vastrange

και κοντινή και μακρινή...:)

Πεταλιέρα με το πολύ 8 πετάλια μέχρι 1000 ευρώ. Χρήση σε cover band από hard rock μέχρι funk και pop χιτάκια.... τι πετάλια θα επιλέγατε; Κιθάρες telecaster, jazzmaster και epiphone 335 . Ενισχυτής deluxe reverb.

ε βάλε και καμμιά φωτογραφία να τη δούμε .....!!!!

αυτή 1958 Freddie Tavares prototype

Η συγκεκριμένη all rosewood Ζaftig είναι τώρα στην ιδιοκτησία του Νels Cline των Wilco. Την πήρε ελαφρώς μεταχειρισμένη για να κάνει ζευγάρι με αυτή την all rosewood Bild Jazzmaster .... Πολύ όμορφη!

@def lepard: αν επιτρέπεται, ποιος ήταν ο πρώτος σου δάσκαλος?

μια και ποστάρουμε και παλιατζούρες.... 1954 esquire

^είπαμε ...γούστα είναι αυτά....

αν και τα γούστα μου είναι για ..... παππούδες όπως του sir superfunk .... νομίζω αυτή:

πραγματικά πάλι καλά που δεν ήταν κάποια πολύ μεγάλης αξίας κιθάρα. Είναι γνωστό πάντως το κολπάκι αυτό. Ένας φίλος παραλίγο να την πατήσει με αγγελία αυτοκινήτου με παρόμοιο τρόπο.... έχω πάντως την εντύπωση πως μπορείς να μπλοκάρεις την παράδωση με κάποιο τρόπο...

κιθάρα: fender jazzmaster ενισχυτής: fender bandmaster blackface πετάλια: 1. solemate reverb, 2. ένα διπλό fuzz, hoof reaper ή twosome, 3. archer ή άλλο klon τύπου overdrive 4. memory man tap tempo delay

νομίζω είναι κάποιο phaser σε extreme settings. είχα μια digitech rp20 στα 90's και είχα φτιάξει ένα παρόμοιο εφέ... edit: rp12 εννοώ....

Παρόλη τη κάπνα από τον "λευκό καπνό" από τας εξωτερικάς..... δε γ@(**& o αγαπημένος Guthrie Trapp μιλάει για τον εξοπλισμό του. Μακάρι να έπαιζε λίγο παραπάνω.

πω ρε μάγκα μου μπράβο! το part 2 είναι ακόμα καλύτερο!!!

o πιτσιρικάς τέλειος.... και η κιθάρα αν και δεν έχει floyd καλή είναι νταξ.

με τίποτα

Η τρέλα με το vintage κιθαριστικό εξοπλισμό ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 με τον Eric Johnson. Τότε άνοιγε τις συναυλίες του Vai και του Satriani που έπαιζαν με ibanez και reissue marshall ενισχυτές. Ο EJ έπαιζε με μια strat του '54 και με vintage plex i. Σχεδόν κανείς εκείνη την εποχή δεν το έκανε αυτό. Όλοι όσοι πήγαιναν στις συναλίες αυτές έλεγαν πόσο "πιο γεμάτο" ήχο είχε ο EJ. Κυριολεκτικά τότε έγινε το μεγάλο "μπαμ" με το vintage gear. Οι τιμές τότε στις vintage strats ανέβαιναν κατά 1000 δολλάρια ανά βδομάδα. Ειδικά η συγκεκριμένη strat του EJ λέγεται ότι είναι η πιο "ακριβή" 1954 strat αυτή τη στιγμή. Εκείνη την εποχή ήταν που το "παλαιό" gear έγινε "vintage" με τον όρο που το λέμε σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλες εταιρείες ίδρυσαν τα custom shop λίγα χρόνια πιο μετά και λίγο αργότερα άρχισαν να μιμούνται τη φθορά των vintage με το γνωστό εσκεμμένο relic. Με το internet και τα μουσικά forum οι τιμές εκτοξεύτηκαν στα ύψη και η συλλεκτική τους αξία είναι πια τεράστια. Ουσιαστικά με το όρο vintage ήρθε η "εκδίκηση" στον ήχο της κιθάρας του 1980. Τη δεκαετία του 80 όλοι μόνταραν τις κιθάρες τους για γίνουν πιο "μοντέρνες".Σχεδόν κανείς από τους πρωταγωνιστές κιθαρίστες/ μπασίστες της εποχής δεν έπαιζε με παλιές κιθάρες.Όλοι μονταραν. Φλοιντ, πιο hot μαγνήτες κυρίως διπλοί ακόμα και active, locking tuners κλπ flat radius, poly βαφές που ήταν πιο ανθεκτικές κλπ Αυτή η μόδα ξεπεράστηκε με τον ήχο των 90s όπου οι κιθαρίστες δεν εστίαζαν τόσο στην τεχνική και ζητούσαν ήχους διαφορετικούς (πιο εξελιγμένους σε σχέση με ότι είχε ακουστεί μέχρι τότε) αλλά πάντα στα πρότυπα των παλαιών μεγάλων των δεκαετιών του 60 και του 70. Προσωπικά λατρεύω τις jazzmaster. Έχω και την τύχη να έχω μια vintage του 65. Η κιθάρα είναι υπέροχη με πολύ διαφορετική στην αίσθηση από τις υπόλοιπες που έχω ή που έχω δοκιμάσει και καταπληκτικό ήχο. Όταν παίζω μόνος μου λέω πως είναι η καλύτερη κιθάρα που έχω. Όταν παίζω με τη μπάντα μου δεν λέω το ίδιο. Αγαπημένη μου είναι μια γιαπωνέζα η οποία μέσα στον συνολικό ήχο "βγαίνει" πολύ καλύτερα. Δεν είναι αληθές ότι όλες οι vintage κιθάρες είναι καλύτερες από τις σύγχρονες που κατασκευάζονται σήμερα, αλλά μια "καλή" vintage κιθάρα από τη στιγμή που θα τη βάλεις σε ένα "καλό" ενισχυτή αυτόματα σε ταξιδεύει σε αγαπημένους ήχους και ηχογραφήσεις από το παρελθόν. Όσον αφορά στην παρατήρηση ότι είναι αντιμουσικό να αντιγράφεις το παρελθόν... θα πω δεν είναι αντιγραφή. Απλά το παρελθόν και οι μνήμες έχουν μια νοσταλγία και έναν ρομαντισμό που επιζητούν για να εμπνευτούν οι καλλιτέχνες σε κάθε τέχνη.

κύριοι ευχαριστώ για τις απαντήσεις αλλά δεν με βοηθάτε. Η μπάντα στην οποία παίζει έρχεται για 4 συναυλίες σε θεσσαλονίκη, Βόλο, Λάρισσα και Αθήνα. Θέλει να συνδυάσει τις εμφανίσεις του με τουρισμό καθώς είναι η πρώτη φορά που έρχεται Ελλάδα. Θα ήθελε στις βόλτες που κάνει να πάει και σε μαγαζιά με μουσικό εξοπλσιμό. Είναι κάτι που κάνει/κάνουν σαν μπάντα σε κάθε τουρνέ και δεν έχει να κάνει με την κρίση στην Ελλάδα, το κάνουν σε όποια χώρα πανε. Ίσα ίσα το γεγονός ότι ερχονται να παίξουν αυτή την περίοδο δείχνει ότι δεν τους επηρρεάζει καθόλου αυτό. Πιθανόν να τον ενδιαφέρουν και μπουζούκια/τζουράδες και άλλα παραδοσιακά όργανα, αλλά δεν είμαι σίγουρος.

Τον άλλο μήνα θα έρθει γνωστός μου από Αγγλία για live εμφανίσεις και με ρώτησε αν υπάρχουν μαγαζιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με vintage μουσικό εξοπλισμό, όχι μόνο κιθαριστικό για να ψάξει και πιθανόν να αγοράσει. Παρακαλώ για τις προτάσεις σας γιατί από Θεσσαλονίκη δεν ξέρω καθόλου και Αθήνα ξέρω μόνο ένα μαγαζί στα εξάρχεια. Θενκς

από προσωπική εμπειρία σε jazzmaster με 7,25 έβαλα 6100 και με τίποτα δεν μπορούσα να έχω χαμηλό action χωρίς να φρετάρω στη μι καντίνι με 11αρες. Αναγκαστικά την έδωσα για leveling για να μην έχω τόσο "ψηλά" τάστα. Αν έκανα refret πάλι δεν θα έβαζα τόσο μεγάλα τάστα. Μην ξεχνάμε ότι το action μετριέται από το τάστο όχι από την ταστιέρα. Aν για το παίξιμό σου προτιμάς το πιο ψηλό action πάω πάσο.

200 θα έλεγα είναι πολλά. Περίπου 150- 180 ευρώ για ολικό refret είναι πιο λογική τιμή. Αν η κιθάρα σου έχει vintage radius (7,25) θα σου πρότεινα όχι full jumbo αλλά medium γιατί δεν θα έχεις και πολύ χαμηλό action, προκειμένου να μη φρετάρεις στα bends.

ίσως βοηθούσε περισσότερο στο θέμα της επιλογής σου για fuzz να μας έλεγες ποια κομμάτια/ κιθαρίστες εσύ θεωρείς ότι έχουν τον ήχο που σου αρέσει. Πραγματικά αυτή την περίοδο υπάρχουν τόοοοσες πολλές επιλογές και τόoooσοι κατασκευαστές που φτιάχνουν καταπληκτικά fuzz που είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις "το πιο κατάλληλο" για σένα. Το σίγουρο είναι ότι ξεκινάς με ένα μπούσουλα ότι υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι fuzz (fuzzface, muff, tonebender) και ότι δεν υπάρχει ένα fuzz που τα κάνει όλα. Επίσης ο ήχος της fuzz κιθάρας είναι υπέροχα εθιστικός και η αναζήτηση του "τέλειου fuzz" δεν τελειώνει ποτέ!

κατά τη γνώμη μου δεν παίζει ρόλο τόσο το αν τα τρανζίστορ είναι Ge ή Si όσο το ίδιο το κύκλωμα του fuzz (πόσα τρανσίστορ έχει, τι δυνατότητες δίνει για eq κλπ). Γενικά πάντως τα fuzz γερμανίου "καθαρίζουν" πιο καλά χαμηλώνοντας το vol. Είναι δύσκολο να διαλέξεις ένα fuzz μόνο από το τι τρανσίστορ φοράει. Εξαρτάται από το τι ήχο θες να βγάλεις, πόσες κιθάρες έχεις στην μπάντα σου, ο τρόπος που παίζεις, ο υπόλοιπος εξοπλισμός σου και χίλια άλλα.

χαχα....ok μη βαράς μεγάφωνα ;D τα legend 125 ταιρίαζουν με κάνα άλλο μ ε γ ά φ ω ν ο? γιατί θέλω να φορτώσω μια 4χ12 καμπίνα και λέω μήπως βγει καμιά καλή συνταγή? edit: μόλις είδα ότι η eminence δεν τα βγάζει σε 16Ω πια >:( τα θέλω 16Ω για κεφάλι 4Ω ΤΚΜ

Καλή χρονιά σε όλους του φίλους μουσικούς! Ξέρει κανείς αν η Celestion ή η Eminence (ή όποια άλλη εταιρεία) βγάζει ηχείο αντίστοιχο με ίδια ή παρόμοια χαρακτηριστικά των παλαιών C12N της Jensen?