εγώ πάλι (ως κρυφοφιλόλογος, και μαζί μου πολλοί γλωσσολόγοι), θεωρώ πως η γλώσσα μαθαίνεται κατά τη δομή της στα κέντρα σπουδών, μιλιέται όμως μόνον μέσα από τη βιωματική προσέγγιση.δηλαδή ακόμη και τα γλωσσικά ιδιώματα που μπορείς να μάθεις όχι μόνο δεν αρκούν αλλά μπορεί και να έχουν λάβει πλέον τελείως άλλη μορφή. έχω φίλο λυκειακής μόρφωσης που μιλά αμερικάνικα αγγλικά, τέλεια (εννοώ στη λαϊκή τους μορφή), γιατί ζει εκεί, εργάζεται και συναναστρέφεται μ' αυτούς.(τους αμερικανούς, μπρρρρρρ). και πάλι ο ίδιος μου λέει πως δε φτάνει. χρειάζεται να μπεις βαθιά στην καθημερινή κουλτούρα, όπερ σημαίνει να μάθεις να λειτουργείς με τον ίδιο τρόπο γλωσσικό και μη σε όλες τις εκφάνσεις και εκφράσεις του συναισθηματικού τους κόσμου. είναι εν ολίγοις η λεγόμενη γλωσσολαλιά που λέμε εμείς κατά το απλοϊκότερον.