Πίνακας συμμετοχής

Μα οι περισσότεροι με λοιδωρούν για το αντίθετο.

Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια! @gmoukou Αν κι έχεις δίκιο, το θέμα της παραγωγής κλπ είναι κάτι που με απασχολεί λίγο. Πραγματικά θαυμάζω όσους το κατέχουν, έχουμε εδώ φίλους που έχουν κάνει τρομερή πρόοδο στον τομέα αυτό τα τελευταία χρόνια, αλλά για να είμαι ειλικρινής αναρωτιέμαι, πότε μελετάτε ρε παιδιά?! Για μένα, κάθε ώρα ενασχόλησης/διαβάσματος για παραγωγή κλπ, είναι μια ώρα χαμένης μελέτης αυτού που πραγματικά με ενδιαφέρει-έχω απολύτως ξεκαθαρισμένες προτεραιότητες. Για την, διαβόητη πλέον, είσοδο της solo κιθάρας...Όπως είπα και στον Δημήτρη, το σκεπτικό ήταν ένα take, καθόλου editing και αντίο.Δεν με ενοχλούν μικρές ατέλειες, όταν το ζητούμενο είναι να υπάρχει η αίσθηση του live, της στιγμής. Ο @gkourmoul1 έχει δίκιο για το γενικό set up που χρησιμοποιώ, επιπλέον έχω ένα Twin Classic, ένα Black Magic κι ένα Bad Monkey-ειρωνικό, ίσως, πως η πεταλιέρα μου αποτελείται κυρίως από distortion και overdrive, δεδομένου του ότι δεν είμαι rock κιθαρίστας (για μένα ηλεκτρική σημαίνει γκάζια, αν θέλω καθαρά παίζω ακουστική, χε χε). Εντούτοις, εδώ παίζω με το VG8. H καθαρή είναι ένα patch τύπου SRV, η solo είναι strat σε neck, overdrive σε amp τύπου Fender.

Τι να λέμε τώρα ... Πανέμορφο! Μου αρέσει πολύ η αισθητική αντίθεση ανάμεσα στην mellow κιθάρα και την σόλο, και βρίσκω ότι τα έγχορδα γεφυρώνουν καταπληκτικά αυτή την αντίθεση. Αλλά ρε φίλε αυτό το φραζάρισμα που έχεις στο σόλο .... ΣΚΟΤΩ.

Πόσο μου αρεσε, να ξερεις! Ενα παραπανω που ειχε και ηλεκτρικη μεσα. Μαζι με το βιολι ειναι φευγα. Ειναι απο τα κομματια που και 120 λεπτα να ειχαν διαρκεια, θα προσπαθουσα να το "ρουφηξω" ολο μονοκοπανιας. Αυτος ειναι ο χαρακηριστικος ηχος του Σπυρου. Strat->riot->ac4 (λογικα την ιδια συνταγη χρησιμοποιησε εδω).

@pipityri είσαι μεγάλο παιχτούρι ρε μπαγάσα. Με λίγο διάβασμα σε παραγωγή/μίξη/ισορροπίες θα βγάζεις διαμάντια έτοιμα για κοπή. Εύγε! υγ: αν θέλεις να κόψεις κάποιου το λόξυγγα βάλτον να ακούσει μέχρι το 0:45. Εμένα μου κόπηκαν και αίματα και όλα αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μέχρι να τελειώσει το είχα ξεχάσει.

εσυ μονίμως όλα καλά τα βρίσκεις. Ακόμα και τα δικά μου.

Εγώ το βρήκα εξαιρετικό. Μπράβο.

αν κάποια στιγμή θελήσω να μπορέσω να κατασταλάξω ποιά ήταν η μεγαλύτερη επίδραση τουλάχιστον για το δικό μου παίξιμο ή πρόσληψης της μουσικής, και με δυσκολία αναγκαστώ να βάλω στη άκρη τα ""τετριμμένα"" (βάζω διπλά εισαγωγικά για αποφυγή παρεξηγήσεων) πχ, Clapton, Page, Beck, Trower, Walsh, Santana, Green, BB, Carlton, Ford...θα προσπεράσω με ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία και τον Wes και τον Martino και θα παίξω σκληρό ξύλο με τον Coryell μέχρι να μείνω στον Metheny. (φυσικά αυτά δεν έχουν καμμία σημασία μια και αφορούν τα δικά μου προσωπικά, που σίγουρα δεν αφορούν άλλους, αλλά ίσως στατιστικά και μόνο να έχουν κάποιο ενδιαφέρον)

a lot of money. Ξεκίνησα να λεω ο Pat της εποχής Watercolours, αλλά με σταμάτησε το βιολί. Λίγο με τρόμαξε το μπάσιμο της κιθάρας στο 0.45 Αυτήν ηχητικά θα την ήθελα πιό γλυκειά και μπασωμένη ελαφρά. Εχω την εντύπωση οτι το βιολί μετα το 2.00 στα αριστερά δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να παίξει. Επίσης απότομα πάλι τελείωσαν τα έγχορδα στο τέλος. Ορίστε σου έγραψα όλα τα αρνητικά μονομιάς. Να γράψω και τα θετικά? Όχι, μάλλον τα λέω στην πρώτη φράση.