Troll ixnilatis

Eyeprotocol Ανάλογα τον πελάτη! Μερικοί μερικοί, καλύτερα να μην μου πατήσουν ποτέ! Ε τώρα είναι που θα κάνω κολοτούμπες! Ελληνολάτρης εγώ; Έτσι προκαταβολικά, για να μην έχεται άγχος σας λέω πως είμαι Ένθεος μεν, ¶θρησκος δε. Εγώ γμτ γιατί δεν το βλέπω αυτό; Και καλό είναι να μιλάς για λογαριασμό σου, γιατί έχεις την συνήθεια να μιλάς λές και το φόρουμ σε έχει εκλέξει για εκφραστή του. Πώς είσαι σίγουρος πως όλοι εδώ μέσα αγαπάνε την Ελλάδα; Εγώ ξέρω πως την αγάπη την δείχνεις έμπρακτα και όχι με λόγια! Δεν μπορεί πχ. η γυναίκα σου να αγαπάει εσένα αλλά να «το δίνει» στον «Θωμά»! :wink: Γιατί, μα γιατί, όποιος Έλληνας αγαπάει την Ελλάδα και την πνευματική και πολιτιστική κληρονομιά του, όλοι τον σατιρίζουν; Με τον κ. Λιακόπουλο δεν ξέρω αν ταυτίζονται οι απόψεις μας, γιατί δεν τον έχω διαβάσει, ούτε και στην τηλεόραση τον έχω δεί ποτέ. Αλήθεια σας λέω. Αν οι μουσικοί βλέπουν ότι είπες πάρα πάνω, μάλλον δεν «πάνε» καλά. Τα σύνορα (όρια) είναι απαραίτητα για την διαφορετική ανάπτυξη των πραγμάτων. Πως νομίζεις πως σήμερα έχουμε τόση μεγάλη μουσική ποικιλία; Τώρα που τα σύνορα πέσανε θα δείς πως όλοι θα εξομοιωθούμε και θα παίζουμε τα ίδια. Ξέρεις τι είναι να αγοράζεις ένα CD με μουσική των ¶νδεων και να ακούς χαζοροκιές ή τα presets του Μ1; Αλώστε και με την Ελληνική μουσική αυτό δεν έγινε και πέθανε; Ο αποσυμβολισμός των μύθων είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση…

Λέω κάτι και μετά είμαι υποχρεωμένος να γράφω κατεβατά για να απαντήσω! Αλλά έτσι είναι τα φόρουμ. Fleamail Πρόσεξε τώρα τι είπες! Το να πάρω μια καραμπίνα και να κάνω ληστεία σε τράπεζα είναι παράνομο. Δεν το επιτρέπει ο νόμος και η ηθική, αν και το περί ηθικής του θέματος της τράπεζας είναι συζητήσιμο… Τέσπα. Την στιγμή του ο νόμος επιτρέπει την επιστροφή, και όπως ισχυρίζονται αρκετοί εδώ μέσα το κατάστημα δεν ζημιώνεται, :? τότε γιατί κάποιος που κάνει χρήση των δικαιωμάτων αυτών (την επιστροφή) που ο νόμος του δίνει, είναι ανήθικος; :wink: Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, να είναι δηλαδή κάποιος ανήθικος επειδή επιστρέφει το εμπόρευμα, τότε είναι ανήθικος και ο συγκεκριμένος νόμος που του το επιτρέπει. :!: Αν πάλι ο νόμος (και ο νομοθέτης του) δεν είναι ανήθικος, αλλά είναι τέτοιος που δίνει «παραθυράκι» στους ανήθικους, τότε ο νόμος αυτός έχει «τρύπα» και άρα δεν είναι σωστός! Κάνω λάθος;

Παιδιά δώστε μου να καταλάβω, γιατί σε λίγο θα κάνω κολοτούμπες ! 8O 8O 8O Αν εγώ ζούσα στην Γερμανία, στην Αμερική ή Ιαπωνία, θα μπορούσα να πάρω σήμερα ένα Avalon, να το κρατήσω μερικές μέρες για να κάνω την δουλειά μου, και μετά από λίγες μέρες να τους το πάω πίσω γιατί έτσι μου γουστάρει και μάλιστα να πάρω πίσω και τα χρήματά μου; 8O 8O 8O Ναι; Έτσι γίνεται εκεί; :roll: :roll: :roll:

Wow! Αν τον πετάξεις στην πισίνα και μετά τον στεγνώσεις και τον καθαρίσεις δεν θα φαίνεται ότι τον έβρεξες. Εσύ μετά θα κάνεις τον ανήξερο και το «θύμα»…. :cry: Όμως κι αν ακόμα δεν έκανες καμία «πατάτα» αλλά ο τεχνικός της εταιρείας …. «αποφανθεί» ότι φταις εσύ, τράβα μετά και βρές δίκιο…. :? Menelaos Εντάξει, σωστά μιλάς αλλά σε τι ποσοστό όμως; Αυτό είναι που κάνει την διαφορά. Δεν είναι τυχαίο που ο μέγας θεός των Ελλήνων, Ζευς, ήταν ταυτόχρονα και θεός της φιλοξενίας. Οι άλλοι λαοί έφτιαξαν θεό φιλοξενίας, και αν ναι από πότε; Τέςπα, δεν είναι αυτό το θέμα μας ! boody Φίλε boody εδώ δεν έχουμε τέτοιες ασφάλειες … Και γιατί να έχουμε δηλαδή; Εσύ πως το γνωρίζεις ότι δεν τα κάνουν; Αν δεν τα έκαναν δεν θα υπήρχε και η ανάγκη να ασφαλίζονται σε αυτό το θέμα οι μαγαζάτορες. Δεν γνωρίζουμε επίσης αν τα ονόματα όσων επιστρέφουν προϊόντα, καταγράφονται στην βάση δεδομένων της Ασφαλιστικής και όταν δούνε πως κάποιος τα κάνει σύστημα, τον περιλάβουν οι δικηγόροι της και του «εξηγήσουν». Δεν ξέρω τι γίνεται στην Αμερική. ¶λλη οικονομία αυτή! Arpegios Ναι, εκεί όμως υπάρχει συμβόλαιο… με όρους. Abraxas Λές πως το θές για δώρο και μαζί σου δίνουν μια κάρτα αλλαγής με τους ανάλογους όρους. :wink: Δεν το πιστεύω αυτό που ακούω εδώ μέσα! 8O 8O 8O 1. Ένα ένδυμα που θα επιστραφεί μπορεί να μην έχει τίποτα που να δηλώνει μεταχείριση. Αλλά όταν αυτό επιστραφή πχ 3 ή 5 φορές, που σημαίνει ότι έχει φάει 5 φορές καθαριστήριο, η κάθε φορά θα το επηρεάζει (φθείρει) ελάχιστα. Στο τέλος όμως θα δείχνει κάπως παλιό. Στην γλώσσα μας το λέμε «θαμπωμένο». Δεν θα πουλιέται μετά. 2. Αν ένα ένδυμα αν το πάρει κάποια και κάνει την δουλειά της και σε 5 μέρες το φέρει πίσω, μετά από 10 μέρες το πάρει άλλη και πάλι το φέρει πίσω κλπ, στο τέλος θα περάσει η σεζόν του και η μόδα του, και εμένα θα μου μείνει να κρέμεται. Σιγά σιγά το μαγαζί μου θα μεταμορφωθεί σε «σκουπιδοντουλάπα». 3. Υπάρχουν καταστήματα που ενοικιάζουν επίσημα ενδύματα. Είναι αυτά που ενοικιάζουν και νυφικά. Όποια θέλει τουαλέτα επίσημη, να πάει εκεί και να νοικιάσει μία, να πληρώσει και το νοίκι της σαν κυρία, και να κάνει την δουλειά της. Όχι να έρθει με πονηρία πως δήθεν ενδιαφέρεται να αγοράσει, να δοκιμάζει μία μέρα ολόκληρη όλο μου το μαγαζί, να με έχει και δίπλα της στο «ένα πόδι», και μετά αφού κάνει την δουλειά της να μου την φέρει πίσω και να θέλει και τα λεφτά της. Για μάλθακες μας περνάει; math2014 Ένα σοβαρό κατάστημα ηχητικών σαφώς και έχει μεριμνήσει ώστε το demo room να έχει και την ανάλογη ακουστική, ενώ ο χώρος σου ίσως όχι! ¶λλωστε αν είσαι σοβαρός με τον ήχο, την διαφορά της ακουστικής του χώρου την έχεις υπ όψιν σου. Αγόρασες το μηχάνημα, όχι την ακουστική του δωματίου! Φτιάξε λοιπόν το δωμάτιό σου. ( και πίστεψέ με δεν κοστίζει και … αξίζει! :wink: ) Όχι! Δεν τα παίρνεις. Το βάζεις αγγελία στό Noiz και το πουλάς 20% φθηνότερα, και παίρνεις άλλο. Εγώ αυτό κάνω! Εκτώς και αν το είχες αγοράσει με αυτή την συμγωνία. Για παράδειγμα αν σε κάποιο κατάστημα με HI END μηχανήματα ζητήσεις για ένα χρονικό διάστημα ένα μηχάνημα να το ακούσεις αν συνεργεί με τα υπόλοιπά σου, και σε γνωρίζουν (τους έχεις ακουμπήσει πολύ χρήμα) και ξέρουν ότι είσαι σοβαρός, τότε σου λένε εντάξει. Κοίταξε να δείς. Την ψυχολογία του αγοραστή την γνωρίζεις: «Πληρώνω καινούργια θέλω καινούργιο»! Όταν εσύ επιστρέψεις το μηχάνημα πίσω, τότε το πως είναι ανοιγμένο και παιγμένο φαίνεται από το κουτί του, τη σκισμένη σακούλα από το μανιουαλ, το άταχτα τυλιγμένο καλώδιο κλπ. Εσύ θα το αγόραζες αυτό μετά για καινούργιο; Τι θα σκεπτόσουν μόλις το έβλεπες; Ότι ήταν χαλασμένο, το ψιλοφτιάξανε και προσπαθούνε να μου το «φορτώσουν». Ναι; Να το επισκευάσουν ΝΑΙ. Το να είσαι εσύ ικανοποιημένος θέλει συζήτηση … Καινούργιο ή τα χρήματά σου πίσω, θα πάρεις μόνον αν δεν είναι ικανοί να το επισκευάσουν, ή δεν τους συμφέρει. Fleamail Αν επέστρεψες ένα προϊόν λόγω προβλήματος, είναι υποχρεωμένος να το αντικαταστήσει ή επισκευάσει ανάλογα την περίπτωση. Αν δεν γίνεται αυτό, σε «προτρέπει» να πέρεις κάτι άλλο για να μην χάσει την πώληση. Αν δεν θέλεις κάτι άλλο, τότε θα σου δώσει πίσω τα χρήματα. Παιδιά κοιτάξτε, μία αγοραπωλησία θεωρείται από τον νόμο ως «αμφοτεροβαρή» σύμβαση. Για να αποχωρήσει κάποιος από αυτήν, θα πρέπει να υπάρχει «πραγματικό» ελάττωμα. Αστικός Κώδικας Αρθρα 513, 514, 534, 540 και βάλε … Ούφ, πιάστηκε το χέρι μου Κυργιακάτικα! :lol: :lol: :lol:

Όπα λέμε! Σκιάθος περίπου 10 – 15 χρόνια πριν σε παραλιακό ταβερνάκι.... Μια παρέα Γερμανών φάγανε κάτι αστακούς, ΝΑ, με το συμπάθιο, και μετά φωνάξανε το γκαρσόνι και του λέγανε πως ο αστακός ήταν «no Good». Ήθελαν με λίγα λόγια να πληρώσουν για όλα εκτός των αστακών, απειλώντας να φωνάξουν την Τουριστική Αστυνομία. Το γκαρσόνι και το αφεντικό έδειξαν να λυγίζουν … μέχρι που τους μίλησα και τους είπα πως αν δεν ήταν καλοί οι αστακοί τότε γιατί τους κατάπιανε και έγλυψαν και τα πιάτα; Τελικά την αστυνομία την φώναξε ο ταβερνιάρης έχοντας εμένα μάρτυρα, και απεδίχθει πως ήταν η τελευταία τους μέρα στη Ελλάδα και πως δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν. Και τουλάχιστον δεν παραγγείλανε κάτι φθηνό τα μπατήρια, αλλά θέλανε και αστακό, τα γαϊδούρια! Τότε ο ταβερνιάρης τους είπε πως αν του ζητούσαν να φάνε αλλά δεν είχαν χρήματα δεν θα τους άφηνε νηστικούς, και δεν τους πήρε ούτε φράγκο. Αυτό σημαίνει Έλληνας!

Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε να τα κλείσουμε τα μαγαζιά μας. Εγώ πουλάω γυναικεία ενδύματα και αντιμετοπίζω το εξής πρόβλημα: Κάποιες γυναίκες έρχονται και αγοράζουν βραδινό επίσημο ρούχο (αμπιγέ τουαλέτα ) και μάλιστα πολύ ακριβό, προκειμένου να πάνε σε κάποια εκδήλωση πχ σε γάμο. Το επίσημο αυτό ένδυμα όποια το αγοράσει, δεν πρόκειται να το ξαναφορέσει ποτέ διότι την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε γάμο, τα μισά άτομα θα είναι και πάλι από το σόι της ή το περιβάλλον της γενικότερα, και δεν θέλει να εμφανιστεί και πάλι με το ίδιο ρούχο. Τι να το κάνει λοιπόν μετά; Πάει λοιπόν στο γάμο, κάνει το «κομμάτι της», και μετά από 2 ημέρες το φέρνει πίσω για «αλλαγή», και παίρνει κάποια άλλη τουαλέτα για τον επόμενο γάμο, ή κάποια πιο συμβατικά ρούχα, να τα φοράει και στην δουλειά της ας πούμε. Στο Μαγαζί μου αλλαγές στα αμπιγέ δεν γίνονται! :!: :twisted: Δηλαδή σκέψου να το επιτρέπει και η νομοθεσία! Θα έρχεται σήμερα η κάθε μια να παίρνει ένα ρούχο για να κάνει την εμφάνισή της αύριο, και μεθαύριο θα μου το φέρνει πίσω και θα ζητάει τα χρήματά της; Τι το κάναμε εδώ; Και δεν μου λέτε, για να έρθουμε και στο θέμα μας, μπορώ εγώ δηλαδή να πάρω την Παρασκευή ένα πανάκριβο επεξεργαστή, το Σαββατοκύριακο να «περάσω» όλα τα κανάλια μου από τα σύνθια μου σε όλα τα κομμάτια μου μέσα από αυτόν, ηχογραφώντας τα στο PC μου, και την Δευτέρα αφού έχω κάνει την δουλειά μου, να τον πάω πίσω και να πάρω πίσω τα λεφτά μου; :wink: Και το επόμενο να πάρω έναν άλλο και πάει λέγοντας; :idea: Η λογική λέει πως πας σε ένα κατάστημα, βλέπεις ένα προϊόν, το δοκιμάζεις :!: να δεις αν δουλεύει και αν σου κάνει ή όχι, και αφού το αποφασίσεις το παίρνεις και φεύγεις. :arrow: Τι πάει να πεί «δεν σου κάνει» μετά; Αφού πρίν το πάρεις το δοκίμασες! Αν δεν το δοκίμασες καλά να πάθεις! Αν είχες απαιτήσει να λειτουργήσει το μηχάνημα στο κατάστημα πριν το πάρεις, δεν θα είχες προβλήματα. Και αν το χάλασες ΕΣΥ στην μεταφορά (πχ, σού έπεσε κάτω), να το πληρώσεις εσύ! Μιλάω παράλογα; :roll: Μήπως ο νόμος αυτός μιλάει για εμπορεύματα που αγοράζει κανείς εξ αποστάσεως πχ παραγγελία μέσω ιντερνετ ή περιοδικά κ.τ.λ.; Εκεί θα είχε νόημα ένας τέτοιος νόμος, γιατί εξ αποστάσεως μπορεί και να παρασυρθείς και να πάρεις κάτι που δεν κάνει τους «παπάδες» όπως σου τους υποσχέθηκε η διαφήμισή του. :roll:

KOTS Όποιος δεν βλέπει τηλεόραση και δεν σαπίζει στις καφετερίες … έχει χρόνο για τα πάντα. Το ότι και καλά μου την είπες τώρα, σε κάνει να αισθάνεσαι καλά; Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι σε πείραξα και μου ξερνάς τόση χολή!

Wow! Το πρόβλημά μου είναι πως η απουσία ορισμού έστω και αδόκιμου, δίνει την ευκαιρία για κατάχρησή της έννοιας κατά το δοκούν του καθενός. Ο SuperFunk έδωσε κάποια παραδείγματα κατάχρησης, και ιδιαίτερα στο θέμα του μπασίστα που μερακλώθηκε. Στην προκειμένη περίπτωση ο μπασίστας κλήθηκε και πληρώθηκε για να εφαρμόσει τεχνική, δηλαδή να παίξει ότι του είπαν, και όχι να εφαρμόσει τέχνη, δηλαδή να παίζει συνθέτοντας και δημιουργώντας ότι τούρθε εκείνη την στιγμή. Όχι όλες. Η «ελευθερία» και «η αγάπη» ναι. Μα και με αυτές τις έννοιες το ίδιο δε συμβαίνει; Και μάλιστα το μεγάλο μακελειό γίνεται γύρω από τις λέξεις – έννοιες «ελευθερία», «βοήθεια», «δίκαιο» και «δικαίωμα». Απουσία ορισμού, ο καθένας ότι θέλει λέει. Και –δυστυχώς- ΠΡΑΤΤΕΙ. Αν υπήρχε κάποιος γενικά παραδεκτός ορισμός περί Ελευθερίας, Βοηθείας, Δικαίου και Δικαιωμάτων, ίσως να μην βλέπαμε γύρω μας όλους αυτούς τους βομβαρδισμούς που τους έκαναν για το «καλό» των βομβαρδισμένων. Έτσι για να τους «ελευθερώσουν» βρε παιδί μου! Και ίσως καταλαβαίναμε πως οι ιδιότητες όπως του καλλιτέχνη, του ιερέα (ιερουργού) κλπ δεν είναι δυνατόν να γίνονται κατ επάγγελμα. :wink: Οι λέξεις μεταφέρουν πολύ συγκεκριμένες έννοιες, που μπορούν να ορισθούν έστω και περιφραστικά! Έχεις ακουστά την ρήση: «τα όρια της γλώσσας σου, είναι τα όρια του νού σου»; Δεν τίθεται εδώ τέτοιο θέμα! Το ερώτημα «Τι τελικά είναι Τέχνη» είναι φιλοσοφικό και ώς τέτοιο, επισύρει φιλοσοφική μόνον απάντηση. Για όποιον ενδιαφέρεται … Χμ, βεβαίως! Δια του παραδείγματος που λέμε. Για να παρουσιάσεις κάτι όμως, θα πρέπει να είναι τεχνικά άρτιο – παρουσιάσιμο (μίξη – μάστερινγκ) Χρειάζονται και κάποια χρήματα. Με καταλαβαίνεις... Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι πως ξεχωρίζεις την τέχνη από την τεχνική. Θυμάσαι τι έγραψα πάρα πάνω; «ο απλός προφορικός λόγος δεν μπορεί να εκφράσει τα ανώτερα και βαθύτερα συναισθήματα γιατί η φύση τους είναι ασαφείς . Μπορεί να τα ονομάσει, αλλά όχι να τα εκφράσει. Δηλαδή προφέροντας την λέξη … πχ «μελαγχολία», δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιον να την αισθανθεί. Μπορούμε όμως να τον υποβάλουμε σε ένα τέτοιο συναίσθημα με ένα μουσικό κομμάτι, ή έναν πίνακα ζωγραφικής ή ένα πεζογράφημα κλπ.» Πολύ θα ήθελα! Αν θέταμε τα ερωτήματα αυτά στον MD δεν γνωρίζουμε τι θα μας απαντούσε. Μπορεί και να διαφωνούσατε! :wink: Εγώ πάλι πιστεύω πως αν κάποιοι έχουν άλλη άποψη από αυτήν που τυχών διαμορφώσουμε εμείς εδώ μέσα, και αισθανθούν αποκλεισμένοι, θα αντιδράσουν εκθέτοντας ως επιχειρήματα τις απόψεις τους. Αν εμείς τότε δεν είμαστε εγωιστές και είρωνες θα το συζητήσουμε μαζί τους φιλικά, και έτσι θα πάμε «πάρα πέρα». Σήμερα όμως που δεν το «σκαλίζουμε» το θέμα, θα καθόμαστε εδώ που είμαστε … Κατά την άποψή σου και με λίγα λόγια, η jazz είναι αυτή η ίδια τέχνη ή τεχνική που αποδίδει τέχνη; Αν αγοράσεις ένα βιβλίο που ονομάζεται πχ «η Τέχνη της κιθάρας» θα σε διδάξει τέχνη ή τεχνικές πάνω στην κιθάρα; Η τέχνη αυτή καθ αυτή διδάσκεται, ή διδασκόμενος τις τεχνικές ίσως και να ανοίξεις την πόρτα της τέχνης; Αν κάποιος πάρει μια παρτιτούρα και την παίξει άριστα δίχως κανένα λάθος όπως ακριβώς παίζει ένα sequencer τις νότες που έγραψες παίζοντας εσύ, είναι καλλιτέχνης ή τεχνίτης; Το να πάρουμε και να αναλύσουμε ένα μουσικό κομμάτι κάποιου καλλιτέχνη, και μετά να εφαρμόσουμε τις τεχνικές του γεμίζοντας τον κόσμο με πανομοιότυπα κομμάτια, :wink: αυτό είναι τέχνη ή τεχνική; Και τελικά όλα αυτά τα βαρύγδουπα ονόματα της μουσικής σκηνής ασκούν τέχνη και εκφράζονται; ή ασκούν την τεχνική της κονόμας, που μου είπε και κάποιος .. Φαντάζομαι θα έχεις ακουστά για το «φαινόμενο της πεταλούδας». Αυτά που θα πούμε εμείς σήμερα εδώ μέσα στο Noiz, δεν ξέρεις κατά πόσο θα καταφέρουν να προβληματίσουν τον οποιονδήποτε, με αποτέλεσμα να επηρεάσουν αύριο το μουσικό γίγνεσθαι. Μπορεί καθόλου, μπορεί και αρκετά. :roll: Έχω την εντύπωση πως έχεις καταλάβει τον προβληματισμό μου.

Τώρα εγώ δεν έχω καταλάβει, Ribbon ή πυκνωτικό; Γραφώ φυσικά όργανα, περισσότερο πνευστά και κρουστά. και διάφορους ήχους από συμπράγκαλα όπως ξύλα, τενεκέδες, κουβάδες, πήλινες γλάστρες κλπ (σοβαρά μιλάω) Έχω ένα sm57 αλλά δεν έχω βγάλει ήχο που να μου αρέσει, τουλάχιστον ακόμα. Γιαυτό και προτιμώ τα σύνθ. Υπερτερεί σε κάτι το Ribbon έναντι του πυκνωτικού εκτός από την τιμή;

Το θέμα έχει πάρει ωραία τροπή εδώ και αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. Μετά από όσα είπε ο «Φοίβης» εγώ δεν έχω πια να προσθέσω και πολλά.

Προσπάθησα να σε άλλο νήμα συζήτησης να συζητήσουμε τα όρια της Τέχνης. Τώρα βλέπω πως θα έπρεπε να συζητήσουμε τα όρια της Σάτιρας. Ξέρετε υπάρχει μεγάλη διαφορά από τον Χλευασμό. Η Σάτιρα είναι ιερό πράγμα ενώ ο Χλευασμός ανίερο. Αλλά δεν νομίζω πως θα έχει καλύτερη τύχη από το «Τι είναι Τέχνη». Τελικά τι πιστεύετε για τον «Τζιμάκο»; Κάνει Τέχνη και ποια; Είναι μουσικός, ηθοποιός, πεζογράφος, ποιητής … ; Τι στο καλό είναι; Έχει να εκφράσει κάτι νέο; Έχει να εκφράσει κάτι παλιό, αλλά με νέο τρόπο; Θέλει να τονώσει τον εγωισμό του; Θέλει να δοξαστεί; Να μείνει στην ιστορία; Θέλει να βγάλει χρήμα; Δεν ξέρει τι θέλει; Με αυτό που έκανε τώρα, τι τελικά κατάφερε;

Wow! Επειδή δεν είσαι ο μόνος που μου το έχει επισημάνει αυτό, δεν θα έχεις άδικο. Αλλά εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω και πίστεψέ με δεν έχω καμία όρεξη να διδάξω έστω αυτά τα όσα ξέρω. Και αν κάποιος διδάσκει, δεν διδάσκει απόλυτες αλήθειες αλλά είτε ότι έχει μάθει ή διαπιστώσει μέχρι σήμερα, είτε αυτά που το έβαλαν να διδάξει. Όμως η αλήθεια του χθές είναι η πλάνη του σήμερα … Προφανώς συνηθίζεται να τοποθετούνται μεταξύ των λεγομένων, κάποιες φράσεις όπως αυτές που ανέφερες : για να μη θίγεται ο εγωισμός των υπολοίπων. Θα ήθελα να προσέξεις πως στην φράση με την οποία προσπάθησα να δώσω έναν ορισμό, έστω και αδέξιο, για το τι είναι Τέχνη: «Τέχνη δηλαδή, ονομάζω μία κατασκευή η οποία μεταδίδει τα ανώτερα και βαθύτερα συναισθήματα του δημιουργού της, σε όποιον άνθρωπο έρθει σε επαφή με αυτήν.», έγραψα «ονομάζω» και όχι «ονομάζεται» ή «είναι» ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Για να δηλώσω δηλαδή το υποκειμενικό της άποψής μου. Και την άποψή μου την θέτω εδώ για δύο λόγους που ο ένας είναι επόμενο του άλλου. Ο πρώτος είναι γιατί εκθέτοντας τον προβληματισμό μου, θέλω να προβληματίσω τους γύρω μου όσον αφορά στο τι πραγματικά είναι τέχνη, ώστε να μην χαμηλώσει κι άλλο ( να πω πάλι την φράση «κατά την άποψή μου»; ) η γενική αντίληψη των ορίων της, με τα γνωστά επακόλουθα … «μην μου φεύγεις τι θα κάνω, θα πέσω κάνω να πεθάνω» και οι άλλες εκδώσεις του σε χέβυ μέταλ, πόπ, κλπ. Ο δεύτερος λόγος είναι πως εκθέτοντάς την άποψή μου σε δημόσια συζήτηση θα δεχτώ ως απαντήσεις τις γνώμες όσον διαφωνούν μαζί μου, οι οποίες θα προβληματίσουν εμένα και όσους συμφωνούν μαζί μου, και πάει … λέγοντας. Σαφώς και ότι λέω, θα είναι είτε η γνώμη μου είτε η γνώμη κάποιων άλλων, είτε το προϊόν και των δύο. Αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Κανείς δεν φέρει την «αλάνθαστη» γνώμη του … «Θεού»… Αν όμως σε ένα κατεβατό όπως το πάρα πάνω που έθεσα, προσθέτουμε κάθε τόσο την αυτονόητη φράση ( άποψή μου είναι) ή ( εγώ νομίζω, εσείς τι λέτε; ) τοτε το κατεβατό θα είχε γίνει διπλάσιο. Δεν μπορείς να γράφεις ένα κατεβατό από πράγματα, υπογραμμίζοντας φράσεις λες και είναι απόλυτες αλήθειες Το ότι θέτω με έντονη γραφή κάποιες φράσεις δεν το κάνω για αυτό που λές πάρα πάνω, αλλά για να προσδιορίσω την φράση αυτή ως επίμαχη. Ότι δηλαδή, ας επικεντρωθούμε να συζητήσουμε «αυτό εδώ». Και όχι γιατί μου το είπε ο Βούδας με τον Δία. Μα δεν είμαι. Αν ήμουν θα έγραφα ένα βιβλίο… τώρα τα θέτω προς σηζήτηση. Και το «μην είσαι απόλυτος» ή το « πώς είσαι τόσο βέβαιος» δεν έχουν καμία αξία αν δεν συνοδεύονται και από την γνώμη του άλλου. Ασφαλώς και κάθε φορά υπάρχει περίπτωση να κάνω λάθος, όπως όλοι μας, αλλά μέχρι να μου το αποδείξει κάποιος θα πιστεύω στην γνώμη μου. Την θέτω όμως υπό συζήτηση και δεν είπα σε κανέναν Βλέπεις τι κάνεις; Επειδή φοβάσαι να σηκωθείς όρθιος και να πείς την γνώμη σου μήπως και χαρακτηρίσουν απόλυτο, βάζεις μπροστά την λέξη «Ίσως» και νομίζεις πως τώρα έγινες διαλλακτικός και συζητήσιμος! Είτε πεις «ο Ιχνηλάτης είναι μάλθακας» είτε πείς «Ίσως ο Ιχνηλάτης είναι μάλθακας» ο Ιχνηλάτης το ίδιο θα αισθανθεί. Απλά με το «Ίσως» νοιώθεις εσύ ασφάλεια και πας να του χρυσώσεις το χάπι. Αν αναφέρεσαι στον τρόπο που τοποθετώ την Ψυχή ως δημιουργό της τέχνης κλπ, σε πληροφορώ πως στα θέματα τις ψυχής είμαι αρκετά μπερδεμένος, και όσο τα συζητώ με διάφορους «αντιπροσώπους» – «εκπροσώπους» φιλοσοφικών ρευμάτων, βλέπω πως όλοι το ίδιο μπερδεμένοι είναι. Και δεν εκπροσωπώ τίποτε και κανέναν. Τον εαυτό μου ψάχνω. Πέρασα την φάση αμφισβήτησης για τη αμφισβήτηση εδώ και πολύ καιρό, και τώρα προσπαθώ να θέσω κάποια σημεία αναφοράς που βλέπω πως απουσιάζουν ... Και συνειδητοποιώ πως σκοπίμως απουσιάζουν, για αυτό «Βολεύει». Και μια που άρχισα την ... απολογία μου θέλω να αναφερθώ στο γιατί μιλάω για τον Ιχνηλάτη στο τρίτο πρόσωπο. ¶λλος είμαι εγώ και άλλος ο Ιχνηλάτης. Εγώ είμαι ο Παναγιώτης, ο Ιχνηλάτης είναι αυτό που θα ήθελα να γίνω και που δεν θα γίνω ποτέ. Γιατί όσο εγώ ο Παναγιώτης ζυγώνω σ’ αυτόν, τόσο αυτός ανεβαίνει πάρα πάνω και απομακρύνεται και πάλι. Καθ’ ένας με την τρέλα του ... Τέλος πάντων πρόκειται περί παρεξήγησης. Αν θέλεις πες μου σε τι διαφωνείς ή συμφωνείς με τους ορισμούς που έθεσα περί τέχνης και πως θα τους έθετες εσύ, μπας και πάρει μέρος και κανένας άλλος και ξεκινήσει καμιά κουβέντα.

Όπως είπα πριν ο απλός προφορικός λόγος δεν μπορεί να εκφράσει τα ανώτερα και βαθύτερα συναισθήματα γιατί η φύση τους είναι ασαφείς . Μπορεί να τα ονομάσει, αλλά όχι να τα εκφράσει. Δηλαδή προφέροντας την λέξη … πχ «μελαγχολία», δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιον να την αισθανθεί. Μπορούμε όμως να τον υποβάλουμε σε ένα τέτοιο συναίσθημα με ένα μουσικό κομμάτι, ή έναν πίνακα ζωγραφικής ή ένα πεζογράφημα κλπ. Αυτό ακριβώς εγώ αποκαλώ Τέχνη. Τέχνη δηλαδή, ονομάζω μία κατασκευή η οποία μεταδίδει τα ανώτερα και βαθύτερα συναισθήματα του δημιουργού της, σε όποιον άνθρωπο έρθει σε επαφή με αυτήν. Τα συναισθήματα όμως δεν είναι τίποτε άλλο από ψυχικές διαθέσεις. Είναι δηλαδή φαινόμενα της ψυχής. Η Τέχνη λοιπόν είναι μια προσπάθεια που κάνει η φυλακισμένη στο σώμα η ψυχή ενός ατόμου, για να έρθει σε επαφή με την ψυχή κάποιων άλλων. Υποψιάζομαι πως ίσως και να προσπαθεί να έρθει σε επαφή ακόμα και με Αυτόν Τον Ίδιο Τον Δημιουργό της, αλλά αυτό είναι μια συζήτηση που έχει να κάνει με τις Κοσμικές και Μεταφυσικές αντιλήψεις ενός εκάστου, και δεν είναι εύκολο να συζητηθεί τώρα. Μην ξεχνάμε όμως πως όλες οι Τέχνες αναπτύχθηκαν μέσα στους κόλπους της εκάστοτε θρησκείας, δηλαδή της εκάστοτε επικρατούσας αντίληψης περί Ύπαρξης και Κοσμικών Δυνάμεων. Ο άνθρωπος ανέκαθεν προσπάθησε με την Τέχνη να αποδώσει τα ανώτερα αυτά συναισθήματα που τον οδηγούν στην κατάσταση που ονομάζουμε Ανάταση Ψυχής η οποία έχει ως αποκορύφωμά της την Έκσταση, μέσω της οποίας μπορεί να βιώσει ανώτερες «καταστάσεις». Ο καλλιτέχνης είναι άτομο ψυχικά προβληματισμένο, και ουσιαστικά δεν ενδιαφέρεται για την άμεση επικοινωνία, αλλά με αυτό που κάνει, είναι σαν να βάζει ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι και να το ρίχνει στην θάλασσα του Χρόνου, ώστε κάποιοι κάποτε να το βρουν. Για αυτόν τον λόγο, κύριο μέλημα των καλλιτεχνών ήταν και είναι, το πώς θα κάνουν το έργο τους να αντέξει στην φθορά του χρόνου, ώστε να φτάσει σε όσο δυνατόν περισσότερους ανθρώπους (ψυχές) στο μέλλον. Μπορούμε πολύ εύκολα να μιμηθούμε τις τεχνικές ενός καλλιτέχνη, αλλά ποτέ δεν θα κατορθώσουμε να μιμηθούμε την τέχνη του, γατί ποτέ δεν θα κατορθώσουμε να μιμηθούμε την ψυχή του. Μπορούμε δηλαδή μελετώντας το έργο ενός καλλιτέχνη, πχ ενός κιθαρίστα, να τον μιμηθούμε στην τεχνική του παιξίματος, αλλά ποτέ δεν θα «πούμε» με την κιθάρα μας αυτά που εκείνος είπε και θα πει, γιατί απλούστατα η ψυχή ενός εκάστου είναι πάντα αυθεντική και μοναδική, και δεν μπορεί να υποκριθεί, δεν μπορεί να πει ψέματα. Για αυτό και ο κάθε καλλιτέχνης είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος.

Μενέλαε σωστά μιλάς! Δυστυχώς το παράκανα! Ζητώ ειλικρινά συγνώμη!

Είπα να μην ξαναγράψω τίποτα εδώ μέσα, αλλά από ότι βλέπω υπάρχουν απορίες, και οφείλω σε κάποιους μια απάντηση. Boody Κάποιο μέλος έθεσε εντελώς πληροφοριακά το θέμα του ψηφιακού δημοψηφίσματος που λαμβάνει χώρα τον τελευταίο καιρό για το αν θα επιστραφεί στην Αγιά Σοφιά στην Κων/πολη να επαναλειτουργήσει ως ναός. Αμέσως άρχισε να δημιουργείται μία ένταση, όχι για το αν θα έπρεπε να τοποθετηθούμε στο θέμα, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει ένα τέτοιο θέμα σε ένα μουσικό φόρουμ. Το θέμα χαρακτηρίστηκε ως Θρησκευτικό και Πολιτικό από τους Modulators (SUPERFUNK) και κλειδώθηκε. Αυτό το θέμα τον τελευταίο καιρό, έχει τεθεί και σε πάρα πολλά άλλα φόρουμ με ποικίλους προσανατολισμούς. Μόνον εδώ όμως δημιούργησε τέτοια κατάσταση και τελικά διεγράφη. Εγώ άνοιξα νέο thread όχι για να μιλήσω για την Αγ Σοφιά, διότι ούτως ή άλλως το πόστ γνωστοποιούσε τον δικτυακό τόπο του δημοψηφίσματος και ΜΟΝΟΝ, αλλά για το αν θα ήταν σωστό να κλειδωθεί ένα θέμα το οποίο μπορεί και να ενδιέφερε κάποιους. ¶λλωστε στο «Περι ανέμων και υδάτων» ετέθη. Στο τέλος διεγράφη και αυτό. Η δικαιολογία ήταν πως σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού του φόρουμ, δεν επιτρέπονται οι θρησκευτικές και πολιτικές συζητήσεις, λές και μίλησε κανείς για τον Αλλάχ ή τον Δία. Το θέμα ήταν καθαρά περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αν δηλαδή μπορεί μια ομάδα ανθρώπων να αφερέσει ένα Σύμβολο (όπως η Αγ Σοφία) από μια άλλη ομάδα ανθρώπων. Βλέπε Μάρμαρα του Παρθενώνα κλπ! Τώρα θα μου πέις ότι ο Ρακιντζής έβγαλε video για την Αγ Σοφία και τον Μαρμαρωμένο βασιλιά, και «εξαφανίστηκε» για 10 χρόνια. Τι άλλο να περιμένεις ; Θέλω εδώ να σημειώσω πως κανείς και σε τίποτα δεν μπορεί να θέσει όρους οι οποίοι αντιτίθενται στην Νομοθεσία της Πολιτείας και των Διεθνών Συνθηκών. Για παράδειγμα, την στιγμή που η Πολιτεία επιτρέπει την διατήρηση στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, μέχρι και 2 σκύλων, δεν μπορείς εσύ να φτιάξεις έναν κανονισμό για την πολυκατοικία σου που να τους απαγορεύει. Ο κανονισμός σου δεν θα ισχύει. Βέβαια εδώ οι υπεύθυνοι, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους, είναι ήσυχοι μεν, παράνομοι δε. Μήπως κάνω λάθος; Ο IxNiLaTiS τόλμησε να τα βάλει με τους Modulators και να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, κάτι που ούτως ή άλλως είναι θεσπισμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία εδώ μέσα, όπως σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, δεν είναι επιθυμητά. Ο καθένας έχει δικαίωμα (εφόσον δεν βρίζει και σέβεται τους συνομιλητές του, να πεί και την κουταμάρα του στο κάτω κάτω. Από εκεί και πέρα ο IxNiLaTiS που «σήκωσε κεφάλι», έγινε στόχος. Τώρα το γιατί όλοι βρυχήθηκαν εναντίων μου την στιγμή μάλιστα που υπερασπίζομαι το δικαίωμά τους να μιλούν ελεύθερα, μάλλον δεν το έχω καταλάβει. Υποθέτω πως μετά από τόση καταπίεση εδώ μέσα συνήθισαν, και νομίζουν πως αυτό είναι και το σωστό. Ότι ακριβώς δηλαδή έχουν πάθει και οι γυναίκες κάποιων, που θεωρούν φυσιολογικό να φοράνε τσαντόρ και μπούρκα και αισθάνονται ελεύθερες ενώ είναι μαντρωμένες στον γυναικονήτη. Κρίμα. Εμ για αυτό και αυτοί τα εξαφάνισαν, ώστε να σβηστούν τα «αποτυπώματα». Chaostar Αν και δεν είναι ακριβώς έτσι, δεν σε ανάγκασε κανείς να το διαβάσεις! Ή μήπως σε ανάγκασαν; Βγάλε αγόρι μου την μπούρκα να αναπνεύσεις ελεύθερα. Και σεβάσου και τα δικαιώματα των άλλων. Kourosava Να σου απαντήσω μια που σε είχα συμπαθήσει πολύ, μου άρεσε και η μουσική σου (και σε ευχαριστώ που μου έλυσες το πρόβλημα με την οθόνη, είχες δίκιο) Το άβαταρ είναι η φωτό ενός ανθρώπου που έζησε την ζωή του στα Βαρδούσια, πολέμησε για την Ελλάδα εναντίων των κατακτητών και των δικτατόρων, και με έμαθε πολλά πράγματα μεταξύ των οποίων την φλογέρα, και την αρετή του να υπερασπίζεται κανείς την Ελευθερία και την Αλήθεια. Σήμερα δεν ζεί πιά, και η φωτογραφία αυτή που του είχα τραβήξει τότε, με εμπνέει. Έχει κάτι στο βλέμμα. Και αφού ότι είχα να πώ το είπα πιά, και όποιος ήταν να ωφεληθεί από τα γραφόμενα μου, ωφελήθηκε, δεν έχει νόημα να επανέλθω. Παρακαλώ τους Μοντουλάτορες και Βιγλάτορες και σεβαστούς Αντμινιστράτορες του φόρουμ, να κλείσουν τον λογαριασμό μου, ώστε να μην μπώ άλλη φορά στον πειρασμό να ξαναπαντήσω. Ευχαριστώ. ΥΓ. Το Fusion και το Distortion είναι για την κιθάρα, όχι για το κεφάλι. Ξεκαλωδιοθήτε!

. Επειδή βλέπω πως εδώ μέσα δεν έχει αρκετό αέρα ούτε αρκετό Φως για να «αναπνέει» και να «βλέπει» κάποιος σαν εμένα, που έχει μάθει να ζει ελεύθερος, σας χαιρετώ, και ζητώ συγνώμη που σας χάλασα τις μέρες που ανεχτήκατε τους ανούσιους προβληματισμούς μου. ΥΓ. Κουροσάβα και ΦρεεΜαϊντ Μου άρεσε πολύ ή μουσική σας!

Επειδή βλέπω πως εδώ μέσα δεν έχει αρκετό αέρα ούτε αρκετό Φως για να «αναπνέει» και να «βλέπει» κάποιος σαν εμένα, που έχει μάθει να ζει ελεύθερος, σας χαιρετώ, και ζητώ συγνώμη που σας χάλασα τις μέρες που ανεχτήκατε τους ανούσιους προβληματισμούς μου. ΥΓ. Κουροσάβα και ΦρεεΜαϊντ Μου άρεσε πολύ ή μουσική σας!

Εμένα όταν δεν με ενδιαφέρει ένα θέμα, απλά δεν παίρνω μέρος.

Τα Behringer HPS5000 τα έχω πάρει και εγώ και όσον αφορά στον ήχο τους είναι αρκετά καλά. Αλλά δεν θα μπορείς να τα φοράς πάνω από 10 – 15 λεπτά. Θα σε πιάσει πονοκέφαλος γιατί είναι πολύ σφιχτά και μικρής διαμέτρου. Πατάνε επάνω στα αυτιά και μετα από λίγο θα πονάς. Θα θέλεις να τα βγάλεις. Πρόσεχε μήπως έχουν το ίδιο πρόβλημα και αυτά που λές.

Εγώ λοιπόν, πιστεύω πως το τι είναι Τέχνη δεν είναι υποκειμενικό. Πιστεύω πως μπορούμε να ορίσουμε το τι είναι Τέχνη. Βέβαια, τα όρια είναι επικίνδυνο πράγμα, 1ον γιατί μπορεί να μην τα θέσουμε σωστά, και 2ον γιατί μπορεί να μας φέρουν αντιμέτωπους με άτομα που έχουν συμφέροντα και μάλιστα οικονομικά, από την επικρατούσα κατάσταση, της σύγχυσης, της ασάφειας και της κατάχρησης τών εννοιών. Ο καλλιτέχνης λοιπόν, προσπαθεί χρησιμοποιώντας τις τεχνικές, να εκφράσει κάτι. Θέλει κάτι να μας πεί. Αλλά για να πεί κάτι, θα πρέπει πρώτα να ΕΧΕΙ κάτι για να πεί. ( Το τι σημαίνει αυτό, θα το θέσω σε άλλη ανάρτηση με θέμα «Τέχνη και Φιλοσοφία». Υπομονή ) «Και γιατί δεν μας το λέει δηλαδή σαν άνθρωπος, με λίγα απλά λόγια» θα ρωτήσει κάποιος. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, νομίζω πως είναι ότι ο απλός προφορικός λόγος είναι ικανός να εκφράσει ένα μικρό μόνον ποσοστό από αυτό που αισθάνεται και θέλει να εξωτερικεύσει αυτός που μιλάει. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, όταν μιλάμε κουνάμε τα χέρια μας, το κεφάλι μας, παίρνουμε ύφος και κάνουμε διάφορες γκριμάτσες. Χορεύουμε! Και όσο περισσότερο μας είναι δύσκολο να εκφράσουμε αυτό που θέλουμε με τα λόγια, τόσο περισσότερο ... «χορεύουμε»! Προσπαθούμε δηλαδή να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο για να εκφραστούμε! Εδώ σημειώνω πως μιλάω για την αδυναμία του απλού προφορικού λόγου της καθομιλουμένης, και όχι για τον έντεχνο λόγο, (ποίηση, πεζογραφία) τον οποίον και κατατάσσω μεταξύ των τεχνών. Τα πράγματα όμως όσον αφορά στην έκφραση και τους λόγους ύπαρξής της δεν είναι τόσο απλά. Η συνέχεια αύριο...

Θα πρέπει αυτοί να αποδείξουν πως η συγκεκριμένη λούπα και οι ήχοι που την αποτελούν, ήταν δικά τους, και όχι κάποια που τους μοιάζουν. Αν μάλιστα εσύ την έχεις και λίγο αλλάξει (ξέρεις τι εννοώ), τότε πιάσε το αυγό και κούρευτο. Αν τελικά το αποδείξουν, εσύ θα πληρώσεις κάποιο πρόστιμο στην πολιτεία (ενδεχομένως και φυλάκιση), αυτοί όμως θα δικαιούνται μόνον ένα ποσοστό από τα κέρδη σου. Δηλαδή θα πρέπει να αποδείξουν πόσα χρήματα πήρες. Ξαναπιάσε το αυγό και κούνα το. Με λίγα λόγια γνωρίζουν πως θα πρέπει να μπλέξουν σε έναν δαπανηρότατο δικαστικό αγώνα ετών, και στο τέλος μπορεί να πάρουν 150€. Οπότε δεν θα το κάνουν! Αν όμως βγάλεις μια παγκόσμια επιτυχία που σου αποδώσει πολύ χρήμα, τότε ίσως να τους συμφέρει.

SUPERFUNK Συνεχίζεις να με προκαλείς γμτο !!! Αν ήθελα να σου την «πώ» θα σε ρωτούσα γιατί απαγορεύονται οι θρησκευτικές συζητήσεις την στιγμή που εσύ εδώ μέσα βάζεις θρησκευτικές διαφημίσεις. Λίγες μέρες πρίν είχες βάλει μπάνερ για τον Υπερβατικό Διαλογισμό κάποιου Μαχαράσι … ή κάπως έτσι; (έχω το link στον υπολογιστή του σπιτιού μου, και θα το θέσω το βραδάκι αν προλάβω). Ο Διαλογισμός αποτελεί βασικότατο «μέρος» και «δρόμο» των θρησκειών και μάλιστα πολύ περισσότερο των Ασιατικών θρησκειών. Και δεν είχα σκοπό να το αναφέρω αυτό, έτσι για να κάνω το έξυπνο, αλλά με προκάλεσες !!! Και αν δεν σου αρέσει να διαβάζεις τέτοια σαν αυτά που έγραψα πάρα πάνω, μην με προκαλείς άλλο εσύ και οι κολλητοί σου. Το ότι η διαγραφή των ενοτήτων ήταν λάθος σου, γνωρίζω ότι θα το καταλάβεις εν καιρώ, αν δεν το έχεις καταλάβει ως τώρα. Γνωρίζω επίσης ότι δυστυχώς δεν θα έχεις την δύναμη να το παραδεχθείς. Το εν λόγω θέμα το έχω θέσει και σε άλλα φόρουμ και μάλιστα σε πληροφορώ πως στα περισσότερα δεν έχει πάρει απάντηση. Ομολογουμένως είναι ένα δύσκολο θέμα που ακόμα και η σύζυγός μου που είναι νομικός (δικηγόρος) δυσκολεύεται να δώσει ορισμό, υπό την έννοια πως σε κάποιον που βλέπει τα πράγματα δίχως φιλοσοφική ματιά (η οποία βλέπει και πάρα πέρα) δεν εξηγεί κάποια πράγματα αλλά τα δέχεται όπως έχουν αυτή την στιγμή. Θα πώ περισσότερα για τις σκέψεις μου αυτές, στο άμεσο μέλλον, γιατί το θέμα είναι βαθύ, και αυτή την στιγμή δεν προλαβαίνω.

Όχι δεν φταίει αυτό, γιατί ο θόρυβος υπάρχει ακόμα και όταν το σβήσω.

Όχι μέ ένα, και αυτό είναι παλιό. Λές αυτό να κάνει την δουλειά; περίεργο μου φαίνεται.

Εδώ συμβαίνουν πράγματα μεταφυσικά! :lol: Έκλεισα τον ενισχυτή και άρχισα να αφουγκράζομαι με τα ακουστικά. Όταν κάποιο πρόγραμμα (οποιοδήποτε) είναι ανοικτό, και «πέφτει» έξω από την οθόνη, δηλ το μετατοπίσω έτσι ώστε ένα μέρος του interface του να είναι έξω από τα όρια της οθόνης, τότε ακούγεται βόμβος και τζιτζίκι. Όταν το μαζέψω μέσα στην οθόνη, τότε εξαφανίζεται. Το ίδιο συμβαίνει και με την Γραμμή Εργασιών, αυτή που βρίσκεται στο κάτω μέρος της οθόνης. Την έχω σε αυτόματη απόκρυψη. Όταν κρύβεται ακούω θόρυβο, ενώ όταν εμφανίζεται, ο θόρυβος σταματάει. Καταλαβαίνει κάποιος κάτι; 8O