kapdrums

you're missing the point guys...οι περισσοτεροι τελος παντων....το βιντεο περικλυει σε μερικα λεπτα τον κυνισμο της εποχης στην οποια ζουμε...ηλπιζα λιγα παραπανω... :(

The Archive

πωπω...τι κομματαρα ειναι το ημερολογιο...!!!απιστευτο,ειχα χρονια να τ'ακουσω...

καθολου απλο και καθολου ευκολο...η αυτοπεποιθηση,αυτοκυριαρχια,πειθαρχια και η πιστη ακομα και στην πιο μικρη νοτα αλλα και στον ΧΩΡΟ αναμεσα στις αξιες,η απολαυση της ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ των αξιων....δεν ειναι καθολου ευκολο...το να πεταξεις το εγω σου στον καδο ανακυκλωσης και να θεσεις σε δευτερη μοιρα την "προσωπικη προβολη"σου...καθολου ευκολο...το να καθεσαι πισω απο το σετ και να ακους τον συνολικο ηχο της μπαντας απο εξω,να βλεπεις την μεγαλη εικονα....καθολου ευκολο...θελει πολλη και σκληρη δουλεια τοσο πανω στο σετ οσο και μακρια απο αυτο...θελει πολλη και σκληρη δουλεια προς τα μεσα σου παρα προς τα εξω σου... ;) αυτο που ακουσα στο βιντεο ειναι study of a lifetime... ο ανθρωπος ειναι απλως ΤΕΡΑΣ...ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣ!το ξαναλεω...ΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣ!!!!!!!! κι οσο παει γινεται καλυτερος,το γκρουβ βαθαινει ολο και πιο πολυ...εκει που λες,as deep as it gets,ο τυπος λεει "ξερεις φιλε,υπαρχει ακομα δρομος ως τον πυρηνα της γης..."... δηλωνω συγκλονισμενος...

κι εγω αμπασαντορ ψηφιζω...αν και το βαθυ μου αρεσε περισσοτερο με τα εβανς...του ελειπαν λιγα χαμηλα με το αμπασαντορ,μπορει ομως να χρειαζοταν λιγο πιο προσεκτικο κουρδισμα απλως...εγω συνηθως προτιμω να βαζω αμπασαντορ στο τομ και εμπερορ στο βαθυ για περισοτερα χαμηλα και πιο στεγνο ηχο...ενιγουει...ωραιο σετ! :D

right on the money!!!! καταπληκτικο ποστ... συμφωνω με οσα ειπες βαγκ... και για πρωτη φορα ισως,δεν εχω τιποτα απολυτως να προσθεσω!!! ;D ;D ;D ;D

...συγκεντρωνε τα περρισοτερα κρεντιτς απο την αρχη...παρομοιο μουσικο μπακγκραουντ...ιταλοαμερικανικη καταγωγη...μεγαλο ονομα στους κυκλους των ντραμερ,ιματζ... στην οντισιον φαινεται να παιζει το υλικο σαν να το επαιζε χρονια...εδω ολοκληρος ντονατι και σκονταψε...ο λανγκ φαινεται να το σκεφτεται λιγο...ενιγουει...παντως σε σχεση με τους δυο-τρεις πιο αγνωστους(ροντι,πριστερ και τον σουηδο)νομιζω οτι ο κολλιας θα εκανε πολυ καλυτερη δουλεια,θαχε πολυ φαση να τον δω να δοκιμαζει... προσωπικα συγκινηθηκα πολυ με την αντιδραση του μαντζινι...δειχνει πραγματικα συγκλονισμενος και εχοντας περασει απο παρομοιες φασεις(σε ενα ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικο λεβελ)κι εχοντας βρεθει και στις δυο θεσεις(χαμενος/κερδισμενος)μπορω να τον καταλαβω...ειναι το μονο σημειο του ντοκιμαντερ που εχει να κανει με την πραγματικη και βαθεια αγαπη για την μουσικη και μονο για την μουσικη... υ.γ. ο μιουνγκ εχει χαμογελασει ποτε στην ζωη του???χειροτερος κι απο τον γουεκλ...!!!! :D :D :D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

για μενα το ιδανικο ειναι λιγο πανω απο τις 90...αυτο που βλεπω στο βιντεο ειναι μια χαρα...κι εγω καπου εκει ειμαι...

εχε λιγο στο νου σου την πλατη σου...μακροπροθεσμα μπορει να εχεις τιποτα ζορια...ακου το σωμα σου,αν σου λεει "ζοριζομαι" δες το...αλλιως...οτι σε βολευει! τωρα οσον αφορα τα παπουτσια... τα τελευταια 6-7 χρονια δεν εχω φορεσει και δεν εχω παιξει με αλλον τυπο παπουτσιου...ΜΟΝΟ σκεηταδικα...kicks τα λενε τα αδερφια στο νιου γιορκ... ΘΡΗΣΚΕΙΑ! vans,etnies,emerica,odessa,o'neil,es...εχω τρελλο εθισμο...και σιγουρα περισοτερρα απο οσα χρειαζομαι... ειμαι καπως σαν την καρι απο το σεξ εντ δε σιτι οταν βλεπει μανολο μπλανικ... ;D ;D ;D π.χ. http://www.freestyleshop.com/5101000101-266.html

ευχαριστω για το πολυ ομορφο κοπλιμεντο...αυτο ειναι που θαυμαζω σε ολους τους αγαπημενους μου μουσικους...δεν εχει σημασια τι οργανο παιζουνε...αυτο που ακουω ειναι μια φωνη...τοσο αμεση και φυσικη,ανθρωπινη... αμην

κινδυνευοντας να φυγω λιγο οφ-τοπικ απο το αρχικο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ποστ του βαγγελη....(αν τιθεται θεμα,ασ μεταφερθει απο τους μοντερατορες..) φιλε χαμπη...το πολυ ευστοχο και ευλογο ερωτημα σου(πολυ ομορφα διατυπωμενο)ειναι κατι που με εχει απασχολησει πολυ τα τελευταια χρονια...δεν εχει δυστυχως απασχολησει τον αναλογο με την σημασια του αριθμο ντραμερς....αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα... διαχωριζουμε συνηθως(οι περισοτερροι)την μελετη μας ως εξης...(π.χ.)τεχνικη/ανεξαρτησια-συγχρονισμος/γκρουβς/φιλς(γεμισματα)/στυλ(πχ λατιν),κλπ κλπ κλπ.... το προβλημα ειναι το εξης...ολα αυτα και μελετημενα με τον παραδοσιακο τροπο(και κυριως μεσα απο βιβλια)γυμναζουν μια συγκεκριμενη πλευρα του εγκεφαλου...επιστημονας δεν ειμαι αλλα χοντρικα αυτο συμβαινει...αναπτυσουμε λοιπον κυριως σωματικη ικανοτητα,διαβασμα κλπ...λειτουργει κυριως(πολυ κυριως)η αναλυτικη/λογικη πλευρα(απαραιτητη για την διαδικασια της κατανοησης και αποροφησης καινουργιας γνωσης)...καμμια φορα μπαινουμε και στην διαδικασια να συνδυασουμε πραγματα...πχ γκρουβς και φιλς σε τετραμετρα,η να μπλεξουμε λατιν ρυθμους με καποιο ρουντιμεντ και να δουμε τι θα βγει...ωραια ολα αυτα(και απαραιτητα) αλλα εχουν ενα μειον...εξακολουθουν σε εναν μεγαλο βαθμο να γινονται με την λογικη-αναλυτικη πλευρα... τι συμβαινει ομως πανω στην σκηνη,η στο στουντιο,η στην προβα,οταν τεσπα παιζουμε μουσικη...???εκει,παιρνει(η θα πρεπει να παιρνει)τα ηνια το ενστιτκτο...αν και οταν ειναι κανεις αναγκασμενος να σκεφτεται τι και πως και ποτε θα το παιξει,αστα να πανε....το τραγουδι ειναι σαν τρενο που τρεχει με 250 χλμ(προφανως οχι ελληνικο τρενο)κι αν σταθεις να σκεφτεις τοχεις χασει...η μαλλον σε εχει χασει...πραγματικα,δεν σας εχει συμβει να ακουτε καποιον ντραμερ και να νιωθετε οτι "ρε παιδακι μου ωραιες ιδεες εχει αλλα σαν να τις βαζει στα λαθος σημεια..."(πχ)...ξερετε,ο τυπος σκεφτηκε "χμμμμ,δεν μουκατσε στο σολο της κιθαρες το ταδε λικ,θα το βαλω στο 2ο τετραμετρο της γεφυρας"...παει χαμενο εναμιση μετρο μουσικης...και ωσπου να ερθει η γεφυρα ο τυπος παιζει και σκεφτεται το λικ και πως θα το παιξει πιο σωστα...παει το μισο τραγουδι και βαλε...ενιγουει,θα μπορουσα να αναφερω δεκαδες παραδειγματα...το ζητουμενο ειναι γιαμενα να αφεθεις στην μουσικη και να αφησεις αυτην να σου πει τι να παιξεις....ας φανταστουμε λοιπον το ενστικτο ως ενα χαρουμενο παιδακι που το μονο που θελει να κανει ειναι να παιξει να πηδηξει,να κανει τρελλες.κι ασ πουμε οτι ο προαναφερθεις ντραμερ λεει"λοιπον τερμα οι μ******ς,θα σταματησω να σκεφτομαι και απλως ΘΑ ΠΑΙΞΩ!θα εμπιστευτω τα αυτια μου και το ενστκτο μου και θα παιξω..."ναι αλλα,γκες γουατ!το παιδακι το οποιο προκειται να εμπιστευτει ειναι ΑΠΑΙΔΕΥΤΟ...στην πρωτη δυσκολια θα πεσει και θα σπασει τα μουτρα του!!!η θα ζητησει βοηθεια απο το αλλο παιδακι(τεχνικη/αναλυτικη/λογικη πλευρα)και τα πραγματα θα επανελθουν στην προηγουμενη στεγνη κι αποστειρωμενη και τετραγωνη κατασταση...φαυλος κυκλος!!!ελα ομως δεν εχει ΜΑΘΕΙ να συνεργαζεται με το αλλο παιδι,το μετρημενο και σοβαρο και καθως πρεπει...!τοτε συμβαινει η μαγεια!πως λοιπον βαζω αυτα τα δυο μαζι και τα μαθαινω να συνυπαρχουν και να μην μπλοκαρει το ενα το αλλο? δεν σας ζαλιζω για πολυ ακομα... ;) τα τελευταια 10 χρονια αποτελει πολυ σημαντικο κομματι της μελετης μου μια διαδικασια που εμαθα απο τον μεγαλο δασκαλο billy ward σε συνδυασμο με τις διδαχες ενος αλλου μεγαλου δασκαλου,του κενι γουερνερ(ειναι πιανιστας και εχει γραψει ενα πολυ σημαντικο βιβλιο που λεγεται efortless mastery) τροποποιησα συμφωνα με τις αναγκες μου...πιθανον σε ενα βαθμο το κανουμε ολοι μας...απλα ο μπιλι τουδωσε ενα ονομα και πολυ σαφη διαδικασια και σκοπο...ονομαζεται practice playing... αν εχω μια ωρα μονο,για να μελετησω κανω ΜΟΝΟΝ αυτο...αλλιως το κανω στο τελος της μελετης μου(10-15 λεπτα εως 1-1μιση ωρα,αναλογα με το ποσο εχω μελετησει...πχ απο 4 ωρες μελετης αφιερωνω μια ωρα σε αυτο)εξαρταται απο το επιπεδο του παιχτη...ενιγουει....χιαρ ιτ ις... ;D 1)μετα απο ενα διαλλειμα καθομαι στο σετ...αδειαζω το κεφαλι μου...φανταζομαι οτι σε ολη τη γη υπαρχω μονον εγω και το σετ μου...δεν κραταω τις μπαγκετες ακομα...) 2)πιανω τις μπαγκετες κι αρχιζω να παιζω αμεσως!!!αμεσως,χωρις σκεψη καμμια...το πρωτο πραγμα που μουρχεται στο μυαλο...το πιθανοτερο ειναι να παιξω κατι εξαιρετικα γνωριμο σε μενα,κατι το οποιο μπορω να παιξω πολυ πολυ ανετα...αν ΔΕΝ συμβει αυτο σταματαω και ξαναγυριζω στο 1! 3)ξεκιναω να παιζω λοιπον...ενα γκρουβ?τεταρτα στο ραιντ?τσιφτετελι στο βαθυ?μια μελωδια στα τομ?δεν εχει σημασια...το ζητουμενο ειναι να ειναι κατι ειλικρινες,αυθορμητο,μεσα απο την ψυχη μου και πανω απο ολα...ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ! 4)συνεχιζω κι αρχιζω να αναπτυσσω την ιδεα μου η μαλλον την αφηνω να αναπτυχθει ;)...παιζω ΠΑΝΤΑ σε 8μετρα και 16μετρα και 32μετρα...πανω εκει χτιζω τις ιδεες μου...η αλλες φορες σκεφτομαι/τραγουδαω μια μελωδια η μια μπασογραμμη η ενα τζαζ στανταρντ η τα καλαντα...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ!αυτο που ΕΧΕΙ σημασια ειναι να παιζω πανω σε μια μουσικη ΦΟΡΜΑ!αφηνω τα αυτια μου να παρουν τα ηνια και να κατευθυνουν το σωμα μου...οχι το αναποδο...το καναμε αρκετα αυτο...!αυτο το τελευταιο ειναι πολυ σημαντικο,γιατι σχεδον αναποφευκτα αν συνεχισω να εμπιστευομαι τα αυτια μου καποια στιγμη συμβαινει ενα μαγικο πραγμα... 5)...ΣΚΟΝΤΑΦΤΩ... :'( μα τι εγινε?ολα κυλουσαν τοσο ομορφα...ειχα χασει την αισθηςη του σωματος μου,ηταν σαν να ακουγα καποιον αλλον να παιζει...απο εξω σαν τριτος...ηταν τοσο ωραιααααα.... :'( :'( :'( θα σας πω τι εγινε...τα αυτια μου με πηγαν τοσο μακρια που το σωμα δεν αντεξε...δεν εννοω σαν φυσικη αντοχη...τα αυτια μου προτειναν μια ιδεα την οποια τα χερια μου και τα ποδια μου δεν "ειχαν"...η τεχνικη μου με εγκατελειψε...η μαλλον εγκατελειψε τα αυτια μου...για λιγο...για δεκατα του δευτερολεπτου ισως,αρκετα ομως για να χαλασουν την ροη...σε αυτην την περιπτωση εχω δυο επιλογες 6α)ανανηψη και συνεχιζω χωρις σκεψη...δεν σταματαω καν...αρνουμαι οτι εγινε "λαθος",δεν υπαρχει λαθος στο μυαλο μου...οτι παιζω ειναι μια πιθανοτητα για κατι καινουριο να γεννηθει....θα επιστρεψω αργοτερα στην ηχογραφηση-τα γραφω παντα αυτα τα σεσσιον ετσι..?και για να εχω αρχειο αλλα και για ενα εξτρα τσαλεντζ/πιεση-και θα δουλεψω αυτο που με εκανε να σκονταψω...μπορει να 'κονομησω μια καινουρια φραση,ενα γκρουβ η να ανακλυψω οτι αυτο που με εκανε να σκονταψω ειναι λιγο πιο βαθυ και θελει μια επιστροφη στα βασικα για να λυθει...οι απαντησεις ειναι παντα στα βασικα... ;) αλλιως... 6β)καθομαι και το δουλευω επιτοπου...παιρνω την φραση που με εκανε να σκονταψω και την παιζω αργα,πιο γρηγορα,δυνατα χαμηλα,αρχιζοντας απο το 1 η απο την αρση του 3 η απο το 2ο ογδοο του τριηχου του 3 κλπ...απο οσες μεριες μπορω περισοτερο προκειμενου να μην γινει "λικ",δηλαδη κατι που ξερω να παιζω σε ενα τεμπο,σε μια υποδιαιρεση,σε συγκεκριμενα κομματια του σετ,σε συγκεκριμενο σημειο του μετρου κλπ...αυτη ειναι η διαφορα λικ και ΦΡΑΣΗΣ...!θελω φρασεις,οχι λικς... αν εχω κουραγιο και ωρα συνεχιζω 7)αναπτυσσω την ιδεα οσο παει...και οταν ερθει η ωρα της της δινω το φιναλε που της αξιζει... δεν ειναι ευκολο παντα..μερικες φορες η καλη ιδεα δεν ερχεται με τιποτα...η δεν αφηνω τον χωρο για να ερθει(πολλη σκεψη!)η δεν κυλαει η,η,η,η....δεν εχει σημασια....επιστρεφω παντα γιατι ειναι μια διαδικασια που με κανει να ανακαλυπτω ποιος ειμαι...τι ερχεται φυσικα και τι οχι...τι χρειαζομαι και κυριως τι χρειαζεται να ΠΕΤΑΞΩ! εντελως συμπτωματικα,σημερα ανεβασα 3-4 καινουρια βιντεακια που τραβηξα στο στουντιακι μου οπου μοιραζομαι,με οποιονδηποτε προθυμο να ακουσει,αυτην ακριβως την διαδικασια...θα δειτε να συμβαινουν σχεδον ολα απο αυτα που περιεγραψα... www.youtube.com/kapdrums ...ουφ...πτωμα εγινα...ελπιζω οχι κι εσεις... ;D

παιδια,το καλυτερο εργαλειο που εχω βρει ειναι το amazing slow downer by roni...software,ψαξτε το..

δεν ειμαι σιγουρος ποιος τροπος μπορει να προηγειται του αλλου....απλα αναφερα εναν τροπο που ειναι χρησιμος αν δεν ξερεις να διαβαζεις και να γραφεις αξιες,παρα μονον να ξερεις να μετρας μετρα...που υποθετω πως καποιος ντραμερ με στοιχειωδη εμπειρια κι αντιληψη μπορει να κανει...υποθετω βεβαια... ;) σαφως και ειμαι υπερμαχος της γνωσης...μαθε να διαβαζεις,μαθε ρουντιμεντς,μαθε σωστη τεχνικη...γιαυτο αλλωστε και διδασκω... παντως και οι δυο τροποι εμπεριεχουν ενα κοινο χαρακτηριστικο...προκειμενου να κανεις την παρτιτουρα/χαρτη εισαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ αναγκαστικα να ακουσεις το κομματι δυο-τρεις φορες...πραγματικα να ΑΚΟΥΣΕΙΣ...οχι"ας ακουσω λοιπον τα κομματια που εχω να μαθω...(φτιαχνοντας καφε,χαζευοντας στο διαδικτυο,στελνοντας σμς...)"... ;D αναγκαζεσαι να συγκεντρωθεις και να ακουσεις...σαν αποτελεσμα,τελειωνοντας εχεις μια πολυ δυνατη εικονα και αισθηση του υλικου ΚΑΙ στα αυτια σου,εκτος απο το χαρτι... ;) κοιτα...σε μεγαλα προγραμματα-σοου εχω τα χαρτια παντα,σχεδον μεχρι το τελος της σεζον...σχεδον...αλλα γενικα,ηδη απο τις τελευταιες προβες και μεχρι το τελος της δευτερης εβδομαδας παραστασεων εχω φροντισει να μην τα εχω πια αναγκη...ισως γινουν καποια μικρολαθακια(επειδη ρισκαρω λιγο φευγοντας απο το χαρτι)αλλα οχι αξιοσημιωτα... τωρα,οσον αφορα οτιδηποτε αλλο προσπαθω απο το πρωτο κιολας gig να εχω στο αναλογιο οτι απαραιτητως χρειαζομαι(hopefuly ελαχιστα)...αλλα αυτος ειμαι εγω και μετα απο 22 χρονια εμπειριας το αυτι μου αποθηκευει(βασικα παντα αποθηκευε)πολυ ευκολα φορμες,μετρα κλπ...εμαθα να παιζω μουσικη με τραγουδια κι οχι με βιβλια(τραγουδουσα ΠΡΙΝ αρχισω να παιζω ντραμς,οπως καθε παιδακι ;))οποτε... το ζητουμενο παντως ειναι οταν παιζεις με χαρτι να μην χανεσαι μεσα στον κοσμο του χαρτιου... :D δηλαδη να συλειτουργουν ματι και αυτι...αλλιως θα ακουγεσαι σαν να διαβαζεις...ο βαγγελης θα ξερει τι εννοω...οι καλοι "διαβαστες" θεωρουνται καλοι "διαβαστες" επειδη δεν ακουγεται στο παιξιμο τους οτι διαβαζουν...θα μπορουσε να φανταστει κανεις οτι ο gadd στο aja(steely dan)διαβαζει..?αυτα...ωραιο τοπικ βαγγ...

Μπραβο βαγγελη,ωραια δουλεια...καθαρη και προσεγμενη...εχω κι εγω εναν τροπο για quick chart,σαν να λεμε παρτιτουρα του ποδαριου.... ;D Δεν χρειαζεται πενταγραμμο και μπορει να γινει ακομα κι αν δεν εχει κανεις την παραμικρη ιδεα απο αξιες και νοτες και γινεται ως εξης.. Σε ενα χαρτι Α4 γραφω πανω-πανω τον τιτλο του κομματιου απο κατω σημειωνω το βασικο γκρουβ-πατερν και το τεμπο(bpm)το οποιο θα εναι μια καλη ανφορα για την προβα(αν υπαρχει)...αν δεν ξερουμε αξιες μπορουμε να σημειωσουμε τον τιτλο ενος αλλου κομματιου γνωστου σε εμας,σαν αναφορα π.χ."georgy porgy feel" και γραφω Intro(no drums) 8 bars intro(drums in) 8 bars verse 16 bars chorus 16 bars drums out 2 bars verse(drums in) 16 bars chorus 16 bars bridge 4 bars guitar solo 8 bars chorus 16 bars intro to fin. 4 bars διπλα απο καθε verse chorus κλπ,κανω σημειωσεις αν υπαρχει καποια πολυ δραστικη αλλαγη στο ντραμ πατερν η καποιο χαρακτηριστικο φιλ-γεμισμα που θεωρω πως πρεπει να ειναι κοντα στο οριτζιναλ η καποιο τουτι κλπ... ειναι ενας πολυ μπακαλικος τροπος προφανως,αλλα ειναι πολυ γρηγορος(εχω κανει ετσι ενα σετ 20-25 κομματιων μεσα σε 2-3 ωριτσες...ολοι οι σεσσιον ντραμερ στην αμερικη χρησιμοποιουν καποιο παρομοιο τροπο...σαφως και προτρεπω οποιονδηπτε να μαθει στοιχειωδως να διαβαζει,αλλα αν δεν ξερει αυτος ειναι ενας καλος τροπος to get te job done οπως λενε οι φιλοι μας οι αμερικανοι...

no words ετσι...

...συγνωμη για να καταλαβω...υπαρχουν σε αυτον τον κοσμο ΠΟΛΥ καλοι μουσικοι που συμβουλευουν εναν αλλον (καλο,πολυ καλο,μετριο,αριστο,αχρηστο)μουσικο να ΜΗΝ μαθει δευτερο οργανο...?????...τ'ακουσαμε κι αυτο... σοβαρα τωρα για να μην γινομαι και μ*****ς...μονο κερδος μπορει να εχει ενας μουσικος απο την ενασχοληση του με ενα αλλο οργανο...ειδικα οι μελωδικοι παιχτες απο ενα ρυθμικο και τουμπαλιν...θα μπορουσα να μιλαω ωρες για αυτο αλλα...τι να πω...να αναλυω/αποδεικνυω τα αυτονοητα...?

:D :D :D rubber,rubber...διαλεξε απο promark,hq,vic firth(the best)αλλα και οι φτηνιαρικες βγαζουν καλουτσικα...basix,dixon,stagg etc...αυτο που πρεπει να προσεξεις ειναι να εχει ρεαλιστικο ρημπαουντ..μην παρεις foam(σαν αφρολεξ κατι)...εκτος αν ειναι απο την μια πλευρα φοαμ και απο την αλλη ραμπερ...επισης δεν βλαπτει να ακους μια "νοτα" η καλυτερα εναν "τονο" οταν το χτυπας...να μην ειναι δηλαδη εντελως τικ η πακ...(τι λεω ο π...)

καταρχην,οχι αγχος!κατω το στρες! ;D ;) ...νομιζω ρε παιδια δεν υπαρχει σοβαρος ντραμερ που να μην εχει στο σπιτι του ενα η δυο παντς...λαθος κανω?τα ποδια καλα ειναι για χαβαλε αλλα δουλεια,σοβαροι ναμαστε δεν γινεται πανω στα ποδια...

Βαγγελη,μια μικρη διορθωση...ειπα παντ,οχι παντς...εννοωντας τη χρηση του παντ για χτισιμο touch,control,αντιληψη του rebound και τι μπορει να κανει για το παιξιμο σου,ηχου και τεχνικης...τελος παντων,ενα ειναι για μενα ολα αυτα...στις σιτες ειναι αδυνατον να γινει αυτο...προσωπικα παρακινω(επιβαλω ;)) στους μαθητες μου που εχουν ηλεκτρονικα να εχουν και ενα παντ η να χρησιμοποιουν (αν εχουν καποιο φτηνο ρολαντ π.χ.)καποιο απο τα λαστιχενια "τομ" παντς του σετ και οχι το "σνερ" που συνηθως ειναι σιτα για να κανουν ολες τις βασικες τεχνικες ασκησεις...επισης τους παρακινω να στηνουν το ηλεκτρονικο τους σετ με ρεαλιστικες αποστασεις οσο γινεται...καθοτι τα παντς ειναι μικροτερα,ειναι επικυνδυνο ο παιχτης να συνηθισει σε μια πολυ κοντινη αποσταση που ειναι αδυνατον να επιτευχθει με κανονικες διαστασεις και ογκο τυμπανων και να εχει την ψευδαισθηση οτι τα chops του στο σετ "σπερνουν"... :D...

...ενα σημαντικο προβλημα ειναι οτι αν ο ντραμερ ειναι αρχαριος η αν δεν εχει χτισει μια ΠΟΛΥ καλη τεχνικη τα ηλεκτορνικα(ΕΙΔΙΚΑ με σιτες) καταστρεφουν πληρως τις πιθανοτητες να χτισει καλη σχεση με το οργανο...καταστρεφουν δηλαδη το touch του πριν καν αυτο αρχισει να δημιουργηται...αν θελει να ξ*******ει αλλο θεμα...αλλα για σοβαρη μελετη,rubber pad υποχρεωτικα και οσο πιο συχνη επαφη γινεται με ντραμσετ....τωρα,αν ειναι των αδυνατων αδυνατο να βρει καποιο σετ να μελεταει 2-3 φορες την εβδομαδα,ε τι να κανουμε, ηλεκτρονικα...αλλα και παλι τα χερια φτιαχνονται σε παντ ΟΧΙ σε σιτα ακουγοντας τον ψευτικο ηχο του τριγκερ...

...κατα την καθολου ταπεινη μου γνωμη,δεν εχει καμμια μα καμμια απολυτως σχεση... φιλε μου,παρε ενα παντ να μελετας χερια στο σπιτι κι αν μπορεις να μελετας 2-4 φορες την εβδομαδα στην σχολη σου η/και σε καποιο στουντιο θα σαι μια χαρα...

...νομιζω πως συμφωνω...

φιλε μου,κατευθειαν στην πηγη...ακου και κανε transcriptions απο art blakey,max roach,philly joe jones...επισης αν και εφοσον μελετας τζαζ παρε το βιβλιο και το dvd tou john riley "art of bebop drumming" kai "the master drummer",αντιστοιχα...

καλυτερος...δεν ξερω...πιο τρελλος ομως,δεν νομιζω να εχει υπαρξει... :o YouTube - Broadcast Yourself.

να καταβαλω κι εγω τα δυο μου σεντς....αφου ευχαριστησω ταπεινα τους συναδελφους για την εκτιμηση που μου δειξανε...κολακευμενος... θα αναφερω τους ελληνες ντραμερ που με εχουν συγκινησει...χωρις να σημαινει αυτο οτι ειναι οι καλυτεροι η σπουδαιοτεροι η γρηγοροτεροι η,η,η.... ο νικος αντυπας στο waiting for something/socrates drank the conium ο γιωργος τρανταλιδης στο on the wings των ιδιων και στο "μεταφοραι-εκδρομαι ο μητσος" του μεγαλου πουλικα... ο ακης περδικης στο live των μουσικων ταξιαρχιων στο κυταρρο(1985) ο τακης μαρινακης με τους πελομα μποκιου ο φιλος μου νικος σιδηροκαστριτης στο ¨οια¨του συγχωρεμενου μιχαλη βερναρδακη ο φιλος μου δρακος κτιστακης προχτες που τζαμαραμε παρεα... :P ο πανος τολιος στο "μια ματια σαν βροχη" των ξυλινων σπαθιων ο νικος λαβρανος στα παλια της τζενης βανου ο φιλος μου σταυρος λαντσιας στο "ξενοδοχειο"του νιονιου ο φιλος μου θανος σαρκετζης με τους deceptor(μια απο τις καλυτερες μεταλ μπαντες του '80) ο νικος τολιος στο "κεφαλι γεματο χρυσαφι"των τρυπων ο κυριακος δαριβας με τους "απροσαρμοστους" ο σωτηρης ντουβας τον περασμενο αυγουστο στα τζαζ φεστιβαλ στην τηνο... ο τακης κανελλος στο πρωτο αλμπουμ των μοντ πλαγκαλ ο πατερας μου,καθε φορα που τον ακουω... τελος η αγαπημενη συμμορια της σαλονικης...νικος βαργιαμιδης,αλεκος σπανιδης,κωστας λιολιος,θανος μιχαηλιδης και ο προωρα χαμενος κωστας κουβιδης...ειναι τα πνευματικα αδερφια μου και τους αγαπαω ειτε παιζουν καλα ειτε οχι... ;) ;) ;) :P :P :P ;D σε ΟΛΟΥΣ τους παραπανω χρωσταω... ναμαστε καλα,να εμπνεουμε ο ενας τον αλλον... p.s. ξεχασα(να παρει...γηρατεια... :'()αλλους δυο αγαπημενους!!! τον λουκα σιδερα(666) και τον νικο τσιλογιαννη με τα μπουρμπουλια