου άρεσε η σικλαμέν χρώμα (γκουγκλάρετε οι νεώτεροι  ) αλλά ηχητικά παραδόξως η μαυροκοκκινη χρυσωμένη στρατ.

Και οι δυό είχαν φοβερές ταστιέρες, το χέρι γλυστρούσε, και ήταν απείρως καλύτερες και στρωμένες από οποιαδήποτε σχεδόν κιθάρα κατεβάζεις από το ράφι σε μαγαζί.

Μόνο πολύ τιτίζικα και απαιτητικά μάτια θα έβρισκαν ατέλειες, που σίγουρα συγχωρούνται για προσωπικές κατασκευές.

 

Το ίδιο θα έλεγα και για τα πετάλια, αν και δεν τα πολυπείραξα, διότι

α. δεν τρελλαίνομαι 

β. δεν είχα ώρα, προτίμησα τις κιθάρες

γ. είχα τόσα κουμπιά που έβγαζαν 8347286476 ήχους που δεν είχα καμμία υπομονή.

 

Τώρα να παραδεχτώ ότι με ξαναέπιασε το diy μικρόβιο....αλλά....ο χρόνος θα δείξει.

ότι θα το ξανακάνουμε....ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΩ...

Τα ...Αργύρεια όργανα ήταν όντως εξαιρετικά. Τελικά κατάφερα να παίξω μόνο την πιμπ εξηλεκτρισμένη και την σίφου ανπλάγκνΤ.  Έχω να πώ οτι αυτός ο μπριτζ παρακαλάει για drive γιατί απλά ξεσκίζει. Ο Νεκ σε καθαρό ή ψιλοθαμπό τζαζέ ή και με λίγο breakup δίνει μαθήματα και η μεσαία θέση έχει το κάτι το jazzmasterέ για γλύκες και τρεμολιές (Ευγε Κε Silver). Η κιθάρα είναι βούτυρο στο χέρι, τα σιδερικά του GMI rock solid και το τρέμολο απλά εθιστικό...

Στα χέρια του dimsonic κελαηδούσε στις jazzoπερασιές τόσο unplugged όσο και με το ...ρεύμα.

Στις περίπου 30 απο τις 8347286476 ρυθμίσεις πεταλιών που δοκιμάσαμε στην αρχή, έδειξε τα δόντια της εκεί που έπρεπε και τις γλύκες της όσο οι κυματομορφές παρέμεναν ...ημιτονοειδείς.

Απο πλευράς ενισχυτών, ο μικρός Marshall τολμώ να πώ οτι Plexίζει ευχάριστα, έχει vintage low gain χροια και θέλει τσίτες (ή ...σπρώξιμο) για να βγάλει ..τα άπλυτα στη φόρα.

Το (άστρωτο) 10άρι δείχνει σαφώς πιο focused  και κατευθυντικό, σε σύγκριση πάντα με τα 2 12άρια του Vox που άααααααπλωναν τον ήχο στο χώρο...  (ΟΚ, ο Vox έχει και Reverb)

Όσον αφορά στο overdrive μου θα ξαναπώ ότι έχει φτιαχτεί sur mesure για τον δικό μου (bass heavy) twin reverb, όποτε με γρήγρη "ανάγνωση" δείχνει ίσως άδειο, πρίμο ή κάτι τέτοιο. Απλά αν κάτσεις καμια ώρα και ψαχτείς με τα μπλιμπλίκια θα βρείς κάτι ενδιαφέρον στην τελική. Στον twin είναι φάση "κλείσε μάτια, ανακάτεψε κουμπιά και παίξε".

Τέλος (but not least) ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Φάνη Πλουμή για την φιλοξενία του και για το γεγονός οτι διέθεσε τα Πνοή & Νύξη R&D headquarters για να κάνουμε εμείς το χαβαλέ μας...

...εις το επαναsessionίζειν!

13 ώρες πριν, dimsonic είπε

κοίτα, σίγουρα έπαιξες το strange brew και μάλιστα θα έλεγα ωραία (εκτός αν έχω αρχίσει και το χάνω...)

Καπάκι σίγουρα κατι βαρύ, που με πήγε σε early sabbath... εκεί μπορεί να έκανα και λάθος...συμπαθάτε με...

Πάντως τα βαρύτερα εσύ τα έπαιξες. Οι άλλοι ήταν θιασώτες του 12 μετρου, ο Φάνης βέβαια στη λίγη ώρα που κράτησε μανίκι από δω από κει σε πειρατή το πήγαινε...

τώρα που ξαναβλέπω στο 1.30 παίζεις strange brew ή τελος πάντων αυτό από το οποίο ξεπατίκωσε ο Clapton το strange brew...

 

ε, ΟΚ σαν κάτι τέτοιο ξεκίνησε αλλά μετά ...Claφτον.  Ντάξει και off camera δοκίμασα και την τύχη μου με το Politiξian. Φαίνεται η ...κρέμα των ενισχυτοπεταλιών του χώρου με ενέπνευσε σχετικά!  

αυτό που και καλά παίζω ίσως αντλεί κάτι από κριμ(α). Το Σαμπμπαθ πως προέκυπσε? 

btw, ωραία πράματα.

ας το ξανακάνουμε!

41 λεπτά πριν, argytar είπε

Άντε θα το αφήσω πεντάλεπτο πόσο να κόψω ακόμα!

κόψε εκεί που παίζουμε Hendrix με τις κιθάρες πίσω από το κεφάλι για να μη μας λένε ποζεράδες....