thirty five

μια χαρά τα πας στο κομμάτι, αλλα στον αυτοσχεδιασμό προσπάθησε σαν να γραφεις μια έκθεση, με πρόλογο κύριος θέμα και επίλογο. και να ξέρεις η τεχνική δεν είναι να παίζεις γρήγορα, αλλα να εκφράζεσαι. πρέπεινα ξέρεις ότι όπως μιλάς έτσι παίζεις. και φρόντισε να χρωματίζεις με τοις δυναμικές, στην jazz είναι πολύ σημαντικό. ο αυτοσχεδιασμός δεν είναι επίδειξη ταχύτητας, αυτό να το θυμάσαι. άκου miles davis και θα καταλάβεις τι σου λέω.

ο καθενας κανει την προσπαθεια του. ΣΕΒΑΣΤΗ. κανενας δεν γεννηθηκε ετοιμος, δουλεψε και εφτασε καπου. το ταξιδι εχει σημασια.

απλά καταπληκτικός για τα λεφτά του. τον έδωσα με βαριά καρδια αλλα τον αντικατέστησα με πολύ πιο ακριβό μηχάνημα, που αν δεν το έβρισκα ούτε που θα το σκεφτόμουν. ότι καλύτερο για blues και εν γένει τέτοιου είδους παιξίματα.

εγώ εxω μια es 175 του 1970 με σβησμένα τα πάντα, έτσι την πήρα και εντελώς ξεβαμμένη. κοψοχρονιά. κανένα πρόβλημα την λουστράρισα λόγο δουλειάς και νάτην.

λοιπον μετα απο 40 χρονια στο κουρμπετι θα πω τον φιλο μου Χριστο Αλεξοπουλο που παιζει τα παντα και το ενοω. απο σκυλαδικο μεχρι David Weckl και απο jazz JΑΖΖ οχι ταχαμου ταχαμου μεχρι Tower of Power, Chick Core, Latin και αλλα πολλα παρα πολλα. ολα τα ιδοι prima vista διαβασμα και περιζητητος επαγγελματιας.

μελετη μελετη και μελετηηηηηηηηηη!!!!!!καιι ολα θα φτιαξουν στην ωρα τους. υπομονη και επιμονη.

είναι παρα πολύ καλός καλλιτέχνης. μικρός και πολλά υποσχόμενος. άλλωστε και τα ιερά τέρατα του blues έγραψαν και αυτοί κάποια όχι και τόσο καλά κομμάτια. τι να κάνουμε η έμπνευση δεν είναι εύκολο πράγμα.ας περιμένουμε και τα επόμενα χρονια αν έχει διάρκεια. αυτό μετράει. όχι σαν κάποιους εντυπωσιακούς κιθαριστες που μετά από 3-4 χρονια δεν τους ακούει ούτε η μάνα τους.

μάθε να παίζεις με το "κανονηκο" κούρδισμα όπως κάνουν όλοι οι μεγάλοι. θα γίνεις καλύτερος.

εγώ θα έπαιρνα jazz bass "σπεσιαλ" "τριβιδο" του 1974-75

η άποψη μου είναι να βάλεις τα ελατήρια ώστε να πατάει η γέφυρα κάτω, και να σηκώσεις λίγο τα "βαγονακια" κάνοντας έναν καλο έλεγχο στης οκτάβες, γιτί σίγουρα θα πειραχθούν. εάν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το ύψος από τα "βαγονακια" τότε σήκωσε λίγο τοις 2 βίδες που κρατάνε την γέφυρα πάντα λίγο- λίγο με πολύ προσοχή. οι κιθαριστες πρέπει να ρυθμίζουμε τα όργανα "μονιμας" στο "δικομας" χέρι. σιγά-σιγά θα μάθεις.

δεν αντιλέγω ότι είναι ίδιοι, αλλα ο twin είναι λίγο πουσαρισμένος για να βγάλει 130 wat, και έτσι σκληραίνει λίγο ο ήχος του από την άλλη ο super είναι πιο γλυκός.και σε αυτό βοηθάνε τα 4 10aria και εννοείτε να είναι alnico 5.

καλύτερη επιλογή που αναδεικνύει τοις strat είναι ο super reverb έχει τον πιο τέλειο ήχο από όλους τους fender.

και από που και ως που η ελληνική κοινότητα θα γνώριζε τον Τζιμάκο?οι πιο πολλοί από χωρια πηγαν, και άσχετοι εντελώς με την αμερικανικη μουσική. ήταν πολλοί ελάχιστοι αυτοί που γνώριζαν από αμερικανιές.και σίγουρα μονο οι νέοι.ήταν δύσκολο οποτε ήθελα να πάω σε κάποιο club να ακούσω jazz η blues να βρω κάποιον φίλο έλληνα που να γουστάρει. κατέληγα μονος μου η με κανέναν ιταλό.

όσο για το ποτε ήσουν εσέι και ποτε εγώ αστο καλύτερα 1967 με 74 οποτε έζησα από κοντά κάποια πράγματα.

to ti akrivos ipe o Jimakos den tha to mathoume pote. oti pigenan sta koutoukia tis Astoria afto einai to mono sugouro. pandos gia na sas figei i apria an ta amerikanakia asxolounde me tous ellines otan pethane o Kazantzidis apo tois protes eidisois sto CNN. kai otan o Sinatra akouse tin Marinela ipe oti molis mia evdomada xriazete na kanei tin ameriki na paramilai.