Freebee

αφου μιλαμε για ΑΣΤραλια

 

Sunny boys και the saints ορε!  ;D

+ 1

από ότι βλέπω ο vangelis έχει γράψει και για άλλους επαγγελματίες πάντως :

 

Ποιός ξέρει ποια άλλη άγνωστη ιστορία κρύβεται πίσω και από αυτή τη μουσική επένδυση του Vangelis!

αφού να φανταστείς παίζω jazz (πάνω από τρία λάθη δεν είναι jazz!?! :P)

Νόμιζα ότι πάνω από τρία ακόρντα είναι τζάζ. Αν είναι για πάνω από τρία λάθη είμαι τζαζμάστερ!!!javascript:void(0);

Αν δεν αλλαξεις ταστα (6150 ή 6100) δουλεια δεν θα κανεις,μη δινεις πολυ relief στις τελε,καταστρεφει και τον ηχο και το playability. 

Αναρωτιέμαι όμως πώς συμβαίνει κάποιες κιθάρες με πολύ ρηχά ταστα που έχουν πέσει στα χέρια μου να σηκώνουν πολύ χαμηλό action χωρίς προβλήματα (για παράδειγμα Ibanez της δεκαετίας του 80). Εκτός αν ο περιοριστικός παράγοντας είναι το σχετικά μικρό radius (9,5) της tele.

Αγαπητοί φίλοι, το ερώτημα μου αφορά την δυνατότητα για καλύτερο σετάρισμα μιας ήδη σεταρισμένης tele και εξηγούμαι ευθύς αμέσως:

Είμαι αρκετά ικανός να σετάρω ο ίδιος τις κιθάρες μου, αλλά παρόλα αυτά έδωσα μια MIM Deluxe Nashville Telecaster σε γνωστό μάστορα, επειδή ήταν εμφανές ότι χρειαζόταν και ταστοδουλιά (με ένα αξιοπρεπές relief τα bends έσβηναν από το 7-8 έως το 14 περίπου τάστο ). Ο μάστορας μου εξήγησε ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο της fret dressing επειδή τα τάστα θα εξαντλούσαν το διαθέσιμο ύψος τους (δεν είχαν άλλο ψωμί). Πράγματι, όταν την πήρα πίσω η κιθάρα έπαιζε καλύτερα και δεν έσβηναν τα bends πουθενά, όμως το action παρέμεινε σχετικά ψηλό (2,5 mm η μι μπάσο και 2 mm η μι καντίνι στο 12ο τάστο). Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα αν δεν υπήρχε και κάμποσο fret buzz (unplugged) στις μπάσες χορδές. Το ερώτημά μου είναι: Θα μπορούσε/θα έπρεπε να βελτιωθεί περαιτέρω η κατάσταση με περισσότερο relief στο μπράτσο (είναι ελάχιστο) ή πρέπει να το πάρω απόφαση ότι μια κιθάρα με πεσμένα τάστα (παρά το άψογο κατά την άποψή μου leveling) δεν θα μπορέσει ποτέ να έχει χαμηλό action (δεν μιλάω για υπερβολές - γύρω στο 1,5-2 mm) χωρίς τόσο fret buzz.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις και θα ήθελα να δηλώσω με υπερηφάνεια ότι το επισκεύασα μόνος μου (κατάμονος) κάνοντας τα παρακάτω βήματα:

α. Το πήρα απόφαση ότι σε μια στραβή θα τον πέταγα (ευκαιρία για καινούργιους μαγνήτες ::) ;) ;D).

β. Αφαίρεσα την αυτοκόλητη λωρίδα ώστε να αποκαλυφθεί η περιέλιξη και ξετύλιξα λίγο (δύο γύρες) το νήμα (από την κομμένη άκρη) για μπορώ να το πιάσω.

γ. Ζέστανα/ξεκόλησα.έβγαλα από την τρύπα του το άσπρο καλώδιο του μαγνήτη.

δ. Πέρασα την κομένη άκρη του νήματος σε βελόνα ραψίματος  8) 8) :P και έκανα μερικά περάσματα μέσα από την τρύπα αυτή.

δ. Ξαναζέστανα την κόλλα στην τρύπα και ξαναπέρασα το άσπρο καλώδιο όπως ήταν και

ε. Guess what? Έπαιζε!!!

Am I the man or what?

Εφεξής είμαι έτοιμος να αναλάβω παρόμοιες εργασίες για συνφορουμίτες (με μια συμβολική μόνο χρέωση).

Αγαπητοί φίλοι παρακαλώ για τη βοήθειά σας.

Μετά από ξαφνική σίγηση του bridge μαγνήτη της tele μου διαπίστωσα ότι έχει κοπεί το μικρό συρματάκι, όπως φαίνεται και στη φωτο. Η ερώτησή μου είναι: Διορθώνεται ή ο μαγνήτης πάει για πέταμα? Και αν διορθώνεται, πώς? Μπορώ να του βάλω λίγο καλάι πάνω στο πλαστικό και να τα ενώσω ή υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος? Ευχαριστώ.

Εγώ θα παρατηρούσα και κάποιες ομοιότητες ή μακρινή συγγένεια με τη σειρά plus και ultra στα τέλη της δεκαετίας του 80 (όσον αφορά τα quilted καπάκια κλπ), προσαρμοσμένη βέβαια στις σημερινές τάσεις (στις οποίες έχουν βάλει το χεράκι τους οι μικροί κατασκευαστές όπως ο Suhr). δε νομίζετε?

Είμαι κάτοχος μιας Ultra του 1991 που αγοράστηκε καινούργια από τον Rockpile το 1992, σε χρώμα blue burst. Η κιθάρα διαθέτει schaller locking keys, wilkinson nut, heavy chrome hardware, τρέμολο με tremseter και (μια σημαντική διαφορά από τις κοινές strat) highly figured maple veneer top & back. Όλα αυτά stock. Οι μαγνήτες είναι (ήταν) lace blue sensor (neck), lace gold (middle) και dual splittable red (bridge) με μίνι toggle switch τριών θέσεων. Και βέβαια έβενο στην ταστιέρα! Όλα αυτά την καθιστούν πολύ περισσότερο deluxe από τις deluxe. Τα κακά της (κατά τη γνώμη μου πάντα) είναι ότι το όλο στήσιμο (ebony, maple top, roller nut) την καθιστά ιδιαίτερα λαμπερή, πράγμα που αντισταθμιζόταν από τους μουντούς και πολύ "μεσαίους" μαγνήτες (ένας θεός ξέρει πόσο τους μίσησα). Ειδικά ο κάτω διπλός (που δεν είναι πραγματικός humbacker αλλά δύο μονοί σε σειρά - εξού και splittable) υπήρξε ο χειρότερος bridge μαγνήτης που έχω ακούσει στη ζωή μου. Ξέχασα να αναφέρει ότι το stock wiring δεν επέτρε στη μεσαία θέση να παίζει ο gold, αλλά οι neck και middle. Αυτό επειδή το output του μεσαίου ήταν πολύ χαμηλότερο των άλλων και χρησίμευε μόνο για τις ενδιάμεσες θέσεις (2 & 4), όπου η αλήθεια είναι ότι έδινε αρκετό quack.

Ένα ακόμη κατά για μένα ήταν το σχετικά λεπτό μπράτσο και το αποτέλεσμα ήταν ότι ποτέ δεν την έπαιξα ιδιαίτερα (όσο για το tbx... είναι ίσως η μεγαλύτερη φούσκα που πούλησε ποτέ η Fender.

Σήμερα φοράει ένα ολόκληρο wiring με SCN και S1 switch που σίγουρα την κολακεύει ηχητικά πολύ περισσότερο (άλλωστε και οι SCN είναι σχετικά μουντοί).

Πάω στοίχημα ότι με τον Blues Junior θα είσαι μια χαρά.

Κανείς ορέ?

Αγαπητοί φίλοι παρατήρησα ότι μερικές φορές το spring reverb του ενισχυτή (Blues Junior) δεν λειτουργεί αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας του. Η θεραπεία (όπως παρατήρησα) είναι ένα μικρό "τράνταγμα" του ενισχυτή. Τότε μόνο δείχνει σαν να "ξεκολάει". Υπάρχει κάποια θεραπεία? Μήπως μπορώ να κάνω κάτι μέσα στο tank? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα τη βοήθεια σας στο εξής:

Υπάρχει κάποιος τρόπος να γίνει πιο σφιχτή η διαδρομή του πενταθέσιου στη strat (χωρίς να κινδυνέψει ο διακόπτης) ώστε να μην μετακινείται με το παραμικρό? Αν έχετε κάποια σχετική εμπειρία θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως. Είναι αλήθεια ότι το ερώτημά μου προϋποθέτει κάποια τεμπελιά εκ μέρους μου, διαφορετικά θα μπορούσα να βγάλω τον διακόπτη και να ψαχτώ. Προτού το κάνω όμως θα ήθελα να μου πει κάποιος που το έχει προσπαθήσει.

Ευχαριστώ.

1. Neck: Πολλές μεσαίες, άμα ήθελα τόσες θά'παιρνα καμιά... Les Paul

2. Ν+Μ: Blues για ακαδημαϊκούς

3. Middle: Μια χαρά για όλα - η χρυσή τομή

4. M+B: Μα... η καρεκλάδικη βέβαια

5. Bridge: Punk (με πολλά γκάζια)

Αγαπητοί φίλοι, όπως τονίσθηκε πρόσφατα και κατ' επανάληψη σε άλλο μακροσκελέστατο θρεντ με θέμα την οικονομική κρίση, η Ελλάδα  μετά από τρεις δεκαετίες έκπτωσης έχει φθάσει σε οριακό σημείο όσον αφορά την παρακμή και τον ευτελισμό των πάντων και κατ' επέκταση και της τέχνης σε κάθε της μορφή. Πολλοί και διάφοροι "mainstream" καλλιτέχνες έβαλαν ο καθένας το ληθαράκι του σε αυτό το αίσχος και τον πλήρη εκφυλισμό του αισθητηρίου/κριτηρίου του "mainstream" κοινού.

Ε, λοιπόν, όσον αφορά στη λεγόμενη "έντεχνη ελληνόφωνη ποπ" μουσική, το "επίτευγμα" αυτό ανήκει κυρίως στους ΠΛ.

Ο ενισχυτής είναι μια χαρά αν θέλεις fender σε compact size. Ρίξε μια ματιά στο site του Billm που αναφέρει τα πάντα για τον Blues Jr. και αναφέρεται αναλυτικά στον ΙΙΙ:

http://billmaudio.com/wp/?page_id=709

Kinman Kinman Kinman Kinman Kinman Kinman Kinman Kinman Kinman

Βέβαια το κόστος... είναι άλλο.

Φυσικα το στάνταρ είναι το θηλυκό κάτω και το αρσενικό στα πετάλια, αλλά τώρα τελευταία έχω μπει σε σκέψεις. Υπάρχουν μήπως κάποιοι που τα βάζουν αντίστροφα? Και γιατί? Μήπως έχει πλεονεκτήματα? Μήπως το μαλακό θηλυκό όταν μπει κάτω βρωμίζει περισσότερο/γρηγορότερα? Μήπως το θηλυκό σαν πιο ευέλικτο κολάει καλύτερα στα πετάλια? Θα παρακαλούσα για τις απόψεις σας και (εφ'όσον δεν το κάνετε τυχαία) για ποιο λόγο χρησιμοποιείτε τη μια ή την άλλη επιλογή.

Guitars:

Fender US Strat Ultra (1991)-Kinman Blues set

Fender Highway 1 Strat (2007)-Fender SCN w/S1 switch

Cort electric/acoustic

Amps:

Fender Blues Junior

Orange Tiny Terror Head+Orange 112 cab

Pedals:

Voodoo Lab Sparkle Drive

MXR GT-OD

MI Audio CrunchBox

Fulltone OCD

MXR Micro Amp

EHX Pulsar Tremolo

MXR Phase 100

TC Electronic Flashback Delay

Korg Pitchblack Tuner

Danelectro CoolCat Transparent Overdrive (V.1)

Danelectro CoolCat Drive (V.1)

Misc:

One Spot

Επίσης μετά από πολλές αγορές/πωλησίες έχω τον τέλειο για μένα εξοπλισμό (so far):

Guitars:

Fender US Strat Ultra (1991)-Kinman Blues set

Fender Highway 1 Strat (2007)-Fender SCN w/S1 switch

Cort electric/acoustic

Amps:

Fender Blues Junior

Orange Tiny Terror Head+Orange 112 cab

Pedals:

Voodoo Lab Sparkle Drive

MXR GT-OD

MI Audio CrunchBox

Fulltone OCD

MXR Micro Amp

EHX Pulsar Tremolo

MXR Phase 100

TC Electronic Flashback Delay

Korg Pitchblack Tuner

Danelectro CoolCat Transparent Overdrive (V.1)

Danelectro CoolCat Drive (V.1)

Misc:

One Spot

Πήγαινε στον Κουρμπή και πέστου να της ρίξει μια ματιά. Άμα είναι εντάξει θα στο πει (χωρίς χρέωση). Δεν είναι τύπος που θα την κρατήσει για να σε γδάρει (έχει παρα πολύ δουλειά).

Φίλε μου καταρχήν ο McCulloch δεν είναι ο τραγουδιστής, αλλά είναι οι Echo and the Bunnymen! Πρόκειται για μεγαλοφυία και δεν μου φαίνεται καθόλου "ψόφιος" και ανέμπνευστος ακόμη και σήμερα. Δεν μπορώ να ξέρω πώς θα παίξουν στην Αθήνα (μπορεί εκείνη τη μέρα να βαριούνταιjavascript:void(0);, αλλά σίγουρα δεν είναι ξοφλημένοι.

Μας έφτιαξες τη μέρα. Αν υπάρχουν πιτσιρικάδες σαν εσένα... ίσως δεν έχουν χαθεί όλα. Νά' σαι καλά.

Ποτέ δεν μπόρεσα να χρησιμοπoιήσω/αξιοποιήσω muff.

Ποτέ δεν άκουσα όσο δυνατά θα ήθελα την κιθάρα μου σε πρόβα/λάιβ.

Ποτέ δεν άκουσα αρκετά δυνατά τη μι καντίνι.

Ποτέ δεν μπόρεσα να συμπαθήσω τα γκιμπσονοειδή/λεσπολοειδή/humbuckers.

Ray το ερώτημα σου είναι όλα τα λεφτά  Wink Εγώ δεν θα το έκανα ούτε για αστείο...  Grin Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση China... αγάπη μου  Grin το μόνο που μπορώ να εικάσω είναι ότι ο P την έφαγε κατακούτελα με το Thunderbird και το θέλει εδώ και τώρα  Grin

 

Ο Freebee έγραψε ότι το είδε το μπάσο και είναι the real deal... Ας το κάνει... βίδες να δει σφραγίδες στο σώμα, στο μπράτσο (που και αυτό μπορεί να γίνει... κινεζιά), ας τσεκάρει το serial και οι... θεοί βοηθοί  Grin Grin Grin

Αγαπητοί φίλοι, η κατάσταση έχει ως εξής (για να λυθούν οι απορίες):

1. Ο κάτοχος του Thunderbird (που είναι επίσης κάτοχος ενός Stingray) διαπιστώνει ότι δεν του κάνει το Thunderbird για τον ήχο του (επίσης τρώει κράξιμο από όλη τη μπάντα) και αποφασίζει να το ανταλλάξει με ένα Fender P.

2. Ο κάτοχος του Ρ γουστάρει πολύ το Thunderbird και θέλει ακόμη ένα στη συλλογή του (έχει ήδη άλλα 3).

3. Το Ρ είχαμε την ευκαιρία να το δούμε "βίδες" σε γνωστό μαγαζί του μάστορα και διαπιστώσαμε τα περί γνησιότητας (με οποιονδήποτε τρόπο αυτό μπορεί να είναι δυνατό) και είχαμε και τη διαβεβαίωση του μάστορα.

Το ερώτημά μου αφορά την πρακτική αξία του Ρ σε σχεση με ένα σημερινό Ρ, επειδή όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί εδώ, δεν πολυμασάω από βιντατζιές που θεωρούνται αβλεπί καλύτερα επειδή είναι παλιότερα.