rock Yesterday's ashes. Φώτης Τσίγγος

45 minutes ago, yameth said:

 

Ομως έκανα κινήσεις σέικ ακούγοντας το πρώτο μέρος, αφού μου θυμίζει παλιό ροκοποπ εκ Θεσ/νικης, 60's vintage.

ε, κοντά έπεσες πάντως....

Μπράβο Φώτη!!!!

Πολύ ενδιαφέρον progressive κομμάτι...

Το πρώτο μέρος σε κουνάει είναι η αλήθεια και το δεύτερο έρχεται να σε χαλαρώσει. Το πρώτο το πιο χαρούμενο μέρος να πω την αλήθεια μου άρεσε περισσότερο.

Βάρα γερά!!!

Μπράβο κυρ Φώτη μου.

Ξεκινάω έτσι, γιατί μου άρεσε όπως είναι με τις πολλές (κατά την γνώμη μου) αναφορές που έχει.

Το πρώτο μέρος μου θύμισε Γιώργο Δημητριάδη, με την καλή έννοια.

Θα μπορούσε να γίνει άνετα χιτάκι με μια πιασάρικη γέφυρα και ένα αντίστοιχα πιασάρικο ρεφραίν (που δεν έχει και του λείπει).

Συμφωνώ με τον Yameth στο ότι όχι απλά κολλάνε τα δύο μέρη, αλλά και αλληλοσυμπληρώνονται.

Το δεύτερο μέρος με πήγε προς ΦΛΟΥ (κάποια κομμάτια από το album) μεριά, αλλά και σε Νίκο Νικολαϊδη (κινηματογραφικά).

Επίσης μου άρεσε πολύ και η ενορχήστρωση (ο ρόλος κάθε όργανου στο σύνολο) και ο τρόπος που είναι "παιγμένα" όλα τα όργανα (το "παιγμένα" πάει στα midi).

Μου άρεσε επίσης πολύ το πώς στο δεύτερο μέρος, αναποδογυρίζεις το συναίσθημα που φτιάχνει το πρώτο μέρος, γενικά μου αρέσουν οι εκπλήξεις.

Δεν μου άρεσε αυτό το πιάτο που βαράει στο αριστερό μου αυτί περίπου από το 1:39.

Νόμιζα ότι μου χάλασε το ηχείο.

Για τέλος αφήνω το καλύτερο.

Είναι Φώτης, είναι prog, ΤΕΛΟΣ!

12 ώρες πριν, geodimitri είπε

Μπράβο Φώτη!!!!

 

Πολύ ενδιαφέρον progressive κομμάτι...

Το πρώτο μέρος σε κουνάει είναι η αλήθεια και το δεύτερο έρχεται να σε χαλαρώσει. Το πρώτο το πιο χαρούμενο μέρος να πω την αλήθεια μου άρεσε περισσότερο.

 

Βάρα γερά!!!

 Ευχαριστώ βρε Δημήτρη για τα καλά σου λόγια, αν και χαρούμενο δεν θα τό'λεγα το 1ο μέρος (λόγω των στίχων) αλλά εντάξει, εν συγκρίσει με το 2ο όντως είναι.... και για να πω κι εγώ την αλήθεια μου κι εμένα μου αρέσει πιο πολύ το πρώτο...  Όσο για το "βάρα γερά", μπααα κάποτε έγραφα κομμάτι κάθε 20 μέρες, τώρα κάθε 3-4 μήνες......γεράματα!!!

 Στράτε ρεφραίν δεν προβλέπετε, δεν θέλω να γίνω Star με ευκολοάκουστα και εύπεπτα τραγουδάκια....προτιμώ τον γεμάτο αγκάθια και δυσκολίες δρόμο της πχιότητας! Για ρώτα και τον pipityri να σου πει την γνώμη του, κάτι περισσότερο ξέρει αυτός ως προς αυτό!   Ο Νίκος Νικολαΐδης αγαπημένος, τον Γιώργο Δημητριάδη γκούγκλαρα και τον έμαθα.  Τα πιάτα πες πως 'φύγαν.....