Το λαχείο
(Verse 1)
Λένε ότι κέρδισα
στα νιάτα μου λαχείο,
εσύ ήσουνα το έπαθλο
μιας όμορφης ζωής.
Μα όταν σε χρειάστηκα,
καρδιά λεωφορείο,
στην πρώτη στάση έγνεψες
πώς θες να κατεβείς.
(Chorus 1)
Νόμιζα, ότι κέρδιζα νόμιζα
της καρδιάς μου
τον πρώτο λαχνό
Κι έλεγα, Θεέ μου άκου τι έλεγα.
Μα τώρα πια,
το λαχείο είμαι εγώ.
(Verse2)
Νά 'σαι καλά που μου άνοιξες
στο τέλος μας τα μάτια.
Σα βγήκες από μέσα μου
κατάφερα να δω.
Πώς στην πορεία δύναμη
θα παίρνεις απ' τα βράχια
σα πέσεις μ' όλα πάνω τους
από ψηλό γκρεμό.
(Chorus2)
Νόμιζα, ότι κέρδιζα νόμιζα
της ζωής μου
τον πρώτο λαχνό.
Κι έπεφτα, Θεέ μου είδες πως έπεφτα;
Μα τώρα πια ο βράχος
είμαι εγώ.
-
11
