Προς το περιεχόμενο

loucas

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    892
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    8

Αναρτήσεις από loucas

  1. Μπράβο παιδιά.Καλα πρέπει να είσαι "φορτόγκας" για να πέισεις τον gvour να κάνει βίντεο.

    Πολύ καλή φωνή και δεν του το είχα τόσο πολύ.Φυσικά και η κιθάρα πρώτη.

    • Χαχα 1
    • Ευχαριστώ 1
  2. Στρατο ευχαριστούμε για την παρέμβαση και το σχόλιο σου.Είσαι ενα πρόσωπο που του οφείλουμε αρκετά εδώ.

    Πρώτα ο Θεός τελειώνει και το τελεταίο μπάσο και θα το κλείσω εκεί στα όσα κομμάτια θα έχουν μαζευτεί , περίπου 11+/- 

    Όπως έχεις ακούσει το ύφος θα είναι απο ένα εώς τρια όργανα, μέχρι εκεί, για να υπάρχει συνοχή.

    Μετά θα υπάρχει ο αγώνας για την εύρεση ...γροσίων και τα επόμενα στάδια 

    Πάντα χωρίς εμπορικό σκοπό φυσικά 

    Να είσαι καλά φίλε. 

    • Like 1
  3. 43 λεπτά πριν, ex - v27, bk27 είπε

    Ξεκινησα να το ακουω σημερα κ πηγα κατευθειαν στα κομματια που παιζει ο @gvour κ ο @fusiongtr

    Μου επεσαν τα σαγονια κ απο τοτε τα εχω ακουσει ποσες φορες στο repeat κ δεν εχω ακουσει το υπολοιπο αλμπουμ. Οποτε κανονικα θα επρεπε να το ακουσω ολο κ μετα να μιλησω, αλλα δε μπορω εχω παθει πλακα.

     

    @loucas τι να πω? Εισαι μεγαλος παιχτης , αλλα εισαι ακομα πιο μεγαλος συνθετης κ εχεις οραμα. Κ αυτο ειναι σπανιο. Καταπληκτικος!

     

    Ο Τζιβουρ εχει απιστευτο touch κ παιξιμο. Επαθα πλακα

     

    Στρατο μπηκες τσαμπουκαλεμενος κ θερισες. Σου τα'πα κ ιδιαιτερως, αλλα επειδη σε φερνω σε δυσκολη θεση με τα κοπλιμεντα, ηθελα να το κανω κ δημοσιως 😘 . Εισαι ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ

    Άκουστε τον Στράτο στην πρώτη συμμετοχή του στο δευτερο cd. Ti κάνει ο τύπος??????

     

    Το σόλο του Στράτου είναι σπουδή...

     

    • Like 5
  4.  

    Bill ευχαριστώ θερμά για τον κόπο σου να γράψεις ολα αυτά τα πράγματα..χαίρομια που η μουσική γίνεται ο σύνδεσμος επικοινωνίας στούς ανθρώπους.

    Ίσως να "ξένισες" με τις εναλλαγές του ύφους σε πολλά τραγούδια αλλά συνηθως γράφω όποια ιδέα έρχεται όπως είναι και δεν θέλω να τηνν προσαρμόζω στο συνολικό ύφος του cd γιατί απλά δεν έχω εμπορικές βλέψεις.

    Επίσης, η κάθε μουσική μας εποχή να τηνν πούμε, αντικατοπτρίζεται στην στιγμή της έμπνευσης.Είναι δηλαδή η αιχμαλώτηση του συνεσθήματος την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

    όπως και να έχει είναι αυτό που είναι .Πλέον το 4ο αν ποτέ βγεί θα έχει το ύφος που έχεις ακούσει τελεταία στο noiz.

    Σε ευχαριστώ όπως και να έχει.

    Mpamps σε ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια καθως κια για τον χρόνο σου να ακούσεις το cd Dim περιμένω με το καλό και το δικό σου cd που τόσο καιρό συζητάμε και ξέρω οτι θα ακούσω "με τα χίλια"

     

     

    • Like 4
  5. Καλησπέρα.

    Θα έλεγα μετα απο όλα αυτά ότι ενα Noiz jam πρίν απο όλα αυτά που ειπώθηκαν θα βοηθούσε πολύ και στην γνωριμία και στην επαφή.

    Επίσης η κατάθεση ιδεών για την καλυτέρευη του Νoiz εκ των προτέρων θα επιδρούσε θετικά.

    Παρόλα αυτά πρέπει , επειδή το πρόσημο είναι θετικό τόσα χρόνια για εμάς εδώ, μετά απο αυτά που ειπώθηκαν, να πρωχωρήσουμε κρατώντας τα θατικά αυτής της συζήτησης και κατανοώντας τον τελικό σκοπό του forum.

    • Like 1
  6. Λοιπόν τα άκουσα χθες βράδυ.

    Πολύ μου άρεσαν και οι ιδέές και η παραγωγή και το ύφος που είναι απο τα  είδη που αγαπώ.Επίσης τα παιξίματα όλων .Πολύ καλά έκανες και έβαλες αληθινο ντράμερ φυσικά.Αλλάζει τις αρμονικές και ρυθμικές καμπύλες,

    Γενικά χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω τα όνειρα κάποιων στον μουσικό canva μιας ολοκληρωμένης δουλειάς .

    Και είς άλλα Γιάννη! 

    • Ευχαριστώ 1
  7. 9 λεπτά πριν, LK είπε

    Δεν τα μπλέκουμε, πλάκα κάνω.

    Αλλά αν είσαι ερασιτέχνης , κανένα από όλα αυτά που γράφεις στο αρχικό ποστ, δεν σε αφορά.

    Τι και αν υπάρχουν παιδιά θαύματα, τί καλλίτεροι....τί δισκογραφικές.

    Κλειστα όλα, κάνε το χόμπυ σου και ποιος νοιάζεται.

    Είναι σαν να λέμε θα σταματήσω εγώ το γυμναστήριο γιατί δεν θα γίνω Kamal Elgargni,....

     

     

    Εμενα με αποασχολούν όχι τόσο σοβαρά ,απλά σε φιλοσοφικό πεδίο.Πάνω απο όλα είναι η μουσική και να πάιζω συμφωνώ.

    1 λεπτό πριν, loucas είπε

    Εμενα με αποασχολούν όχι τόσο σοβαρά ,απλά σε φιλοσοφικό πεδίο.Πάνω απο όλα είναι η μουσική και να πάιζω, συμφωνώ.

    όπως και να έχει άκουσα αρκκετά ενδιαφέροντα πράγματα.

  8. 27 λεπτά πριν, Ali Barout είπε

    Για μένα το συμπέρασμα στο αρχικό ποστ, και με το οποίο συμφωνώ, είναι η ουσία. Ο διαλογισμός με τη γλώσσα της μουσικής. Κάποιοι τυχερότεροι(;) καταφέρνουν από αυτό να βιοπορίζονται, μα δεν είναι μόνο θέμα "αξίας", "ικανότητας", "ευσυνειδησίας". Είναι και τύχη, και γνωριμίες, και επιθυμία προβολής, και πάθος ερωτικό για την ψευδαίσθηση.

     

    Το όμορφο είναι ότι η μουσική έχει πολύ αρχέγονους νόμους. Οπότε επάνω στο μουσικό διαλογισμό μας, ποτέ δεν είμαστε τελείως "μόνοι", τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Υπάρχει μια αισθητική, έξωθεν, που βάζει χαλινάρι στην ολική απόδραση του νου.

    Ωραίος.

  9. 6 λεπτά πριν, loucas είπε

    Το σέβομαι γιατί και γω έκανα back up στίς 4 το πρωί όταν δούλευα  σε μια μεγάλη επιχείρηση και σκεφτόμουν κατι τέτοια.όπως και να έχει ο καθένας ξέρει καλύτερα τον ευατό του κι τις ανάγκες .Και προφανώς μεταξύ επιβίωσης και τέχνης νικά η πρώτη....

    Πάντως ΕΦΚΑ μπορέι να μην πληρώνω αλλά δεν σημαίνει ότι κάνω άνετη οικονομικά ζωη.Μην τα μπλέκουμε και νομίζω ο Στρατος το κάλυψε το θέμα .Ας γίνονται αναφορές βάσει του αρχικού post Που αφορά την μουσική. 

    Δεκτές όλες οι απόψεις .Ούτως η άλλος αν περνάς καλά πχ/ με την μουσική  χριεάζεται να το καταλάβουν πολλοί?Φτάνει ο καθένας με την πάρτη του.

  10. 2 ώρες πριν, LK είπε

    'Ο,τι ξυπνάει εμένα μέσα στη νύχτα να αλλάξω κάτι στις προτάσεις μου για το δικαστήριο που έχω το πρωί (και έχει συμβεί ν φορές) .

    Η σωστή επαγγελματική προσέγγιση της δουλειάς σου.

    Τέλος ΠΟΤΕ στη ζωή μου δεν ανταγωνίστηκα  κανέναν, παρά μόνον  τον εαυτό μου.

    Πάντα προσπαθώ να είμαι καλλίτερος από πριν.

    Το σέβομαι γιατί και γω έκανα back up στίς 4 το πρωί όταν δούλευα  σε μια μεγάλη επιχείρηση και σκεφτόμουν κατι τέτοια.όπως και να έχει ο καθένας ξέρει καλύτερα τον ευατό του κι τις ανάγκες .Και προφανώς μεταξύ επιβίωσης και τέχνης νικά η πρώτη....

  11. 3 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

    Το δεύτερο. Και συμβαίνει στα πάντα, όχι μόνο στη μουσική. 

     

     

    Αυτο λεώ και γω για να απαντήσω στα πρώτο Threat....Ομοιώς στα μαθηματικά και άλλα....

    • Like 1
  12. 18 λεπτά πριν, LK είπε

    Αυτή είναι η ορθή επαγγελματική στάση.

    Αυτό ακριβώς είναι ο μουσικός.

    Διασκεδαστής.

    Και ισχύει για όλα τα επαγγέλματα.

    Φαντάσου έναν αρχιτέκτονα που θέλει να σχεδιάζει μόνο κάστρα.

    Αν δεν σου κάνει, κάθεσαι σπίτι και μπορείς να παριστάνεις την παρεξηγημένη μεγαλοφυΐα, που δεν την καταλαβαίνει κανείς , στον καθρέφτη σου... όλη μέρα.

    Ο καθένας το αντιλαμβάνεται όπως νιώθει καλύτερα.Σωστό.Βέβαια γενιέται το ερώτημα : Τι είναι αυτό που με σηκώνει μες την νύχτα να κάτσω στο πιάνο και να βγάλω αυτό που μου "σφυρίζει" στο κεφάλι? Εδω βέβαια δεν είναι "οι άλλο"ι αλλά κατι .αλλο.

    Η εσωτερική ανάγκη

    .Υπάρχουν πολλές οπτικές και μου αρέσει να τις βλέπω εδω.

    Επίσης ας πούμε ταλέντο είναι πάντα σκλήρή δουλειά ή μήπως υπάρχει έμφυτη ροπή ως πρός την μουσική αντίληψη κάποιων πραγμάτων πιο γρήγορα απο το μέσο όρο? Ο Μότσαρτ ας πούμε, ο Bach ήταν κοινοί ως πρός την μουσική τους εφυία ? Γιατί εγω με τις ίδις ώρες μελέτης π.χ δεν είμαι ίδιος ? κτλ.....

  13. Ολα δεκτά και ευχαριστώ για το κόπο να γράψεις .

    Ό καθένας τα βλέπει έτσι όπως θέλει και όπως κυρίως τον κάνουν ευτυχισμένο ή ότι άλλο έχει σκοπό. Εφ όσον αυτό επιτυνχάνεται έχει καλώς.Δεν έχουμε σκοπό να καταλήξουμε κάπου.Δεν είναι σκοπό να πείσουμε κάποιον για κάτι. Αν θέλει θα πειστεί μόνος του.

     

  14. 3 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

    Παραθέτω κι εγώ τις απόψεις μου με την κατηγοριοποίηση που έχει κάνει ο Λουκάς:

     

    Α. Τα "παιδιά θαύματα" και λοιπά εντυπωσιακά που έγιναν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό γνωστά σε σχέση με παλιότερα λόγω youtube, εμπίπτουν στην κατηγορία των ανθρώπων που ενώ υπολοίπονται, αποδίδουν τουλάχιστον αξιοπρεπώς. Τα παιδιά "υπολοίπονται" σε φυσικά χαρακτηριστικά (μικρότερα μέλη σώματος, όχι πλήρως ανεπτυγμένο μυικό σύστημα κλπ.) και σε πνευματικά χαρακτηριστικά (όχι πλήρως ανεπτυγμένος εγκέφαλος).

     

    Γιατί μας εντυπωσιάζει ένας πιτσιρικάς 6 ετών ο οποίος παίζει π.χ. πολύ καλό κλαρινέτο; Γιατί, δεδομένων των παραπάνω "ελαττωμάτων" του, μπορεί να αποδίδει σε ένα σχετικά υψηλό επιπεδο. Ο μηχανισμός είναι ο ίδιος με αυτόν που λειτουργεί όταν ένας γονέας ακούει την πρώτη ολοκληρωμένη φράση από το παιδί του και αποφαίνεται ότι είναι πανέξυπνο. Το κριτήριο που ενεργοποιείται, προφανώς δεν είναι το ίδιο με αυτό που θα εφαρμοζόταν σε έναν ενήλικο, αλλά λαμβάνει υπόψη τα υπανάπτυ+κτα χαρακτηριστικά που αναφέρω παραπάνω.

     

    Σε συνέχεια των παραπάνω, υπάρχουν κατ' εμέ 2 κατηγορίες "θαυμάτων". Η μία είναι παιδιά που για την ηλικία τους, παίζουν πάρα πολύ καλά. Η άλλη και σίγουρα εντυπωσιακότερη είναι παιδιά που παίζουν πάρα πολύ καλά, τελεία.

     

    Όσον αφορά τη σχέση του εκάστοτε φιλόδοξου μουσικού με αυτά τα φαινόμενα, φυσικά και το δημιουργούμενο συναίσθημα μπορεί να είναι αποκαρδιωτικό. Παρόλα αυτά, σε όλους ανεξαιρέτως του τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, θα συναντήσει κανείς εξαιρετικά ικανές μονάδες, σε σχέση με την ηλικία τους ή και ανεξάρτητα. Πολύ εντυπωσιακό, άξιο θαυμασμού και δυνητικά τρομακτικό. Όμως δεν αποτελεί ούτε απόλυτο, ούτε μοναδικό συστατικό της επιτυχίας. Δεν αρκεί με λίγα λόγια. Οπότε τελικά και ως προς το αποτέλεσμα, αυτές οι ειδικές ικανότητες, είναι απλά ένα μέρος του πακέτου και όχι το πακέτο το ίδιο.

     

    Β. Είμαστε ατελή όντα και η ποσοτική αξιολόγηση είναι "εύκολη" και βολεύει ακόμα και εκεί που δεν έχει εφαρμογή ή/και δεν υπάρχουν μετρήσιμα μεγέθη. Όσο και να θέλουμε να ξεφύγουμε από αυτό, στο πίσω μέρος του μυαλού της πλειοψηφίας, υπάρχει πάντα μια ποσοτική σύγκριση με τον εαυτό μας. Και αν θέλουμε να μιλήσουμε για μουσική συγκεκριμένα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το πόσο μεγάλη δημοσιότητα και δημοφιλία αποκτούν οι διάφορες λίστες "οι 50 καλύτεροι...." που εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν σε γνωστά sites και σε κανάλια στο youtube.

     

    Γ. Από τη στιγμή που η μουσική είναι επάγγελμα και ο μουσικός πρέπει να επιβιώσει από αυτή, εκ των πραγμάτων εμπλέκονται παράγοντες όπου αναγκαστικά ποσοτικοποιείται το μη μετρήσιμο και πάλι. Και δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καλλιτεχνών αποτελούν την επιτομή της καταστροφής στα οικονομικά, αναλαμβάνουν μεσάζοντες που έχουν την ικανότητα/εμπειρία/εργαλεία. Φυσικά, από τη στιγμή που επιτρέπεις να μπει στο χωράφι σου επιλαρχία τρακτέρ, ε θα έχεις και κάποια ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Χωρίς τα τρακτέρ όμως, δε θα είχες να φας.

     

    Δ. Τα ίδια με το Γ. Από τη στιγμή που είσαι επαγγελματίας και πρέπει να ζήσεις από τη μουσική, θα πρέπει σε κάποιο βαθμό, να συμβιβαστείς με τις προσταγές του κόσμου που σε πληρώνει και ο οποίος δεν καταλαβαίνει από υψηλά νοήματα, ρομαντισμούς και σύμπαντα. Τουτέστιν και φυσικά ανάλογα με τον δρόμο που έχεις επιλέξει, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να δημιουργήσεις και κατά παραγγελία. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και παραγγελίες που βοηθούν την έμπνευση. Π.χ η εικόνα που πρέπει να ντυθεί μουσικά.

     

    Ε. Αντιλαμβάνομαι τη ρομαντική θεώρηση αλλά η καλλιτεχνία είναι 100% εγκεφαλική λειτουργία. Η καρδιά, το συναίσθημα κλπ. είναι αόριστοι παράγοντες τους οποίους ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Η τεχνική αρτιότητα είναι μετρήσιμο μέγεθος και όπως γράφω και παραπάνω, είναι πολύ ευκολότερα προσβάσιμη στην πλειοψηφία που δε βρίσκει δυσκολία στο να αξιολογεί ποσοτικά. Δώσε στον πολύ κόσμο 1-2-3-4 και τον έχεις ικανοποιημένο.

     

    All in all ο μουσικός είναι αντιμέτωπος με έναν κόσμο ο οποίος, στην συντριπτική του πλειοψηφία, μιλάει άλλη γλώσσα από τον ίδιο. Αν ο μουσικός έχει ανάγκη την κατανόηση, για λόγους είτε υλιστικούς είτε πνευματικούς, αναγκαστικά θα πρέπει να μάθει να μιλάει και τη γλώσσα της πλειοψηφίας του κοινού.

     

    Ειπαμε οπως ο καθενας το αντιλαμβανεται. Σεβαστο. Ωραιες τοποθετησεις anyway. 

    • Like 1
  15. 8 ώρες πριν, fusiongtr είπε

    Λουκά μου είναι πολύ ενδιαφέροντα τα ζητήματα που θίγεις, και ιδιαίτερα ρομαντική η άποψή σου για κάθε θέμα (πράγμα που μου αρέσει πολύ φυσικά).

    Υπάρχουν πολλά προς συζήτηση, πολλές παράμετροι σε όλα αυτά, πολλές οπτικές γωνίες.

     

    Δεν μπορώ τώρα να επεκταθώ, αλλά θα προσπαθήσω σιγά σιγά στο κοντινό μέλλον.

    Στρατο με το μαλακο δεν βιαζομαστε. 

    4 ώρες πριν, ez είπε

    Αν μου επιτρέπεται ένας σχολιασμός για κάθε ενότητα, θα γράψω μερικές λέξεις απο τη δική μου εμπειρία, αφού πρώτα καταθέσω πως το κείμενο με τις σκέψεις σου το βρήκα ειλικρινές και συγκινητικό, η βασική σου οπτική με βρίσκει σύμφωνο.

    Α) Και προ youtube -και πιθανόν πάντα- υπήρχαν τέτοιου είδους ανασφάλειες και αβεβαιότητες, προσωπικά βρέθηκα στο χείλος να τα βροντήξω όλα 3-4 φορές μόνον εξαιτίας του Mike Bloomfield, για να μην αναφέρω τα πολλά ακόμα ονόματα του σχετικού καταλόγου.

    Β) Ποτέ μου δεν πίστεψα στην έννοια του "καλύτερος", τουλάχιστον απο κάποιο επίπεδο και πέρα, άλλωστε πάντα θα υπάρχει κάποιος "καλύτερος". όπου και να φτάσει κάποιος. Αν κάτι με απασχολεί αληθινά, αυτό είναι να ανακαλύψω μια όσο γίνεται δική μου φωνή στο χάος που μας περιβάλλει και να μη ντρέπομαι για το πως ακούγεται.

    Γ) Είμαι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για το ζήτημα καθότι ηττημένος κατά κράτος και εμφανώς άθλιος στο να διαχειριστώ και να κατανοήσω αυτό το πεδίο.

    Δ) Και εδώ απέχω αφού δεν έκανα ποτέ κάτι τέτοιο - και μάλλον θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου.

    Ε) Και τα δύο, η ζυγαριά πότε θα γείρει απο τη μια και πότε απο την άλλη, τίποτε δεν τάχει όλα και οι λειτουργίες αυτές είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους, αν κάποτε κάπως διαχωριστούν η σχιζοφρένεια παραμονεύει. Ας πούμε πως το μυαλό οφείλει να τιθασεύει την καρδιά και η καρδιά να αμφισβητεί το μυαλό.

    Συμπέρασμα:

    Είσαι ένας μουσικός ερωτευμένος με την τέχνη, σου εύχομαι να έχεις τη δύναμη να αντέχεις τον πόνο και τις απογοητεύσεις της διαδρομής.

    Πολυ σωστα ολα. Τα τελευταια 41 χρονια εχω λαβει πολυ περισσοτερες χαρες παρα λυπες. Ευχομαι να συνεχιστει... 

    P. S Υπεροχο το live στο Καφωδειο. 

    • Ευχαριστώ 1
  16. Καλησπέρα σε όλους.

    Από καιρό ήθελα να γράψω δυο λόγια για κάποια θέματα που συσχετίζονται με την μουσική. Εναποθέτω τις δικές μου απόψεις οι οποίες και ίσως χρήζουν αλλαγής και σε καμιά περίπτωση δεν είναι απόλυτες. Απλά αυτή είναι η οπτική μου γραμμένη με γρήγορη σκέψη και σύνταξη.

    Πάμε λοιπόν χωρίς πολλά-πολλά :

     

    Α) Εμείς, το youtube, και τα «παιδιά θάυματα»

    Η έλευση του youtube έφερε μαζί με πολλές δυνατότητες και την επαφή του παγκόσμιου πληθυσμού σε όλων των ειδών  θέματα. Μέσα σε αυτά και τα λεγόμενα «παιδιά θαύματα» ή  prodigies.

    Είδαμε να παίζονται άνετα πράγματα που θα θέλαμε οι πιο πολλοί δεκαετίες να μάθουμε και ίσως δεν θα έφταναν και αυτές…Από ονόματα πολλά , που ο καθένας μπορεί να φέρει αμέσως στο μυαλό του οπότε δεν τα αναφέρω.

    Είναι όμως αυτός λόγος εμείς να « τα καψουμε» όπως θα λέγαμε και να πάψουμε να έχουμε βλέψεις και σχέδια για την μουσική?

    Όχι βέβαια. Απλά πρέπει να δεχθούμε ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με χαρίσματα της ανθρώπινης φύσης, όπως ο καθένας και το ζητούμενο δεν είναι να παίξουμε καλύτερα από αυτούς αλλά να απολαμβάνουμε την μουσική, την δημιουργία, την έκφραση άρα και την ηδονή μέσω αυτής.

    Από αυτό το θέμα περνάμε στο επόμενο που είναι :

     

    B) Η σύγκριση, ο «ανταγωνισμός», και ο «καλύτερος» στην μουσική.

    Όλοι έχουμε βρεθεί στην θέση να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους μουσικούς, να θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι του χωριού και να υπερέχουμε των άλλων. Εν μέρει φυσιολογικό γιατί πηγάζει από το «Εγώ» μας και ο αγώνας για την πραγματική μετριοφροσύνη έχει πολύ πόνο και κόπο.

    Από την άλλη το ίδιο κάνουμε συγκρίνοντας ή αποδίδοντας σε μουσικούς και μουσικές της αρεσκείας μας  τον τίτλο «καλύτερος» ή «καλύτερη».

    Πιστεύω όμως ότι και τα δυο αυτά είναι ξένα προς το αληθινό σκοπό της μουσικής και απλά χρησιμοποιούνται κατά βάθος προς επιβεβαίωση της άποψής μας ,άρα και του «εγώ» μας.

    Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε άποψη σε αυτά αλλά και πάλι το να προσπαθείς να πείσεις τον καθένα για την αξία σου είσαι ελεύθερος να το κάνεις αλλά θα σε κρατά σε ένταση, θα δυσκολεύεσαι να μείνεις εστιασμένος στην δημιουργία και στο τέλος ίσως οδηγηθείς και σε «θυματοποίηση».

    Έτσι και εδώ συμπερασματικά δεν είναι πρέπον για την μουσική να βάζουμε εύκολα «πρωταθλητικούς» τίτλους και όπως λέει και ο Weckl : “ in music there is not such a thing asbest” ….

    Πάμε θέμα τρίτο :

     

    Γ) Μουσική βιομηχανία

    Και μόνο που βλέπεις τις δυο λέξεις μαζί πρέπει να χτυπά κόκκινος συναγερμός !

    Το Θείον δώρο της μουσικής στον άνθρωπο γίνεται προιόν, πουλάει και πρέπει όταν πουλάει, να συνεχίζει να πουλάει…για να υπάρχει αυτό και ο «καλλιτέχνης».

    Δύσκολο θέμα αλλά πρέπει να έχουμε υπο όψιν ότι το να δημιουργούμε πραγματικά μουσική της αρεσκείας μας ,ελέυθεροι, χωρίς παρεμβάσεις πάνω μας, «ειδικών» στην κατανάλωση και ταυτόχρονα να πουλάμε «αβέρτα», είναι μάλλον όνειρο ειδικά στις μέρες μας.

    Οπότε και εδώ επιστρέφουμε στην βάση μας που είναι η απόλαυση μας μέσω της μουσικής Κατα τα άλλα είμαστε ελεύθεροι να τα κάνουμε εφόσον είναι επιλογή μας ,αλλά η μουσική δεν ξέρω αν τελικά έχει το αποτέλεσμα που είχαμε στο μυαλό αρχικά.

     

    Δ) Μουσική κατά «παραγγελία» ή  επι πληρωμή

    Δύσκολο θέμα, πολύ δύσκολο και το γράφω εγώ που στα 16 έβγαλα το πρώτο μεροκάματο ως ντράμερ παίζοντας τον Ζορμπά….και μετά σκυλάδικα, κώφωση προσωρινή,reset και πάλι εδώ και εκεί…Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πέραν το ότι συνήθως θα παίξουμε πράγματα πιθανόν ξένα προς τα γούστα μας , θα καταλήξουμε να μην θέλουμε να ασχολούμαστε δημιουργικά με το όργανο. Ας θυμηθούμε τον εαυτό μας μετά από μουσικό ξενύχτι …δεν θέλεις να βλέπεις το όργανο για κάποιες μέρες και νιώθεις όλες τις δημιουργικές σου «υποδοχές» βουλομένες.

    Τώρα το άλλο το «κατά παραγγελία» μουσική:

    Δεν μπορούσα ποτέ να καταλάβω πως γίνεται ένα συμβόλαιο π.χ  5 δίσκων σε 5 χρόνια? Πως δηλαδή μπορώ να εγγυηθώ στον εργοδότη- μουσική  εταιρία ότι θα έχω τις εμπνεύσεις που θέλουν σε ένα συγκεκριμένο διάστημα…

    Θα μου πείς ότι γίνεται, απλά ή θα δώσεις «κονσέρβα» ή θα είσαι φαινόμενο.

    Επίσης θα μου πέις « γίνεται» στα soundtrack. Ναι γίνεται όντως και απαιτεί πολύ ταλέντο αλλά σε μουσική «μαζικής κατανάλωσης» προτιμάται κονσέρβα και πάλι ή ανάλογο marketing και σπάνια μεγάλο ταλέντο.

    Και πάλι δύσκολο  να «εκβιάσεις» την έμπνευση που είναι ένας επισκέπτης που έρχεται όταν δεν τον περιμένεις….

     

    Ε) Μουσική με το μυαλό ή την καρδιά ?

    Ένα μεγάλο θέμα και εδώ.

    Η αρτιότητα και οι γνώσεις , οι σπουδές, τα μέσα  κτλ. είναι στο υψηλότερο επίπεδο σήμερα  αν και δεν παράγεται μαζικά μουσική τέτοιου επιπέδου.

    Όπως λέει και ο Metheny, «υπάρχουν σήμερα πολλοί που ασχολούνται με την μουσική αλλά λίγοι που μπορούν να σου πούν μια ιστορία»

    Βλέπουμε ότι αναγνωρίζεται πάντα η τεχνική αρτιότητα , το γρήγορο παίξιμο και άλλα εντυπωσιακά δρώμενα τα οποία είναι φυσικά πλεονεκτήματα για έναν μουσικό αλλά δεν ξέρω αν γράφουν στο τελικό αποτέλεσμα και στο συναίσθημα αν δεν συνοδεύονται και από άλλα καλούδια του μουσικού.

    Από την άλλη έχουμε το συναισθηματικό παίξιμο, αυτό που δεν βιάζεται, ίσως και να υπολείπεται αρτιότητας αλλά βρίσκει την καρδιά που είναι το κέντρο των συναισθημάτων, πολύ πιο άμεσα…

    Όπως λέει και ο Ron Carter Μουσική για την καρδιά και όχι το μυαλό.

    Παραδείγματα πολλά, και ο καθείς μπορεί να σκεφτεί..

     

    Συμπέρασμα :

    Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο άνθρωπος έχει στα χέρια του ένα μεγάλο θείο δώρο, την μουσική.

    Είναι το φίλτρο του ψυχισμού μας, η παρηγοριά μας στον κόσμο που ζούμε, μια άλλη γλώσσα σε ένα πεδίο έκφρασης όπως όλες οι τέχνες.

    Δεν έχει σημασία το πόσο καλά παίζουμε, αλλά αν παίζουμε αβίαστα και όταν το νιώθουμε, μακριά από κάθε άλλο σκοπό ή βλέψη.

    Το πρώτο Λα- ενός αρχάριου, ισοδυναμεί στο ψυχικό αποτέλεσμα με την ευχαρίστηση που δίνει ένα Λα- 7#,9-,11# ,13 που παίζει  ένας έμπειρος μουσικός.

    Αυτό είναι το μεγαλείο της μουσικής.

     Αν τώρα μοιραζόμαστε ως κοινωνικά όντα την δική μας έμπνευση ή δημιουργία είναι ωραίο και λογικό και ταιριαστό στην κοινωνική φύση του ανθρώπου.

    Ο μέγας σκοπός όμως είναι η αρχική «διαδρομή» από το συναίσθημά μας, την καρδιά μας, προς το μουσικό όργανο και το ηχητικό αποτέλεσμα και τελικά προς την αποτύπωσή του που μας ελαφρώνει και κάποιες φορές  γιατρεύει την ψυχή μας.

    Ησύχαζε, μείνε σταθερός στον πρώτο και ουσιαστικότερο σκοπό:

    Να απολαύσεις την μουσική .

    Οτι άλλο θέλει έρθει είναι καλοδεχούμενο.

    Αν αυτό δεν έρθει, θα έχεις ήδη εκπληρώσει τον πρώτο και ωραιότερο σκοπό…

    • Like 14
  17. 4 ώρες πριν, dimsonic είπε

    Λόγω της ημέρας έκανα ένα δωράκι στον εαυτό μου

     

    https://www.chordieapp.com/

     

    η εφαρμογή αυτή προσφέρει μια οπτική αποκρυπτογράφηση των ακόρντων σε live mode, καθώς παίζεις.

    Είτε στα δυο κλειδιά αλλά και σε ταστιέρα.

    Μπορείς να το συνδέσεις με κάποιο midi πλήκτρο και vst όργανο και να εξασκείσαι μέχρι να μάθεις.

     

    XRONIA ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΕ!

     

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου