Cineboy

Μιά σύντομη ξενάγηση με δόση προβολής, στο δικό μας Παραδεισένιο Σινεμά απο την καρδιά, του Αργολικού κάμπου. Συγχωρέστε μου την ερασιτεχνική δουλειά του Video,ομως ούτε τα τεχνικά μέσα, ούτε οι δικές μου ικανότητες σε video, μου επέτρεπαν κάτι περισότερο....πλέον δεν είναι αυτό το ζητούμενο!!!

Δημιουργήθηκε Κοινότητα στο F/B γιά το Σινεμά ο Παράδεισος. http://www.facebook.com/CineParadisoNights Κάποια πράγματα και κυρίως στις δύσκολες εποχές που ζούμε, όταν τα κατέχουμε, δεν πρέπει να τα κρατάμε μόνο γιά εμάς.Πρέπει απλόχερα και εγκάρδια να τα προσφέρουμε και στους συνανθρώπους μας...ο κάθε ένας ότι έχει και μπορεί.

Με τα λόγια σου Ανδρέα, μόνο φίλο πρέπει να σε αποκαλώ....χίλια ευχαριστώ και μακάρι να τα πούμε απο κοντά...δεν ξέριε ςπόσο θα χαρώ.

Οι πόρτες του είναι διάπλατες γιά όσους απο εσάς θέλετε να το τιμήσετε με την παρουσία και τις γραφές σας.Θα σας τρατάρουμε άφθονο φωτογραφικό υλικό, πλήρη ενημέρωση γιά το πως και γιατί φτάσαμε εως εδω,και ελεύθερες προβολές ταινιών γιά όλα τα μέλη του,με μπόλικο Πόπ-Κόρν!!! Με μεγάλη χαρά θα σας περιμένουμε...... Επίσης γιά πρώτη φορά, ξεκινώ τις σταθερές (δωρεάν φυσικά...)Κυριακάτικες βραδινές προβολές γιά όσους φίλους θέλουν να μας γνωρίσουν και απο κοντά. http://cineparadisonights.blogspot.com/

Πόσο χάρηκα να ήξερες διαβάζοντας τα λόγια σου....πόσο σε καταλαβαίνω να ήξερες μόνο. Σου εύχομαι απο καρδιάς ότι καλύτερο σε αυτά τα ονειρά σου, και που είσαι;φύλαξε την μηχανή σαν τα μάτια σου..... Μακάρι να σε δεί ο παράδεισος προς τα εδω...μακάρι.

Τιμή μου μεγάλη, που παρακολουθείς τόσο πιστά αυτό το θέμα...δεν χρειάζεται να πείς τίποτε περισότερο. Θα χαρώ πολύ να σε δω προς τα μέρη μου, και να σου σφίξω το χέρι απο κοντά...ο παράδεισος θα σε περιμένει πάντα....

Είναι ώρα πλέον,γιά μερικές φωτογραφίες απο την κινηματογραφκή μηχανή, έτσι όπως τοποθετήθηκε στο σινεμά. Να ζητήσω αρχικά συγνώμη γιά την ποιότητα των φωτογραφιών ,όμως δεν γινόταν διαφορετικά. Επίσης να σας πω ότι τραβήχτηκα αρκετά στην τοποθέτηση και την συναρμολόγιση της μηχανής, αφού αυτά έγιναν δυό φορές, μία σε εξωτερικό χώρο, και μία μετά, μέσα στο σινεμά. Το μοντέλο τελικά είναι το p60 και όχι το p65 όπως έλεγα, πράγμα που σημαίνει ότι η μηχανή,πρέπει να είναι κατασκευής του 1960!!! Γιά να τοποθετηθεί έτσι όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, χρειάστηκε να γίνουν κάποιες αλλαγές και προσθοαφειρέσεις πραγμάτων στον χώρο. Κύριο μέλη μά μου ήταν να μην αφαιρέσω καρέκλες, ενώ παράλληλα να μην εμποδίζει η μηχανή στην θέαση κανενός θεατή. Τελικά τα κατάφερα, με μόνο εξαίρεση την κάτω θέση δεξιά (Νο 11),που υπάρχει κάποιο θέμα θέασης, ευτυχώς όμως όχι τόσο μεγάλο. Κατά τα υπόλοιπα έπρεπε να αφαιρεθεί το ράφι του πικάπ με μερικούς δίσκους, το οποίο προς το παρών είναι στο δάπεδο, με αντικραδασμικό την μοκέττα!!! Δυστυχώς αφαίρεσα απο τον χώρο την κινηματογραφική καρέκλα του ΟΡΦΕΑ που μπορείτε να δείτε σε προηγούμενες φωτογραφίες, γιατί πλέον δεν χωρούσε πουθενά. Τέλος έβαλα και ένα φουγάρο στην έξοδο του κουβουκλίου της λάμπας, και τέλος της πέρασα και ένα φιλμάκι trailer 35mm απο τον Επαγγελματία του Μπελμοντώ. Πάμε λοιπόν..... Με ανοιχτά τα καπάκια...επάνω ξεκινά να ξετυλίγει η ταινία καθώς παίζει η μηχανή και κάτω μαζεύεται... Και τέλος το χειροκίνητο μηχανάκι της Prevost Milano, γιά το κόψε-ράψε της ταινίας, που εκείνες τις εποχές έδινε και έπερνε.......πόσα καρουλάκια έχω γυρίσει παιδάκι τότε,σε αυτό ακριβώς επάνω Θεέ μου!!!! Γιά επίλογο θα αφήσω δύο μόνο λέξεις.... Είμαι ευτυχισμένος!!!

Πριν λίγο τελείωσα το καθάρισμά της και το δέσιμο σε εξωτερικό χώρο, γιά να δω τι γίνεται και να πάρω τελικές διαστάσεις, έτσι ώστε να ξέρω που ακριβώς θα μπεί στο σινεμά, γιατί μιλάμε γιά βάρος, και οι μετακινήσεις της, είναι πολύ δύσκολες. Χρειάστηκα δυό γεμάτες ημέρες γιά να κατανοήσω την συναρμολόγισή της, και φυσικά η οποιαδήποτε βοήθεια απο το διαδύκτιο ήταν μηδαμινή γιά αυτό το μοντέλο. Πάντως μου έκανε μεγάλη εντύπωση η απίθανη κατάσταση που βρίσκεται η μηχανή παρά τα τόσα χρόνια.Μέχρι και τα λαδάκια της, δεν είναι μαυρισμένα!!! Ξέχασα να σας πω ότι μιλάμε γιά την κινηματογραφική μηχανή 35mm Prevost Milano P65, και πρέπει να είναι κατασκευής κάπου ανάμεσα στο 1960 και 1965. Επειδή το μοντέλο αυτό είναι το P65 ,πιθανολογώ ότι μάλον θα πρέπει να είναι του 1965,με την λογική ότι το μοντέλο P35 ήταν το πρώτο της Prevost και κατασκευάστηκε γιά τους φαντάρους στον πόλεμο!!!

Επιτέλους!!! Σήμερα ήρθε εδω ,και πιάνω δουλειά!!!

Με κάνεις και κοκκινίζω φίλε μου!!! Σημ...έχω ήδη γίνει ταινία πριν χρόνια στο Σινεμά ο Παράδεισος!!! ;D

Πράγματι, τώρα το Φινόπωρο Νικόλα είναι η πιό κατάλληλη εποχή γιά μιά τέοια εκδρομούλα...και ναι σωστά λές το όνομα!!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ γιά τα καλά σου λόγια... Σήμερα ξαναπέρασα απο τις αποθήκες, γιά να κανονίσω τα διαδικαστικά της μεταφοράς και να μελετήσω τον τρόπο που αυτη θα γίνει, μιά που μιλάμε γιά αρκετά μεγάλο βάρος. Με την ευκαιρία, τράβηξα πρόχειρα κανά δυό φωτογραφίες, και όπως θα δείτε χρειάζεται αρκετή δουλειά και γνώση, προκειμένου να συναρμολογηθούν κάποια πράγματα επάνω της.

Τελικά σήμερα έγινε η συνάντηση με τον υπέύθυνο του Δήμου, και πήγα απο τις αποθήκες να δω την μηχανή, και ΝΑΙ...τελικά αυτή είναι. Η πρώτη κινηματογραφική μηχανή του παππού μου απο το σινεμά ΟΕΡΦΕΥΣ, είναι σχεδόν στα χέρια μου και σε λίγες ημέρες θα βρεί την θέση της, μέσα στον Παράδεισο...έτσι όπως της αξίζει. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση, με τον κορμό της συνδεμένο, και απλά έχουν αποσυνδέσει κάποια εξωτερικά κομάτια, που με λίγο ψάξιμο και υπομονή πιστεύω ότι θα καταφέρω να τα βάλω στην θέση τους. Απλά χρειάζονται κάποια χέρια γιά την μεταφορά της, και ένα μικρό trailer που έχω βρεί, γιά να μην χρειαστεί να σηκωθεί σε μέγλο ύψος καρίτσας αυτοκινήτου. Οτι και να σας πω, γιά το πως αισθάνθηκα όταν αντίκρυσα αυτη την κινηματογραφική μηχανή ,και το πόσα-ποιά συναισθήματα και αναμνήσεις μου ξύπνησαν απο παιδάκι, δεν θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω ποιόν πρέπει να ευχαριστήσω...τον Θεό; την τύχη;....ποιόν; Απλά στην θέα της κάθισα ακίνητος μπροστά της και σχεδόν δακρυσμένος. Τελικά η ταινία Σινεμά ο Παράδεισος συνεχίζεται γιά εμένα μετά τόσα χρόνια,και πάντοτε θα είναι η αγαπημένη μου ταινία...η ταινία της ζωής μου!!! Σημ.....φυσικά θα ακολουθήσουν και οι σχετικές φωτογραφίες στην ώρα τους.Προς το παρών με απασχολεί η μεταφορά και το σημείο τοποθέτησης στον Παράδεισο.

Την ερχόμενη Τρίτη πηγαίνω στις αποθήκες του Δήμου γιά να δω μιά παλιά κινηματογραφική που μου δίνουν (...ξέρουν την ιστορία μου και το θέμα του σινεμά ο Παράδεισος...) γιά να τους αδειάσει ο χώρος. Το σπουδαίο όμως δεν είναι αυτό, αλά το ότι έχω την εντύπωση πως πρόκειται γιά την πρώτη κινηματογραφική μηχανή του Σινεμά Ορφεύς του παππού μου, την οποία πριν μερικά χρόνια είχε κάνει δωρεά στον Δήμο μαζί με τις καρέκλες του κινηματογράφου ένας θείος μου, ο οποίος τώρα δεν είναι στην ζωή. Εαν τελικά πρόκειται γιά αυτη την μηχανή, θα τρελλαθώ!!!! Πως τα φέρνει τελικά η ζωή ε;.....να προσπαθώ να πάρω την νεότερη μηχανή του Ορφέα,χωρίς να τα έχω καταφέρει, που είναι στην αποθήκη ενός απο τους γυιούς, του παππού και να σαπίζει και τελικά να φτάσει στο δικό μου σινεμά η πρώτη μηχανή του Ορφέα, καθαρά απο θέμα τύχης!!!

Το "Σινεμά ο Παράδεισος"και όχι μόνο, σήμερα στην Κυριακάτικη εφημερίδα "Πρώτο Θέμα"....Web Only. http://www.protothema.gr/life-style/politismos/article/?aid=114941

Γειά σου βρε πατρίδα..... Δεν έχουμε ακόμη συναντηθεί στα μέρη μας, η σε ξέρω κάπου...κάτι μου λέει το user σου..

Πρώτιστα ήταν δική μου χαρά και ανάγκη να φιλοξενήσω στον Παραδεισένιο σινεμά αυτά τα παιδιά.....δεν έκανα τίποτε άλλο απο αυτό που πρόσταζε η καρδιά μου... Σας ευχαριστώ πολύ γιά τα λόγια σας....με συγκινείτε αφάνταστα παιδιά.

Σήμερα, ήταν μιά πολύ μεγάλη και ευχάριστη ημέρα γιά το Σινεμά ο Παράδεισος...... Είχαμε την τιμή να μας επισκεφτούν 18 παιδιά απο το Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτησης Αργολίδας, που εδρεύει στο χωριό μου, την Πυργέλλα,μαζί με τους δασκάλους τους. Πρόκειται γιά παιδιά-μαθητές με ειδικές ανάγκες, και πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια τα συναισθήματα τόσο των παιδιών σε ότι βίωσαν εδω αυτη την ημέρα, όσο και των δικών μας που τους φιλοξενήσαμε. Αφού πρώτα έγινε μιά μικρή ξενάγηση του χώρου, στην συνέχεια μοιράσαμε ζαχαρωτά σε όλα τα παιδιά, μαζί φυσικά και με ένα αναμνηστικό εισητήριο στον κάθε ένα τους. Τις τελευταίες ημέρες πραγματικά έψαχνα πολύ στο ποιά ταινία θα έπρεπε να προβάλω, και αυτό λόγω των δυσκολιών απο τα ιδιαίτερα και ξεχωριστά προβλήματα του κάθε παιδιού. Θα έπρεπε δηλαδή να βρεθεί μία ταινία, η οποία να μην είχε ανάγκη στήριξης απο υπότιτλους, επειδή μερικά παιδιά δεν θα μπορούσαν να διαβάζουν, και επίσης έπρεπε με την εικόνα της και μόνο χωρίς απαραίτητα τον ήχο να μπορεί να περάσει στα παιδιά το θέμα της. Ακόμη θα έπρεπε να μην κουράζει και να κρατά τα παιδιά σε ενδιαφέρον,και με βάση την εξαιρετική εικόνα της. Αποφάσησα λοιπόν με βάση όλους αυτούς τους περιοριστικούς παράγοντες ότι μία ταινία τέτοια υπήρχε στην ταινιοθήκη μου, και αυτή ήταν το "Αλογο της θάλασσας"σε Blue Ray και με Ελληνικούς υπότιτλους.....Sea Horse. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό στα μάτια των παιδιών και ο ενθουσιασμός τους ήταν πρωτοφανής και απίστευτος, καθώς συνεχώς κατά την διάρκεια της ταινίας, και ιδιαίτερα στα σημεία που το άλογο της θάλασσας ταξιδεύει και πετάει με τον μικρό στην πλάτη του, τα παιδιά κυριολεκτικά σηκώνονταν και πετούσαν απο τις θέσεις τους!!! Ολες οι θέσεις λοιπόν του σινεμά σήμερα,που δεν είναι και λίγες, γέμισαν με απίστευτες φατσούλες και παιδιά που ναι μεν έχουν τις ξεχωριστές ειδικές ανάγκες τους, όμως όλα μαζί είχαν και μιά κοινή ανάγκη, και αυτή δεν ήταν άλλη απο την ανθρώπινη επικοινωνία,επαφή και στοργή. Στην συνέχεια και αφού οι παρουσίες τους πλημύρισαν τον κήπο μας, γεύτηκαν τις μοιρωδιές απο τα μυρωδικά φυτά,και άρχισαν να παίζουν με τα δύο σκυλιά που έχω. Μάλιστα ένα απο τα παιδιά, ήταν η πρώτη φορά που ξεπέρασε έστω και δύσκολα τις φοβίες του και άρχισε δειλά-δειλά να χαιδεύει στην πλάτη το ένα σκυλί.....γιά πρώτη φορά στη ζωή του!!! Ακολούθησε μιά μικρή επιδρομή στο θαλασσινό ενυδρείο μέσα στο σπίτι, όπου και εκεί υπήρξαν απίστευτα όμορφες στιγμές, με συνεχείς ερωτήσεις περί του υφάλου. Πέρασαν πολύ γρήγορα σχεδόν 3 ολόκληρες ώρες και η στιγμή της αναχώρησης ήταν αρκετά δύσκολη τόσο γιά εμάς όσο και γιά τα παιδιά. Φυσικά όπως θα δείτε και παρακάτω, έγραψαν κάποιοι και μερικά λόγια στο ιερό γιά εμένα βιβλίο των αναμνήσεων, απο τους επισκέπτες του Σινεμά. Ακολουθούν μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες με όσα απο τα παιδιά κατάφεραν να πάρουν άδεια απο τους γονείς τους γιά φωτογράφιση,καθώς επίσης και ένα μικρό ιστορικό απο το σχολείο αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, γιά την μεγάλη χαρά και τιμή που δώσατε σήμερα σε εμάς και στο Σινεμά ο Παράδεισος,καθώς επίσης και ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τους δασκάλους τους που σήμερα μαζί τους βίωσα και εγω κομάτι απο την απίστευτη υπομονή και αγάπη που δίνουν σε αυτά τα παιδιά. Ιστορία του Σχολείου Το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ) Αργολίδος είναι νεοϊδρυθείσα σχολική μονάδα Ειδικής Αγωγής που ανήκει στην Δ/νση Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Αργολίδος και λειτουργεί από τις 13-01-2003 στο χωριό Πυργέλα του Δήμου Άργους. Το κτίριο που στεγαζόμαστε υπήρξε Δημοτικό σχολείο, το οποίο καταργήθηκε με την ρύθμιση για την συγχώνευση ολιγοθεσίων Δημοτικών σχολείων. Ως εκ τούτου, χρειάστηκαν να γίνουν πολλές μετατροπές, παρεμβάσεις, κατασκευαστικές προσθήκες και αναδιάρθρωση χώρων, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις λειτουργικές ανάγκες. Παρόλο αυτά, υπάρχουν χωροταξικές ανάγκες και οικονομικής ενίσχυσης για υλικοτεχνική υποδομή. Στο σύνολο, με το μεράκι και το ζήλο του συνόλου του προσωπικού, το σχολείο μας καλύπτει με αξιοπρέπεια και σεβασμό τις ανάγκες του ειδικού μαθητικού πληθυσμού. Κύρια μέριμνά μας είναι η ευχάριστη και παραγωγική εργασία με την εξασφάλιση ιδανικών συνθηκών τόσο για τους μαθητές όσο και για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ δέχεται μαθητές του νομού Αργολίδος ηλικίας 14 έως 22 ετών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, νοητική υστέρηση και διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές κ.α. Στο σχολείο φοιτούν 29 μαθητές από όλο το νομό. Σκοπός του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ, ως δεύτερος κύκλος σπουδών για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, η παροχή γνώσεων που θα ωφελήσουν στην ημι-αυτονόμηση των μαθητών στην μελλοντική τους πορεία, η ενίσχυση κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων, η ενίσχυση και διατήρηση των κεκτημένων και η προώθηση μιας αξιοπρεπούς συμβίωσης των ατόμων με νοητική υστέρηση με τα άλλα «υγιή» μέλη της κοινωνίας. http://eeeek.arg.sch.gr/

Σήμερα έγινε η φωτογράφιση του χώρου ,γιά το νέο ένθετο του Κυριακάτικου Εθνους, που κυκλοφορεί γιά πρώτη φορά την ερχόμενη Κυριακή. Το θέμα με το Σινεμά ο Παράδεισος θα ενταχθεί την ερχόμενη η την μεθερχόμενη Κυριακή. Φυσικά και θα σας ενημερώσω σχετικά. Πάντως γιά μιά ακόμη φορά επιβεβαιώνεται απο τα χέρια επαγγελματία φωτογράφου, πόσο δύσκολη είναι η σωστή φωτογράφιση στον συγκεκριμένο χώρο.

Το Σινεμά ο Παράδεισος, άμεσα ετοιμάζεται να παρουσιαστεί σε ένθετο γνωστής Κυριακάτικης εφημερίδας.

Πλέον μπορώ να είμαι σίγουρος και να ησυχάζω σιγά σιγά. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην ώρα της και στον τόπο που είχε προγραμματιστεί αφού τελικά ο καιρός μας έκανε το χατήρι κρατώντας κάποιες λίγες στάλες βροχής στα σύννεφα μέχρι το τέλος της παράστασης και μόνο κάποιες απο αυτές έφτασαν αργά αργά προς τα κάτω μετά την λήξη της παρουσίασης!!! Η παρουσία του κόσμου ήταν συγκηνιτική καθώς επίσης και το γεγονός ότι πρώτη φορά στην ιστορία στον συγκεκριμένο τόπο της αρχαίας αγοράς, δώθηκε άδεια γιά παρουσίαση εκδήλωσης μέσα στα αρχαία της αγοράς και όχι έξω απο αυτά. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο αξία είχε αυτό γιά εμάς, όταν γνωρίζεις ότι είσαι ο πρώτος που πατάει το πόδι του εκεί μέσα σε διαδικασία και συμμετοχή θεατρικής εκδήλωσης. Αν και έχω συμμετοχές σε πάμπολες καλλιτεχνικές-μουσικές εκδηλώσεις, αν και το βιβλίο είχε παρουσιαστεί με τον ίδιο σχεδόν τρόπο και στην Αθήνα, μπορώ με σιγουριά να σας πω ότι τέτοια συναισθήματα δεν είχα βιώσει ποτέ μου, και αυτη η βραδυά απο καλλιτεχνικής άποψης ήταν μακράν η καλύτερη γιά εμένα έως σήμερα. Αδυνατώ να σας περιγράψω συναισθήματα και δυναμικές του αρχαίου αυτού χώρου που πέρασαν μέσα μας,και η όποια προσπάθεια περιγραφής τους θα αδικούσε τα συναισθήματα και την δύναμη απο την αύρα του χώρου, που βιώσαμε. Ηταν μαγικά και η ανακούφιση-χαρά αμέσως μετά τον χορό της υπόκλισης και το τραγούδι του τέλους, μας βρήκε μιά αγκαλιά όλους μαζί στο κέντρο της σκηνής. Ο ήχος και ο φωτισμός ήταν απο τους καλύτερους που θα μπορούσαμε να πετύχουμε στον συγκεκριμένο ιδιαίτερο χώρο και απο πλευράς τεχνικών δυσκολιών. Επίσης η ροή των video στο μεγάλο πανί κύλησε ομαλότατα χωρίς απρόοπτα. Οι λίγες απαγγελίες, απο αποσσπάσματα ποιημάτων ήταν με μέτρο έτσι ώστε να μην κουράσουν, και τα παιδιά της θεατρικής ομάδας έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν απο την ψυχή τους επάνω στο πανί. Γιά τον εαυτό μου και σε ότι αφορά την ερμηνεία μου απο τα 4 ποιήματα που έχω μελοποιήσει,και την μουσική υπόκρουση στην διάρκεια του θεατρικού, δεν είμαι εγω εκείνος που μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα.Μπορώ όμως με σιγουριά να πώ, ότι έβγαλα με την σειρά μου και εγω την ψυχή μου επανω στην κιθάρα και στο μικρόφωνο και έζησα μοναδικές μουσικές στιγμές εκεί πάνω, δεμένος στην ψυχή με τους 6 της θεατρικής ομάδας. Μετά το τέλος της εκδήλωσης και περασμένες 11.30 το βράδυ, βρεθήκαμε σε ερημική παραλία έξω απο το Ναύπλιο, όπου ένας γνωστός που είχε ψάθινη καλύβα-μπαράκι, μας έψηνε σουβλάκια στα κάρβουνα δίπλα στην ακρογιαλιά,με συνοδεία ποτών και αναψυκτικών.Αποτέλεσμα να φύγουμε απο εκεί κατά τις 5 το πρωί!! Θα ήθελα να ευχαριστήσω απο καρδιάς τον δήμο Αργους που με την ένταξη αυτης της παρουσίασης στις φετεινές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του ,μας έδωσε την ευκαιρία να ανοίξουμε του ορίζοντες μας πέρα απο τα συνήθη δεδομένα. Τέλος ένα ευχαριστώ στην αδελφή μου ,που μου επιστεύτηκε ένα σημαντικό μέρος ποιημάτων απο την πρώτη ποιητική συλογή της, γιά να τα μελοποιήσω και να τα ερμηνέυσω,χωρίς στιγμή να μου επιβάλει το παραμικρό...... Το ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ πλέον έχει φύγει απο τον δημιουργό του, και έχει περάσει στα χέρια και τις ψυχές αρχικά εκείνων που δούλεψαν μετέπειτα γιά αυτό, και στην συνέχεια όλων όσων το έχουν διαβάσει και παρακολουθήσει απο κοντά

Εχω την τιμή να σας ενημερώσω ότι το Σαββατο 4 Σεπτεμβρίου στις 9 το βράδυ η αδελφή μου Ελένη θα παρουσιάσει στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Αργους την πρώτη της εκδοθήσα ποιητική συλλογή με τίτλο "ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ",στον ιστορικό χώρο της Αρχαίας αγοράς του Αργους. Στην παρουσίαση αυτή θα έχω την χαρά και την τιμή, να συμμετέχω και εγω, αφού έχω μελοποιήσει και ερμηνεύσει 4 απο τα ποιήματα της συλλογής αυτής,καθώς επίσης έχω γράψει και την μουσική γιά τον χορό του τέλους σε αυτη την θεατρική-ποιητική παρουσίαση. Η συγκεκριμένη παρουσίαση με κάποιες διαφοροποιήσεις είχε παρουσιαστεί τον περασμένο Νοέμβριο στην Τεχνόπολη Αθηνών στο Γκάζι με την χορηγία του Δήμου Αθηναίων και έτυχε μεγάλης αναγνώρισης απο το κοινό. Πρόκειται γιά μιά θεατρική δραματοποιημένη παρουσίαση της Αργείας σκηνογράφου και ενδυματολόγου Ελένης Νανοπούλου ,που σαφώς ξεφεύγει απο τους πάγιους και καθιερωμένους πλέον τρόπους παρουσίασης βιβλίων. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Συντονιστής:Γρηγόρης Χαλιακόπουλος(Συγγραφέας-δημοσιογράφος) Παρουσιάζει:Κατερίνα Κατσίρη(Ποιήτρια) Σκηνοθεσία-Δραματοποίηση:Ελένη Γεωργίου(Σκηνοθέτης) Μελοποίηση στίχων & τραγούδι:Γιάννης Νανόπουλος Επιμέλεια σκηνικών:Αρης Γεωργακόπουλος Φωτισμοί:Γιάννης Λαζαρίδης Ηχος:Νικήτας Κονταράτος Βίντεο-μοντάζ-επεξεργασία:Χρήστος Καρακάσης ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ: Θεατρική ομάδα εφήβων: 3ος όροφος Καλομοίρη Στεφανία Κουτρούλης Κώνσταντίνος Σταυρόπουλος Δημήτρης Σταυρόπουλος Ορέστης Φαραντόπουλος Στέφανος Είσοδος:ΕΛΕΥΘΕΡΗ Δύο απο τα μελοποιημένα ποιήματα μπορείτε να ακούσετε-δείτε με εικόνα εδω... 1) ΧΡΩΜΑΤΑ 2) Η ΑΥΤΟΨΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Υ.Γ Θα χαρούμε πολύ να μας τιμήσετε με την παρουσία σας, εαν κατά τύχη εκείνη την ημέρα βρεθείτε στα μέρη μας. Σας ευχαριστώ πολύ.

Δυστυχώς η ευτυχώς έτσι είναι ο χαρακτήρας μου με ότι καταπιαστώ. Μερικές φορές αυτό είναι καλό και μερικές άσχημο. Οσο γιά τα χρήματα...όχι δεν βγάζω καθόλου πολλά.Μερικές φορές μάλιστα θα έλεγα το αντίθετο. Απλά το οικοδόμημα που βλέπετε δεν έγινε με την μία και ξαφνικά.Προυπήρχαν εδω και πολλά χρόνια διάφορα μηχανήματα τα οποία πωλούσα και αγόραζα σιγά σιγά ότι θεωρούσα απαραίτητο και ικανό να υποστηρίξει τις σημερινές ανάγκες του σινεμά. Μετά απο πολλά χρόνια και πολλές πωλήσεις έφτασα εδω που έφτασα και επίσης το cine paradiso είναι μαζί με το κτίσμα κατά 90% προσωπική δουλειά και μελέτη. Σας ευχαριστώ πολύ.

Και εγω γιά αυτόν φίλε μου που με μύησε στην μεγάλη οθόνη.

Απο μικρό παιδάκι, όταν και μεγάλωνα γυρίζοντας τα καρούλια στο καμαράκι προβολής του παππού μου, είχα αυτό το όνειρο...τελικά όχι και πολύ αργά κατάφερα μετά απο πολύ κόπο να το κάνω πραγματικότητα. Το μόνο που λείπει πλέον απο τον Παράδεισο είναι εκείνη η μηχανή προβολής του παππού, που υπάρχει ακόμη...Το παλεύω πάντως και δεν καταθέτω τα όπλα εύκολα!!!

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.... Πάντως να ξέρετε ότι έχει πέσει αμέτρητος προσωπικός ιδρώτας σε ότι βλέπετε.