Πίνακας συμμετοχής

επανέρχομαι γιατι ακούω από χτες όλο το δίσκο, με προσοχή (και όχι φυσικά με ΗΥ). Και στεναχωριέμαι που δεν είμαι dj, σαν τους παλιούς ή σαν τους λίγους ακόμα που υπάρχουν να έχω το πάνω χέρι και να κοπανάω πρωί βράδυ, ένα ή δυό ή τρία ή και πέντε κομμάτια από το δίσκο (ναι γιατί έχει τόσα καλά, αν και σίγουρα υπάρχουν κομμάτια που θα τα χαρακτήριζε κανείς fillers), όπως κοπανάνε κάτι μετριότητες ή κάτι ...αθλιότητες. Και είμαι σίγουρος ότι ίσως έτσι θα μπορούσε το κοινό να αναγνωρίσει την αξία του, μια αξία από αυτές τις τόσες που ρίχνονται εκεί έξω στον ωκεανό του youtube, soundcloud και ανεξάρτητων παραγωγών. Ενας δίσκος πολυ καλοδουλεμένος, με μεράκι και κόπο. Στιχουργικά πολύ δυνατός, ώρες ώρες εξαιρετικός. Δύσκολα εντόπισα κάτι να υστερεί έστω ελάχιστα στιχουργικά Μουσικά είναι μια ευχάριστη έκπληξη για μένα. Μουσικά δεν βρίσκω ανάλογα προηγούμενα στην ελληνική σκηνή. Φλερτάρει έντονα με αυτό που λέμε ξένη ροκ μουσική (σίγουρα όχι των 90ς 00ς 10ς) και το ενσωματώνει άριστα χάρη και στους συντελεστές του δίσκου (τους γνωστούς υπόπτους που ...κυκλοφορούν ανάμεσά μας). Φωνητικά...μια πολύ καλή παρουσία, που δεν το κρύβω θυμίζει αρκετά (ώρες ώρες Τζιμάκο, άλλοτε Πορτοκάλογλου) αλλά όπως και να το κάνουμε δεν βρίσκω εύκολα αντίστοιχα πράγματα στα ακούσματά μου. Εχει δηλαδή την πρωτοτυπία που περιμένεις και δεν αντιγράφει ασύστολα. Ενώ άλλοτε θυμίζει σε γυρίσματα ξένα πρότυπα. Σίγουρα ο δίσκος δεν είναι τέλειος. αλλά... α. και ποιός είναι? β. δεν ξέρω καμιά ανεξάρτητη παραγωγή που να είναι γ. όλοι οι δίσκοι όλων έχουν 1-2 δυνατά κομμάτια και 2 μέτρια...Τα άλλα .... Εδώ συμβαίνει το αντίθετο δ. συνέχεια του α. πιό πάνω: σήμερα... Σαν ενορχήστρωση εκτέλεση...Εδώ...τι να πω. Δεν θέλω να πω, γιατί κάποιοι εδώ θα πούνε ότι ...είμαι προκατειλημμένος. Πάντως δεν μασάω. Αν μου αρέσει κάτι το φωνάζω. Αν όχι...το λέω. Ζούμε ανάμεσα σε μουσικάρες τόσο low profile που δεν το αντιλαμβανόμαστε. Προσωπικά αισθάνομαι τυχερός. Ενα δυό κλικ ακόμα η παραγωγή (no offence σε όποιον επιμελήθηκε) και ...δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αυτά τα ολίγα. Όσοι δεν τον ακούσατε και μείνατε μόνο στο ομότιτλο Αντιγόνη, ακούστε το όλο. Μπορεί να μην απευθύνεται στην νεολαία, αλλά για πολλούς αυτό είναι προσόν. Ο Σέμης και η παρέα δούλεψαν. Και το αξίζουν.

Αγαπητέ Δημήτρη δυστυχώς μένεις στη Θεσσαλονίκη ... και η γνωριμία μας περιορίζεται μέσω του Noiz και ενός ολιγόλεπτου τηλεφώνου ... Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε από κοντά. Λίγα λόγια για το έργο ξεκινώντας από το τέλος. "Ο Σέμης και η παρέα δούλεψαν" Το ηχητικό αποτέλεσμα που "φτάνει" ως τα αυτιά του καθενός μας είναι έργο μιας παρέας συμπολεμιστών - "brothers in arms" όπως έχει πει και ο Τέρι - ασφαλώς με διακριτούς ρόλους ... Εντάξει ... κάποιος έγραψε το στίχο, τη μουσική και τα ερμηνεύει. Αν όμως δεν υπήρχαν ... ο Γιώργος Γκαρτζόπουλος, που εκτός από τύμπανα και φωνητικά έχει κάνει την ηχογράφηση, το remix και μεγάλο κομμάτι της παραγωγής, σε συνθήκες home studio, χωρίς υπολογιστές ... ο Νέστορας Αποστολόπουλος που αποδεικνύει με τις κιθάρες του, ότι - κατά την άποψή μου - είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα σπουδαίο κιθαρίστα που παίζει σε cover bands ... ο Τέρι Μαυρίδης που παίζει "τόσο - όσο" πρέπει, με λιτότητα και ωριμότητα ... και ο Κωνσταντίνος Σιαχάμης που μπορεί να παίξει από κλασσική μουσική μέχρι ροκ, αλλά και να δώσει άφοβα "ελληνικό χρώμα" ... αν δεν υπήρχε ομαδικό πνεύμα ... αν οι εγωισμοί μας και οι μωροφιλοδοξίες μας δεν πήγαιναν έστω και για λίγο στο διάολο ... Τότε αυτός που έχει γράψει τη μουσική το στίχο και ερμηνεύει ... στη καλύτερη περίπτωση θα έπαιζε σε κανένα σοκάκι - πεζόδρομο ... Το έργο ... αυτό που ακούει κάθε απλός άνθρωπος ... είναι δημιουργία των Ρίζα Χ και μόνο ... Δεν απευθύνεται στη νεολαία, στους μεσήλικες, στους υπερήλικες ... παρά μόνο σε αυτούς που θα το αγαπήσουν ... Τα φωνητικά ... Θα συμφωνήσω απόλυτα ... εμένα μου θυμίζει και άλλους ... Και όλοι αυτοί (Τζιμάκος, Πορτοκάλογλου, κ.α.), υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν ο ένας τον άλλο. Ο λόγος κατά την ταπεινή μου άποψη είναι, ότι όλοι αυτοί είναι τραγουδοποιοί - ερμηνευτές των τραγουδιών τους ... Δεν είναι τραγουδιστές ... Θα ήθελα να ακούσω κάποιο-α από τα τραγούδια από το Σταύρο Λογαρίδη. Το μόνο πραγματικά αγαπημένο μου τραγουδιστή, αλλά και ερμηνευτή που φαντάζομαι να τα "τραγουδάει - ερμηνεύει" ... Και φυσικά το φίλο μας Μάνο Δούκα με τον οποίο "μοιράζομαι" τα φωνητικά της Αντιγόνης και για τον οποίο δεν θα σταματήσω να λέω ότι είναι ο καλύτερος Έλληνας τραγουδιστής - ερμηνευτής και σπουδαίος τραγουδοποιός που έχω ακούσει στο Ελληνόφωνο και όχι μόνο Ροκ ... Ευχαριστούμε για το χρόνο που διέθεσες ... για την "αλήθεια" της επιστολής σου ... Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμάς, η ομολογία σου ... Το έργο των Ρίζα Χ απευθύνεται σε ανθρώπους σαν και εσένα που το αγάπησες ... ανεξάρτητα από ηλικίες και δεκαετίες και άλλες αηδίες ...

Αν καταφέρουν και τον βγάλουν στην αγορά οι Κινέζοι γύρω στο χιλιάρικο θα πουλήσει σαν ζεστά ψωμάκια.