Alder vs Swamp Ash vs Mahogany - Guitar Body Wood Tone Test

Mαλλώστε για τα tonewood και μετά ελάτε να σας φτιάκω κιθάραι από το ειδικό, σπάνιο, πρωτότυπο,  μοναδικό, ιδιαίτερο, μουσικό, καμπανιστό, στεγνό, παλιό, αποξηραμένο, ψημένο, απίστευτο και θεϊκό


 

 

 

 

κσύλο

Ash for cleans, alder for distorted.

Περίμενα το μαόνι πιο σκοτεινό αλλά εγω το άκουσα σαν tonewood, προβολικό, ωραίο και ισορροπημένο στο καθαρό και παραμορφωμένο.

Γιατί άραγε(ς) η Fender δεν το χρησιμοποίησε;

Το περίμενες γιατί

Μαόνι, καφέ-κόκκινο, γενικά σκούρο ξύλο=dark sound
Gibson=μαόνι=humbuckers άρα...dark sound
Αsh/maple, ασπρουλιάρικο-λευκό ανοιχτόχρωμο= bright sound
Fender=Ash=single coils άρα bright sound

όταν λέω εγώ ότι προβάλλουμε τα οπτικά και στερεοτυπικά χαρακτηριστικά στα υλικά...

Έπειτα, ήδη προκατειλημμένοι γι' αυτό που θα ακούσουμε, ακούμε αυτό, ακόμη κι αν αυτό που ακούμε δεν είναι αυτό που ακούμε 
αλλά φυσικά προβάλλουμε την οπτική και στο παίξιμό μας για να δικαιώσουμε την ήδη προκατειλημμένη άποψή μας για αυτό που πρόκειται να ακούσουμε.
Παίζω τσιμπώντας τις χορδές: α spanky πολύ bright και μπόλικο σκάσιμο
Παίζω κοντά στον καβαλάρη: α ωραίο twang
Παίζω ανοιχτές συγχορδίες: α ωραίο σαστέην

Ωραία το μυθικά ξύλα και οι φοβερές τους ιδιότητες κλπ αλλά οι διαφορές στην τελική είναι τόσες όσο μια λεπτότερη πένα, ένα πιο conductive καλώδιο ή μια μετατόπιση του picking hand κατά 2-3cm.
Aυτή η διαιώνιση debate μόνο και μόνο για να βγάλουμε με το στανιό είδηση μου φαίνεται αντιστρόφως ανάλογη των εκατοντάδων χιλιάδων νευρικών συνάψεων (και ευρώ) που ξοδεύονται στη διατήρηση αυτού του εξωφρενικά ασήμαντου παράγοντα στα ηλεκτρικά όργανα.

Όχι ότι δεν με συμφέρει, ως οργανοποιό, αλλά δεν μπορώ να παριστάνω ότι wow! τι σημαντικό που είναι να βάλεις μαόνι αντί μουριάς για να πάρεις ένα "τσίμπημα" στους 2200 κυκλους. Έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να λύσω ως κατασκευαστής. 

Ειδικά όταν μιλάμε για ηλεκτρική κιθάρα.

Λατρεύω το ξύλο σαν υλικό, σαν πρώτη ύλη, σαν άρωμα και σαν υφή. Σαν ιστορία, σαν κάτι ζωντανό που πεθαίνει και κάποτε ξαναζωντανεύει με άλλη μορφή. Έχω καθημερινή επαφή μαζί του, τις περισσότερες φορές επιβαρυντική για την υγεία μου. 

Το μαόνι λοιπόν δεν είναι έτσι όπως συμπαιρένει το video. Ούτε φυσικά και το swamp ash ή το alder. Ειναι πραγματικά αστείο να προσδίδουμε ιδιότητες σε ένα τόσο ανισοτροπικό (και ανισόρροπο υλικό). Και μετά να ξοδεύουμε περιουσίες ψάχνοντας holy grails και διαιωνίζοντας τη σαχλαμάρα των tonewood.

Tonewoods υπάρχουν φυσικά. Δεν είναι είδη ξύλου. Είναι τρόπος ξύλου. Τρόπος κοπής, τρόπος αποθήκευσης και ξήρανσης, τρόπος χρήσης και τρόπος δουλέματός του. Αυτό είναι tonewood. Ούτε η μουσικότητα ούτε το mojo και το vibe.

Αν έρθεις λοιπόν σε εμένα (τον οποιοδήποτε κιθαροφτιαχτη) και μου πεις θέλω κιθάρα από μαόνι για να ακούγεται όπως στο βίντεο θα σε απογοητεύσω, ή θα αναλάβεις πλήρως την ευθύνη ότι το αποτέλεσμα που θα πάρεις θα είναι αυτό που περιμένεις από το μαόνι. Και, ακόμη κι αν δεν είναι, εσύ μπορεί να το έχεις ήδη πιστέψει ότι είναι. Και αυτό είναι που τελικά έχει σημασία.


**όσον αφορά το βίντεο, εννοείται ότι θα διάλεγα το μαόνι. Ίσως και με κλειστά μάτια. Καθαρό, ξερό, διαυγές, κρατσανιστό, αμείλικτο.


 

Επεξεργασμένο 24 Αυγούστου 2019 από Πνοή και Νύξη

4 ώρες πριν, yameth είπε

Γιατί άραγε(ς) η Fender δεν το χρησιμοποίησε;

Γιατί ήταν ακριβότερο απ'το alder και το ash.

 

Έχει βγάλει πάντως και κάποιες μαονενιες tele όταν δεν έβρισκαν alder στα mid 60s και φυσικά οι thinline του 69 ήταν μαόνι