Earendil

Ι) Μην απορρίψεις τίποτα εκ των προτέρων

ΙΙ) παίξε/άκου όσο περισσότερο μπορείς

ΙΙΙ) δε συζητάς για ηλ/ακουστική βλέπω και χαίρομαι  ;)

Εσύ δώσε μας τα φώτα σου ignantios.  ;)

Τί έχεις παίξει; Τί έχεις απορρίψει; Τί σώματα κοιτάς; Δάχτυλα, πένα, λίγο κι απ' τα δύο; Έχεις κάποιον ήχο - reference στο μυαλό σου; Προτιμάς να είσαι πιό κοντά στα 500 ή πιο κοντά στα 1000;

Το "γλυκιά" και "στρογγυλή" που μας λες ακούγεται λίγο φλου.

Αγαπημένα inlays...δύσκολο από μόνο του γιατί πάνε με το σχέδιο της κιθάρας.

+1. Στο κατάλληλο context όλα πάνε με όλα (εντάξει, σχεδόν).

Ψήφισα other γιατί κλίνω προς trapezoid, άσε που τα όνειρά μου πυρπολούν τα crowns των SJ200.

@Κουφή Λεοπάρδαλη: Τα πουλάκια δεν είναι άσχημα (όταν είναι στο σωστό μέρος), με καλύτερα αυτά.

Επίσης, τέτοια posts/threads είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα. Ας μείνουμε στο θέμα χωρίς... ποστοπλημμύρα επί παντός.  ;)

Ωχ! Ο Ηλίας! Και με Jaguar! Καλώς τον :)

Πέρασαν τα χρόνια και αναρρωτιέμαι.. Υπάρχουν ακόμη φανατικοί tonelab se users; Αξίζει σήμερα ή ξεπεράστηκε με τον καιρό; After years... to tonelab or not;;!

- Για όσους την αγόρασαν όταν κυκλοφορούσε (έχει γεμάτα 8 χρόνια που είναι discontinued),

- για όσους δεν περιορίζονται δημιουργικά από τις αδυναμίες της (τίποτα φοβερό, αλλά αν θες "ευκολίες" όπως looper, tap tempo delay... δεν)

- για όσους "πού να μπλέκω με καινούρια τώρα"...

σαφώς to tonelab.

Οι προαναφερθείσες ομάδες ώλτουγκέδερ πρέπει να είμαστε καμιά τριανταριά ξεχασμένοι πανελλαδικά.  ;D

Για τους υπόλοιπους, αφενός έχει κυλήσει τοόοσο νερό στ' αυλάκι, αφετέρου στα μεταχειρισμένα κάποιοι ζουν σε ένα αέναο 2006.

Καλύτερα λοιπόν να στραφούν στις πολύ πιο καινούριες πορτοκαλιές ΙΜΗΟ...

Πρώτα κοιτάς να κάνεις το χρέος σου "οικονομικά", και μόνο αν πας κουβά κοιτάς παραπέρα. Ειδικά σε τέτοιους δύσκολους καιρούς.

Και εγώ θα πρότεινα να ξεκινήσεις με τους μαγνήτες, ανεξαρτήτως μάρκας που θα επιλέξεις. Ίσως είναι αφορμή να κάνεις και πιο χοντρά μερεμέτια στη κιθάρα σου αν απαιτούνται.

Όμως, χάνομαι στο τί μαγνήτη να επιλέξω. Και είναι κάπως δύσκολο να πας να ακούσεις μαγνήτες όπως ακούς κιθάρες.  :-\

Μεγάλα παιδιά είμαστε, ξέρουμε ότι όταν μιλάμε για μαγνήτες

Ι) κλείνεις τα μάτια,

ΙΙ) απευθύνεις μια δέηση στο θεό της προτίμησής σου,

ΙΙΙ) πρώτο ντρουν :D :D

EDIT: Στα λεφτά που σκέφτεσαι να διαθέσεις πάντως (αν πας προς τα εκεί) η Schecter έχει πολλές, πολύ πιο ετοιμοπόλεμες λύσεις από την PRS.

Λίγα πράγματα για μη fans των Burzum ίσως  ;D ;D, αλλά ας είναι.

Καλημέρα,

με μια γρήγορη ματιά βρήκα αυτό:

http://www.noiz.gr/index.php?topic=201891.msg780807#msg780807

Νομίζω ένα pm εδώ στο Noiz είναι η καλύτερη επιλογή.  ;)

Καλημέρα,

μερικές γενικές σκέψεις χωρίς να γνωρίζω το δικό σου ενισχυτή (είναι όμορφος πάντως  ;)).

Αν δεν ηχογραφείς ή παίζεις σε ικανές εντάσεις τακτικά, θα έλεγα να μη περιμένεις δραματικές διαφορές. Ακόμα κι αν αλλάξεις και τύπο λυχνίας (π.χ. πας για κάτι με λιγότερο gain στη προενίσχυση) δε θα δεις θαύματα σε εντάσεις σαλονιού.

Τεχνικό θέλεις αν σκοπεύεις να κάνεις biasing (αν και ο δικός σου κάτι λέει για auto bias, δε ξέρω αν χρειάζεται), το βάλε βγάλε με τη στοιχειώδη προσοχή μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε.

Από εκεί πέρα, περί μάρκας: hit or miss κατά τη γνώμη μου. Καλύτερα φρόντισε να ψωνίσεις από σοβαρό πωλητή που τεστάρει το προϊόν του και δε θα βγάλει τη ψυχή για να του επιστρέψεις τυχόν ελαττωματική λυχνία.

Αν θες ντε και καλά να το ψάξεις, θα βρεις συγκριτικά (που δεν είμαι βέβαιος ότι θα σε βοηθήσουν απαραίτητα, αλλά τελοσπάντων θα βρεις).

κι οπου ΔΕΝ εχει τραπεζες βαζει το U.S.A να ...φερει τη δημοκρατια.........

Τί τα θες αδερφέ, όλα οι μασονίες και οι Μπίντεμπερκ τα αποφασίζουν.

το ισραηλ συμμετεχει οπου εχει τραπεζες.....

Και οι Έλληνες όπου έχει βυζγιά.

Αν η κιθάρα (μάρκα? μοντέλο?) φοράει μαμίσιο αγιοβασιλιάτικο nut, από εκεί ακούς διαμαρτυρίες. Μαγκώνουν οι χορδές στα αυλάκια και όσο κουρδίζεις... δυσανασχετούν.

Δε μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να διαλύεται η κιθάρα κάτω απ' τα χέρια σου, ας είναι και ο τελευταίος Ινδονήσιος σάπακας.  ;D

Ξάπλωσέ τη στον πάγκο του σεταπαδόρου, λογικά το θέμα σου επιλύεται εύκολα. Για το intonation θαύματα μη περιμένεις, αλλά για τα υπόλοιπα...

Αλφαδιασμένα πράγματα. Μου άρεσε που συμπεριέλαβες και καθαρά/crunchy και που σκέφτηκες να βάλεις και την κιθάρα μόνη της να την ακούσουμε. Επίσης η πολύ ικανοποιητική απόδοση των ήχων (όσων αναγνωρίζω τουλάχιστον).

Μου κάνει ζωηρή εντύπωση το πόσο φρόνιμα κάθονται τα distortion. Σίγουρα η μισή δουλειά είναι η τεχνική σου αρτιότητα και η καθαρότητα της πενιάς σου, αλλά και πάλι είναι κατόρθωμα ότι η κιθάρα δε σκούζει χωρίς "χτένισμα" στην ηχογράφηση.

Μπράβο, ρίξε μας κι άλλα.  ;)

Μέχρι να έχουμε όντως νεότερα απ' το μέτωπο των capital controls, ψυχραιμία.  :-*

Το μουσικό live, για εμένα, είναι σαν να βλέπω έναν μαραγκό σε πραγματικό χρόνο να κατασκευάζει μια …..ας πούμε καρέκλα.  

Μπορεί να έχω διαβάσει την βιογραφία του μαραγκού, και να τον θαυμάζω.

Μπορεί η καρέκλα να μου αρέσει πολύ και να θέλω να τη δω από κοντά.

Είμαι και εγώ μαραγκός και θέλω να δω την τεχνογνωσία.

Είναι μια κοινωνική εκδήλωση.

 

Κανένας από τους 4 παραπάνω λόγους δεν μου είναι αρκετός, για να δεσμευτώ σε συγκεκριμένο χρόνο και χώρο, δεδομένου ότι υπάρχουν καλλιτερες εναλλακτικές να καλυφθούν τα ανωτερω.

Μολονότι ούτε κι εγώ πηγαίνω σε live, νομίζω ότι ο τρόπος που παρουσιάζεις το πράγμα κολακεύει ελάχιστα είτε το μουσικό είτε το μαραγκό.

Live κάθε είδους και επιπέδου γίνονται και θα γίνονται νυν και αεί. Όσο αυτή η πραγματικότητα ισχύει, κοινό και μουσικοί (και περισσότερο και απ' όλους, χώροι/διοργανωτές) θα διαβάζουν εσένα ή εμένα, τους "υπέρ της αποχής" ας πούμε, και τα θα (μας) απαντούν "χεστήκαμε". :)

Σε τελική ανάλυση, και αφού το προφίλ σου γράφει ότι είσαι 40 ετών, νομίζω ότι αφύσικο θα ήταν μόνο αν έγραφες τα αντίθετα απ' όσα έγραψες (τα σπάω, liveάρες, ιδρώτας, κλεισμένη φωνή, Μύκονοοοοοος etc). Εγώ 32 είμαι και ήδη απέχω καιρό (αν και ποτέ δεν ήμουν και ιδιαίτερα "παρών").

Απλά διαφωνώ με το παράδειγμα και τη διατύπωση, όχι με την ουσία.

Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αλλά αν επιμένεις, ήμουν ερωτευμένος με μια Βίβιαν όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Μετά από καιρό έμαθα ότι κι εκείνη με ήθελε. Πάνω από 25 χρόνια μετά, δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που δεν τόλμησα.

-Επιμένεις να το παρουσιάζεις σαν το πιο απλό πράγμα στο κόσμο Σπύρο. Αφού δεν έγινε τότε γιατί να γίνει τώρα; Έχεις συνειδητοποιήσει ότι σαρανταρίζουμε;

Ξανά τα χρόνια. Τα αναθεματισμένα τα χρόνια. Τότε ήταν λίγα, σήμερα είναι πολλά, το διάστημα ανάμεσά τους μια άβυσσος χωρίς ελπίδα να γεφυρωθεί. Εκείνη, η μετρημένη συμβολαιογράφος με το διαζύγιο και την άρρωστη μάνα στη πλάτη. Εκείνος, ο ανήσυχος εξερευνητής των ψυχών με το ανέμελο χαμόγελο και με μια κιθάρα μονίμως κοντά του. Γιατί να είσαι τόσο αναθεματισμένα γοητευτικός σκέφτηκε η Βίβιαν και τινάχτηκε σάμπως να το είχε φωνάξει μπροστά στο γεμάτο μαγαζί.

Να διάβασε τη σκέψη της; Να την πρόδωσαν τα μάτια της; Ένιωσε το χέρι της να τρέμει καθώς άγγιζε το ποτήρι με το νερό για να κρύψει την ταραχή της. Ο Σπύρος άναψε αργά το τσιγάρο που κρατούσε από ώρα στο χέρι του, έγειρε πιο πίσω στην καρέκλα του και ξεφύσηξε τον καπνό κοιτάζοντάς στα μάτια. Δεν ήταν πια ο άβουλος έφηβος των Γυμνασιακών της χρόνων: ήταν πιο σίγουρος, πολύ πιο όμορφος, ασύγκριτα πιο τριχωτός, ένας βαθύς γνώστης της γυναικείας ψυχολογίας και του 8 finger tapping.

Χαμογέλασε ελαφρά και τη ρώτησε:

Διάβολε.... πιστεύεις ότι μπορούμε να κρυβόμαστε ακόμα;*

*παλιό catchphrase του Harilatron, all rights reserved κλπ. 8)

χαχαχα γελασα με το μπουρι...

ναι εχετε δικιο ετσι ειναι..

απλα ενταξει ειμεθα απο τα βορεια εκ θεσσαλονικης οποτε μας εφυγε ενα μ παραπανω  :'(

 

το ζιπελαιο ρε παιδια δεν θα "στεγνωσει" την ταστιερα?

 

δεχομεθα και προτασεις για την αγορα και αλλων καθαριστικων αν κρινονται απαραιτητα...

 

βλεπω ενα της dunlop 65 cream of carnauba αυτο παλι τι ρολο βαραει?

 

Για το σωμα της κιθαρας ειναι και καλα :'(

 

το σαλιο δεν ενδεικνυται...γιατι θα χρειαστω πολυ σαλιο για να καθαρισω  :'(

 

Α δεν ήξερα, εγώ νόμιζα ότι είναι προνόμιο του Πειραιώτικου αξάν (εγώ αντί για "την παραπάνω πρόταση" λέω "τη μπαραπάνω πρόταση" φαντάσου ;D ;D ;D).

Το σάλιο είναι πασπαρτού. Δεν είπαμε βέβαια να την καθαρίσεις όλη φτύνοντας  :D αλλά αν σε κάποιο σημείο έχεις χοντρό πρόβλημα ξεκίνα σαλιώνοντας.

Το ζιπέλαιο ναι, θα στη στεγνώσει αλλά τελευταίο θα βάλεις το lemon oil, όχι το ζιπέλαιο. Προσωπικά μια πεντακάθαρη ταστιέρα μου φαίνεται "δύσκολη" τις πρώτες μέρες (έχει μια άισθηση αποστείρωσης), αλλά ανάμεσα στα δύο άκρα καλύτερα να είναι καθαρή...

Αν έχεις σημαντικό θέμα με βρωμιά (aka πουρί, εγώ μπουρί ξέρω αυτό), θα πρέπει πρώτα να εμπιστευτείς το ζιπέλαιο. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις άφοβα είτε σε φινιρισμένο είτε σε γυμνό ξύλο.

Αν το πρόβλημα συγκεντρώνεται στην ταστιέρα, όσα πανιά και να χαλάσεις τα δάχτυλα σου θα διαμαρτυρηθούν αργά ή γρήγορα. Μια παλιά οδοντόβουρτσα θα επιταχύνει τις διαδικασίες και θα σου δώσει καλύτερο αποτέλεσμα.

Το ατσαλόμαλλο (ψιλό σύρμα) άστο, φαντάζομαι ότι θα είσαι μια χαρά κι έτσι.

Μην μου το κλειδώσετε τωρα που ετοιμάζω σκληρή απάντηση για τον kwstas79

Έγινε φίλοσ, περιμένω.

(Μην αργήσεις πολύ, θέλω τσίσα μου)

Κομματάρα η τερέζα, κάποτε ήθελα να το διασκευάσω για ακουστική.

Πάνε σχεδόν 10 χρόνια, βρήκα το video και μόλις τώρα το ανέβασα.   :P

#paratragouda_mode

 

Ακούω delrin πένα .88 και 12άρες phosphor bronze φορεμένες προ δεκαημέρου. Προσωπικά μου έλειψε λίγη δίκαση.

Παιδιά, δε ξέρω αν με τις διηγήσεις βοηθάμε καθόλου. (Ray, ανατρίχιασα...)

Εντωμεταξύ ο fusion έχει να απαντήσει απ' το βράδυ. Είσαι καλά, έτσι;

:)

Εξίσου φοβιτσιάρης εδώ, με τη σημείωση ότι αν αντιληφθώ καταπάτηση του χώρου μου κυνηγώ και σκοτώνω ανελέητα και με μεγάλη ικανοποίηση.

Τραγουδάρα btw, έχω το 10" maxi βινύλιο (με το Party games flipside δικέ μου).

Α γειά σου, αυτή είναι απάντηση του δε πόιντ.

Τρία πράγματα θες kate me (τα βάζω με αύξοντα βαθμό δυσκολίας ανεύρεσης):

Ι) Τραντζίστορ Μάρσαλ

ΙΙ) Τζάξον με Κάλερ τρέμολο

ΙΙΙ) το σωστό χτένισμα

Εν ολίγοις, ένας τόσο dated ήχος για να σου κάτσει με εργαλεία αυτού του αιώνα... :-\

Οπότε στο σενάριο μιας tour, όπου έχετε απαιτήσεις από τον ήχο σας, και θέλετε τις καλύτερες προδιαγραφές οργάνου αλλά παράλληλα το όργανο πρόκειται να μπεί σε αυτοκίνητα, πλοία, αμφιβόλου ασφάλειας ξενοδοχεία, αεροπλάνα όπου παίζει το ενδεχόμενο να σας ζητηθεί να μπεί το όργανο στο λάκκο με τους κάφρους (στην κοιλιά του αεροπλάνου με απόσκευες που εκσφενδονίζονται από τους μεταφορεις ασχέτως αν γράφει πάνω "πολύ πολύ εύθραυστη, ακριβή και αναντικατάστατη Gibson"), θα παίρνατε το "καλό" σας όργανο μαζί σας;

Επιμένεις βλέπω στο θέμα της tour. Αντιλαμβάνεσαι βέβαια πως αυτό το σενάριο δεν αφορά ούτε το 1% όσων διαβάζουν ή θα διαβάσουν ποτέ το thread. Αν, παρόλα αυτά, είσαι τέτοιο μέγεθος, δε νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα να έχεις ένα όργανο παραπλήσιο του "απόλυτου"... ώστε να του πίνεις το αίμα όσο το αναντικατάστατο (έχει διαφορά απ' το ακριβό) ξεκουράζεται ασφαλές.

Αυτό λίγο - πολύ κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες που έχουν στη κατοχή τους vintage όργανα (τα κανονικά vintage, όχι τα a la grecque).

Από απλή περιέργεια και για να αντιληφθούμε την τάξη μεγέθους, η ακριβή κιθάρα που μένει αγρατζούνιστη στο σπίτι και ήταν αφορμή για το thread, ποιά είναι;

Χωρίς τη παραμικρή διάθεση να μηδενίσω τη κουβέντα, να σας πω ότι θυμήθηκα αυτό:

Αργα η γρηγορα πρεπει να διαλεξουμε στρατοπεδο: παιδι με παιχνιδια (αδιαφορο ποιας μαρκας) που τα λιωνει σα να μην υπαρχει αυριο η κατοχος αφυγραντηρα και συλλεκτικων μπαρμπι οσο πιο καλλοχτενισμενων γινεται που τις κραταει επειδη υπαρχει αυριο.

Αν με διαβάζεις, σ' αγαπάω ακόμα.

Τον Winfield, βέβαια, θα τον ευγνωμονώ για μία ζωή γιατί σε ένα guitar show μου έδωσε -έτσι απλά- να κρατήσω και να πάιξω για λίγα λεπτά με την 59άρα του Peter Green και μετέπειτα του Gary Moore...

ΚΑΤΣΕ ΦΙΛΟΣ ΜΗ ΧΕΡΕΣΕ ΑΦΤΗ ΑΝ ΕΙΝΕ Η ΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΜΑΓΝΗΤΗ ΛΑΘΟΣ ΕΤΣΙ ΑΚΟΥΓΕΤΕ