Πίνακας συμμετοχής

Χτες είχα την ευκαιρία να απολαύσω στο προσωπικό στούντιο παλιού μου φίλου, τους 2 αγαπημένους μου δίσκους, JT του James Taylor και Gaucho των Steely Dan έτσι όπως δεν τους είχα ακούσει ποτέ. Στο σύστημα της φωτογραφίας που αποτελείται απο Quad ESL57 οδηγούμενα απο τους 2 λαμπάτους monoblock ειδικά φτιαγμένους απο την εταιρία για τα δύσκολα αυτά ηχεία. Δεν μπορείς να μιλάς για reference όταν δεν έχεις ακούσει κάτι παραπλήσιο. Οπως λέει και η Wikipedia "ένα απο τα πιο σημαντικά ηχεία του 20ου αιώνα". Πιστότητα και διαύγεια! Και βέβαια εκπλήξεις δεν υπήρξαν στους παραπάνω δίσκους αλλά όταν αρχίσαμε να ακούμε Dolly Parton και λοιπούς εμπορικούς δίσκους, ήταν ξεκάθαρο πόσο ελλιπής δουλειά στην παραγωγή είχε γίνει. Στενά όργανα, τεράστιες φωνές και ασύμβατοι χώροι. Κι αυτό είναι κάτι που κάνει μπαμ! σε τέτοιου επιπέδου ηχεία. Το καλό είναι καλό. Το κακό όμως, ξεγυμνώνεται. Για την τάξη, τα ηχεία και οι ενισχυτές αγοράστηκαν new old stock απο το Ebay και ακόμα στρώνουν.