Πίνακας συμμετοχής

Γεράσιμος Μηλιαρέσης.... ο μεγαλύτερος αδερφός μου ήθελε να μάθει κλασική κιθάρα και το άκουγε συστηματικά. Εκεί γύρω στα 9-10 για πολύ καιρό νόμιζα ότι παίζουν δυο κιθαρίστες.

καλή προσπάθεια και πιστεύω ότι συνθετικά υποστήριξες επαρκώς το ύφος δίνοντας μεγάλος μέρος της απαιτούμενης υπεραξίας στην εικόνα μέσω της μουσικής σου... η αδυναμία που εμποδίζει στο όλον να χαρακτηριστεί (τουλάχιστον από μένα) πολύ καλό (η γιατί όχι και άριστο), είναι ότι δεν κατάφερες τον άριστο "συγχρονισμό" στις ρυθμικές ατάκες στη ροή των νοτών με τους συνεχείς "εικαστικούς τονισμούς", με αποτέλεσμα μια αίσθηση ρυθμικής δυσαρμονίας που του στερεί αυτό το "κάτι" που θα έκανε την υπερθετική διαφορά στην πρόκληση της συναισθηματικής προσοχής του θεατή, μέσω της ιδανικής "συνδυαστικής έντασης" που πάντα απορρέει από τον δημιουργικό συντονισμό εικόνας και ήχου... μπράβο όμως έτσι κι αλλιώς γιατί ξέρω καλά την δυσκολία γι αυτό (πόσω μάλλον για ένα κομμάτι με τόσο μεγάλη διάρκεια) και δεν στο επισημαίνω με κριτική αυστηρότητα...

Καθώς επίσης κι αυτό,από το ίδιο έργο.

Δεν κατέχω από animation. Μου άρεσε πολύ το σημείο,μεταξύ 2:10-2:20.

Κριτική στην μουσική σου δεν έχω την γνώση να κάνω,αλλά μπορώ να σου πώ οτι αυτό μου άρεσε. Ταίριαξε ωραία με την ιστορία.