Σίγουρα υπάρχει η πλειοψηφία που θέλει να διασκεδάσει και χωρίς ντίρι-ντάχτα δεν μπορεί. Είναι γι' αυτούς μονόδρομος αυτή η μουσική γι' αυτή την δραστηριότητα (για να μην αναφέρω όσους σχολιάζουν αρνητικά-κοροϊδευτικά, όσους δεν διασκεδάζουν έτσι).
Όμως από όσο μπορώ να ξέρω από έρευνες που έκανα πριν κάποια χρόνια, αλλά και από τις απόψεις γνωστών καλλιτεχνών εξαιτίας των οποίων άρχισα την έρευνα αυτή, το λαϊκό τραγούδι όντως είχε πεθάνει αρχές '80. Τότε είχε αρχίσει να βγαίνει η πρώτη φουρνιά σκυλάδων που αργότερα στα 90 καθιερώθηκαν σαν "μεγάλα" ονόματα. Βλακείες κοινώς, που θέλουν να τις πάρουμε στα σοβαρά και οι δημιουργοί (εταιρείες) αλλά κυρίως οι υποστηριχτές της.
Αυτές οι "μουσικές είναι αίσχος" αντικειμενικά. Οι μουσικοί είναι παιχταράδες ασφαλώς, αλλά τα κομμάτια για πέταμα. Και η κατάντια της γενικότερης κατάστασης είναι όταν με ρωτούν με έκπληξη "δεν σ' αρέσει ο .... (τάδε; )". Αυτό είναι το χειρότερο. Δεν ξέρεις τίποτα από Βαμβακάρη και Μότσαρτ, αλλά ξέρεις τα πάντα από μπουζουκοποπ;
Το πιθανότερο είναι ότι αν ο Χατζιδάκης άκουγε Dream Theater που μου αρέσουν να το απέρριπτε και αυτό. Ναι κι εγώ μπορεί να ακούω σκουπίδια, αλλά το ξέρω. Δεν το βάζω σαν μοναδικό κέντρο επειδή δεν γνωρίζω τίποτε άλλο.
Όσο για τον αρθρογράφο λέει μάλλον ανοησίες. Δεν έχει νόημα γενικά. Ο Καβάκος γενικά έχει δίκιο. Δεν απορρίπτει ρεμπέτικο, λαϊκό ή παραδοσιακό. Μιλάει για την γενική ισοπέδωση στα πάντα (π.χ στην Κρήτη, τις μουσικές τους τις έχουν κάνει εντελώς σκυλάδικα, καμία σχέση με τα παλιά).