όλοι κάνουμε μια δουλειά και γι αυτήν πληρωνόμαστε
αν είμαι ντελιβεράς και μου φαίνονται λίγα ας γίνω χειρουργός, αν είμαι χειρουργός και μου φαίνονται λίγα ας πάω στις ΗΠΑ, αν ήμουν στο Ωνάσειο και έπαιρνα 6000 γιατί έφυγα για να παίρνω 3000; αν είμαι δημόσιος υπάλληλος και δεν μου φτάνουν ας φύγω και ας γίνω ελεύθερος επαγγελματίας.....
Το ίδιο και χειρότερο, διότι εκεί Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει, ισχύει για τους εθνοσωτήρες που κάθε τόσο γκρινιάζουν ότι δεν τους φτάνουν κλπ (λες και φτάνουν στους υπολοίπους Έλληνες και γι αυτό τους κάνουν περικοπές) αν δεν σου αρέσει φύγε, λες και σου ζήτησα εγώ να γίνεις βουλευτής, άχρηστος.
Με την λογική του tip θα πρέπει να δίνουμε και στον υδραυλικό, ηλεκτρολόγο, μαραγκό κλπ περισσότερα από όσα μας ζητάνε, όμως συνήθως κάνουμε παζάρια για να τους κόψουμε κάτι.
Όταν λέμε ντελιβεράς εννοείται και ο courier που φέρνει την παραγγελία που κάναμε ψάχνοντας στο skroutz ποιος είναι ο πιο φτηνός και ας είναι και μερικές δεκάρες;
Τι κάνω εγώ;
Αφήνω την στρογγυλοποίηση, αν είναι "τυχερός" και είναι 19 θα πάρει 20 αν είναι άτυχος και είναι 19,90 πάλι 20 θα πάρει.
Αν είμαι κάπου τακτικός πελάτης αφήνω κατά διαστήματα ένα κάπως μεγαλύτερο tip αν πχ είναι 20,50 αφήνω 25.
Για όσους υποτιμούν την δουλειά του σερβιτόρου η του ντελιβερά έναντι του πχ χειρουργού, έχω δει να πηγαίνει ο ελληνικός σε καθημερινή βάση με ροχάλα και ο πελάτης να λέει "μόνο εσύ τον κάνεις τόσο κάλο" άλλα να μην αφήνει πότε δεκάρα, όπως έχω δει άλλον να πατάει με το αρβυλάκι την χοιρινή στην σχάρα της αποχέτευσης και να λέει "σχάρας δεν την ήθελε;"
ξέφυγα, πολλά είπα καλημέρα.
