Πίνακας συμμετοχής

Είναι το "μικρό" πακέτο της ηχοθήκης και δίνεται σε USB stick αν το αγοράσεις σε μαγαζί. Το κανονικό πακέτο πάει μαζί με σκληρό δίσκο. Αν σου αρέσουν οι ηχοι είναι πολύ καλό και ταυτοχρονα έχεις και ένα πολύ καλό εργαλείο αναζήτησης ήχων που συνδυάζεται και με τη σειρά Maschine.

να προσθέσω, γενικά η σειρά select είναι περιορισμένο πακέτο που συνήθως δίνεται προσφορά. ΟΚ το παίρνεις και μόνος σου. Αλλά πιάνεις το νόημα επίσης όταν πήρα το πλήκτρο στα 115, υποτίθεται ότι το δίνανε δώρο με αξία 130. Τώρα πως είναι προσφορά το 100.... μπορεί να ήταν και 180... δεν παίρνω όρκο

Κανένα. Δηλάδή έχω το analog lab V

Εσυ πιο εχεις;

Ο Μεγιστος ηταν. Τον θυμαμαι οταν ημουν πιτσιρικας και ειχε ερθει επισκεψη στον πατερα μου σπιτι. Απο τα πιο ψαρωτικα ατομα. Κριμα ημουν μικρος τοτε και δεν καταλαβαινα το μεγεθος του ανθρωπου. Θα ηθελα πολυ να τον ρωτησω ενα εκατομυριο πραγματα τωρα, ειδικα για το Phos και τη φιλοσοφια του σχετικα με τη μουσικη. Χαιρε

Είδα τις προάλλες τους dead can dance στο μέγαρο. Αρχικά μου εκαναν εντύπωση οι πολύ όμορφες γυναίκες και επιχείρησα να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με τη γυναίκα μου "μμμ τι θα έλεγες για ένα τρίο με τη διπλανή σου;" ρώτησα. Αυτή με κοίταξε και είπε σιγά, μην ξαναμιλήσεις σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Έτσι κι έγινε. Η συναυλία άρχισε. Η Λίζα ήταν φανταστική. Ώρες ώρες νόμιζες πως από το λαρύγγι της έβγαιναν πλήθος φωνών. Η μπάντα ήταν φανταστική, ειδικά ένας τύπος μουσάτος που είχε χαθεί στον ρυθμό ενώ έπαιζε ό,τι μπορούσε να φανταστεί κανείς, από κρουστά μέχρι φλογέρες. Ο Μπερκ δυνατός αν και στεκόταν σαν αγγούρι, να φανταστείτε εμείς τιμωρούσαμε βάναυσα τις παλάμες μας φωνάζοντας μπράβο κι αυτό μας γυρνούσε την πλάτη κι έφευγε. Κάποια αρνητικά ήταν ότι τα κομμάτια τους παρουσιάζονται live ίδια κι απαράμμιλα με τα άλμπουμ τους. Χωρίς σχεδόν καμία προσθήκη ή αφαίρεση. Αν έκλεινες τα μάτια θα μπορούσες άνετα να βρεθείς στο δωμάτιο σου ακούγοντάς τους σε ένα πολύ καλό ηχοσύστημα. Το άλλο αρνητικό είναι ότι εγώ είχα στο μυαλό μου τη λίζα Γκέραρντ κοριτσάκι και τον Πίτερ νέο, αδύνατο με μακριά πλούσια μαλλιά και άγριο βλέμμα κι αυτοί που είδα ήταν μια Λίζα 200 κιλά κι έναν πίτερ με σκεμπέ φαλακρό (μα το άγριο βλέμμα πάντα εκεί) και άσπρο παντού. Μετά το τέλος κάνανε ενκόρ με 3 τραγούδια. Ένα από αυτά ήταν το wind that shakes the barley σε μια ανατριχιαστική εκδοχή που όμως η Λίζα την ψιλογάμησε γιατί άργησε να μπει στη δεύτερη στροφή και διέκοψε, ζήτησε συγγνώμη και ξαναπροσπάθησε στην αρχή κάπως άτσαλα μα γρήγορα βρίσκοντας το πάτημα της. Το άλλο ήταν το children of the sun που δυστυχώς δεν αφιέρωσαν στον Vangelis αφού είχε πεθάνει την προηγούμενη κι όχι την ίδια μέρα της συναυλίας. Ήταν λακωνικότατοι. Αρκέστηκαν σε ένα καλησπέρα κι ένα ευχαριστώ.

Θα ηταν μεγαλο ατοπημα εκ μερους μου να μην μνημονευσω το Βαγγελη για ολο το εργο του.Αλλα αυτο εδω το κομματι αποτελει για μενα εμα ονειρο που πραγματικα εζησαμε ολοιο οσοι ασχοληθηκαμε με την μουσικη ενεργα (παιζοντας η ακουγοντας ) παιρνοντας απο τετοια αιθερια κομματια την γλυκα ,και την μελαγχολια ποθ αναδεικνυουν .Δυο συντελεστες του ειναι ηδη ''φευγατοι ".Μην μου πειτε οτι ο Βαγγελης και ο Γιαννης δεν θα συναντηθουν εκει ψηλα να μιλησουν και ισως να παιξουν παλι μαζι.Δεν ξερω ρε παιδια αλλα αισθανομαι αδειος . Ας αναπαυθουν με ειρηνη.

Η πρώτη G&L που αγόρασα, και τελικά επέστρεψα, είχε κάποια θέματα που μου δημιουργούσαν αρνητική στάση προς το όργανο και την φίρμα. Είχε ένα ράγισμα, το headstock έδειχνε (και ήταν) δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μανίκι, και ήταν αρκετά βαριά, παρότι ήταν thinline. Είχα απογοητευτεί, και δεν ειχα σκοπό να ξαναγοράσω αλλο μοντέλο της εν λόγω εταιρίας, μέχρι που είδα την ASAT TRIBUTE DELUXE. Την ερωτεύτηκα αμέσως, σε σημείο να ψάξω να την βρω από reverb (από ένα κατάστημα στο Βέλγιο), μιας και μόλις είχε εξαντληθεί η διαθεσιμότητα στο Thomann. Η τιμή της είναι περίπου 650 ευρώ. Εγώ τη βρήκα, ως εκθεσιακό προϊόν, στα 520. Εμφάνιση Αυτό που με κέρδισε, εξ’αρχής, ήταν η εμφάνιση. Πρόκειται για ένα όργανο, πανέμορφο, από άκρη σε άκρη. Το όμορφο μπλέ maple top με το λευκό binding, η βαρβάτη γέφυρα, το σκούρο της ταστιέρας, οι μοντέρνες γραμμές του σώματος ήταν καθοριστικά. Μάλιστα, δεν με ενόχλησε ούτε στο παραμικρό το μεγάλο headstock, καθώς το μαύρο χρώμα το κάνει να μοιάζει πολύ μικρότερο. Τα χειριστήρια είναι λιτά και μικρά σε όγκο, pickguard δεν υπάρχει, και μια αύρα φρέσκου σχεδιασμού έρχεται να ταράξει τα (δικά μου) νερά που έχουν συνηθίσει να πλέουν παραδοσιακού σχεδιασμού telecaster. Ποιότητα κατασκευής Σε γενικές γραμμές, το (made in Indonesia) όργανο είναι πολύ καλά κατασκευασμένο, σε γενικές γραμμές, και ποιοτικώς κοντά σε μια ΜΙΜ fender. Η διαφορά είναι ότι ενώ στην fender όλα τα μέρη του οργάνου είναι ίδιας ποιοτικής εμβέλειας, η G&L επιμένει να είναι λίγο...των άκρων. Ο διακόπτης και τα ποτενσιότετρα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη αίσθηση, όπως και το φινίρισμα θα μπορούσε να ήταν τελειότερο σε κάποια σημεία. Η τρύπα του ενός ποτενσιομετρου δεν έχει κεντραριστεί εντός της κυκλικής έσοχής, με αποτέλεσμα να «βρίσκει» λίγο στο ξύλο την ώρα που το γυρνώ. Minor faults (για μένα) που λένε και οι Εγγλέζοι, αλλά αρκετά για να σπρώξουν κάποιους «παράξενους» αγοραστές να επιστρέψουν το προϊόν. Δεν έχει άδικα τη φήμη, περί ατελειών, η Αμερικάνη εταιρία. Στον αντίποδα, υπάρχουν τομείς που είναι σαφώς ανώτερη... του μέσου όρου της. Το μανίκι και η ταστιέρα είναι, απλά, φανταστικά. Τα medium jumbo ταστα είναι αρκετά καλοδουλεμένα, χωρίς κοφτερές άκρες. Το maple top δεν το βρίσκεις σε fender τέτοιας κατηγορίας τιμής. Η (top load) γέφυρα, που προέρχεται από την αμερικάνικη έκδοση, έρχεται για να δέσει το γλυκό. Πρόκειται για έναν βαρύ, μεταλλικό όγκο, ο οποίος δεν είναι απλά βιδωμένος στο σώμα, αλλά εσωτερικά του (σώματος) είναι γαντζωμένο. Πραγματικά στιβαρή γέφυρα, με πολύ ποιοτικά βαγονάκια, και με μια βιδούλα στο πλάι όπου (μόλις τελειώνει το σετάπ) πιέζει τα saddles, κλειδώνοντάς τα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να γίνονται ένα σώμα.Ως εκ τούτου, οι δονήσεις μεταφέρονται απ’ όλη τη γέφυρα στο σώμα, με το sustain να είναι έντονο, ακόμα και ακουστικά. Τα κλειδιά κουρδίσματος δεν προβληματίζουν, στο κούρδισμα. Το nut, από την άλλη, ήθελε άνοιγμα σε όλα τα αυλάκια για να κινούνται ελευθερα οι χορδές στο εσωτερικό. Η κιθάρα έφθασε ασετάριστη, κάτι που δεν μου προξένησε και πολλή εντύπωση, είναι η αλήθεια. Μαγνητες Επίσης, κατευθείαν από το αμερικάνικο eργοστάσιο, έρχονται και οι μαγνήτες. Δυο διπλοί με δυνατότητα split. O neck είναι Alnico 5 (42 gauge, 5K turns) στα 7,9Κ ως διπλός και στα 4Κ ως μονός. Ο μαγνήτης στη γέφυρα είναι Αlnico 5 (43 gauge, 7K turns) στα 13,5Κ ως διπλός και 6,9Κ ως μονός. Είναι αρκετά hot, με μπολικο definition (ειδικά ο bridge), και ηχητικά πλησιάζουν μαγνήτες απο les paul, αλλά με brightness που θυμίζει telecaster. Τους αρέσουν τα βρώμικα, ενώ τα πάνε εξαιρετικά καλά και με τα καθαρά, προσφέροντας έναν πολυ παχύ, με λιγο twang feel, ήχο. Ισορροπημένο θα χαρακτήριζα το συχνοτικό φασμα τους, ιδανικό για κάθε είδος μουσικής. Εντύπωση μου προκάλεσε το πόσο καλά «καθαρίζουν» με το volume της κιθάρας. Τραβόντας το ποτενσιόμετρο του tone, έρχεται η αποκάλυψη. Συνήθως οι μαγνήτες σε split mode ακούγονται περισσότερο σαν μισός διπλός, παρά σαν ολόκληρος μονός. Σε αυτούς τους μαγνήτες δεν συμβαίνει αυτό. Όταν σπλιτάρουν, ο ήχος είναι γεμάτος και με χαρακτήρα. Δεν θυμίζει τόσο telecaster, όσο στρατοκαστερ στα αυτιά μου. Εξαιρετική επιλογή μαγνητών για το όργανο αυτό. Εάν ο neck είχε λίγο περισσότερο definition θα την χαρακτήριζα ως τέλεια επιλογή. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι G&L δεν έχουν πολλές ηχητικές ομοιοτητες με κλασικές telecaster. Έχουν τον δικό τους, ξεχωριστό, ήχο που θυμίζει, αλλά δεν είναι, tele… Ανεση στο παίξιμο Η άνεση αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της κιθάρας αυτής. 3272 γραμμαρια, μοιρασμένα απ’ άκρη σε άκρη της κιθάρας, το μαρτυρούν. Το μανίκι είναι ένα κλικ πιο βαρύ και με στιβαρή αίσθησh, σε σχεση με αντίστοιχο από fender/squier. To -από nato κατασκευασμένο- σώμα, επίσης, είναι αρκετά πιο λεπτό και ελαφρύ. Υπάρχει το μοντέρνο κόψιμο στο σωμα, ωστε να εφαρμοζει η κοιλιά του παίχτη, προσφέροντας υποδειγματική άνεση στο καθισμό παίξιμο. Επίσης, οι γωνίες περιμετρικά του σώματος είναι στρογγυλεμένες, αυξάνοντας ακόμα παραπάνω τα επίπεδα άνεσης, τα οποία ξεπερνούν εκείνα μιας στρατοκαστερ. Μέχρι και η γέφυρα έχει τέτοια σχεδίαση ώστε να μην ενοχλεί στο παραμικρό το «παρκαρισμένο», πάνω της, χέρι. Τα χειριστήρια είναι σε διαφορετικό σημείο, σε σχέση με μια κλασική tele, αλλα τουλάχιστον η πρόσβαση στο volume είναι πολύ ευκολότερη. Το classic C μανίκι, με 12άρι radius, είναι το κατι άλλο, μακράν το πιο άνετο σε σχέση με όποιας άλλης τελεκάστερ έχω πιάσει. Τα τάστα είναι ψηλά και πολύ φαρδιά, και ο συνδυαμός τους με την εξαιρετική αίσθηση της rosewood ταστίερας, κάνει τη διαφορά. Χαρακτηριστικά - CONSTRUCTION: bolt-on - SCALE: 25 1/2" - PICKUPS: Neck - G&L AS4255B, Bridge - G&L AW4470B - BODY WOOD: Premium Flame Maple top over Mahogany - NECK WOOD: Hard-Rock Maple with Maple or Caribbean Rosewood fingerboard - NECK PROFILE: G&L Modern Classic with 9 1/2" radius - NUT: 100% natural bone - FRETS: 22 medium jumbo, Jescar 57110 18% nickel silver - TUNING KEYS: 12:1 ratio, sealed-back - BRIDGE: Leo Fender-designed G&L Saddle-Lock™ with chrome-plated brass saddles - CONTROLS: 3-position pickup selector, volume, tone with push/pull coil split for both pickups Ήχοι Origin 20 και nobels ODR mini, στο οποίο σταδιακά ανεβάζω gain gl odr or20.mp3 Laney supertop με cleanish ήχο gl laney cleanish.mp3 Laney supertop με βρώμικο ήχο (από πετάλια) gl laney mid-high gain.mp3 Laney supertop με split gl laney split.mp3