mustafank

Μπορώ να δοκιμάσω να ακούσω Κατή που είναι και Ελληνικό προϊόν? Μετράει για ροκ?

;D ;D ;D

Οι U2 έχουν πάψει να είναι ροκ από τότε...

Μήπως,όμως,το ίδιο το ροκ έχει αλλάξει από τότε;

Και δυστυχώς για τον κόσμο μας, χρειαζόμαστε έναν Bono να μας πει για τα παιδάκια στην Αφρική, και έναν Λαζόπουλο για την διαφθορά του πολιτικού κόσμου.

  Ωστόσο,ειδικότερα,όσον αφορά το Λαζόπουλο,μήπως έχει βγει και κάποιος άλλος που να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα;Από το '89 που τον παρακολουθώ,έχω την εντύπωση πως κανείς,τουλάχιστον με αυτήν τη χρονική συνέχεια και συνέπεια.

  Τώρα,το ότι είναι πιο εύπεπτα από κάποιο σοβαρό πολιτικό ή έστω θεατρικό λόγο,πιστεύω πως είναι μονόδρομος στα πλαίσια της προβολής στην TV.Μήπως,όμως,είναι αρκετό το ότι θίγονται κάποια πράγματα(αυτονόητα σε κάποιους και σε άλλους παλί όχι) σε τόσο ευρύ φάσμα κοινού;Πιστεύω πως ναι,γιατί θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως έναυσμα για,προσωπική πλέον,αναζήτηση.(γιατί δεν έχουμε όλοι τα υπόβαθρο να βρούμε τα ψαγμένα βιβλία και τους αληθινά χαρισματικούς συγγραφεις που θα μας αφυπνίσουνε.Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε)

  Στο ίδιο επίπεδο και με το Bono.Δε τρέφω αυταπάτες ότι θα σβήσει το χρέος της Αφρικής,ούτε περιμένω την παρηγοριά του,για να νιώσω καλύτερα.

  Ωστόσο,μπορεί,έστω και λίγοι από τους ακροατές του να συνειδητοποιηθούν και να αναλάβουν δράση.Το θεωρώ προτιμότερο από το να μη λέγεται τίποτα και να προβαλεται μόνο η καλοπέραση και οι σεξουαλικές περιπέτειες των σταρ.

Αν και έχουν περάσει χρόνια που έχω δει την ταινία και δε θυμάμαι καθόλου το θέμα,ακουγοντας το κλιπάκι σου με έβαλες στο κατάλληλο mood,λίγο μυστήριο,λίγο ομιχλώδες και ολίγον ζοφερο ;D.

Τώρα,στα "αρνητικά",έχω την εντύπωση πως έχασες λίγο σε δύο σημεία(στο 0:58-1:00 και στο 2:06-2:07).

_{Η παραπάνω παρατήρηση γίνεται με επιφύλαξη -και καλή θέληση- γιατί δε γνωρίζω αν έτσι παίζεται το θέμα  :)}

Κι άλλος ΠΑΟΚτσής... ;D(ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις ομάδα... ;D)

;D ;D ;D..Ξέρεις ότι κάτι τέτοιο δε γίνεται. ;D

Να φανταστείς πως όσους ξέρω να έχουν αλλάξει στρατόπεδα(είτε από εδώ είτε από -φτου,φτου,φτου-εκεί) δεν τους μιλάω για αθλητικά. ;D

Γιατί γιατί γιατί...? ;D (ΠΑΟΚ είσαι ε? ε? ;D)

Τουλάχιστον,θα σταματήσετε να μιλάτε για το έπος της Περούτζια(_{της πρώτης όχι της άλλης με το Βρύζα}).. ;D ;D..κάτι είναι και αυτό,κάθε 20,περίπου,χρόνια να αλλάζετε θεματολογία. ;D ;D

Σ'ωραίος..σωστόςτ

...και σε ειχα συμπαθησει

+10000  ;D ;D ;D

Προσφάτως είδα το Crazy Heart

http://www.imdb.com/title/tt1263670/

και ο Jeff Bridges είναι για άλλη μια φορά εξαιρετικός,θυμίζοντας ερμηνεία επιπέδου Μεγάλου Λεμπόφσκι

http://www.imdb.com/title/tt0118715/

http://www.noiz.gr/index.php?action=search2

search,search,search my dear..

οπως κ ενας καλος τραγουδιστη/στρια με την καταληλη προφορα

εδώ είναι το θέμα,στην προφορά,αλλά και στην εκ των βάθων γνώση της αγγλικής,κάτι που ένα πτυχίο φροντιστηρίου δε μπορεί να το δώσει.Προσωπικά,ό,τι αγγλική αργκό έχω μάθει,την έμαθα από το σινεμά.

Όσο για το "ντύσιμο", καλύτερα να το ξεχάσουμε...βέβαια, κανών κάθε κανόνος η εξαίρεσις, αλλά άστο καλύτερα...

  Έχεις δίκιο σε αυτό που λες,από τη μία,γιατί πιστεύω πως είναι κάτι πολύ δύσκολο,μια και-κατά τη γνώμη μου-η ελληνική γλώσσα είναι ίσως λίγο flat για blues.

  Από την άλλη,όμως,τραγούδια όπως "Ο ανεπρόκοπος" του Πουλικάκου,"Ο απόκληρος" του Β.Γερμανού ή και διάφορα τραγούδια του Ζ.Πιλαλί(ξέρω πως και οι τρεις προαναφερθέντες δεν είναι οι typical everyday bluesmen) δείχνουν πως ίσως υπάρχει τρόπος.Δύσκολος μεν,αλλά κάτι φαίνεται να υπάρχει.

Από τότε μέχρι τη σύγχρονη εποχή μεσολαβούν πάρα πολλά γεγονότα και συνθήκες και αξίζει να ενημερωθεί κανείς ώστε να έχει μια καλύτερη εικόνα.

Αν θεωρήσουμε ότι τα blues είναι μια μουσική φόρμα που περιγράφει πιο παραστατικά "δυσάρεστες" καταστάσεις και όχι γλέντια(imho),οι συνθήκες ζωής και ο κόσμος γύρω μας προδιαθέτουν,ωστε να περιγραφούν από bluesmen και να ξεφύγουμε επιτέλους από τις ίδιες θεματολογίες.Θα με ευχαριστούσε,επίσης,αν όλα αυτά είναι "ντυμένα" με ελληνικό στίχο.

http://www.looknohands.com

hadgi αυτο ειναι το site!!

Grazie mille.. ;D

να ρωτήσω κάτι ολίγον offtopic:

οι φωτο είναι από site(και αν ναι,από ποιο;) ή από κάποιο πρόγραμμα;

ευχαριστώ.. :)

Βλαχο... ;D

;D ;D ;D ;D

...καλά,δεν υπάρχει...

επίσης εκτός από την Craft,να συμπληρώσω:

Erdinger

Paulaner(και μπουλάκι και βαρέλι,ειδικά η βαρελίσια μαύρη δεν παίζεται)

Kaiser

Stella Artois

Guiness

Kilkane

Επίσης εξαιρετικές και οι δικές μας Craft.

ειδικά οι smoked είναι οι τελευταίες αγαπημένες μου

  Να καταθέσω και εγώ τον "πνευματικό" μου οβολό ως φίλαθλος της μουσικής,σχετικά με τα blues στην Ελλάδα,σήμερα:

ο λόγος που,κατά τη γνώμη μου, η συγκεκριμένη μουσική σκηνή μοιάζει να έχει βαλτώσει είναι,γιατί κινείται σε τετριμμένη και χιλιοειπωμένη θεματολογία από τους νέους καλλιτέχνες του χώρου.

  Ο bluesman χρειάζεται να έχει ανοικτές τις αντέννες του και θα δει ότι γύρω του,δυστυχώς,υπάρχουν εκείνες οι συνθήκες που θα του επιτρέψουν να εκφράσει καινούργια πράγματα:

η γενιά των 700€,η απουσία αγάπης και συναισθημάτων από το σεξ(καλά,αυτό δεν ξέρω,αν είναι σίγουρα κακό  :P),η παγκοσμιοποίηση ως ισοπέδωση της διαφορετικότητας,η "δικτατορία" των ΜΜΕ είναι κάποια από αυτά που μου έρχονται γρήγορα στο μυαλό και συμβαίνουν ΕΔΩ.Όχι στις φυτείες του αμερικανικού Νότου γύρω στα 1940.

Στην τελική,αν είναι να ακούσω ΠΑΛΙ για συμφωνίες με τον Βελζεβούλη,για μια παλιά Cadillac και αν κάποιος είναι κακός από γεννησιμιού του,προτιμώ να το ακούσω από τους καταξιωμένους του χώρου και όχι από νέα παιδιά που δεν έχουν βιώσει τίποτα από αυτά.

  Από νέα συγκροτήματα,προσωπικά, προτιμώ να ακούω νέα πράγματα.

Μπορείς να δεις και τα b-stock του Νάκα.Έχει κάτι μπασάκια Dean γύρω στα 100€.Από εκεί πήρα το δικό μου και έμεινα ικανοποιημένος στη σχέση τιμής-απόδοσης.

Μετά,πιστεύω,στις αγγελίες θα βρεις κάτι καλό,αν έχεις τη σχετική υπομονή.

ειρηνη ημην λοιπον...κανονες ΔΕΝ υπαρχουν και μονο εκ του ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ κρινεται τελικα ο ηχος...(τι με νοιαζει αν ο Jack White π.χ.παιζει με μια πλαστικη κιθαρα της πλακας απο τη στιγμη που βγαζει τετοια ΗΧΑΡΑ?)

+1000...end of story...

Πιο πολύ θα σεβαστώ την άποψη κάποιου που έχει 30 κιθάρες, ο οποίος έχει την εμπειρία για να την εκφράζει, παρά κάποιου λιγότερο σπάταλου

Εδώ είναι το θέμα:τον τύπο με τις 30 κιθάρες θα τον εμπιστευτώ σε θέματα αγοράς εξοπλισμού και τίποτα άλλο,γιατί

ανεξάρτητα της ποιότητας του έργου τους

για μένα αυτό έχει περισσότερη σημασία,όσον αφορά τη μουσική.

Για να μην ήξερες τους Stereo Nova,μάλλον αρκετά κάτω από τα 30.Γύρω στα 20 να υποθέσω;

Πολύ όμορφη η εκτέλεσή σας κ.Ζάικο.

:)

υγ. Εσκεμμενα δεν αναφερομαι καθολου στις εμπειριες μου απο την Πολη γιατι ακομη δεν εχει καταλαγιασει ο ενθουσιασμος.

Η Κωνσταντινούπολη είναι,απλά,μαγευτική.Πόσο,μάλλον,αν συνδυαστεί με μια τέτοια συνεύρεση μουσικών..

..Ζηλεύω.. 8)