Προς το περιεχόμενο
Εκμεταλλευτείτε τις νέες δυνατότητες της σελίδας! Περισσότερα... ×

  • Mix

    Η μουσική των μελών του Noiz. Ανεβάστε τις συνθέσεις σας στo Mix. Τα δικαιώματα πρέπει να είναι δικά σας.
    • vagelism

      Μy funny Valentine cover

      By vagelism, in Mix,

      Αλλο ενα κομματακι απο το demo των Jazz it Up απο το 2015.
      Λιγα λογια για το κομματι.
      Το Funny Valentine ειναι απο τα αγαπημενα μου standards. Η δομή ειναι απλά εξαιρετική.
      Η ενορχηστρωση ειναι βασισμενη σε μια διασκευη που ειχε κανει η Chaka Khan στο dvd της.
      Καλη ακροαση
       
      Φωνη: Βανέσσα Πεντογάλου
      Πληκτρα /sax : Δημήτρης Φαρής
      κιθάρα: Αποστόλης Κυριάκος
      μπάσο: Τόλης Μετζιδάκης.
       
       
    • Jazzjoker

      Tell Me Mama

      By Jazzjoker, in Mix,

      Χαίρετε και πάλι αγαπητοί συνάδελφοι.
       
      Παραδοσιακά προς τα τέλη κάθε χρονιάς, γράφω μια μπαλάντα (συνήθως οργανική) και η οποια στη συλλογή μου σημαδεύει κατά κάποιον τρόπο τη χρονιά που φεύγει. Το παρόν κομμάτι ήθελε να γραφτεί, υπό την έννοια ότι μου είχε κολλήσει στο μυαλό για αρκετές μέρες και δεν έφευγε μέχρι που έγινε σχεδόν ενοχλητικό. Επειδή ήξερα ότι πρόκειται περί ακουστικής μπαλάντας τουτέστιν κιθάρα-φωνή, το απέφευγα γιατί με την ηχογράφηση ακουστικών κιθαρών δεν τα πάω καθόλου καλά. Αλλά πριν μερικές μέρες αποφάσισα να το επιχειρήσω κυρίως για με αφήσει ήσυχο . Έφαγα ένα απογευματόβραδο με άπειρες προσπάθειες και κατάφερα μια τρύπα στο νερό. Τι δοκίμαζα μικρόφωνα, τι άλλαζα χωροταξία, τι προσπάθησα να παίξω strumming, πένα, δάχτυλα, τα πάντα όλα ακούγονταν χάλια. Το πυκνωτικό δεν έπιανε τίποτα κι αν το ανέβαζα σε επίπεδα που να παίρνει καλό σήμα μάζευε απίστευτο θόρυβο του χώρου αλλά κι από έξω, παράσιτα από τον σκληρό δίσκο και τα ρεύματα και διάφορα άλλα πανέμορφα. 
       
      Το ξανάπιασα την επόμενη μέρα και απλά κάρφωσα την ακουστική (το μαγνήτη της δηλαδή) στο interface, κότσαρα ένα amp sim από το cakewalk, πείραξα ρυθμίσεις να φέρνει όσο γίνεται σε ακουστικό ήχο και αφού έβαλα και το πυκνωτικό μου για τη φωνή μόνο (και πάλι έχει αρκετό θόρυβο), έκατσα κι έκανα αυτό το take. Θα ήθελα άλλον ήχο στην κιθάρα αλλά δεν τα κατάφερα παρόλο που συνέχισα τις δοκιμές και μετά την ηχογράφηση του παρόντος. Τεσπά πολλά είπα πάλι. Ιδού Tell Me Mama για το τέλος του 2018. 
    • tassos1978

      Seperation

      By tassos1978, in Mix,

      Σε καταστάσεις "διαχωρισμού" ή "αποχωρισμού" παρά τη θέλησή μας, από πρόσωπα, πράγματα, τόπους, συναισθήματα ή συνδυασμό κάποιων από αυτά, διακρίνω πολλές φορές τις εξής φάσεις;
      1ο μέρος - προβληματισμός κι άρνηση πριν συμβεί
      2ο μέρος - διαπραγματεύσεις προς αποφυγήν του
      3ο μέρος - αφού συμβεί, οδύνη λόγω της απομάκρυνσης.
    • tassos1978

      Ηραίον

      By tassos1978, in Mix,

      Απόλυτα λυτρωτικό – Λύτρωση! 
      Υπέροχο, μεταφυσικό, κοσμικό:
      Χάος, χαοτικά απόκοσμο…
      Ο ανθρωπος δεν υφίσταται, ούτε κι ο χρόνος υπάρχει! 
      Άπειρο…
      Δάκρυα που γίνονται βράχια και καταλήγουν με δύναμη στο βυθό του ωκεανού.
      Αισθήσεις στο άπειρο…
      Δεν υπάρχει ο ουρανός: μόνο η επιφάνεια
      κι ο βυθός της! Συρρίκνωση του φωτός.
      Το δράμα του αέναου ποταμιού της ενέργειας.
      Μούδιασμα.
      Αντίστροφη όραση!
      Μόλις συνάντησα τους προγόνους μας.
      Μπορώ να μπορέσω τα πάντα!
      Οξυγόνο…
      Αέναη ομορφιά της ίριδας:
      τα χρώματα της ίριδας παντού.
      Το σώμα μου αγωγός ενέργειας!
       
      Τάσος Μαλιαμάνης
    • tassos1978
      Όλα είναι υγρά, κινούμενα υγρά χρώματα παστέλ που ξεθωριάζουν στην κίνηση του νερού.
      Η ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης αυτο-εγκαθίσταται ως σημείο εκκίνησης εξερεύνησης του βυθού της ψυχής της: Υπάρχει ψυχή στην ανθρώπινη ύπαρξη.
      Το τετράδιο μόλις χάθηκε μέσα από τα χέρια μου, και μόλις άρχισα να γράφω, γύρισε πίσω.
      Όλο το δωμάτιο είναι σαν πίνακας του Νταλί τώρα. Όλα λιώνουν τριγύρω, κινούνται προς κάθε κατεύθυνση. Τα φίδια στο πάτωμα τρέχουν πέρα – δώθε σαν τρελά Όχι σαν τρελά – κινούνται στο ρυθμό της μουσικής.
      Τα παιδιά αγκαλιάζονται και ταξιδεύουν μαζί.
      Το παζλ έχει τα κομμάτια του σκορπισμένα παντού. Πάντως το περίγραμμα έχει προδιαγραφεί κι η ροζ τίγρης στο κέντρο του κάδρου, ήδη ατενίζει περήφανα το διασκορπισμένο τοπίο. Η ροζ τίγρης είναι περήφανη: Γι’ αυτό και το κεφάλι της σχηματίστηκε πρώτο εντός του κάδρου.
      Ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου είναι απόλυτα νηφάλιο. Είναι το μέρος του εαυτού μου που έχει αρχίσει να φοβάται το υπόλοιπο. Ανοίγουν πολλές πόρτες παράλληλα κι ανεξέλεγκτα. Δεν είναι όλα ειρηνικά, ούτε ευχάριστα. Υπάρχουν σκοτεινές γωνιές που μπορούν πολύ εύκολα να σε τραβήξουν μέσα. Βαθιά πολύ, όχι στο βυθό αλλά στο άπειρο Χάος.
      Είμαι μόνος μου μέσα στο διάστημα. Δε βλέπω ούτε άστρα, δεν ακούω ούτε την αναπνοή μου. Αιωρούμαι ελεύθερος από το φως, Το σύμπαν είναι το ίδιο πράγμα με το βυθό: Ελευθερία τόσο βαθιά και ουσιαστική που το μυαλό χάνεται στα βάθη της.
      Σκιές που χορεύουν τριγύρω στους ρυθμούς μιας τελετουργικής τυμπανικής διαμαρτυρίας
      Οι διαστάσεις του χώρου στο δωμάτιο, έχουν πάψει να είναι σταθερές. Μετακινούνται προς κάθε κατεύθυνση, αλλά με τόσο καλά συγχρονισμένο τρόπο ώστε το κενό της καθεμίας να μπορεί να συμπληρώνεται άμεσα από την άλλη.
      Κάθε σκιά είναι αμέτρητα φίδια που ξεθωριάζουν μέσα στις κινήσεις του πανικού τους.
      Ο Πανικός είναι εδώ αλλά δεν το λέει σε κανέναν. Κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του ύπουλα, πίσω από αμήχανα χαμόγελα που υπόσχονται στα κρυμμένα κλάματα: “ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ”. Η πραγματικότητα της αλήθειας είναι κάτι που ούτε το φως του ήλιου δεν αντέχει.
      Ο δείκτης των δευτερολέπτων στο ρολόι του τοίχου κάνει ένα μικρο διάλειμμα κάθε τρία δευτερόλεπτα κι αμέσως μετά συνεχίζει πιο βιαστικά ώστε να προλάβει το χρόνο που τρέχει.
      Ακτίνες φωτός τριγύρω
      ακτίνες φωτός από την
      επιφάνεια του νερού
      ως εδώ, στο
      ΒΥΘΟ.
      Το στήθος μου έχει πάρει φωτιά. Κύματα ενέργειας ανεβοκατεβαίνουν
      Έξω από το παράθυρο, υπάρχουν πολλά γκρίζα σύννεφα. Σχηματίζουν μια θολούρα, παρόλαυτα, μια τεράστια άγκυρα διαφαίνεται να ακολουθεί κάποια κοσμική γαλέρα. Δε θα αράξει εδώ φαίνεται. Εδώ αράζουν μόνο σκοτεινές μορφές, απελπισμένες ψυχές του ναυαγίου της λήθης μας.
      Ο καθένας μας είναι ένας ξεχωριστός κόσμος.
      Σε μια φυτεία βιολογικών κυκλωμάτων, είμαστε πολυκυτταρικές αυτόχθονες μάζες, που ότι βιώνουμε είναι αποκλειστικά μέρος του κλειστού κυκλώματος στενής παρακολούθησης. Δε μας επιτρέπεται να κοιτάζουμε στον καθρέφτη.
      Τεράστιο το βάθος.
      ‘Άπατο
      Και τα φίδια παντού – σαν τρελά ηλεκτρικά κυκλώματα.
      Όλα τριγύρω μας είναι απλά ενέργεια. Δε μπορούμε εύκολα να το συλλάβουμε αν δε δούμε με τα μάτια μας, τα κύματά της να αλωνίζουν τριγύρω αυτό που θεωρούμε “τον κόσμο”.
      Όχι, δεν είμαι ο Χίτλερ,  δεν είμαι ο Στάλιν
      είμαι ο αυλός του Κινέζου χωρικού που παίζει μουσική αναπνέοντας.
      Είμαστε ενέργεια,
      κυκλώματα
      τρελά
      φιδίσια
      γρήγορα
      πανικόβλητα
      να θαφτούν στο έδαφος
      για να μη βλέπουν
      το ένα
      την ασχήμια των άλλων.


×

Χρήσιμες πληροφορίες

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύχρηστη. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε.

  Αποδέχομαι