Πίνακας συμμετοχής

"Παρασκευή,τελευταία ώρα μαθήματος στο γυμνάσιο και κάθομαι σ'αναμένα κάρβουνα... Έχουμε κανονίσει,με τον Παναγιώτη,το Γιώργο,το Νίκο,Σαββάτο πρωί, να πάμε στο Μοναστηράκι,να "καταθέσουμε"τα χαρτζιλίκια μας, για δίσκους... Ήταν εποχή, που μαζευόμασταν ακόμα στα σπίτια,(συνήθως, στο δικό μου) ν'ακούσουμε, τα μαγικά (έτσι μας φάνταζαν τότε,κι ακόμα κάποια ...)του Hendrix ,του Stevie Ray,του Blackmore,του Gilmour... Youtube και τα ρέστα,δέν υπήρχαν... Ο δίσκος μπαίνει στο πικάπ κι αρχίζουν τα πρώτα επιφωνήματα:Τί παίζει ο πούστης ρε!!!(λές και καταλαβαίναμε!)Άκου κάτι μποτιές!Καλά αυτό το κάνω κι εγώ!(φάπες!) Τώρα, σαραντάρηδες πια,χαθήκαμε... Κι εσύ ρε Παναγιώτη βιάστηκες πολύ να φύγεις..." Σ'ευχαριστώ, για το ξύπνημα των αναμνήσεων, φίλε...

Εντυπωσιάζομαι πως ενώ δηλώνεις mojo κιθάρα-μπάσο-τύμπανα (που εύκολα παραπέμπουν σε συγκεκριμένα κλισέ) έχεις τόσο καλή αίσθηση του χρόνου και εισάγεις νέα πράγματα στη σύνθεση ακριβώς εκεί που χρειάζονται χωρίς να κινείσαι γύρω από συγκεκριμένες φόρμες. Πολύ καλό δείγμα δουλειάς, θα ήθελα σίγουρα περισσότερο και ίσως όντως τα μεγάλα ορχηστρικά τύμπανα να έδιναν μία περισσότερη αίσθηση μεγαλοπρέπειας. Εξαιρετικός!

Καταπληκτικό. Μπράβο σου ρε μάγκα. Αλλά .... μικρό. Έπρεπε να είναι 10 λεπτά .. τουλάστιχον .