Jet72

Κατά μία έννοια το έχει κάνει και αυτό.......

Όπως τα λέτε. Το Playback που με χάλασε είναι το συγκεκριμένο το.... Πουμ -πλι-πλι-πλι-πλι-πλι Πουμ -πλι-πλι-πλι-πλι-πλι Πουμ -πλι-πλι-πλι-πλι-πλι Πουμ -πλι-πλι-πλι-πλι-πλι Πουμ-πλι-πουμ Πλι-πουμ-πλι Πουμ-πλι-πουμ Πλι-πουμ-πλι του Oxygene 2 (όποιος το φέρει στο μυαλό του και το ξέρει θα καταλάβει....) Τέλος πάντων, είναι μερικοί καλλιτέχνες που τους αγαπάμε τόσο που ό,τι και να κάνουν Μπράβο θα τους πούμε. Ας μην γίνομαι μίζερος!

Σαν Τουανγκ Αττάκ με Πινκ Φλόυντ συνεργασία μου ακούγεται.....

O Patrick Rondat μας είχε διαλύσει στο Ηρώδειο. Απλά καπέλωνε ηχητικά τα σύνθια....... Αλλά ο May με τον Jarre μαζί είναι κάτι που δεν θα περίμενα ποτέ! Δυο "παιδικοί μου ήρωες" μαζί!!!!! ( το γράφω ΠΡΙΝ ακούσω τι καταφέρανε τελικά μαζί ) Edit / Update: Μπράβο στον γέροντα Μπράιαν που αν και out-of-comfort-zone βρήκε έναν ρόλο που δεν ακύρωνε ούτε το content που συνήθως δίνει (ο May) ούτε το context στο οποίο βρέθηκε εκτάκτως. Μπράβο στον JMJ που είναι αυτός που είναι. Αλλά με χαλάει το πλέιμπακιλίκι σε κομμάτια τύπου Oxygene-2, αφού ξέρουμε ότι δεν μπορεί να παίξει με ακρίβεια, ο αγαπημένος είναι λίγο κουλός στα keyboards, συγγνώμη δηλαδή.....

Απολογούμαι αγαπητέ, αλλά εσύ το ξεκίνησες με την μαγική λέξη που έγραψες :-)

Α ναι, τώρα που το είπες, Ισπανία σχολιάσαμε;

Με αυτά που είδα.... ... η Σαττι πολύ μεγάλη τιμή τους έκανε. Το Μαρίνακι ή τον Μαρινάκη ?

Δεν ξέρω με τι να συγκρίνω κάθε τέτοια νέα δουλειά. Με το ένδοξο "τότε"; Με το χλιαρό "σήμερα"; Να μην συγκρίνω και απλά να ακούσω; (ναι, μάλλον αυτό). Όταν συνεχίζουν, λέμε "τι θένε τα γερόντια και συνεχίζουν" Όταν μας "χαιρετάνε" λέμε "αχ και τώρα τι θα κάνουμε που μας αφήνουν τέτοιο κενό" Να παίζουν δε θέμε. Να μας αφήσουν δεν θέμε. Ε τι στο καλό θέμε ;; Την σελίδα τους στην Ιστορία της Μουσικής την έχουν γράψει "όλοι αυτοί" προ πολλών δεκαετιών - και δεν σβήνεται με τίποτα. Τους αξίζει να περνάνε καλά κάνοντας αυτό που ξέρουν εκείνοι καλύτερα. Και να πω εξομολογητικά: όταν ήμουν <30 έλεγα "Ωχ". Τώρα που είμαι >50 λέω "και μπράβο τους".

Όντως έχει και τέτοιες. Αν δεν δώσεις τίποτα τότε απλά τα βλέπεις και μελαγχολείς. Αν τα δώσεις όλα (που δεν βλέπω ούτως ή άλλως τον λόγο να το κάνεις αφού δεν πιέζεσαι ασφυκτικά οικονομικά) τότε ουσιαστικά είναι σαν να παραιτείσαι / ξεγράφεις ένα κομμάτι του παλιού εαυτού σου και αυτό τότε ίσως σε "χαλάσει" πραγματικά. Μια ιδέα είναι να κρατήσεις το ~ 20% του εξοπλισμού (ας πούμε μία ή δύο κιθάρες και αντίστοιχα παρελκόμενα), πούλα τα υπόλοιπα και μετασχημάτισέ τα σε κάτι άλλο που θα ευχαριστήσει στο "τώρα" σου.

Κανονικότατα ήταν στην γνωστή κλασική 5άδα. Αλλά ας τα πούμε αυτά σε κάποιο άλλο νήμα, γιατί μόλις γυρίσαμε από τον J. Lage στους D.D. μπήκαμε σε comfort zone και του αλλάξαμε τα φώτα. Συγγνώμη Nekkon και ευχαριστούμε για το ρεπορτάζ, ο τύπος είναι πραγματικά απίθανος!

Το ξέρω, το έβαλα ως τεστ :-) Είναι πολλοί όμως οι Duranies που θεωρούν το Election Day ως ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους - και ας μην είναι τυπικά οι DD (παρά "μόνο" τα 3/5 τους). Λόγω του είναι τόσο συνθι κομμάτι, αρκεί που έχεις τον Rhodes πίσω και τον LeBon μπροστά.

Βρε λες; Θα παίξουν και το Election Day ; ( είναι και οι ευροεκλογές )

Και γω ζω με το όνειρο να βρω κάποιον που θα έχει για πέταμα ένα "παλιό ξύλινο αρμονιάκι" που να είναι τόσο παλιό που αν πατήσεις δυο πλήκτρα ακούγεται μόνο το ένα............ ΤοΠιάσατεΤοΥπονοούμενοΕ.

To πρωί πάντα άπαχο γάλα με δημητριακά, κόντσιμπέρι, ξηρούς καρπούς και ανθόμελο επιλεγμένου παραγωγού ώστε να πάρουμε δυνάμεις για το πρωινό περπάτημα ως τον φούρνο για Μίλκο & τυρόπιττα.

Μόλις μάθαμε λοιπόν ότι ΔΕΝ είσαι Ταύρος