John Goumis

Να πω και εγώ την βλακεία μου? ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ τα μπαρ του εξωτερικού με αυτά της Ελλάδας. Καταρχάς μιλάτε μάλλον για μπυραρίες (όπου ο κόσμος, με το που σχολάει πάει να πιει 1-2 μπυρίτσες πριν πάει σπίτι), που έχουν ωράριο από το μεσημέρι μέχρι τις 11 το βράδυ και ο κόσμος καταναλώνει μπύρα όλη μέρα. Εδώ στην ελλάδα έχουμε μπαράκια-κλαμπάκια που δουλεύουν από τις 12 και μετά. Όταν ήμουν Λονδίνο και Άμστερνταμ για διακοπές, και είπα να πάω σε ''νυχτερινό'' κλαμπάκι, δεν θέλω να θυμάμαι πόσα λεφτά πλήρωσα... ::) (Είσοδο, υποχρεωτική γκαρνταρόμπα, ποτό μέσα (πανάκριβο), ταξί (άουτς..))... Όσο για τον καφέ, υπάρχουν μια χαρά μαγαζιά που έχουν τον καφέ 2 (άντε 2,5) ευρώ, και δεν μιλάμε για τρώγλες, αλλά μια χαρά μαγαζάκια, αν θέλεις να πιείς καφέ στο κολωνάκι ή στην παραλιακή τα θέλει ο πωπός σου ;) Α, και μην ακούσω ότι στο εξωτερικό οι καφετέρειες τον έχουν πιο φθηνά, και πάλι καμμία σχέση, μιλάτε για self-service μαγαζάκια που πάει κάποιος πίνει το καφεδάκι του, τρώει το τοστάκι του και μετά από 20 λεπτά φεύγει...αν τα cafe εδώ είχαν τον καφέ 1 ευρώ θα...φαλήριζαν αφού ένα τραπέζι μπορεί να είναι κρατημένο από τον πελάτη μέχρι και 3 ώρες.. Με απλά λόγια, συγκρίνετε μήλα με πορτοκάλια.. ;)

Είχα πάρει μια epiphone les paul custom πριν 2 χρόνια από Θωμά γύρω στα 550 ευρώ αν θυμάμαι καλά. Σε μια φάση νομίζω έπεσε η τιμή στα 450+. Τώρα εχει 485 ευρώ.

Μιας και το θέμα πήγε στις ιδιότητες των ξύλων έστω και σαν βάρος, το maple καπάκι τι ιδιότητες προσδίδει στο όργανο?

Φίλε Odis13, εγώ τους ''ανακάλυψα'' στα 24-25... ;D Οι Who δεν είναι ένα συγκρότημα που ακούς 2-3 κομμάτια και καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται...ειδικά αν αυτά τα κομμάτια είναι από τους πρώτους 3 δίσκους τους, όπως το the kids are alright που ποσταρε ο samy πιο πάνω, ή το my generation ή το I can't explain, που απλά νομίζεις ότι ήταν κάποιοι ''πιο φασιαριόζοι Beatles'' που σπάγανε και κάνα όργανο επί σκηνής, ή ανατίναζαν το drum kit. Οι άνθρωποι μετέπειτα μετέφεραν την μουσική Rock σε άλλο καλλιτεχνικό επίπεδο...Το party ξεκινάει με το ''Tommy'' του 1969 και μετά. Όπως προανέφερα, όοοοολα τα concept albums που ακολούθησαν από πολλά rock - metal, βασίζονται σε αυτή την εξαιρετική rock opera, που είναι απίστευτο ότι όντως είναι του 1969... :o Σου προτείνω ανεπιφύλακτα να ακούσεις την δεύτερη (τουλάχιστον ως δευτερη κυκλοφόρησε, γιατί ο Pete ετοίμαζε άλλη πριν) rock opera τους, το Quadrophenia, για να ''μπεις'' στο κλίμα με τη μία...τα πρώτα λεπτά αρκούν... ;D (αν και αργά η γρήγορα όλοι τους ''ανακαλύπτουμε'' από μόνοι μας, για ένα από τα 4-5 κορυφαία συγκροτήματα rock μιλάμε...) YouTube - Broadcast Yourself ''Only love can make it rain...''

Προσωπικά γούστα είναι αυτά... ;D Πάντως μπορώ να σκεφτώ πολλά μεγάλα ονόματα (και να αγνοώ ακόμα περισσότερα), τα οποία σίγουρα ήταν well-versed με τους the who, μιας και είχαν την τιμή να συμμετέχουν σε συναυλίες τους: David Gilmour, Billy Idol, Bryan Adams, Phil Collins, Elton John, Liam Gallagher, Eddie Vedder, Eric Clapton, Paul Weller... (Άμεσα άσχετο με το θέμα, που είναι ο Pete Townshend και όχι οι the who, αλλά έμμεσα σχετικό, αφού ο Townshend ΕΙΝΑΙ οι the who ;) )

Καλησπέρα Νίκο, καταρχάς ρίξε μια ματιά σε αυτά τα θέματα http://www.noiz.gr/index.php?topic=185813.msg556217;topicseen http://www.noiz.gr/index.php?topic=183985.0 http://www.noiz.gr/index.php?topic=161164.0 http://www.noiz.gr/index.php?topic=185813.msg556367;topicseen http://www.noiz.gr/index.php?topic=180211.0 και πιθανόν να βρεις και άλλα λινκ για παρόμοια θέματα μέσα σε αυτά. Πάντως, η άποψή μου προσωπικά είναι να ακολουθήσεις μη-μουσικό κύκλο σπουδών: -Θες να γίνεις δάσκαλος? Έχω γνωρίσει άτομα τα οποία είναι εκπληκτικοί μουσικοί, και βγάζουν ''εξτρα'' από μαθήματα (σε ιδιωτικό ωδείο φυσικά), χωρίς να είναι αυτό το επάγγελμα που βγάζουν το βασικό τους εισόδημα (α, και ΔΕΝ σπουδασαν μουσική) ;) -Θες να γίνεις καλός live μουσικός? Έχω γνωρίσει-δει εξαιρετικούς μουσικούς, χωρίς να είναι αυτό το επάγγελμα που βγάζουν το βασικό τους εισόδημα, οι οποίοι βγάζουν κάποια ''εξτρα'' από live όπου έπαιζαν την μουσική που πραγματικά ήθελαν (α, και ΔΕΝ σπούδασαν μουσική) ;) -Θες να γίνεις μουσικοσυνθέτης? Εχω γνωρίσει (ειδικά σε αυτό το φορουμ) εξαιρετικούς μουσικούς, χωρίς να είναι αυτό το επάγγελμα που βγάζουν το βασικό τους εισόδημα, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ (αυτοχρηματοδοτούμενους όμως μερικές φορές) δίσκους, με συνθέσεις πολύ ανώτερες από οποιοδήποτε βαρετό-εμπορικό κυκλοφορεί στην πιάτσα και στα δισκοπωλεία (α, και ΔΕΝ σπούδασαν μουσική) ;) Ξέρω βέβαια ότι τα παραπάνω είναι συνήθως η εξαίρεση και όχι κανόνας...just sayin'... :D Eπίσης μια άλλη προσωπική άποψη: Οι άνθρωποι αλλάζουν...παλιά όταν ήμουν και εγώ λύκειο θυμάμαι ό,τι όποιος έβγαινε ''δίσκος του μήνα'' στο Metal Hammer πήγαινα και τον αγόραζα.. ;D Πλέον ακούω ΜΟΝΟ 70's...(2 συγκροτήματα μέταλ ακούω μόνο πλέον, τους Maiden και τους Priest). Ίσως, σε μερικά χρόνια να ακούω μόνο βλαχο-country..και αρκετά χρόνια αργότερα μόνο ρεμπέτικα ή κλασσική μουσική...Δεν θα ήθελα να ασχολούμαι με κάτι που δεν με εκφράζει πια, ίσως κάποτε να βαρεθώ την μουσική και να τα πουλήσω όλα (λέμε τώρα) Προσωπικά προτιμώ η σχέση μου με ένα όργανο να είναι ερωτική ;D παρά επαγγελματική...γιατί τόσα χρόνια έχω την ''κάψα'' να αρπάζω το όργανο και να παίζω-μελετάω αυτό που θέλω, κάθε μέρα με τις ώρες! Αντίθετα, μια περίοδο που είχα χωθεί σε μπάντα-για-να-τσιμπήσουμε-λεφτά και παίζαμε σε μαγαζί ''ελληνικό ροκ'' (nooooooo) θυμάμαι μετά από πρόβα και live δεν ήθελα καν να ακουμπήσω την κιθάρα, ούτε την ίδια μέρα, ούτε την επομένη... ;D Βέβαια άλλα τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις-εμπειρίες. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις ασπαστείς. Καλή συνέχεια σε ό,τι επιλέξεις, cheers!

Πραγματικά, σε χώρες όπως Αμερική και Αγγλία (οι οποίες γέννησαν την Rock μουσική), το όνομα ''The Who'' έχει την ίδια ακριβώς βαρύτητα όπως ''Led Zeppelin'', ''Rolling Stones'' και ''Beatles''...δεν ξερω αν στην Ελλάδα είναι συνειδητοποιημενο και τόσο αυτό...πολύ σωστή παρατήρηση!

Με αφορμή το σημερινό Thread στον αγαπημένο μου Rory, είπα και εγώ να κάνω ένα πόστ για έναν κιθαρίστα που εκτιμώ ιδιαίτερα, τον Pete Townshend, ο οποίος πρόσφατα έκλεισε τα 66. Νομίζω, ότι μερικοί άνθρωποι πρέπει να ''μνημονεύονται'' και όταν είναι εν ζωή, και όχι μόνο μετά θάνατον (μπρρρρ...ε..ναι... ::) χρόνια πολλά και στα 100 Pete!!Να σε χαιρόμαστε για πολύ πολύ καιρό ακόμα). Δεν ξέρω αν συγκαταλέγεται στην συνείδηση πολλών κιθαριστών ως αγαπημένος, ούτε ως ''guitar hero''...Blues-man δεν ήταν, (Rory, Stevie Ray), ριφφ-ο-μηχανή δεν ήταν (Page, Blackmore), ούτε Beck, Clapton e.t.c....Εχει όμως ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ, με αυτή την ιδιαίτερη εναλλαγή ακκόρντων και τα κοφτά και χαρακτηριστικά ρυθμικά...Γενικά, ειδικά σε live, μου δίνει την εντύπωση ότι η κιθάρα αποτελεί ''προέκταση'' του σώματός του, οι ''σπασμοί'' του δηλαδή ακολουθούν το παίξιμο του... Φυσικά δεν μιλάμε μόνο για έναν κιθαρίστα, αλλά για τον εγκέφαλο των The Who, επομένως μιλάμε για έναν ολοκληρωμένο συνθέτη ο οποίος δεν έγραφε απλά ''ωραίες ροκιές'' αλλά μετέφερε το ''απλό'' rock σε ένα εντελώς άλλο καλλιτεχνικό επίπεδο... 2 album μόνο να έβγαζε, το Tommy και το Quadrophenia, αρκούσαν για να αλλάξουν την ιστορία της art-rock μουσικής(μαζί με το st. peppers) (metal fans, αν γουστάρετε concept αλμουμς που κυκλοφόρησαν κατά καιρούς μπάντες όπως Wasp, Savatage, Dream Theater κ.τ.λ. κ.τ.λ. ακούστε τα παραπάνω άλμουμς για να καταλάβετε από που είναι επιρρεασμένα κατά 95%, ακόμα και το the wall των Pink Floyd, δεν το λεω εγώ, ο Waters το λέει... 8) ) Thank you mr. Townshend! 8) Cheers 8) Υ.Γ. (Τα παραπάνω κλιψ είναι ''τυχαία'' και σε καμμία περίπτωση δεν συνοψίζουν την καλλιτεχνική βαρύτητα του κ. Townshend).

Δεν νομίζω. Το θέμα (αν πιάσεις την ουσία του, σε παρακαλώ διάβασε καλύτερα τις πρώτες σελίδες του τόπικ) είναι νομίζω αρκετά ενδιαφέρον και ακούγονται απόψεις για ενδιαφέροντα ζητήματα όπως: -Να φοβάμαι να αγοράσω ακριβό όργανο από το εξωτερικό, έχοντας παίξει το ίδιο ακριβώς εδώ στην Ελλάδα, χωρίς να περιμένω τρελές διαφοροποιήσεις και αποκλίσεις στον ήχο? -Μπορεί ένα καλό σετ-απ να ''αναστήσει'' ένα όργανο που πιστεύαμε ότι τελικά δεν άξιζε τα λεφτά του? -Πόσο επιδρά ο παράγοντας ψυχολογία στην απόκτηση ενός καλού οργάνου? -Μπορώ να κρίνω ένα οποιοδήποτε όργανο που ΔΕΝ έχω στην κατοχή μου, απλά επειδή το έπαξα για 5 λεπτά σε ένα μαγαζί ή μου το έδωσε για λίγο ένας φίλος μου? (Καλά, ειδικά εδώ γελάνε, αφού πολλοί εδώ μέσα έχουν βγάλει μυριάδες όργανα ''σκούπες'', τα οποία πιστεύω σε πολλές περιπτώσεις ούτε καν ακούμπησαν...αλλά πήραμε την ''ψαγμένη'' τους άποψη) και άλλα πολλά ζητήματα.... εξαρχής το θέμα δεν είχε να κάνει (αποκλειστικά και μόνο τουλάχιστον) με ξύλα, ταστιέρες, βερνίκια κ.τ.λ. Αυτό ακριβώς, χαίρομαι που (και εσύ) έπιασες τον προβληματισμό μου 8)

Μην ''τσακώνεστε'' ρε παιδιά για τα ξύλα, κρίμα είναι το θέμα να καταλήξει εκεί, το έλεγα εξ'αρχής... :-\ @longshadow και εγώ έχω συζητήσει και με οργανοποιό και με εξαιρετους μουσικούς πάνω στο θέμα...σίγουρα δεν είναι μειοψηφία... Φυσικά το να αφήσεις τα ξύλα ''εκτός'' στο θέμα έρχεται σε σύγκρουση με αυτούς που υποστηρίζουν ότι όντως μπορείς να πέσεις σε ακριβό όργανο το οποίο να ''μην παίζει''. Αλλά ρε παιδιά, χωρίς να είμαι ειδικός (γι'αυτό άνοιξα το θέμα), όργανο των 1500 euro να μην παίζει, ε μου φαίνεται ΠΟΛΥ δύσκολο..ακόμα και διαφορές να δεχτούμε ότι υπάρχουν στον ήχο λόγω ξύλων και ίδιο κομμάτι ακόμα, ε διαφορετικό να δεχτώ ότι ακούγεται, ΜΑΠΑ όμως όχι... Είναι κάτι αγγελίες που λένε π.χ. ''πουλάω την epi, fender mim έπεσα σε απίθανο κομμάτι, πατάει πολλές gibson fender usa κάτω'' ε, γιατί την πουλάς τότε ρε φίλε? ::) Επικαλούμαστε δευτερεύουσες ιδιότητες όποτε μας συμφέρει? Έχω διαβάσει απόψεις πολλών ''πιουριστών'' που λένε ότι διάλεξαν το όργανο ανάμεσα σε 50, 100 ίδια, παραθέτουν απόψεις και εμπειρίες που είναι σεβαστές και υπολογίσιμες, αλλά.... :-\ από την άλλη έχω διαβάσει από άτομα με αποδεδειγμένη εμπειρία και σχέση με την μουσική (συνήθως VIP μέλη) που ''μεταμόρφωσαν'' κιθάρες με μια απλή ρύθμιση και αλλαγή χορδών...(όλα αυτά σε διάφορα threads κατά καιρους). Όλες τις απόψεις τις επεξεργάζομαι και τις υπολογίζω, γι'αυτό και άνοιξα το θέμα, δεν συντάσσομαι με κάποια αποψη απαραίτητα, απλά ήθελα να συνοψίσουμε τις απόψεις περί του θέματος.

For anyone who puts down Les Pauls, from Les and Me :) Happy Birthday, Les!!

Fabulous!! ;D ;D ;)

Ρε Mike μου βάζεις καρτοούν τώρα που έχει playmate στο ΣΤΑΡ ? 8) >:( Εσένα ρε φίλε τώρα δηλαδή θα σου άρεσε να έβλεπες μπάλλα Άνω Πετράλωνα- Αμπελόκηπους και να σου έβαζα λινκ με Barcelona-Manchester? >:( Playmate βλέπουμε λέμε... Πάντως αν θες να ποστάρεις πιο σωστά μια εικόνα, πάτα την εικόνα, δίπλα λέει ''εικόνα σε πλήρη οθόνη, πάτα την, κάνε copy την διεύθυνση και μετά στην απάντησή σου πάτα την επιλογή πάνω από τα emoticons ''εισαγωγή εικόνας'' και κανε paste το λινκ...

Eλλεινές ώς προς την εμφάνιση σίγουρα αυτές οι ABC εεε ESP, LTD...τώρα για τα άλλα δεν ξέρω :P :P Ρε συ MIKE G, δεν είναι ''ασθένεια'' γαμώτο μου, MOJO είναι... :P ;D ;D

Same here ;D Για δέκα χρόνια, αν και ήταν 2 κιθάρες, αλλά δεν μετράει τώρα για πρώτη κιθάρα η φθηνή απομίμηση στρατ...

Aκουστικές, κλασσικές, μπαγλαμαδάκια και κρητικές λύρες δεν βάζω (αν και είδα στο ''vintage fetish'' thread 2 φορές την δωδεκάχορδη ΕΚΟ του πατέρα μου, και μου μπαίνουν ιδέες να την φτιάξω...) 4 ηλεκτρικές (η μία, για να μην πω οι 2 είναι για practice.. ;D) και 1 μπάσσο (και αυτό για practice)

Kαι το έλεγα εγώ, αφού συνδεδεμένος είναι, πότε θα το πεί, πότε θα το πεί.. ::) ;D

Καλησπέρα και καλωσόρισες. Η συγκεκριμένη κιθάρα λίγοι θα την έχουν για να σου πουν άποψη, γιατί όπως σωστά παρατήρησες είναι exclusively for thomann (και δεν έχει πολύ καιρό...). Γενικά οι στούντιο χωρίζονται κυρίως στις faded (κιθάρες χωρίς maple καπάκι και faded φινίρισμα) και στις κανονικές που είναι πιο ακριβές. Τώρα τελευταία η gibson έχει βγάλει επετειακά μοντέλλα στούντιο ,όπως αυτά με τους μαγνήτες p90's, τις 50'ς και 60's tribute. Αυτες οι κιθάρες (που σχεδόν εξαντλήθηκαν) είχαν maple καπάκι σαν τις κανονικές, αλλά τιμή πιο κοντά στις faded. Διάβασα σε φόρουμ του εξωτερικού ότι αυτές οι κιθάρες αποτελούνταν από αρκετά κομμάτια (που αυτό για πολλούς δεν σημαίνει ότι είναι και κακό), γι'αυτό πιστεύω ότι η εταιρεία τις βγάζει πιο φθηνά, αφού τις κοστίζουν πιο λίγο. Κάτι τέτοιο πιστεύω παίζει και με αυτή που ενδιαφέρεσαι, την thomann-ική Les Paul (εξάλλου αν κοιτάξεις στο λινκ που παρέθεσες τις εικόνες από το πίσω μέρος της κιθάρας, θα δεις ότι όντως είναι 4 κομμάτια). Μην σε απασχολούν αυτά, απλά τα λέω για να πάρεις μια ιδέα. Πιστεύω αξίζει, είναι goldtop, είναι αμερικάνικη, και οι μαγνήτες που έχει είναι κατάλληλοι για αυτό που θες να παίξεις. Αυτά από εμέ. Cheers :)

+1000 Βρε τσακάλια, πού το προσέξατε το δάχτυλο? ;D Για το solo του paranoid μιλάμε, όχι για κανένα legato του Satriani ;) Σίγουρα όσο πιο πολύ το εξασκείς τόσο πιο ευέλικτος παίκτης γίνεσαι κ.τ.λ. κ.τ.λ. Επίσης, το καλοκαίρι νυχτώνει πιο αργά από τον χειμώνα και τα μωβ κεράσια είναι πιο γλυκά από τα κόκκινα. Το θέμα στο κλιπ, περα από την μερακλίδικη δουλειά του OP όσον αφορά το βίντεο-edit (για το οποίο για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να το κρίνω, αφού είμαι 100% άσχετος από video-editing) τα σωστά στον τόνο φωνητικά και τα καλά σόλο του vegeterian, είναι κυρίως τα ρυθμικά. Κατα την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι ''άποψη''. Όπως λέει και ο jazzjoker, δεν σκάνε ρε παιδί μου σωστά οι τονικές στα τύμπανα. Έτσι όπως ακούγεται προσωπικά μου προκαλέι ένα αίσθημα ''αγχους'' παρά πρόταση στο πως να παιχτεί το κομματι. Άν είναι να αλλάξουμε τα ρυθμικά, θα μπορούσαμε, αλλά θα έπρεπε να αλλάξουν και άλλα πράγματα, τα τύμπανα, ο ρυθμός κ.τ.λ. Τότε ναι, θα ήταν ''άποψη''. Όπως και να έχει, και πάλι μπράβο φίλε Vegeterian, cheers! :)

@ Vkbob : welcome! Πολύ καλοδιατυπωμένα ποστ, πολλές αλήθειες που εκφράζουν όλους (αν εξαιρέσουμε το επίμαχο σημείο περί ξύλων που δεν είναι universally accepted, αλλά και μόνο ο ταπεινός και μη-δογματικός τρόπος σου να εκφράζεσαι νομίζω σε τιμά). Λοιπόν, όπως είπα και στην αρχή ας μην γίνει το θέμα ''ξύλα vs ξύλα'' (αν και καταλαβαίνω ότι από κάποιο σημείο και έπειτα, είναι αδύνατον να εκφράσει κάποιος τη άποψή του περί διαφοροποίησης που βασίζεται σε αυτό χωρίς να τα αναφέρει). Το θέμα είναι αυτό Αν δεχτούμε ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ δυο ίδιων ηλεκτρικών οργάνων (ίδιων τόσο στη μάρκα όσο και στο μοντέλο και στο μοντέλο του μοντέλου) τότε οποιαδήποτε am.std '91 strat παίζει το ίδιο με οποιαδήποτε am.std '91 strat και μια VOS '58 LP παίζει το ίδιο με μια οποιαδήποτε VOS '58 LP,έτσι αν ένα μοντέλο ακούγεται σκ@τ@ (σε κάποιον) θα ακούγονται και τα υπόλοιπα, δεν υπάρχει δηλαδή αυτό που λένε έπεσα σε καλό ή σε κακό κομμάτι... that's it και end of story... Αν δεχτούμε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ δυο ίδιων ηλεκτρικών (ίδιων τόσο στη μάρκα όσο και στο μοντέλο και στο μοντέλο του μοντέλου) οργάνων και όντως ακούγονται διαφορετικά (και δεν φταίει σε αυτό κάποια ρύθμιση), αυτό το ''διαφορετικά'' αναρωτιέμαι αν είναι τόσο εμφανές από κάποιους που έχουν την ικανότητα να το ακούσουν, όπως και αναρωτιέμαι επίσης αν αυτό το ''διαφορετικά'' δεν σημαίνει απαραίτητα ''καλύτερα'' ή ''χειρότερα'' , απλά ''διαφορετικά'' με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο ατομικό γούστο, όπως επίσης αναρωτιέμαι αν το ''διαφορετικά'' μπορεί να έχει τόσο τραγικές διαστάσεις σε κάποιον σε βαθμό που να πει ''ευτυχώς που πήρα αυτήν με serial number M3457, γιατί εκείνη με serial number M3458 απλά δεν ακουγότανε...''

...φαντάζομαι όμως ότι επειδή σου φαίνονται διαφορετικές μεταξύ τους αυτές οι vintage '62 και κάποιες σου έκαναν για κάποιον λογο πιο πολύ ''κλικ'' από τις άλλες δεν σημαίνει ότι οι άλλες ήταν ''κουπιά'', ή ότι έπεσες σε ''κακό'' κομμάτι, έτσι δεν είναι?(αλλιώς θα ήξερες και τί δεν σου άρεσε στο συγκεκριμενο ''κακό'' κομμάτι). Απλά, για κάποιον λόγο σου φάνηκαν διαφορετικές χωρίς αντικειμενικά να υπάρχει ένας διαχωρισμός ποιότητας μεταξύ τους...ήταν απλά λίγο διαφορετικές.

Point Taken 8)

Φαντάζομαι σε αυτή την περίπτωση (μάλλον δεν γίνεται να την σετάρουν εκείνη την ώρα μόνο για σένα, συνήθως στην σετάρουν αφού τα σκάσεις) κοιτάς πρώτα αν σου κάθεται καλά το μανίκι (σαν πάχος), παίζεις κάτι, κοιτάς τα τάστα να σε βολεύουν με κάποιο legato, σε περίπτωση που κάτι σου κάθεται καλά στα bendings ή γενικά κοιτάς αν είναι πολύ ψηλά οι χορδές και δεν πολυσκάς προς το παρόν για τριξίματα, intonation κ.τ.λ. Αλλά και πάλι έχεις ένα point, μπορεί κάτι εκείνη την ώρα να μην σου αρέσει, μπορεί να είναι φρέσκολουστραρισμένο (να μυρίζει βερνίκι που λένε..) και να νομίζεις ότι ''κολλάει'' το μπράτσο ενώ αυτό με το πολύ παίξιμο φεύγει... On topic, προς το παρόν αν και έχουν ακουστεί ωραίες απόψεις, επαναλαμβάνω για 3η φορά ότι κανείς δεν μου έχει απαντήσει στο αν όντως θα παράγγελνε από εξωτερικό την Α ακριβή κιθάρα (που έχει ήδη δοκιμάσει και λατρέψει σε φίλο ή σε τοπικό μαγαζί) ''γουρούνι στο σακί'' που λένε, εφόσον δεν ''ακούει'' κάποιες διαφορές στο ξύλα... Και είχαμε και μια μόνο (αν κατάλαβα καλά τον φίλο που πόσταρε) απάντηση από την άλλη πλευρά, ότι μια LP standard ήταν χειρότερη από μια lp των 300-600 euro, χωρίς να εξηγεί ακριβώς τους λόγους, απλά ήταν χειρότερη...

Αυτό είναι μια προσέγγιση...Έφερες λοιπόν σαν παράδειγμα τις Gibson, όπου όπως ανέφερες οι ακριβές VOS έχουν πιο μικρό range βάρους για μικρότερη διακύμανση ηχητικών διαφορών. Γιατί όμως (σύμφωνα με τα λέγομενα διαφορων που έχουν εκφραστεί εδώ) στις φθηνότερες σειρές, μπορείς να βρεις ή μια καλή Gibson ή μια ''σκουπίδι'' (στην ίδια σειρά μιλάμε πάντα, δηλαδή μεταξύ 2 faded, 2 studio ή 2 traditional, όχι μεταξύ τους) ενώ σε άλλες εταιρίες (π.χ. Fender) όοοολες οι classic player είναι καλές και συστήνονται ανεπιφύλακτα, όοοοολες οι am. std είναι καλές και συστήνονται ανεπιφύλακτα κ.τ.λ. κ.τ.λ.....εκεί δηλαδή ''σκουπίδια'' δεν υπάρχουν? Όλα τα ξύλα ίδιο βάρος έχουν στις διάφορες Fender? Γιατί να μην τους κάτσει στο χέρι όμως σε σχέση με την ίδια που δοκίμασαν? Ας δει τί ρυθμίσεις έχει αυτή που δοκίμασαν και ας την σετάρει αναλόγως. Γιατί και πάλι να μην τους βολεύει μια ολόιδια κιθάρα? ;) Μιλάω για μια κιθάρα που να έχεις δοκιμάσει π.χ. στο σπίτι μου και να σε βολεύε τόσο στο παίξιμο όσο και στον ήχο-μαγνητες κ.τ.λ. Αν θα την παράγγελνες από το εξωτερικό την ακριβώς ίδια με κλειστά μάτια ή όχι. Όχι στα κουτουρού να δώσεις 2-3 χιλιάρικα για μια ακριβή κιθάρα που δεν δοκίμασες ποτέ, και εκ των υστερων να τις αλλάζεις μαγνήτες και λοιπά. Έγραψα στην αρχή ότι ποτέ δεν κρίνω μια κιθάρα που δεν είμαι κατοχος, καθώς δεν την έχω κάνει το καλύτερο δυνατόν σετ-απ στα μέτρα μου. Αν ήμουνα κάτοχος π.χ. αυτών των δυο, μετά το ανάλογο (ίδιο) set-up θα τις συνέκρινα και θα έβγαζα το συμπέρασμά μου ως προς το ποιά είναι καλύτερη. Από το ποστ σου δεν είναι εμφανές υπό ποιες συνθήκες κάνεις αυτή τη σύγκριση(και τι ακριβώς κάνει την μια να υπερτερεί της άλλης). Περιπτώσεις: (ας υποθέσουμε ότι η epi είναι του '98 και η gb toy '92) 1) δεν κατέχω καμμία ή 1 από τις 2, (δηλαδή η μια τουλάχιστον έχει ''τυχαίο'' σετ απ) και η gb ήταν χειρότερη 2) κατέχω και τις 2, (και οι 2 είναι σεταρισμένες ) αλλά επειδή πιστεύω στα ξύλα, έτυχε η epi να είναι καλύτερη από την gb 3) κατέχω και τις 2 (και οι 2 είναι σεταρισμένες) αλλά επειδή δεν πιστεύω στα ξύλα, όλες οι epi του '98 είναι καλύτερες από όλες τις gb του '92 @ Marathon, Superfunk : Tελικά δεν μου είπατε, αν σας άρεσε η κιθάρα μου θα είχατε πρόβλημα να πάρετε μια ίδια από το εξωτερικό? Αν όχι, γιατί? 8)

Guys,νομίζω βγαίνουμε λίγο εκτός θέματος. Παρακαλώ μην μένετε στην δεύτερη παράγραφο του αρχικού μου ποστ. Ότι δηλαδή μια φθηνή κιθάρα (που εξαρχής είπα ότι δεν αφορούν το θέμα) μπορούμε να την κάνουμε να παίζει καλά και απλά υστερεί στα ηλεκτρικά, ή ότι δεν υπάρχουν σήμερα κατασκευαστικές ατέλειες. Χιλιοειπωμένα θέματα, όλοι συμφωνούν νομίζω. Το θέμα είναι: Τυγχαίνει και σας περισσεύουν 1-2 χιλιάρικα. Ένας φίλος σας έχει μια καινούργια π.χ. LP Standard (ή βάλτε όποια μάρκα θέλετε). Την παίζετε, σας βολεύει, σας αρέσει, τρελαίνεστε με το όργανο. Πάτε και παραγγέλνετε την ίδια από τον thomann (που δεν μπορείτε να δοκιμάσετε την κιθάρα που θα σας έρθει) ή δεν το κάνετε γιατί φοβάστε μην πέσετε σε ''κουπί''. Αν επιλέγετε το δεύτερο, αιτιολογήστε την απάντησή σας :)