Yannis Methenitis

Επειδή είσαι μικρή, σε κάμποσα (πολλά) χρόνια απο τώρα θα παρατηρήσεις τη φωνή σου να βαραίνει. Το ίδιο ισχύει για όλους τους ανθρώπους, ακόμα και για τον Βλάση Μπονάτσο. Οπότε σίγουρα η φωνή ενός πενηντάρη είναι βαθύτερη απο όταν ήταν τριάντα. Εγω, δεν με αναγνωρίζω π.χ.

...το είπες στη γυναίκα σου; Απσογοι, όπως πρέπει. Ο ντράμερ θέλει να είναι μπροστά ε...

Τόσο κάνει μια σοβαρή κεφαλή... και όχι, οι χαιφιντελίστες που γνώριζα εγω έδιναν/δίνουν πολλά παραπάνω. Το βινύλιο σε επίπεδο diminishing returns είναι Κεάδας. Η σχέση τιμής προς απόδοση γέρνει δραματικά προς το CD.

Να μπούμε σε αυτή την κουβέντα τώρα... Όταν συγκρίνουμε δεν μιλάμε για κοινά συστήματα αλλά για απόλυτα σημεία αναφοράς. Και για τα δύο. Αλλα και σε κάθε κατηγορία τιμής το αντίστοιχό CD player προσωπικά το προτιμώ για πιστότητα. Υ.Γ. Και τι ορίζεις "καλό σύστημα βινυλίου". Ξέρεις πόσο κάνει ένας συνδυασμός VPI Avenger και μια φτηνή Naim Koetsu Black;

To CD standard, γνωστό και ως Red Book είναι 44,1khz/16bit. Αυτό το CD για πολλούς επαγγελματίες του ήχου είναι το σημείο αναφοράς μας. Πέρασε μια φάση κοντά στο 2000 με τα Super Audio CD (SACD) και DVD-Audio. Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν υιοθετήθηκε εν μέρει λόγω της προφανούς έλλειψης βελτίωσης στην ποιότητα ήχου για το ευρύ κοινό. Οταν ακούω κόσμο να μιλάει για ψηφιακίλα του CD, αναρωτιέμαι αν έχει ακούσει φυσική μπάντα να παίζει χωρίς P.A. ή μήπως συγκρίνει με σημείο αναφοράς ένα πλατώ με βραχίονα - κεφαλή της σειράς που άκουσε ή ακούει και θεωρεί αυτό πιστό ή φυσικό. Φυσικά θα είναι διαφορετικά. Αλλά πιστότερο θα είναι το CD αν μιλάμε για την ίδια ηχογράφηση, όσο και αν δεν σου αρέσει. Έχω γράψει αλλού για τα εγγενή μειονεκτήματα του βινυλίου σαν μέσο εγγραφής, όπως ο περιορισμός στη σχέση χρόνου και δυναμικής που δεν μπορεί να πλησιάσει το CD παρα μόνο σαν EP. Το CD σαν πρωτόκολλο και μέσο έχει πολλά πλεονεκτήματα συγκριτικά.

Εγω απο τις επιλογές που εχω κάνει φαίνεται πως έχω κάποιο μικρό... κόλλημα στο χρώμα, αν και το συνειδητοποίησα όταν τις έβαλα μαζί στον τοίχο, τότε. Με σειρά προτίμησης σε όμορφο sunburst για τα γούστα μου. Les Paul Yamaha (σχεδόν σαν βιολί) 335 (classic Gibson sunburst) Zephyr (σχεδόν διχρωμία με μεγάλο contrast) Όλα όμως είναι αποδεκτά και ακόμα και η διχρωμία έχει τους φαν της. Όχι εμένα πάντως.

Δεν είναι sunburst που βασιλεύει σαν ήλιος με τα χρώματα μιας δύσης να σβήνουν σταδιακά. Είναι κανονική, αδέξια διχρωμία. Κακό βάψιμο.

Μα πρόκειται για υβρίδιο Mosrite σαν αυτό που κρέμαγε ο Johnny Ramone. Κανένας δεν είναι πανκ εδω μέσα; Στο θέμα μας, πέρα απο την παραπάνω σιχαίνομαι τα sunburst που έβαψε κάποιος ξυλοκόπος, σαν αυτά της Fender που ανέφερε ο @odis13, τα ανάποδα headstock και τις μυτερές κιθάρες με 37 τάστα και Floyd Rose.

Μας μπέρδεψε το "η φίλη μου η..." διότι αυτό δεν την κάνει απαραίτητα τραγουδίστρια και μάλλον γι αυτό τα παιδιά δεν εστίασαν εκεί. Εμένα μου άρεσε η μπάντα και το wah, όμως η... φίλη σου μου ακούστηκε φλατ σε σημεία, κάτι που δεν περιμένεις απο ΑΙ αλλα αυτό λύνεται με περισσότερη δουλειά στο πρόγραμμα. Αλλά ποιός ο λόγος... Βάλε την να σου κάνει φωνητικά και θα δεις πόσο καλή μπορεί να είναι.

Καλά κάνει. Για την παραπληροφόρηση του αρχικού ποστ, το έγραψα.

Top Artist... στην Ελλάδα. Ε... δεν είναι και κάποια ιδιαίτερη και πρωτόγνωρη πρωτιά. Τωρα αν είναι η πρώτη γυναίκα, δεν ξέρω αλλά οι Βίσες και οι Αλεξίουδες δεν έχουν γίνει νούμερο ένα στα τσαρτς του Spotify; Κάτι δεν κατάλαβες νομίζω.

Ένας απο τους μεγάλους μου ήρωες, πέθανε χθες. Ο David Sanborn έπαιζε σαξόφωνο που ξεχώριζε όπως ξεχωρίζει απο την πρώτη νότα ο Santana στην κιθάρα. Αν και ο Sanborn δούλεψε σε πολλά είδη, οι προσωπικές του ηχογραφήσεις συνδύαζαν την τζαζ με το Blues feel. Ξεκίνησε να παίζει με Albert King και Little Milton σε ηλικία 14 ετών. Συνέχισε με τους Paul Butterfield Band το 1967. Κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο άλμπουμ «Taking Off» το 1975, αλλά δραστηριοποιήθηκε ως session μουσικός, παίζοντας σε πολλά άλμπουμ από James Brown, Bryan Ferry, Michael Stanley, Eric Clapton, Bobby Charles, Cat Stevens, Roger Daltrey, Stevie Wonder, Paul Simon, Jaco Pastorius, the Brecker Brothers, Michael Franks, Kenny Loggins, Casiopea, Players Association, David Bowie, Todd Rundgren, Bruce Springsteen, Little Feat, Tommy Bolin, Bob James, James Taylor, Al Jarreau, Pure Prairie League, Kenny G, Loudon Wainwright III, George Benson, Joe Beck, Donny Hathaway, Elton John, Gil Evans, Carly Simon, Guru, Linda Ronstadt, Billy Joel, Kenny Garrett, Roger Waters, Steely Dan, Ween, the Eagles, Grateful Dead, Nena, Hikaru Utada, The Rolling Stones, Ian Hunter, Toto. Απο την επίσημη σελίδα του: Ο David Sanborn πέθανε το απόγευμα της Κυριακής, 12 Μαΐου, μετά από εκτεταμένη μάχη με τον καρκίνο του προστάτη με επιπλοκές. Αντιμετώπιζε καρκίνο από το 2018, αλλά ήταν σε θέση να διατηρήσει το κανονικό πρόγραμμα των συναυλιών του μέχρι πρόσφατα. Είχε ήδη προγραμματισμένες συναυλίες για το 2025.

Εχω καταλάβει πως όσο ασχολείσαι τόση περισσότερη όρεξη προκύπτει. Εγώ έχω σοβαρά αρθριτικά προβλήματα με τα χέρια και δάχτυλα τον τελευταίο χρόνο και κάνω διάφορες πανικόβλητες σκέψεις σαν τη δική σου. Τι όργανο θα παίζω στο εξής... να ασχοληθώ αποκλειστικά με το Gran Tourismo, μήπως να τραγουδάω μέχρι να κλείσει κι η φωνή μου ή ο κόσμος τ' αυτιά του. Θα πουλούσα πράγματα και το έχω κάνει και στο παρελθόν. Θα κράταγα όμως μια καλή κιθάρα που γουστάρω και ότι άλλο για να εχω πάνω απο το 50% του ήχου μου, σε περίπτωση που μου ξαναρθει η όρεξη. Θα πουλούσα τα ακριβότερα γιατί δεν είναι απαραίτητα κι αυτά που με φτιάχνουν περισσότερο. Πραγματικά όμως δεν έχουμε ανάγκη ολόκληρο οπλοστάσιο να κάθεται αν δεν το χρησιμοποιούμε. Βέβαια το ότι έστησες τα πράγματα σου σύμφωνα με τις δικές σου ανάγκες και προδιαγραφές, δεν σημαίνει πως θα εκτιμηθεί απο τους αγοραστές απαραίτητα και θα έχουν και δίκιο.

Γιατί όπως είπε ο @Spyros Delta ο ηχολήπτης του στούντιο παίζει πολλές φορές αυτό τον ρόλο και πληρώνεται ήδη.