Προς το περιεχόμενο

-art-

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    64
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Αναρτήσεις από -art-

  1. Είναι από τα συγκροτήματα που αποδίδουν καλύτερα και πιο ατμοσφαιρικά σε κλειστό χώρο. Επίσης, ήχαν πραγματικά ΧΑΛΙΑ ήχο, και πρόσεξα πολλά πράγματα που συνέβαιναν στο σετ τους που μου είπαν καθαρά ότι το είχαν καταλάβει και οι ίδιοι, και που βεβαίως δεν ήταν δικό τους λάθος.

     

    Απόδειξη το ότι το μόνο σημείο που ο ήχος τους έγινε της προκοπής ήταν στα... τελευταία 2 λεπτά του "Comfortably Numb", δλδ στο τέλος της εμφάνισής τους. Να μην επεκταθώ γιατί θα μας πάρει σελίδες...

    !!!

  2.  

     

    Καλά, οι συνεχιστές των Pink Floyd εννοείται ότι δεν είναι, αλλά δανείζονται αρκετά στοιχεία από αυτούς. Έχω ακούσει και φίλους να τους κατηγορούν ότι είναι κακέκτυπά τους, το οποίο όμως επίσης δεν συμβαίνει.

    Kαλα...η παρθενογένεση εχει σταματήσει εδω και πάρα πολύ καιρό....αλλα οχι κακέκτυπα...ειναι λιγο υπερβολικό....

  3. Far too much off topic thread και δεν αξίζει καθώς αναφερόμαστε στους Anathema.

    Μπορεί η μουσική τους να είναι "κατάθλιψη" οπως ειπώθηκε...αλλά οι στίχοι σε συνδυασμό με αυτή τη "μελαγχολία"..καταληγουν στη φραση που έχω ακούσει αρκετες φορες τισ τελευταιές μερες(χωρις να συνναινω 100%):"Oι Anathema ειναι οι απογονοι και συνεχιστες του εργου των Pink Floyd"

    One Last Goodbye

     

  4. Με κομμένη αναπνοή - ιδρωμένο το κορμί

    σε πλησιάζω ακροβατώντας - με ρυθμό σιωπής

    Η αϋπνία μου υγρή - ράβει νύχτα την πληγή

    μην τυχόν την ψηλαφίσεις και μου φοβηθείς

     

    Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο

    και μόνο εγώ είμαι θεατής

    στους διαδρόμους του θεάτρου σου

    να μαζεύω τα κομμάτια σου

    να στα δώσω όταν θα 'ρθείς

     

    Άλλοτε κι αλλού μην πεις

    θα χαθούμε μην αργείς

    Με λυγμό που μοιάζει ανώδυνος

    προσπαθείς να μ' αρνηθείς

     

    Κι είναι ο φόβος μου διαρκής

    με φωνάζεις κι απορείς

    Ξέρω θες να μ' αγαπήσεις

    και κλαις που δεν μπορείς

     

    Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο

    και μόνο εγώ είμαι θεατής

    στους διαδρόμους του θεάτρου σου

    να μαζεύω τα κομμάτια σου

    να στα δώσω όταν θα 'ρθείς

     

    Σιδηρόπουλος

    Ερωτικό

  5. Ελληνικός στίχος; Μπρρρρρ!

     

     

    If I die tomorrow

    I'd be allright

    Because I believe

    That after we're gone

    The spirit carries on

     

     

    Dream Theater

     

     

    Αυτα ειναι...

    P.S:Ο Αυγουστος ειναι απο τις εξαιρεσεις των κακογραμμενων ελληνικων τραγουδιων-στιχων...Take a look...

  6. Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό

       

    με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε

     

    Κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά

     

    ανέβηκε ως τα χείλη μου και μ’ έπνιξε

     

    Φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

     

    Σ’ αγαπάω, μα δεν έχω μιλιά να στο πω

    κι αυτός είναι ένας καημός αβάσταχτος

    Λιώνω στον πόνο, γιατί νιώθω κι εγώ

    Ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος

    Κουράγιο θα περάσει, θα μου πεις

     

     

    Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά

     

    την άμμο που σαν καταρράκτης έλουζε

         

    Καθώς έσκυβε επάνω μου, χιλιάδες φιλιά

     

    διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε

     

    Θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό

     

    Σε ποιαν έκσταση απάνω, σε χορό μαγικό

    μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε

    Από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως

    που μες στα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε

    κι εγώ ο τυχερός που το ’χει δει

     

    Μες στο βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός

    αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται

    Μα σαν πέφτει η νύχτα, πλημμυρίζει με φως

    φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται

    και φέγγει από μέσα η φυλακή

     

    Πώς μπορώ να ξεχάσω...

  7. Αναφερομαι στο Ariel...

    http://uk.youtube.com/watch?v=82giP6Wz4hU

     

    <Lyrics:I search for her in the dead of night

    A silhouette lit by candle light

    In a whispered word she is gone

    Familiar stranger without a name

    In a darkened room they all look the same

    Like the sand of time she slips away so far away

    In the mirror you can see her face

    An angel dressed in the blackest lace

    A sip of wine and the game can begin

    Just an image lost in fantasy

    Then you touch her and you can't break free

    Till you see your fate written there in her eyes

    Oh Ariel,

    Lost in a distant dream, take me home

    Ariel >

     

     

     

    Eμενα με "ταξιδευει" παντως...  ;)

  8. Guys...οτι και να πουμε για τον συγκεκριμενο κυριο ειναι λιγο...κατα την ταπεινη μου αποψη...

    Εχει κανει αριστουργηματα...που οταν τα ακους αναβλυζουν απο μεσα σου τοσα συναισθηματα...που δυστυχως δεν μπορεις να τα νιωσεις σε τετοιο βαθμο απο την αλληλεπιδραση σου με αλλους ανθρωπους...Αυτο ειναι απλως μαγεια-και συνεπαγωγικα αυτος μαγος!Το ιδιο ισχυει βεβαια και με αλλους "μαγους" οπως αναφερει ο PGS...Για εμενα ειδικα αυτοι οι δυο κιθαριστες βγαζουν μια θεαματικη ηρεμια..και τρομερα μελωδικο παιξιμο...

  9. Βρε σεις.....για στίχους δε λέγαμε? Πως καταλήξατε να μιλάτε για τον room με ξώπλατο?  ::)

     

    Eiδες φιλε μου...η μουσικη σε "ταξιδευει"...(ακομα και απο το ενα θεμα στο αλλο... ;)) 8)

  10. Change of seasons

    I remember a time

    My frail, virgin mind

    watched the crimson sunrise

    Imagined what it might find

    Life was filled with wonder

    I felt the warm wind blow

    I must explore the boundaries

    Transcend the depth of winter's snow

    Innocence caressing me

    I never felt so young before

    There was so much life in me

    Still I longed to search for more

    But those days are gone now

    Changed like a leaf on a tree

    Blown away forever

    into the cool autumn breeze

    The snow has now fallen

    and my sun's not so bright

    I struggle to hold on

    with the last of my might

    In my den of inequity

    viciousness and subtlety

    struggle to ease the pain

    struggle to find the sane

    Ignorance surrounding me

    I've never been so filled with fear

    All my life's been drained from me

    The end is drawing near...

    D.T.

  11. To be a rock and not to roll...

    (stairway to heaven)

    ξεχωριζει...!

    Πωωωωω, ΘΕΟΣ εισαι φιλε, αυτο το κανω τατου  μες την εβδομαδα!!! Συμφωνω απολυτα!!!!

     

    Θεά, παρακαλώ πάρα πολύ... ;D

    off-topic:σε ποιο σημειο το εκανες?-το ψηνω και εγω να το κανω-

     

    Sorry, δεν το εψαξα!!! Το εκανα, γαματο!!!

     

    Στην πλατη να ανεβασω φωτο η θα μας κραξουνε???

    Ανεβασε σε παρακαλω να το δω...και μετα την βγαζεις αν δεν θες να ειναι σε thread!!! ;)

  12. To be a rock and not to roll...

    (stairway to heaven)

    ξεχωριζει...!

    Πωωωωω, ΘΕΟΣ εισαι φιλε, αυτο το κανω τατου  μες την εβδομαδα!!! Συμφωνω απολυτα!!!!

     

    Θεά, παρακαλώ πάρα πολύ... ;D

    off-topic:σε ποιο σημειο το εκανες?-το ψηνω και εγω να το κανω-

     

    Sorry, δεν το εψαξα!!! Το εκανα, γαματο!!!

  13. Άστα μάματα,το έιδε η μάνα μου και βάλθηκε να με πείσει ότι η κιθάρα που αγόρασα πριν κανένα χρόνο(μια Ibanez RG) κι ένα μπασάκι Dean προ κανενώς δεκαημέρου είναι για το λούτσο και χαλάω το λεφτά μου σε μακακίες ενώ μπορούσα να πάρω μισοτιμής την εν λόγω κιθάρα!!Άσε που έπρεπε να μπούμε πάλι στη διαδικασία να εξηγώ τι διαφορά έχει το μπάσο από τη κιθάρα......φαντάσου να έσκαγα και καμμιά 2000ευρω για καμμιά Gibson τι θα άκουγα 8) 8) 8)

     

    Ειχε δικιο η μητερα σου καθως στην τιμη συμπεριλαμβανεται και ο ενισχυτης!!! :P 8)

  14. Α ρε elavd ... αυτά είναι. Σας φαίνονται κι εσάς σαν χθές ε?

     

    Παρατηρήσεις:

     

    1. O Menelaos πριν κόψει τις φλέβες του ξέχασε να γράψει ότι μου αφήνει την PRS και τη συλλογή του από CD.  ;D Ευχαριστώ

    2. -art-έμη, πόσων χρονων είσαι? Πρόσεξε μη συνδυάσω την απάντησή σου με τη νοσταλγία σου και κόψω κι εγώ φλέβα σαν το Μενέλαο. (Εν τοιαύτη περιπώσει αφήνω την PRS του Μενέλαου στον kwstas79 με τον όρο να βρεί photo κυρίας με παγωτό turbo-ΕΒΓΑ.  :) )

     

     

     

     

    1)-art-εμις :P

    2)17...ολοι μας περναμε τις φασεις "gloomy"...σωστα; ;)

  15. I hurt myself today

    to see if I still feel

    I focus on the pain

    the only thing that's real

    the needle tears a hole

    the old familiar sting

    try to kill it all away

    but I remember everything

    what have I become?

    my sweetest friend

    everyone I know

    goes away in the end

    and you could have it all

    my empire of dirt

     

    I will let you down

    I will make you hurt

     

    I wear this crown of thorns

    upon my liar's chair

    full of broken thoughts

    I cannot repair

    beneath the stains of time

    the feelings disappear

    you are someone else

    I am still right here

     

    what have I become?

    my sweetest friend

    everyone I know

    goes away in the end

    and you could have it all

    my empire of dirt

     

    I will let you down

    I will make you hurt

     

    if I could start again

    a million miles away

    I would keep myself

    I would find a way

     

    Cash

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου