otto##

17 minutes ago, dimsonic said:

Κοίταξε να δεις.

Στο συγκεκριμένο θέμα είμαι ο Νο 4 που έγραψε στο σερί ότι δεν του άρεσε το κομμάτι ενώ ο ίδιος θεωρείται καλός μουσικός.

Προχτες έγινε το ίδιο με το θέμα που ξεκίνησε με το ποιά είναι η καλύτερη κιθάρα του κόσμου και κατέληξε στο "δεν είναι η καλύτερη κιθάρα του κόσμου επειδή δεν την παίζουν οι Iconic" Και αν δεν κάνω λάθος σου άρεσε η ζωντάνια της συζήτησης.

Τώρα πως γίνεται να χάνεται το νόημα όταν ένας, δυό, τρεις τέσσερις έχουν πάνω κάτω την ίδια γνώμη και ωπ φταίει ο τέταρτος...

 

Τώρα τον τον bonamasa....guilty as charged. Αλλωστε εγώ τον βάφτισα οδοντίατρο. Αλλά νομίζω ότι αν λείψει αυτή η αίσθηση του χιούμορ (γιατί σαν χιούμορ το βλέπω) θα χάσουν πολλά πράγματα το ενδιαφέρον τους.

 

Μπορεί και εγώ να κάνω λάθος. 

Το λαμβάνω υπόψη πάντως. Σοβαρά. Βλέπω να μου χτυπάνε το καμπανάκι αρκετά πρόσφατα.

Δε "θεωρείται" καλος μουσικος. "Είναι" ένας τεράστιος κιθαρίστας. Βιρτουόζος. Αυτο αποδεικνύεται από την καριέρα του, την επιδραστικοτητα στο οργανο, και την αδιαμφισβήτητή  του ικανότητα ως παίκτης. Μη ξεκινάμε από το 0 σε όλα γιατι θα ξεχάσουμε και αυτα που ξέρουμε. Οι απόψεις μας, σεβαστές και ενδιαφέρουσες, αλλα έπονται των γεγονότων. 

DIM TO χιούμορ πάνω από όλα. 

Τη συζήτηση για τις τελε μονο σαν χιουμοριστικη τη βλεπω. Μιλάμε για μια παιδική συζητηση με ένα αστείο τίτλο. Αν όντως υπαρχει αληθινή διαμάχη με επιχειρήματα ytb τότε θα προβληματιστω. 

Εγώ δε σου χτυπάω καμπανάκι πάντως. Εχω πολύ περιορισμένο χρόνο οποτε δεν υπερεκτιθεμαι στο φορουμ, άρα δε με κουράζει κιολας.

29 minutes ago, dimsonic said:

 

δεν ξέρω, στον Φώτη φαίνεται δεν είπε.

 

 

Δεν σε παρεξηγώ, αλλά το "τα έζησα" (το άλλο το προσπερνώ) είναι για μένα ισχυρό πιστεύω.

Δεν το κάνω για να προβοκάρω, είναι πεποίθηση.

Σχετικά με το θέμα δεν ξέρω γιατι δεν βγάζει νόημα η αντιμετώπιση.

Ούτε ακριβώς "ποιά είναι" η αντιμετώπιση.

Τίθεται ένα ένα θέμα προς σχολιασμό.

ΟΚ δεν μου αρέσει ο Vai. Θα μου πεις, δεν σου αρέσει μη σχολιάζεις. Και όμως φαίνεται ότι δεν ήμουν ο μόνος που είχε την ίδια άποψη (και κατ επέκταση απορία, γιατί ενώ είναι καταξιωμένος δεν ταιριάζει σε κάποιους) και το ίδιο πράγμα το σχολίασαν άλλοι δυό τουλάχιστον.

Επίσης συζήτηση κάνουμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνεται ο καθένας τη μουσική. Στο πλαίσιο αυτό ο Vai μου έδινε πάντα την εντύπωση ότι ήταν καλός επι Zappa και όχι μόνος ή με άλλους. Και μιλώντας για Zappa το inca roads είναι για μένα η πεμπτουσία του. Ενα κομμάτι και ένα σόλο συγκεκριμένο που ενσωματώνει όλη την τέχνη του Zappa. Αν την έφτανε αυτήν ο Vai ίσως τον έβλεπα διαφορετικά. Όπως έβλεπα και βλέπω (σε αντίθεση από τον Vai) τον Colaiuta που είναι ακριβώς ή αντίστοιχη περίπτωση του Vai. Αυτόν και μαζί με τον Zappa αλλά και με άλλους και μόνο του τον παραδέχομαι όσο τίποτα.

 

Και για να κλείσω την παρένθεση: καλώς ή κακώς έζησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου θέλοντας να είμαι μουσικός, κάτι που δυστυχώς δεν το κατάφερα. Εδώ και τρία τέσσερα χρόνια πλέον μπορώ και καταφέρνω έστω και τώρα αυτό που ήθελα και δεν κατάφερα για διάφορους λογους μέχρι σήμερα. Το 90% της μέρας μου που είμαι ξύπνιος ασχολούμαι με τη μουσική, παίζοντας, διαβάζοντας, ακούγοντας, συμμετέχοντας σε φόρα. Βλέπω με απογοήτευση ότι αυτό το τελευταίο πάει να παρεξηγηθεί. Τουλάχιστον δυό φορές πρόσφατα, είδα κάποιοι να μετράνε ακόμα και τα ποστ στο φόρουμ αυτό (δε λέω για σένα otto##) ως...κουσούρι...

Προσωπικα ουδόλως με απασχολεί ποσα γραφει ο καθενας ή που. Δικαιωμα του καθενός να περνάει τη μέρα του όπως τον κανει ευτυχισμενο. Απλά καμια φορα, ειδικά σε θέματα όπως αυτό, ισως να γίνει παρεξηγησιμο οταν υπάρχει μια επιμονή στα αρνητικά. Δε λέω ότι πρέπει ντε και καλά να εκθειάζουμε, αλλα οταν το θεμα παει από το "ταχυδακτυλουργος Βαι" στο "γιατί δε σας αρέσει ο Βαι" ειναι κάπως ενοχλητικό. Όχι ενοχλητικο επί προσωπικού αλλα σα να διαστρευλωνεται το κεντρικό θέμα.

Αλλο παράδειγμα. Ανοίγει κάποιος θεμα για το ποσο καλός είναι ο μποναμασα. Αμέσως γράφεις "εμένα ο οδοντίατρος δε μου λέει κατι". Οκ μια χαρά. Αλλά αν ξοδέψεις ενέργεια να γράψεις 100 μυνηματα σε εκείνο το νημα αναλύοντας ξανα και ξανα γιατι δε σου αρέσει βγαζει μια προβοκατορικη διαθεση. Δε λέω ότι έχεις πρόσθεση ούτε εχω καμια διαθεση νουθεσιας, ειδες ομως οτι κι εδω κάπου χάθηκε το νόημα από ενα σημειο και μετα.

Τέλος για τα της ηλικίας. Σίγουρα το γηρας φέρνει μια κάποια σοφια. Αυτό επουδενι ομως δε σημαίνει ότι κάθε μεγαλύτερος είναι και σοφοτερος. Το έχεις σαν ισχυρό πιστευω οπως λες αλλα από μόνο του δε λεει τπτ. Ένας 35 χρόνος που ειναι 1ο βιολί στη φιλαρμονική της Βιέννης έχει 10 φορες μεγαλύτερη μουσικη σοφια και παιδεια από τον μέσο ερασιτεχνη 70αρη. 

Εγώ νοιώθω μια μεγάλη συνδεση με τον Μεντελσον (και αλλους ρομαντικούς συνθετες). Πειράζει που δεν έζησα πριν 200 χρόνια; Υπάρχει κανεις που να τον εζησε;

Μπορεί να κάνω και λάθος. 

2 hours ago, dimsonic said:

 

Πάντως το κομμάτι θεωρείται ιστορικό σημείο στην καριέρα του Ζαππα, λόγω των απίστευτων φωνητικών διαστημάτων που έχει, των διαρκώς εναλλακτικών και δύσκολων (=μονών) αλλαγών τέμπο και φυσικά του ιστορικού σόλο που μεταφέρθηκε από συναυλία, μαζί με rhythm section απο άλλη συναυλία στην ηχογράφηση του στούντιο. Το θεωρώ ίσως από τα καλύτερα και πιό ευφάνταστα σόλο ever, όχι του Ζαππα, ολονών.

Και αυτά τα κομμάτια σε σημαδεύουν. Δεν γίνεται να σου πει πολλά σήμερα 50 χρόνια μετά το κομμάτι αυτό.

Ή το ακούς και γίνεσαι ένα μαζί του όταν βγαίνει στα 16 σου ή πας παρακάτω. 

Φυσικά και θα σου πει και σήμερα και αύριο. Η μουσική έχει μια διαχρονικοτητα. Ο κόσμος 

ακούει Μπετόβεν για 100αδες χρονια. 

Έχω παρατηρήσει ότι τα φιλτράρεις όλα μέσα από ένα πρίσμα "ειμαι μεγάλος και τα έζησα". Έχω διαβάσει παρα πολλά σχόλια σου, στο ίδιο υφος, σε πολλά θρεντς και μοιάζει σα να το κάνεις για να προβοκαρεις. 

Μη παρεξηγηθώ, ο καθένας έχει δικαίωμα να αισθάνεται όπως θέλει, αλλά όπως άφησε να εννοηθεί και ο πιπιτυρις καμια φορα δε βγάζει νόημα αυτή η αντιμετώπιση. Οποτε δεν έχει να κάνει με το σημερινό βιορυθμό αλλα με μια τάση να σχολιάζονται τα πάντα και να υπεραναλυονται με τελική κατάληξη να ξεφεύγουμε από το θέμα.

Έχω κατανοησει ότι δε σου αρέσει ο μποναμασα. Δε σου αρέσει ο χεντερσον. δε σου αρέσει ο βαι. είναι πολύ λογικό και κατανοητό. όμως στα συγκεκριμένα νήματα ο κόσμος ισως κουράζεται να διαβάζει ξανά και ξανα γιατί δε σου κάνουν το κλικ με τελική κατάληξη ότι τα έζησες όλα εν τη γενεσει τους και κατέληξες. Για μένα, επαναλαμβάνω, ειναι κατανοητό απλα μοιάζει καμια φορα σα να φεύγει το θεμα από τον βαι και να πηγαίνει σε σένα.

τον παρακολουθώ τα τελευταία ~20 χρόνια και έχω καταλάβει οτι ειναι εξαιρετικός sound engineer εκτός απο κιθαρίστας με τρομακτική ικανότητα. Επίσης, όπως έγραψε κάποιος φίλος πιο πάνω, είναι σοβαρός. Δηλαδή δε λέει μπούρδες οταν μιλάει, ούτε κανει φαμφαρες και τα γνωστά ροκσταριλικια. Ακόμα και όταν αναφέρεται στις ροκ σταρ εποχές του έχει μια μουσικοκεντρικη αντιμετώπιση και όχι sex drugs RnR. 

Τον έχω δει live 2 φορες και είναι τρομακτικος performer. Η μουσική του είναι ιδιόρρυθμη αλλα αυτό ειναι που τον έκανε να ξεχωρίσει από το συρμό.  

Τέλος ειναι και σοβαρος επιχειρηματίας. Αν δείτε τη συνέντευξή του στον Beato εξηγεί πως κατάφερε να έχει όλη τη κυριότητα της μουσικής του και να μην είναι δέσμιος των εταιρειών. Και μιλάμε για μια εποχη που οι εταιρίες ήταν παντοδύναμες. Πολύ επίκαιρο και για τους σημερινούς μουσικούς που προσπαθούν μέσω ytb.

Απίθανος.

Φοβερή χημεία όντως. Έχω όλους τους δίκσους του Σκοτ Χεντερσον και τον θεωρώ από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες εν ζωή. 

κουστούμια, πουκάμισα ή σορτς εγώ αυτό που είδα είναι 3 top class μουσικούς να κάνουν top class live music. Τώρα αν θα πρέπει να μας απασχολεί το image Ίσως να πρέπει πρώτα να παραβλέψουμε όλες τις μεσαιωνικές μπούρδες των 70s, τα leather outfits των 80s, τις νεκροκεφαλές και όλα τα gore των μεταλλαδων κλπ κλπ. Ούτε εμένα με κερδίζει η εμφάνιση των Metallica αλλά αρκει ένα live για να μη σε νοιάζει. Το ίδιο και με bonamassa. Άμα αυτό που προσέχει κάποιος κυρίως είναι το κουστούμι τότε ίσως απλά να μη του αρέσει αυτή η μουσική. 

Επίσης με άφησε αδιάφορο ποιος είναι ο "καλύτερος", λες και είμαστε 3η Δημοτικού. Δε περιμεναμε δα το 2020 για να καταλάβουμε τι υπέρμουσικος είναι ο Εμμανιουελ ή ο Μποναμασας.

αυτο τον δίσκο τον εχω ακούσει 2000 φορές. εξαιρετικός.

εγω το παραδέχομαι: η ένοχη, διαστροφικη μου απόλαυση είναι ο γκορντον ραμσι.

On 1/28/2020 at 8:12 PM, Πνοή και Νύξη said:

Με θλίβει η επικράτηση του βίντεο έναντι του γραπτού λόγου, με τον οποίο λαμβάνω πληροφορία πολύ πιο γρήγορα και με πιο αποτελεσματικό τρόπο. 
 

συμφωνώ απόλυτα αλλα τι εννοεις με το τελευταίο; λαμβάνεις πιο γρήγορα πληροφορία με τον γραπτο; το αντίθετο θα ελεγα και εκει εγκειται και το πρόβλημα. too much info, too much garbage. Κατι σαν τις κενες θερμιδες ενα πράμα.

guitar Olympics. 

παιχταράδες οντως οι περισσότεροι.

Κάθε φορά που ακούω τετοια σολίδια  καταλαβαίνω πως ξεχώρισαν σατριανι, βαι κλπ. Είναι "εύκολο" να παίζεις τις κλίμακες γρήγοραπανω κατω ή να "κολλας" έτοιμες φρασεις, που μπορεί να ναι και δύσκολες φυσικά, αλλα ειναι απίστευτα δύσκολο να φτιάξεις ριφς/θέματα/μελωδίες που να σου μείνουν. 

Το ακουσα με προσοχή, με εντυπωσιασαν πολλα απο τα παιδιά, αλλα δε μου έμεινε τπτ. Κάτι σαν γυμναστικές επιδείξεις ενα πραμα.

Αετός εισαι 

βρήκα ποια μου θυμίζει.

ισως οχι ακριβώς σε αυτό το τραγούδι αλλα η επιρροή φαινεται. Αυτο που τραγουδαει με τη μύτη και βραχνά. 

3 hours ago, vagelism said:

 

Πιο πολυ αυτη τη φλαταδουρα που τραγουδαει η Lana del Ray..

κι εσπαγα το κεφάλι μου να βρω ποια μου θυμίζει. Τη Λανα. Και κάποια άλλη όμως εχω την αίσθηση.

Εντάξει ομορφο κορίτσι, δε το συζητώ. Τώρα το ασμα ουτε εμενα με συνεπήρε. Μου έβγαλε κατι μη-οριτζιναλ και βαρετό. Επίσης το τοσο focus στη κοπελα με αποπροσανατολισε γιατι ειναι πολλη όμορφη και δεν άκουγα απο ενα σημείο και μετά τι λεει. Εννοω δεν έχει σενάριο αλλα προσπαθεί να σε κερδίσει με το κορίτσι. Ετσι το εισέπραξα εγω τουλάχιστον.