Πίνακας συμμετοχής

Μια ροκ μπαλαντίτσα.... Στίχοι/Απαγγελία: Φώτης Τσίγγος Πλήκτρα: Νίκος Αραβανής Παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης Στίχοι: Στο διπλανό μου σπίτι τα φώτα σβήνουνε στις δέκα αμίλητοι ο άντρας κι η γυναίκα σηκώνονται νωρίς, για την δουλειά γυρίζουν στην φωλιά τους, το σούρουπο αργά βλέμματα θλιμένα, όνειρα χαμένα και πάλι εκεί στις δέκα, όλα σκοτεινά. Έχουν δυο παιδιά, δυο ήσυχα παιδιά που τους 'δώσαν την δική τους την σκιά αόρατα κι αυτά σε έναν κόσμο εικονικό κοινός για όλους κι αυτό είναι βολικό. Κάποιες στιγμές, το νιώθω, πνίγονται θέλουνε να βγούνε από την θλίψη να αρχίσουνε να λύνονται πριν η ημερομηνία λήξει κάποιες στιγμές, την βλέπω , στα μάτια τους μια λάμψη ίσως διαρκεί για λίγο, μα είναι η αρχή και υπάρχει. Κι εγώ εδώ πίσω απ'τα στόρια παρέα με τα κομμάτια μου τα σκόρπια μόνος σ'ένα δωμάτιο σκοτεινό έχοντας πολλά να φοβηθώ. Ξημερώνει,πρέπει να ετοιμάσω πρωινό να πλυθώ και να ντυθώ να μην αργήσω στην δουλειά, μια ζωή που ξεψυχά.

Ένα κομματάκι μου που έγραψα αυτές τις μέρες. Οι στίχοι ανήκουν στον Γιώργο Ιωάννου, εδώ.... http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=249&author_id=12 Υ.Γ. Τους ίδιους αυτούς στίχους "χρησιμοποίησα" κάποτε σε ένα άλλο μου κομμάτι, αλλά δεν του ταίριαξαν οπότε το υποβίβασα σε instrumental..... Νομίζω ότι τώρα βρήκαν την παραλία τους....

Ενα κομμάτι που έγραψα μεταξύ 2005 και 7 πάνω σε μια βυσσινί Fender Telecoustic. Αφορμή η ενδοσκοπική φάση της εποχής εκείνης. Στην ηχογράφηση που έκανα σε μια γκαρσονιέρα στον μαγευτικό Ψαθόπυργο Αχαΐας, συμμετοχή είχε ο φίλος μου Νίκος "Jazzman" Σταμούλης που έπαιξε τα ηλεκτρικά πιάνα που απογειώνουν το κομμάτι, με την ρυθμική αισθητική ενός ντράμερ αφού έχει διπλό ταλέντο. Το γλυκό έδεσε στα arpeggiators o ανιψιός μου και Producer/Dj, Νίκος Ησαγιόγλου. Στο Mix ανεβάζω μια μίξη που απλά έχει mojo. Δεν είναι η reference και με τις δυναμικές που πρέπει αλλά αυτή είναι που έχω συνηθίσει να ακούω και να απολαμβάνω όταν μερακλώνω. *Edit 24/9/2019 - Ανέβασα την εκδοχή με... φυσικότερα ντραμς στο βίντεο.

To ακόλουθο άσμα (?) το παρουσίασα εδώ πριν δυο χρόνια νομίζω, αλλά δυό χρόνια είναι τεράστιος χρόνος για έναν μαθητευόμενο μάγο, οπότε θεώρησα καλό να το χτενίσω και να το ευπρεπίσω με τις σύγχρονες και εξελιγμένες γνώσεις που απέκτησα τα τελευταία χρόνια. Αλλωστε ήταν λίγο υποτονικό από όσο θυμάμαι. Enjoy ! (τώρα αυτό το τελευταίο το ψιλοκόβω για δύσκολο...αλλά ...ΟΚ)

Ούτε Λεπτό Παραπάνω Με ένα μπαλόνι στον ουρανό ψηλά θα ανέβω να ανασάνω. Όλα τα λόγια σα θα πετώ εκει επάνω να τα φωνάξω. Την άδεια πόλη θα χαιρετώ τις γκρίζες στέρνες θα τις ξεχάσω. Λύνω τον κόμπο απ΄ τον λαιμό με μία ανάσα να τον ξεράσω Φύγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω Μ' ένα σεντόνι σαν τον τρελό μακριά θα φύγω για να προλάβω την μαύρη νύχτα και το θεριό σαν μπουρλοτιέρης να ανατινάξω Φυγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω

Προχθές άκουγα μερικά παλιά μου κομμάτια (ναι το ξέρω ότι είμαι μαζόχας...) και άκουσα κι αυτό. Παρ''όλο που είναι ενός χρόνου μίξη μου απογοητέυτικα, τζάμπα τα παιξίματα του Gvour και του Nikos Aravanis.... Το κομμάτι είναι του Αραβανή με σόλα του Γιώργου-Gvour (εκτός του τελευταίου σολακίου) και η μίξη κ.τ.λ δικά μου. Κρίμας ήταν να πήγαινε "χαμένο" με την τότε απαράδεκτη μίξη και τα τύμπανα που ακούγονταν, το λιγότερο, παράταιρα με το όλον! Edit: Μετά από την επισήμανση του Σπύρου-pipityri, το κομμάτι αλλάχθηκε με αλλαγμένα hi-hat (και λίιιγο την μπότα και το μπάσο) στο 1ο μέρος για να "μοιάζει" με 12/8... Edit No2: Ανέβασα λίγο το πιάνο και έκανα κάποιες πολύ μικρές αλλαγές σε κάποια σημεία εδώ κι εκεί στο άσμα που φυσικά ξαναλλάχθηκε...