Κοίτα πάνε κάποια χρονάκια από τότε και αυτή ήταν η γενική άποψη που μου σχηματίστηκε και για τους τρεις μαγνήτες, παίζοντας την μέσα από την GT-8 σε έναν Hughes & Kettner ATTAX.
Είχα βάλει και εγώ ένα σετ P-J σε ένα μπάσσο μου και πάλι δεν βρώμιζαν παρά μόνο με πολλά κιλά drive!
Το αποκορύφωμα όμως ήταν μια βραδιά στο Mike’s Irish Bar που πετυχαίνω τους Runsack (ή κάπως έτσι τέλος πάντων δεν θυμάμαι και αρχίζω να ανησυχώ γιατί τελευταία…. παρουσιάζω συμπτώματα αλτζχάιμερ :roll: ) ψιλο-γεροντάρες που έπαιζαν κομμάτια Purple, Rainbow, Whitesnake κ.α. (πολύ καλοί με κορυφαία φωνή, να ακούγατε τον τυπάκο μόνο στο Hush… κάθε τραγουδιστής θα έχανε την μαγκιά του).
Στο τέλος ρωτάω τον «Blackmore» για τον πίσω του μαγνήτη (ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν ο μαμίσιος της... –δηλαδή τί περίμενες εκτός από... Strat). Αυτά ήταν ακριβώς τα λόγια του:
“¶σε ρε φίλε, έχω βάλει έναν σενσορα, αλλά μου έχει βγάλει την Παναγεία!...”
Πάντως εγώ εξακολουθώ να τους πιστεύω σαν μαγνήτες, απλά δεν κάνουν για όλα και για τα πιο Hard και Heavy κλασσικά καλύτερα να κινηθείς κλασσικά βλέπε Seymour κ.α. :wink: