Σέμης

Αγαπητέ Τέρι Στο σχόλιο σου διαβάζω ... ...(αν θυμάμαι καλά, διότι έχει περάσει πολύς καιρός)...(από ένα σημείο και ύστερα, είχα χάσει το μέτρημα)...(...τόσα χρόνια ζούσα σε μια πλάνη...)...(...το είχα ξεχάσει εντελώς...)...(...να θυμηθώ να πάρω CD...) Τέρι μου κατά την Ιατρική και τη Βιολογία, η άνοια και το Alzheimer δεν εμφανίζονται υποχρεωτικά μετά τα 70 ... Πάρε παράδειγμα εμένα. Από τα 23 έχω ολοκληρώσει το κύκλο μου ... Το παλεύω αλλά ...

Σε όλους τους φίλους που μετέχουν μέχρι στιγμής στο διάλογο, οι Ρίζα Χ αποφάσισαν να κάνουν ένα μικρό δώρο. Τα δύο CD των Ρίζα Χ ("Πορφυρές εικόνες" και "Αντιγόνη"). Τα έξοδα αποστολής θα βαρύνουν (φυσικά) τους Ρίζα Χ. Για το λόγο αυτό όσοι το επιθυμούν, μπορούν να στείλουν τα στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και email ή αριθμό τηλεφώνου), στο email : semispap@ gmail.com (Σέμης), ή να επικοινωνήσουν με το Νέστορα. Καλή Ανάσταση ...

... και θα τα ξαναπούμε ... !!! Μμμμ ... ε! κι εγώ έτσι νομίζω ... πρέπει να αδυνατίσει λίγο

Μια απάντηση στο Νέστορα ... α) Σύντομα θα έχει τη δυνατότητα να με βαρεθεί έτι (ακόμη) περισσότερο. β) Η καραντίνα στις Μπαχάμες έληξε. Περιστοιχίζομαι από εξωτικές χορεύτριες ... !!!

Το τραγούδι, ή η φωτογραφία ??? Είναι πολύ ωραίο που τραγουδάω μαζί της και που συνολικά τραγουδάει δύο τραγούδια των Ρίζα Χ. Ευχαριστούμε τους θεσμούς λοιπόν Γιάννη !!!

Αγαπητέ Δημήτρη δυστυχώς μένεις στη Θεσσαλονίκη ... και η γνωριμία μας περιορίζεται μέσω του Noiz και ενός ολιγόλεπτου τηλεφώνου ... Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε από κοντά. Λίγα λόγια για το έργο ξεκινώντας από το τέλος. "Ο Σέμης και η παρέα δούλεψαν" Το ηχητικό αποτέλεσμα που "φτάνει" ως τα αυτιά του καθενός μας είναι έργο μιας παρέας συμπολεμιστών - "brothers in arms" όπως έχει πει και ο Τέρι - ασφαλώς με διακριτούς ρόλους ... Εντάξει ... κάποιος έγραψε το στίχο, τη μουσική και τα ερμηνεύει. Αν όμως δεν υπήρχαν ... ο Γιώργος Γκαρτζόπουλος, που εκτός από τύμπανα και φωνητικά έχει κάνει την ηχογράφηση, το remix και μεγάλο κομμάτι της παραγωγής, σε συνθήκες home studio, χωρίς υπολογιστές ... ο Νέστορας Αποστολόπουλος που αποδεικνύει με τις κιθάρες του, ότι - κατά την άποψή μου - είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα σπουδαίο κιθαρίστα που παίζει σε cover bands ... ο Τέρι Μαυρίδης που παίζει "τόσο - όσο" πρέπει, με λιτότητα και ωριμότητα ... και ο Κωνσταντίνος Σιαχάμης που μπορεί να παίξει από κλασσική μουσική μέχρι ροκ, αλλά και να δώσει άφοβα "ελληνικό χρώμα" ... αν δεν υπήρχε ομαδικό πνεύμα ... αν οι εγωισμοί μας και οι μωροφιλοδοξίες μας δεν πήγαιναν έστω και για λίγο στο διάολο ... Τότε αυτός που έχει γράψει τη μουσική το στίχο και ερμηνεύει ... στη καλύτερη περίπτωση θα έπαιζε σε κανένα σοκάκι - πεζόδρομο ... Το έργο ... αυτό που ακούει κάθε απλός άνθρωπος ... είναι δημιουργία των Ρίζα Χ και μόνο ... Δεν απευθύνεται στη νεολαία, στους μεσήλικες, στους υπερήλικες ... παρά μόνο σε αυτούς που θα το αγαπήσουν ... Τα φωνητικά ... Θα συμφωνήσω απόλυτα ... εμένα μου θυμίζει και άλλους ... Και όλοι αυτοί (Τζιμάκος, Πορτοκάλογλου, κ.α.), υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν ο ένας τον άλλο. Ο λόγος κατά την ταπεινή μου άποψη είναι, ότι όλοι αυτοί είναι τραγουδοποιοί - ερμηνευτές των τραγουδιών τους ... Δεν είναι τραγουδιστές ... Θα ήθελα να ακούσω κάποιο-α από τα τραγούδια από το Σταύρο Λογαρίδη. Το μόνο πραγματικά αγαπημένο μου τραγουδιστή, αλλά και ερμηνευτή που φαντάζομαι να τα "τραγουδάει - ερμηνεύει" ... Και φυσικά το φίλο μας Μάνο Δούκα με τον οποίο "μοιράζομαι" τα φωνητικά της Αντιγόνης και για τον οποίο δεν θα σταματήσω να λέω ότι είναι ο καλύτερος Έλληνας τραγουδιστής - ερμηνευτής και σπουδαίος τραγουδοποιός που έχω ακούσει στο Ελληνόφωνο και όχι μόνο Ροκ ... Ευχαριστούμε για το χρόνο που διέθεσες ... για την "αλήθεια" της επιστολής σου ... Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμάς, η ομολογία σου ... Το έργο των Ρίζα Χ απευθύνεται σε ανθρώπους σαν και εσένα που το αγάπησες ... ανεξάρτητα από ηλικίες και δεκαετίες και άλλες αηδίες ...

Ενοείται ... !!! Σε ακούω ...

Εεεε ... κάτι παραπάνω ... Εξαρτάται που μένεις ...

Ευχαριστούμε όλους του φίλους για τα σχόλια τους. Όσοι επιθυμούν να έχουν τα CD των Ρίζα Χ μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω του NOIZ, ή του inbox στη σελίδα του fb "Σεραφείμ Σέμης Παπαϊωάννου". Τιμή πώλησης 1.173€ πλέον ΦΠΑ. Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται τα αντικαταθληπτικά ...

Γεια σου Κωνσταντίνε ❤ Το τελικό στάδιο της παραγωγής (μετά τον Γιώργο Γκαρτζόπουλο), είναι του Χρήστου Τσακιρίδη ... για όσους τον ξέρουν ... βεβαίως, βεβαίως ... Όνομα βαρύ σαν ιστορία !!!

Έλα ντε ... ???

Σοφή ερώτηση ... Υπομονή ... Θα το ανεβάσουμε ... Σκηνοθεσία Αφοι Ταβιάνι ... ... "καλοτάξιδο" ... Γιαυτό έχει και καραβάκια στο εξώφυλλο ... χάρτινα βέβαια ... αλλά

Αγαπητέ Samy Καταρχήν ευχαριστούμε για τα όσα έγραψες και για το θάρρος της άποψης σου. Η καλοπιστία σου είναι δεδομένη, σε κάθε παρέμβαση σου. Εξ άλλου οι όποες διαφωνίες είναι άγιο πράγμα και τίποτα δεν εξελίσεται αν δεν υπάρχει άλλη άποψη. Επί της ουσίας ... Η Νοσταλγία κυριολεκτικά σημαίνει <Πόνος από την Έλλειψη>. Η έλλειψη είναι γενεσιουργός αιτία της Επιστήμης και της Τέχνης. Αν δεν υπάρχει <αίσθηση ελλείματος> δεν υπάρχει έρευνα για να καλυφθεί το <κενό> ... Με αυτήν την ένοια Samy μου, νομίζω θα συμφωνήσεις ότι η Νοσταλγία είναι ένα υπέροχο αίσθημα και μια πολύ περιεκτική και πλούσια λέξη ... Δυστυχώς όμως με τη τρέχουσα έννοια νοσταλγία σημαίνει <πόνος για αυτά που είχα και δεν έχω>. Και εδώ θα συμφωνήσω εγώ μαζί σου ... νεκροφιλία ... επιτάφιος ... προσκόληση στο παρελθόν ... εντέλει ηλιθιότητα ... Σε διαβεβαιώ ότι οι προθέσεις μας τουλάχιστον, δεν έχουν καμμία σχέση με αυτή τη <νοσταλγία> ... Δεν με/μας αφορά το τι συνέβει πριν είκοσι χράνια ... Καλά - καλά δεν θυμάμαι τι έφαγα χθες. Όση ουσία πήρα από το χθες, την πήρα ... Σαν σκόνη με ακολουθεί ... για να πάω παρακάτω ... Όσον δε αφορά το αποτέλεσμα - που μέσα από τα ώτα και το νευρικό σύστημα, καταλήγει στην ψυχή καθενός - αυτό είναι στην κρίση του ακροατή ... Καθαρά προσωπική του υπόθεση. Στην τέχνη όλα τελειώνουν με ένα <μου αρέσει> ή <δεν μου αρέσει>. Και τα δύο είναι εξ ίσου σεβαστά ... Εκμοντερνισμός ... Εκσυχρονισμός ... δεν είναι κατ΄ανάγκην <άγιες λέξεις> ... Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς σημαίνουνι αυτές οι λέξεις ... Το Άνάξιον Εστί με τον Ρουβά, είναι εκμοντερνισμός του Άξιον Εστί με τον Μπιθικώτση ??? Τρίζουν τα κόκαλα του Ελύτη και του Μπιθικώτση ... Για τον Θεοδωράκη δεν λέω, διότι μάλλον είναι ασπόνδυλος ... Ένας εξαιρετικός rock κιθαρίστας όπως ο Νέστορας, δεν έχει <πατέρες> στη φρασεολογία και τον ήχο, τον May, τον Gilmour, τον Page, τον ... ??? Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε ??? Τι είναι εκμοντερνισμός ??? Μήπως τα ηλεκτρικά ροκομπούζουκα που ακούμε στο <συγχρονο λαϊκό τραγούδι> ??? Αγαπητέ μου Samy σ΄ευχαριστώ που μου έδωσες την αφορμή για όλες αυτές τις σκέψεις ... Σέμης

Ο Νέστορας είχε τελικά δίκιο, όταν επέμενε η δουλιά να αποτυπωθεί σε CD, παρά το ότι εγώ είχα τις αντιρήσεις μου ... Θεωρούσα ότι ένα CD στην εποχή μας, δεν έχει λόγο ύπαρξης, ούτε καν αν είναι το CD του Ρέμου ... Εντέλει είχα άδικο ... Το έχεις στα χέρια σου και σπαρταράει ... Και το σημαντικότερο ενώνει περισσότερο τους συνδημιουργούς του ... Παρά τις συχνές αναφορές του Τέρι, του Νέστορα, του Κώστα . .. το CD δεν αποτελεί δικαίωση του Σέμη, αλλά όλης της ομάδας που δούλεψε πάνω σε αυτό ... Το ταξίδι μετράει Τέρι, αλλά και ο σταθμός επίσης ... Το CD θα ακουστεί όσο του αξίζει, αρκεί να δουλέψουμε ενωμένοι με μυαλό, μέθοδο, πρόγραμμα και πάνω από όλα με υπομονή ... Έχουμε χρόνο αρκεί να τον διαχειριστούμε σωστά ... Εξάλλου σε 16 μήνες θα κυκλοφορήσει το δεύτερο το οποίο είναι ήδη έτοιμο ... και θα ακολουθήσει και τρίτο ... καλά να είμαστε. Ευχαριστούμε για τις ευχές όλων και είμαστε εδώ για κουβέντα και ιδέες.

Ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις ... Μιλώντας με το Σέμη έχω επανειλημμένα προσπαθήσει να του αποσπάσω το επτασφράγιστο μυστικό ... Τσάμπα κόπος ... δεν λέει τίποτα. Εμένα πάντως δεν μου θυμίζει Freddie Mercury ... παρά το ότι μου έχει εκμυστηρευθεί ότι πολύ θα ήθελε ...!!! Μήπως πρέπει να υποβληθεί σε βασανιστήρια ... και αν ναι, σε ποιά αραγε ... ??? Της σταγόνας ... ??? Του τροχού ... ??? Επανερχόμενος στο φλέγον θέμα ... οι γυναίκες ρε παιδιά ... οι γυναίκες ... που είναι οι γυναίκες ... ???

Μήπως αν πείθαμε το Σέμη να προσθέσει μερικά στοιχεία - χαρακτηριστικά απά Ρουβά στην ερμηνεία του και να προβάλει λίγο τους πλάγιους κοιλιακούς του, θα μπορούσαμε σιγά σιγά να δημιουργήσουμε ένα ρεύμα από noizίτσες ... ??? Νομίζω πως με σκληρή διαπραγμάτευση θα τον πείθαμε ... ???

Με όλο το σεβασμό προς τους noizάδες ... Ρε παιδιά, γυναίκες μέλη του noiz δεν υπάρχουν ??? Αν υπάρχουν ας πούνε κι αυτές κάτι ... και ας πέσει κάτω ... Μήπως είμαστε αντροπαρέα του κερατά ??? Μήπως ρέπουμε ομαδικώς προς την ομοφυλοφιλία ??? Συλογίζομαι .............

Αχ ... Αχ ... Αχ ... βρε παιδιά ... γιατί ... ??? γιατί ... ??? Αν ρωτούσατε το Σέμη θα σας απαντούσε αποστοματικά ... < ... Από Ελληνική δισκογραφία τίποτα ... από ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ όμως ... Freddie Mercury ρε παιδιά ... !!! Freddie Mercury !!!!!! ... >

Αύριο πρωϊ θα ασκήσω αγωγή κατά των μουσικών ζητώντας να μου επιστρέψουν τα δεδουλευμένα ... θεωρώ απίστευτα βαρετό, χάσιμο χρόνου και φαιάς ουσίας, να κριτικάρω πράγματα που δεν μου αρέσουν ... απλά τα προπερνώ. Είναι όμως απίστευτα ελκυστικό να συνδιαλέγομαι με φίλους που έχουν να εκφράσουν μια διαφορετική οπτική για το όλον ή για τα επί μέρους. Από αυτής της μορφής το διαλογο, μαθαίνω, και τους είμαι ευγνώμων. Να ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι οι Ρίζα Χ υποστηρίζουν τραγούδια που έχουν βαθύτατη συγγένεια ψυχής με το Ροκ, δεν είναι όμως Ελληνικό, ή Ελληνόφωνο, ή δεν ξέρω εγώ τι Ροκ. Απελθέτω απ΄ημών το ποτήριον τούτο. Τι είναι τότε? Ε ... δεν μας έχει πιάσει και κρύος ιδρώτας να το προσδιορίσουμε ... Ας δεχθούμε καταρχήν ότι είναι Ρίζα Χ και όποιος καίγεται τόσο πολύ ας βάλει την δική του ταμπέλα ... Στα επι μέρους ... Η φωνή ακολουθεί κατά κανόνα <την αρχή της λιτότητας> ... αποφεύγοντας vibratos, εξάρσεις, ακροβατισμούς ναρκιισισμούς και λοιπές τσιριτσάντζουλες ... Απλά υπηρετεί τη σύνθεση ... Τιμιότητα όπως πολύ σωστά επισημαίνεις Σταύρο και έκφραση - ερμηνεία, λέξη προς λέξη. Εκεί τελειώνει ο ρόλος της Η κιθάρα ... Το σολιστικό μέρος έχει δοκιμαστεί και με Ροκ κιθάρα και φυσικά ενεργειακά <ανεβαίνει>. Πλην όμως το τραγούδι αποκτά μια ιδιαίτερα - δεδομένου και του στίχου του - δραματική και ηρωϊκή διασταση... Επιλέχθηκε μια πιό δραματική - νοσταλγική διάσταση .. Σεβαστές και οι δύο απόψεις ... Πρέπει κάποιος να είναι εμπαθής για να μην αποδεχθεί ότι ο Κώστας παίζει υπέροχα πλήκτρα ... Η εξαιρετική ιδέα του σολο πιάνο είναι μεγάλη πρόκληση ... Το έχουμε ήδη συζητήσει με τον Κώστα. Για το live όμως, όχι για το CD. Αν λάβουμε εξάλλου υπόψη και την <διεστραμμένη ροπή> του <συνθέτη> σε εξάλεπτα και βάλε τραγούδια ... είναι να μην του Βάζεις τέτοιες ιδέες ... καλυτερα να του βάζεις φρένο.

Δεσμεύομαι εκ νέου ! Το μερίδιο μου από τα έσοδα της περιοδείας που έχει σμφωνήσει ο Τέρυ στην Ιαπωνία θα το διαθέσω για μια stratocaster '62 original . . .την οποία και θα αποδώσω στο Νέστορα . . . Μέχρις εδώ, αδηφάγα όντα . . .

Άσπλαχνε πατέρα . . . Θυσιάζεις τις κόρες σου για ένα κούφιο σκάφος . . . Εντάξει λοιπόν και την 335. Αλλά μετά θάνατον . . .

Αγαπητέ Sammy, ασφαλώς και δεν είμαστε 18 και σε ευχαριστώ που μου το υπενθυμίζεις, δεδομένου άτι υπάρχουν πολλά ελεύθερα καλάμια που αναζητούν τον ιππέα τους … Στα 18 υπάρχει ο <οδηγός – ορμέμφυτο>. Μεγαλώνοντας το ορμέμφυτο υποχωρεί και τα εγώ – εμού – εμένα γιγαντώνονται, βρικολακιάζουν. Και η ωριμότητα ? Μήπως εντέλει είναι μύθος ? Μήπως απλά ένα στάδιο πριν το σάπισμα ? Κατά τη γνώμη μου μπορείς να μετέχεις σε μια <δημιουργό – παρέα>, όταν με την ίδια χαρά την μια στιγμή είσαι το <πρώτο βιολί> της και την επόμενη καθαρίζεις το πάτωμα και φτιάχνεις το χώρο για να εκφραστεί κάποιος άλλος. Νομίζω πως αυτό είναι ωριμότητα. Οι βρικόλακες βέβαια δεν φεύγουν ποτέ, είναι σύμφυτοι με εμάς. Μας ακολουθούν σαν την σκιά μας, μέσα στη σκοτεινή πλευρά μας, έτοιμοι πάντα για το χειρότερο. Και τι κάνουμε ? Προσωπικά έχω ένα κουβά γεμάτο με <φωτεινές Αντιγόνες>. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα περιλούω τη σκιά μου. Και τα εγώ – εμού – εμένα πνίγονται, για να ξαναγεννηθούν. Και ξανά από την αρχή. Σισύφεια διαδρομή . . . Αν πραγματικά το θέλω ο κουβάς δεν θα αδειάσει, οι <φωτεινές Αντιγόνες> είναι ανεξάντλητες, Αν όχι θα σαπίσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο εύκολος δρόμος. Μακάρι ! Όσο για τις αδελφές της Αντιγόνης υπομονή. Την περίοδο αυτή <χτενίζονται>, <καλλωπίζονται>. Και όσοι είμαστε πρόθυμοι για ταξίδια, καλό θα είναι να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να αναζητήσουμε τους συντρόφους μας. Φιλικά

Είναι παράξενα να γράφεις ένα τραγούδι, να φαντάζεσαι χίλιους τρόπους για να το ντύσεις και να εμφανίζεται ένας τύπος που να ξεπερνά την φαντασία σου και να το αποθεώνει. Στην Αντιγόνη ο Κώστας είναι εξαιρετικός. Υπάρχουν όμως άλλα τραγούδια τα οποία αποθεώνει. Θαυμάζω το Νέστορα όταν παίζει Βeck, ή Gilmour, ή … Αλλά ο Νέστορας έχει το δικό του ψυχικό και μουσικό πλούτο. Σε αυτή τη δουλειά βρήκε το χώρο να καταθέσει τη δική του μουσική πρόταση. Το όφειλε πρωτίστως στον εαυτό του και μετά σε εμάς. Ο Τέρυ εμφανίστηκε ως ο από μηχανής θεός, με τα μπάσα του, που αποτελούν τις φυσικές του προεκτάσεις . . . για να μας δείξει τι σημαίνει συνέπεια, παραμερισμός του <εγώ>, πάθος και προσήλωση στο θέμα με <θρησκευτική ευλάβεια>. Ευτυχής συγκυρία. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες για το αυθεντικό ταλέντο που ακούει στο όνομα Μάνος. Επί του παρόντος θα περιορισθώ στο ότι αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα το ότι μοιραζόμαστε τα φωνητικά στην Αντιγόνη. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Τέρυ σε αυτή τη δουλειά υπάρχει παραγωγός. Ο τρόπος του είναι απλός μα και δύσκολος. Πετάει το εγώ του στα σκουπίδια και έτσι μας αναγκάζει να κάνουμε το ίδιο. Δίχως το Γιώργο η Αντιγόνη και οι 23 αδελφές της θα υπήρχαν μόνο στη σκέψη κάποιου <δημιουργού>. Όλα από κάπου αρχίζουν. Κάποιος έγραψε τη βασική μελωδία, την αρμονία, το στίχο. Η Αντιγόνη όμως και οι 23 αδελφές της που φτάνουν στα αυτιά μας, αποτελούν δημιουργία μιας <παρέας> που είναι πέρα και πάνω από το άθροισμα των μελών της. Είναι ένα <εμείς> και όχι έξη εγώ. Αυτή είναι η <δημιουργός παρέα> και όχι κάποιος <πεφωτισμένος>, <leader – δημιουργός>. Τα τραγούδια, ως ξεχωριστές πλέον οντότητες, επιστρέφουν στην <παρέα>, την αγάπη που τους έδειξε, για να της θυμίζουν τι μπορεί να πετύχει όταν παραμερίζονται τα εγώ και οι μωροφιλοδοξίες. Άραγε εμείς ως άτομα θα το καταλάβουμε ? Θέλω να ελπίζω ότι ο αγαπητός μου Τέρυ θα με συγχωρέσει που κάτι που του αφιέρωσα πριν λίγο καιρό, αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να το αφιερώσω σε όλους. And in the end the love you take is equal to the love you make. Υ.Γ. Με τα χρήματα που θα κερδίσω από αυτή τη δουλειά θα αγοράσω δύο μεζονέτες στην Εκάλη. Δεσμεύομαι ότι θα τις δωρίσω στο Νέστορα. Έχει δύο κόρες να προικίσει.