Πίνακας συμμετοχής

Τσέκαρε και Blackstar TVP/Silverline, αν και είναι λίγο πιο ακριβοί απο KATANA, κάνουν τα πάντα για live καταστάσεις. Έχω τον TVP15 και αυτό το feeling στις χορδές που νιώθεις με το λαμπάτο, το πλησιάζει αρκετά!

Tο κοκκινο switch τι ειναι, στην πισω πλευρα? Attenuator?? Καλοριζικος!

Δεν μου αρέσει ο ήχος της Yamaha μου κάθεται πολύ ψυχρός και ψηφιακός στα αυτιά στα live προτιμώ αυτόν της Korg&Roland αλλά αυτά είναι γούστα. εαν ξεφύγεις απο τον περιορισμο των 73/76 πληκτρων σιγουρα αυτα τα 3 ειναι τα καλύτερα διάλεξε ποιο σου ταιριάζει ακουγοντας τα απο κοντα για να καταλήξεις https://www.thomann.de/gr/yamaha_modx6.htm https://www.thomann.de/gr/roland_fa_06.htm https://www.thomann.de/gr/korg_krome_ex_61.htm

Φίλε @BillTrantos , είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου πριν από μερικά χρόνια και καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις. Είμαι σίγουρος ότι είναι για καλό, αλλά αυτό θα το δεις και μόνος σου μετά από κάποιο καιρό. Προσωπικά ζω εδώ και κάποια χρόνια Λουξεμβούργο και δεν κοιτάω πίσω. Κάθε αρχή και δύσκολη, ο φόβος της αλλαγής και του αγνώστου είναι απόλυτα φυσιολογικός. Από την άλλη, είναι κάτι αναστρέψιμο αν δεις ότι δεν σου ταιριάζει. Κάτσε λίγο καιρό εκεί, και αν δεν σου ταιριάζει πάντα θα μπορείς να γυρίσεις Ελλάδα. Μια δουλειά με 12ωρο και 800Ε/μήνα όπως είπες δεν είναι και κάνα κελεπούρι που θα λυπηθείς που έχασες. Κάποια tips από προσωπικές εμπειρίες Προσπάθησε να αποδεχτείς την εκεί κουλτούρα. Πας να ζήσεις σε μια νέα χώρα, η οποία δεν είναι και ποτέ δεν θα έχει τον ίδιο τρόπο ζωής με την Ελλάδα. Όσο είσαι στον τρόπο σκέψης "ναι αλλά στην Ελλάδα τα κάναμε έτσι" (ασχέτως για καλύτερα/χειρότερα) θα νιώθεις "έξω". Δεν έχει φραπεδιές και παραλίες, τρώνε βραδινό στις 8 και μετά τις 10 δεν βρίσκεις τίποτα ανοιχτό αν πεινάς, δεν το έχουν να κάθονται με τις ώρες σε καφετέρια με φιλαράκια. Αλλά τι να κάνουμε, αυτό είναι. Έχει άλλα πράγματα. Όσο νωρίτερα το αποδεχτείς αυτό, τόσο πιο εύκολο θα είναι να ζήσεις εκεί. Η αρχή ΕΙΝΑΙ δύσκολη. Θα σου λείψει ο παλιός τρόπος ζωής, θα σου λείψουν οι φίλοι σου, πιθανά να νιώσεις και λίγη μοναξιά, και σίγουρα θα βρεθείς κάποια στιγμή να σκέφτεσαι αν έκανες καλά. Δώστου χρόνο, θα έλεγα τουλάχιστον 12-18 μήνες. Ιδανικά βάλε στον εαυτό σου ένα όριο ότι "θα κάτσω εδώ για 2 χρόνια και μόνο τότε θα σκεφτώ αν θέλω να γυρίσω πίσω" (εκτός αν πραγματικά δεν την παλεύεις - που το αποκλείω). Προσπάθησε να κάνεις παρέες και φίλους όχι μόνο με Έλληνες εκεί. Σίγουρα θα υπάρχει Ελληνική κοινότητα, αλλά θα είναι πολύ καλό να μην απομονωθείς σε αυτούς. Μη φοβηθείς να ζητήσεις βοήθεια για ότι χρειαστείς. Δεν είναι ντροπή, και θα δεις ότι είναι πολλοί άλλοι σε παρόμοια θέση. Πίστεψε στον εαυτό σου, το να ζήσεις εκεί είναι κάτι που σίγουρα μπορείς να κάνεις. Αυτό εξαρτάται πολύ από προσωπικές εμπειρίες και ιδιοσυγκρασία, αλλά λόγω του εργασιακού στην Ελλάδα μας έχει περάσει πολύ η νοοτροπία ότι "κάνε την δουλειά σου και χάρη σου κάνουμε που σε έχουμε". Πας σε μια χώρα με καλό εργασιακό περιβάλλον, με σεβασμό στον άνθρωπο και τον εργαζόμενο. Μην φοβάσαι να απαιτήσεις πράγματα (με σεβασμό φυσικά). Η αρχή με τα οικονομικά είναι ζόρικη όπως είδες. Λίγο συντηρητικά στην αρχή για να πατήσεις στα πόδια σου και θα δεις ότι μετά φτιάχνει. Και μερικά καλά: Είσαι στην χώρα του Pinkpop και δίπλα σε Graspop, Werchter, Hellfest, Wacken, διάλεξε τι σου αρέσει. Γενικά συμβαίνουν πολλά πράγματα και είσαι στο κέντρο της Ευρώπης με εύκολη πρόσβαση σε πολλά μέρη. Εκμεταλλεύσου το όσο μπορείς. Τα μεταφορικά του Thomann για εκεί είναι αστεία Για την κιθάρα, εγώ έφερα αρχικά μια bolt-on στην βαλίτσα ξεβιδωμένη, και τις άλλες δύο με την μεταφορική, την μία σε σκληρή θήκη που ήδη είχα και την άλλη σε μαλακή θήκη τυλιγμένη με πολύ bubble wrap και πολύ ταινία με σήμανση "fragile". Μια χαρά έφτασαν όλες. Η μεταφορική ήρθε με φορτηγό έτσι και αλλιώς οπότε δεν ειχα θέμα με μετακίνηση αεραπλάνου. Καλή αρχή!!

Βρήκα ένα παρατημένο super reverb δεκαετιας 70 Τον είχε μπουζουξής οπτικά είναι σε άθλια κατασταση δεν τον έβαλα καν στο ρεύμα,φοβαμαι μην γίνει ζημιά στην κατάσταση που ειναι Ξέρετε που μπορώ να βρω το serial number? Δεν το είδα κάπου αν και νομίζω πρέπει να είναι του 73 Επίσης αν έχετε να προτείνετε κάποιο καλό τεχνικό να τον αναλάβει στείλτε πμ Τον πήρα τσάμπα

Εχουμε λιγοστεψει επικινδυνα.Μολις εμαθα οτι ο παλιος μου συμπαικτης και μεντορας στην ντραμιστικη μου ενασχοληση Δημητρης Πολυτιμος εφυγε απο την ζωη.Ο Δημητρης ηταν 88 ετων.Ο πιο παλιος Ελληνας ροκας με τεραστια καριερα στην Ελληνικη ροκ σκηνη. Δεν ειναι της ωρας να γραψω απιστευτες ιστοριες που βιωσα διπλα του.Ηταν ο πιανιστας που μου εμαθε να ξεχωριζω τους ρυθμους και να αποκτησω δυναμικες. Δημητρακη θα σε θυμαμαι μεχρι να κλεισω τα ματια μου και εγω.Τα συλληπητηρια στηξν οικογενεια του.Αναπαυσου εν ειρηνη .Καποια αλλη στιγμη θα προσπαθησω ενα αφιερωμα στον Δημητρη Πολυτιμο.

Για την ιστορία. Με το fenderικο ab763 κύκλωμα η καμπίνα ήρθε στα ίσα της. Στα καθαρά τουλάχιστον. Και χωρίς ν ασχοληθώ με τα knobs ιδιαίτερα. Λογικά πρέπει να ψάξω εντελώς άλλες ρυθμίσεις κ στον Morgan μ αυτή την καμπίνα αλλά ποιος ο λόγος. Ο ηχος που έχω στα καθαρά τώρα είναι ανέλπιστα καλός. Το πείραμα bf tonker και swamp thang μάλλον πέτυχε.

Εδώ υπάρχει κατάλογος τεχνικών και οργανοποιών. Επίσης μπορείς να βρεις υποκειμενικές προτάσεις σε παλαιότερα θέματα. Πάντως δεν ακούγεται και σοβαρό το πρόβλημα. Άλλαξε καλώδιο πρώτα και δες αν λειτουργεί, για να καταλήξεις στο τι φταίει. Μετά λίγη στοργή, θα την επαναφέρει στα συγκαλά της.

Και το extreme το korg να πάρει μεταχειρισμένο μια χαρά θα είναι. Όλα καλά είναι.

Είναι μια πραγματικότητα πως όλοι μας έχουμε δουλέψει με σπασμενα. Και μάλιστα πολλα ή και μόνο σπασμένα. Εδώ και 1 χρόνο περίπου που ξεκίνησα μια σχολή ηχοληψίας ξεκίνησα να αγοράζω. Αφορμή ήταν οι συμβουλές ενός εκ των δασκάλων μας. Τις οποίες θα σας τις παραθέσω. Το ηθικό κομμάτι ήταν το τελευταίο. Το 1ο ήταν πως όταν έχουμε πολλα daws και πολλα plugins χανόμαστε. Δεν ξέρουμε τι να πρωτοχρησιμοποιησουμε. Φορτώνουμε ένα daw και περιμένουμε από αυτο και τα preset των plugins να κάνουν τη δουλειά για εμάς. Το 2ο ήταν η διαδικασία της μιξης. Δεν κάνεις sound shaping. Τα περιμενεις όλα παλι από τα plugins. Χάνεις τη μαγεία της δημιουργικότητας. Περισσότερο χρόνο χαλας για να βρεις το plugin "που θα σε βολέψει" ενώ την ίδια ώρα με τα stock plugins θα έκανες την ίδια ή και καλύτερη δουλειά. Ήταν και το ηθικό κομμάτι βέβαια. Τη στιγμή που χρησιμοποιείς κάτι το σωστό είναι να το πληρωσεις. Τώρα αν θες να έχεις πχ μια σουίτα όπως τα waves επειδή "κάποιος πελατης στο ζητάει" ή για "λόγους συμβατότητας" τότε οκ...αλλα και παλι ήταν της άποψης να μην πηγαινουμε με αυτό το ρευμα και νοοτροπία. Αν είχαμε hardware σίγουρα δεν θα ήταν τόσα όσο τα plugins μας. Και σίγουρα αυτό το hardware θα το "ξεζουμιζαμε" για να βγάλουμε το καλυτερο αποτελεσμα. Δε χρειάζονται πολλα πολλα παιδια. Τα stock plugins πλέον και οι πλατφόρμες έχουν παει σε άλλο επίπεδο. Πάρτε 10, 20 plugins που να κάνουν δουλειά να έχουν "χαρακτήρα" και δουλέψτε με αυτα. Ξαλαφρυνετε τον υπολογιστή σας. Δεν χρειάζεστε ουτε τα waves complete ουτε το all access pass του slate. Προσέξτε με τις "μεγάλες" εταιρείες. Έχουν δυνατό marketing και τσιμπαμε ευκολα. Δεν είναι απαραίτητα "κακές" αλλά πολλά plugin τους "δεν κάνουν ή δεν είναι αυτό που λένε". Μη παιρνετε Pro Tools επειδή είναι το "industry standard". 9 στους 10 δεν θα δουλέψουμε με τόσο μεγάλες εταιρείες που θέλουν να δουλευεις με Pro Tools. Και είναι και πανακριβα. Το Reaper έχει 60 ευρώ με 2 χρόνια αναβαθμίσεις τα οποία ΑΝ θες τα δίνεις. Το πρόγραμμα με τη λήξη του trial ΔΕΝ κλειδώνει. Αυτά από εμένα, εναν εραστή των τυμπάνων και του ήχου που δουλευε μέχρι πρότινος μόνο με σπασμένα και μάλιστα πολλά.

Συμφωνώ 100%. Να προσθέσω κι εγώ: - Λίγα αλλά πλήρη σε δυνατότητες προγράμματα στον Η/Υ, τα οποία επιλέγουμε ή αγοράζουμε μετά από πολύ ψάξιμο και μεγάλη προσοχή.. - Επικεντρώνουμε σε αυτά τα προγράμματα, τα μαθαίνουμε πολύ καλά και ασχολούμαστε μόνο με αυτά πλέον.. - Θα έλεγα ασφαλώς ότι το ίδιο κάνουμε με την αγορά Η/Υ: - Κάθε αρκετά χρόνια αγοράζουμε έναν πολύ δυνατό Η/Υ που θα είναι "της εποχής μας" για τουλάχιστον 10-12 χρόνια.. - Γενικά, από ένα σημείο και έπειτα, προσπαθούμε να αλλάζουμε το setup όσο το δυνατόν λιγότερο για λόγους αποδοτικότητας του χρόνου μας..

Ναι το κατάλαβα όταν πήγα να ξεκινήσω. Μου το είπαν και αρκετοί οπότε λέω να πάω σε δάσκαλο να μάθω σωστά

Σημερα κυκλοφορησε το νεο μου προσωπικο Βlues album Troublemaker.Μουσικη στοιχοι δικοι μου.Επισης παιζω ολα τα οργανα.Σε καποια κομματια συμμετεχουν καποιοι φιλοι μουσικοι τους οποιους ευχαριστω πολυ.Καλη ακροαση!

Σε γενικες γραμμες εχει δικιο ο δασκαλος. Η λαμπα δεν ειναι η πρωτη επιλογη για σπιτι και για μελετη. Και εννοειται δεν θα σε κανουν καλυτερο κιθαριστα. Οι modeler κανουν πολυ καλα τη δουλεια αυτη, και ειναι και εκεινοι αρκετα touch sensitive. Και επειδη στο θεμα που ανοιξες μιλας για λαιβ καταστασεις, εαν παρεις modeler, σου προτεινω τον boss katana 50.

Και ο συγκεκριμένος σε πανηγύρια Μεσσηνία έπαιξε άφθονη μπυρα και παγωμένη γουρνοπουλα ναπουμε Ναι είναι πολύ βαρύς,αλλα δεν έχω σκοπό να τον μετακινήσω.

Θα έχουμε εκλογές?

Παρε εναν 12ιντσο ενισχυτη με καλο καθαρο καναλι. Ή μια κεφαλή και μια 12ιντση καμπινα. Υπολογισε περι τα 250-300 ευρω min. Θα χρειαστεις, εξτρα, 1-2 πεταλια για βρωμικο ηχο, και delay-reverb. Ή παρε εναν katana 100 μαζι με footswitch στα 320 μεταχειρω. Και αργοτερα του βαζεις και πεταλια στο καθαρο του καναλι, αν θες. https://smart.noiz.gr/details.php?id=487856&search_id=2184394

...και να σε πω και κάτι; Εγω πάνω στη λογική που ανέφερα παραπάνω και επειδή έχω καρατούμπανο λάπτοπ με i7 κλπ, έστησα τον Απρίλιο του 20 ένα ταπεινό desktop για καθημερινή χρήση στο παλιό κουτί, με τα παρακάτω υλικά που σίγουρα βρισκεις καλύτερα σήμερα στην ιδια τιμή. Intel(R) Core(TM) i3-9100 CPU @ 3.60GHz που τρέχει απο μονο του στα 4.2 GHz στα 99,90€. Gigabyte Motherboard B365M DS3H - 69,90€ RAM 16,0 GB (Vengeance 2X8GB 2400MHe) στα 69,80€, που άλλαξα με PATRIOT (SIGNATURE LINE 2Χ8GB DDR4 2400MHZ) γιατι οι τούμπανο κολλούσανε SSD CRUCIAL CT500P2SSD8 P2 500GB M.2 2280 3D NAND NVME PCIE στα 70€ GEMBIRD CC-SATAM-DATA90 SATA 3 DATA CABLE 90 DEGREE WITH METAL CLIPS 1.49 € x 2 = 2.98€ Corsair CV550, 550W Power Supply, 80+ Bronze στα 56€ Σύνολο 368 ευρώ. Επειδή ήθελα, χτύπησα και μια οθόνη 27" στα 150 και έκτοτε δεν ανοίγω το laptop. Πετάει και δεν σου κάνω πλάκα, σε αυτό δουλεύω. Ανοίγει και φορτώνει λειτουργικά σε 15 δευτερόλεπτα και δεν έχει βρεθεί τασκ που να κολώσει μέχρι τώρα. Για μένα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να τρέχει κανείς ΧΡ και να καίει κάρβουνο τη στιγμή που μπορεί να έχει σε αυτα τα λεφτά ένα πολύ εύχρηστο υπολογιστή. Τα λεφτά που κόστισε τα ξαναδίνω ευκολότερα την επόμενη φορά. Αμα κάνω οικονομία...

Αυτές οι δύο προτάσεις ακυρώνουν η μια την άλλη. Συμφωνώ απόλυτα με την δεύτερη βέβαια, οπότε ποιός ο λόγος για i7 αφού προορίζεται για εφαρμογές που εκμεταλλεύονται το Hyper-Threading, ενω στα DAW ακόμα συζητούν αν δημιουργεί πρόβλημα ή όχι και αν πρέπει να το απενεργοποιείς στο BIOS; Δεν βοηθάει. Ένας i5 είναι καλύτερη επιλογή και ΦΤΗΝΟΤΕΡΗ. Όσο για τα 32bit ξεκόλλα ρε φάσιον... Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος, ιδιαίτερα για μουσική που χρειάζεσαι RAM. Τα βιεστιά σου θα τρέξουν.

Είχα πάρει έναν το ‘89-90 όταν έπαιζα στη Καλαμάτα πανηγύρια - μαγαζά. Τρομερός ήχος. Μια φορά τον κουβάλησα για live στην Αθήνα αν θυμάμαι καλά στη «Δυτική όχθη». Επαθα κήλη, τον πούλησα.

Καλησπέρα αγαπητέ psnick. Χαίρομαι που σου αρέσει η κιθάρα. Θα σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία. Έχω χρονάκια στην καμπούρα μου και πενηντάρισα πλέον. Παίζω από πρώτη γυμνασίου και δεν έχω σταματήσει. Εγώ προσωπικά πέραν του τι μου αρέσει να παίζω, χρωστάω την τεχνική μου και τα δάχτυλα που απέκτησα στη δασκάλα μου του ωδείου. Ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα, με τράβηξε το λάτιν και το φλαμένγκο, παίζω και κάτι μπλουζοπράγματα. Η άποψή μου είναι ότι ο δάσκαλος θα σου στήσει τα δάχτυλα σωστά, δεν θα σε αφήσει να στραβομάθεις και θα σε διορθώνει ΣΥΝΕΧΩΣ. Είναι κακό πράγμα να σταβομάθει το χέρι σου, να συμπεριφέρεται σαν τσιμεντωμένο και αντί να μπορεί να ξεδιπλώσει και να βγάλει όλες τις τεχνικές σε αριστερό και δεξί χέρι (πάντα για τη μουσική που θέλεις) να φρενάρει την όλη κατάσταση. Ξεκίνησα με κλασσική και με τράβηξε το λάτιν/φλαμένκο. Ειλικρινά, αν δεν είχα φτιάξει το χέρι μου με κλασσικό ρεπερτόριο με δάσκαλο σε αριστερό και δεξί χέρι δεν θα μπορούσα να παίξω τα πράγματα που μου αρέσουν. Χρωστάω στη δασκάλα μου τα χέρια μου. Άκουσα για πρώτη φορά κάπου το 89-90 το τέρας που λέγεται Paco de Lucia (δεν είναι μαζί μας πλέον...δυστυχώς....) και βραχυκύκλωσα. Με σημάδεψε. Βρες ένα δάσκαλο και ξεκίνα μαζί του. Τουλάχιστον να σου στήσει τα χέρια για το πρώτο διάστημα, παράλληλα να μελετάς και εσύ και μετά κάνε ότι θέλεις. Καλωσήρθες στις μουσικές ομορφιές. Είτε κλασσική, είτε ροκ, είτε τζαζ, είτε φλαμένκο, είτε ακουστική, είτε ότι να ναι, τα χέρια σου πρέπει να στηθούν από δάσκαλο, τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης μη φοβάσαι να μελετάς. Η μουσική είναι εγκεφαλικό πράγμα, και ως εργο πνεύματος, πρέπει να συντονιστούν: εγκέφαλος, αυτιά, χέρια, ρυθμός και μελωδία. Στην πορεία θα βελτιώνεσαι και θα γίνεσαι καλύτερος και θα ικανοποιείσαι και συ με την πορεία σου. Να πάρεις έναν μετρονόμο, να καταλαβαίνεις τι ακούς και να παίζεις αργά, όσες φορές και να χρειαστεί μέχρι να βγει σωστό. Επίσης να ακούς πολύ και απο πολλούς μουσικούς τη μουσική που σου αρέσει. Να την καταλαβαίνεις. Έτσι θα αποκτήσεις τη δική σου αντίληψη σταδιακά επί του θέματος. Επίσης όσο προχωράς και θα σε ακούει ο δάσκαλός σου, ο ήχος σου θα γίνεται καθαρότερος. Στο πιάνο πχ, πατάς το πλήκτρο και ο ήχος ακούγεται καθαρός απο την αρχή. Δυστυχώς στην κιθάρα πατάμε τις χορδές με τα δάχτυλά μας και είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την καθαρότητα του ήχου μας. Στην αρχή οι χορδές μας τσιρίζουν και είναι θαμπές στον ήχο. Μετά όμως, το πράγμα στρώνει. Καλή επιτυχία και μη φοβηθείς να δουλέψεις για την κιθάρα που αγαπάς !. Τάκης.

Τότε ξεβιδωμα και πακετάρισμα στη βαλίτσα με τα ρούχα!