Should Not Be

Ναι, όπως και σήμερα δεν υπάρχει δημιουργία αλλά μόνο πειρατέια ::) Φυσικά και υπήρχε το DIY, μην τα μπερδέυεις. Το μόνο που άλλαξε είναι οτι έχει γίνει πιο mainstream και πιο προσιτό, και σήμερα η ποιότητα ενός DIY έργου μπορεί να είναι ισάξια με του επαγγελματικού, ενώ τότε ήταν το ανάποδο: η χιλιοκοπιαρισμένη κασέτα best-selling δίσκου ακουγόταν σαν DIY ηχογράφηση ;D ;D ;D Δεν ήταν και ποτέ φιλανθρωπικός... ;) Δε βλέπω να τις ξεφορτωνόμαστε σύντομα πάντος. Τουλάχιστον πλέον είναι περισσότερες και μικρότερες, όσο να'ναι καλύτερα είναι.

Το DIY υπήρχε και πριν 30 χρόνια για όποιον θυμάται τις κασέτες ;D, τώρα που έχει γίνει mainstream με τη σημερινη τεχνολογία (δεν το λέω για κακό αυτό) μπήκαν στο κόλπο και οι μεγάλοι (if you can't beat them...) και ακολούθησε απ'ότι φαίνεται και το δικό μας κακέκτυπο-παρωδία να ανακαλύψει το τροχό για ακόμα μια φορά και να τον παρουσιασεί ως σούπερ φανταστική ιδέα - μεγάλο παζάρι για να κερδίσουμε όλοι :P

Δεν το λές ακριβώς site, αλλά έχει email και τηλέφωνο :) http://www.kourbis.com/

Ωραίο ποστ :) Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι οτι, όσο και αν ακούγεται αιρετικό, ο ήχος είναι το τελευταίο. Τι θέλω να πω με αυτό? Ότι τον ήχο άμα τον έχεις μέσα σου θα τον βγάλεις ότι και να κρατάς, αρκεί να λειτουργεί σωστά. Είναι λοιπόν όλο το gear του κόσμου άχρηστο και βλάκες όσοι σκάνε δεκάδες χιλιάρικα? Όχι βέβαια! Ο εξοπλισμός παίζει τεράστιο ρόλο. Είναι το μέσο, το εργαλείο που θα βγάλει τη μουσική από μέσα σου. Για τον καθένα μας αυτό είναι και διαφορετικό, και σίγουρα όποιος ψάχνει την απάντηση σε ταμπελάκια τιμών και αυτοκόλλητα (και inlays τέλος πάντων!) στο headstock δεν πρόκειται να τη βρει ποτέ. Άλλος θέλει τη χλίδα, άλλος την ευκολία, άλλος την αμεσότητα, άλλος τα θέλει όλα μαζι. Ο επαγγελματίας στο στούντιο (που όπως είναι προφανές δεν είμαι!) θέλει αξιοπιστία και ευκολία να γίνει η δουλειά. Έχουν περάσει οι μέρες που κόβανε και ράβανε μαγνητοταινίες και τρυπούσαν μεγάφωνα για να πετύχουν πρωτόγνωρα εφέ. Σήμερα τον ήχο τον έχουμε στα δάχτυλά μας, αλλά μηπώς έχουμε χάσει άλλα πράγματα?

Αν όντως έχεις παίξει και με τις δύο και είσαι απολύτως σίγουρος ότι είναι ίδιας ποιότητας, δική σου μαγκιά. ;) Μα οι Gibson δεν έχουν τη φήμη που έχουν επειδή θέλουν να πουλάνε μούρη οι λεφτάδες, την έχουν επειδή σε αυτές γράφτηκε η μισή μουσική που ακούμε (και η άλλη μισή σε vintage αμερικάνικες Fender που είναι και αυτές ακριβές). Κάτι ξέρουν όλοι αυτοί. Και ναι, αφού η Tokai στο ένα πέμπτο της τιμής βγάζει ίδια ποιότητα με τη Gibson, τότε οι Tokai που έχουν 3, 4 και 5 χιλιάρικα τι είναι? ;)

Δεν παίζω με το ταμπελάκι της τιμής, με τις κιθάρες παίζω φίλε μου. Θα δώσω όσο κάνει η κιθάρα που θέλω, όπως κάνει όλος ο κόσμος. Αν δεν έχω τα λεφτά και πρέπει να τα μαζέψω δε βγαίνω να λέω ότι είναι 50% μούφα η κιθάρα, βάζω το κεφάλι κάτω και παίρνω αυτό που θέλω.

Αυτός δε λέει και πολλά! Θέλω τον πρώτο αλλά με υπότιτλους! ;D ;D ;D

Γενικά όταν ζητάς χαμηλό action θεωρείται οτι λίγο ταστάρισμα το δέχεσαι. Καλό είναι σε τέτοιες περιπτώσεις να είσαι όσο πιο συγκεκριμένος γίνεται με το μάστορα.

Αναρωτιέμαι, όσοι κατά καιρούς εκφράζουν τέτοιες "απόψεις" με πόσες Gibson έχουν παίξει? Μήπως με καμία? Εγώ δεν είχα ποτέ Gibson και δεν ντρέπομαι να το πω. Και εμένα μου φαίνονται ακριβές (οι κανονικές Les Paul), όμως δε θα πέταγα ποτέ κάτι που μου ήρθε στο μυαλό έτσι χωρίς να μπορώ να το υποστηρίξω. Να παίξω πρώτα με μερικές για καιρό και μετά είτε μου φανούν σαπιόξυλα είτε πάμφθηνες για αυτό που προσφέρουν, τουλάχιστον θα γνωρίζω οτι ξέρω τι λέω και τα λόγια μου θα έχουν κάποια βαρύτητα. Καλόπαιχτη κιόλας φίλε που την πήρες, όταν έρθει το πακέτο και το ανοίξεις δέ θα σε νοιάζει τι γράφουμε εμείς!

Κατατοπιστικότατο το review πάντως! Μιά χαρά τα λέει!

Ίσως είναι λίιιιγο υπερβολικός ;D

Εγώ θα έλεγα πρώτα πρώτα αν θέλεις κιθάρα με Floyd Rose να μην πάρεις Les Paul. Ούτε ταιριάζει, ούτε πιο ευέλικτο κάνει το όργανο, μάλλον λιγότερο. Και φυσικά όχι 24 τάστα. Η Slash δε μου γεμίζει το μάτι, ούτε έπαιζε ποτέ με Epiphone ο Slash. Μεταξύ Tribute και '59 πάρε όποια προτιμάς και όποια βρείς... σχεδόν ίδιες είναι σαν κατασκευή, η διαφορά είναι στους μαγνήτες και στο καπάκι.

Όυτε οι καφετιέρες έχουν USB και όμως πουλάνε σαν τρελές ;)

Άρα μιλάς για διαφορετικό πράγμα και πάλι δε διαβάζεις τι λέμε :P. Όπως είχα γράψει πιο πάνω "όταν παίζεις για την προσωπική σου ευχαρίστηση και για να δημιουργείς" έχει τεράστια σημασία το interface, και τα μένου, και τα πάντα. Για παράδειγμα ένα μηχάνημα με αργά ή μπερδεμένα μενού είναι τελείως άχρηστο. Το ίδιο ακριβώς μηχάνημα όμως μπορεί να βγάζει ήχο αριστούργημα, οπότε αν θέλεις να καταλήξεις σε κάτι που ξέρεις από πριν δε σε νοιάζει να πατήσες και δυο κουμπιά παραπάνω, σε νοιάζει να έχεις το καλύτερο. Είναι τελείως άλλο πράγμα να κάτσεις να δημιουργήσεις μουσική και έντελως διαφορετικό το να βγάλεις ένα έτοιμο κομάτι με προδιαγραφές για δίσκο. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες, αλλιώς θα ύπηρχε μία κιθάρα, ένας ενισχυτής και τέλος. Όσο και να γελάμε με τα μεγαφωνάκια της Tonelab μάλλον τα έβαλαν εκεί γιατί ξέρουν ότι θα βολέψουν πολλούς πιτσιρικάδες και θα την προτιμήσουν για αυτό. Σημαίνει αυτό ότι θα ακούγεται σαν ενισχυτής? Όχι βέβαια, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

Όχι στην ηχογράφηση βρε χαζό το ψάξιμο, στο μαραφέτι, το ιντερφέις, πως το λέτε εσείς οι νέοι :P Και ξεχνάς το σημαντικότερο... τα PC δεν τρώγονται!!! ;D και μέχρι να τα στήσεις με 0 latency θα έχουν κρυώσει οι πατάτες!!

Ε αφού έγραψα ότι δεν έχω πεταλιέρα με τι λες να παίζω, με πατάτες τηγανητές? :P :P :P Και απο πότε είναι σχήμα λόγου το "πάρε ενισχυτή", νομίζω είναι προτροπή ξεκάθαρη... τα μισά θέματα εκεί καταλήγουν, και φυσικά συμφωνώ! Είναι όντως πάρα πολλά... όταν παίζεις κυρίως για την προσωπική σου ευχαρίστηση και για να δημιουργείς (όχι για να βγάλεις τέλεια ένα cover ας πούμε) το ποιο σημαντικό είναι να ταιριάζεις με το μηχάνημα (και το πρόγραμμα), να σε αφήνει να παίξεις όπως θες χωρίς ψαξίματα και μπερδέματα.

Τώρα στο τι είναι "σωστή" ηχογράφιση, εκεί και αν είμαι περίεργος... όπως όλοι! Όπως πάντως (δεν) διάβασες παραπάνω ενισχυτή έχω, πεταλιέρα δεν έχω :) Αλλά επείδη πάνω από όλα έχω το μικρόβιο, με έπιασε να άρχισω πάλι το διάβασμα και το ψάξιμο, ενώ ξέρω ότι δεν πρόκειται να αγοράσω κάτι σύντομα... μήπως να έπαιζα και λίγο κιθάρα? ;D ;D Δεν πειράζει, άυριο είναι Δευτέρα και θα μου περάσει!

Μα όπως είπα δεν είναι αυτό που με απασχολεί. Το πόσο πετυχαίνουν τον ήχο, την απόκριση και την αίσθηση ψάχνω, ας είναι και με ακουστικά. Άμα μου "κάτσει" ένας ήχος μετά και η παραμικρή αλλαγή με χαλάει, είμαι λιγο περίεργος... άλλο το να μοιάζει και άλλο να είναι το ίδιο. Θα μου πεις κάτι σας είπα τώρα ;D

Καλά, ήχο μπορείς να βγάλεις με όλα τα μηχανήματα... μπροστά από έναν καλό ενισχυτή ;) Όταν σκέφομαι "εξομοίωση" σκέφτομαι τι ήχο μπορεί να βγάλει η πεταλιέρα μόνη της, δηλαδή πόσο πλησιάζει στην αίσθηση του ενισχυτή σε βαθύ, κρυστάλλινο καθαρό ήχο (αυτό μάλλον είναι το εύκολο) και κυρίως σε overdrive/crunch καταστάσεις. Για high gain δε με απασχολεί γιατί δε χρησιμοποιώ συχνά, και για να είμαι ειλικρινής δεν έχω σταθεί και ποτέ μπροστά σε τερματισμένο κατοστάρι Marshall 4x12 με ωτοασπίδες και... κράνος για ξέρω πώς είναι σαν αίσθηση ;D Μάλλον το πήγα λίγο off-topic το θέμα... αν χρειάζεται χώριστε το.

Άμα του έβαζε όμως δύο διπλούς τι θα έλεγες... ;D ;D

Πάντως οι Tonelab έχουν ακόμα φανατικούς οπαδούς. Έχει αισθητή διαφορά στην ποιότητα εξoμοίωσης με τις τελευταίες Line 6? Ή με τα μεγάλα μοντέλα της Zoom, που υιοθετούν και αυτά τη λύση της λαμπάτης εξομοίωσης και είναι πιο καινούρια? (για τα τελευταια λένε καλά λόγια στο ίντερνετ, αλλά κανείς δε δείχνει να τα παίρνει στα σοβαρά) Ένα διάστημα που σκεφτόμουν σοβαρά να αποκτήσω πεταλιέρα έψαχνα πολύ τις Tonelab και όντως τα νεότερα μοντέλα δε γεμίζουν το μάτι μπροστά στην SE (όχι μόνο στην εμφάνιση).

Ε δεν είμαστε Αγγλία ούτε Αμερική να βάλεις μια αγγελία και σε 3-4 μέρες να πουλήσει η κιθάρα (σε κανονική τιμή), μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις και μήνες. Τόσο που την έβαλες πάντως εγώ και κολυμπώντας θα έκανα 300χλμ για να την πάρω... και μετα θα την πούλαγα και για περισσότερα ;D ;D ;D Αυτό που θέλω να πω είναι οτι επειδή βρέθηκε κάποιος να αγοράζει με 570 και εσύ την έδωσες, δε σημαίνει οτι τόσο αξίζει η κιθάρα! Τώρα αν όπως λες ήταν θέμα οικονομικής ανάγκης άλλο αυτό, και πάλι όμως δε φταίει η κιθάρα! Τέλος με τα νούμερα που αναφέρεις, η διαφορά στην πτώση της αξίας κάθε οργάνου είναι λιγότερο από 10%, δηλαδή τίποτα το ιδιαίτερο. Όπως είπα και πριν συμφωνώ οτι οι Ibanez πουλιούνται πιο δύσκολα, το να ρίχνεις την τιμή όμως (αν δεν υπάρχει άμεση αναγκη) είναι τραγικό λάθος.

Δε χρειάζεται να έχει κάποιος signature model για να έχει σπόνσορα, ο περισσότερος κόσμος δεν έχει. Και τέλος πάντων που βρήκες πόσοι παίζουν με κάθε μάρκα για να κάνουμε τη σύγκριση? Όχι οτι λέει τίποτα αυτό περί ποιότητας οργάνων. Οι μαγνήτες DiMarzio είναι και της Ibanez. Στα 1100 δε νομίζω να είναι καθόλου άθλιοι, πόσο λες να γλυτώνουν που δε γράφουν "Evolution" επάνω, 10 ευρώ, 20? Τώρα για την τιμή είπαμε, αφ'ενός οι Ibanez είναι πολύ διαδεδομένες, και αφ'ετέρου τόσο την έδωσες τόσο την πήρανε. Αν επέμενες λίγο ακόμα αποκλείεται να μη βρισκόταν άτομο να πάρει καινούρια Prestige με 800 ευρώ ας πούμε, δεν υπάρχει περίπτωση, ακόμα και στα δύσκολα που περνάμε. Μην κατηγορείς την καημένη την κιθάρα :)

Όχι ότι οι ESP δεν είναι ποιοτικές κιθάρες, κάθε άλλο, αλλά το μόνο που λέει αυτό είναι ότι η ESP πληρώνει καλύτερα, αυτό σημαίνει και τίποτα παραπάνω. Και για τις Ibanez ναι η τιμή θα πέσει όχι γιατί είναι άχρηστες, αλλά γιατί είναι και αυτές πολυεργαλεία βαρβάτα και όλοι έχουν από μία. Μην κολλάτε στην πρώτη διαφήμηση που σας πασάρουν, σε αυτό το επίπεδο όλα τα όργανα καλά είναι (εγώ τη Jackson πρότεινα!).

Φίλε μου τη Jackson με τα χίλια... για πολλούς λόγους: α) Η Soloist είναι η original superstrat (παραγωγής, έτσι; δε λέμε για την κιθάρα του Eddie!) β) Είναι πιο όμορφη και δεν έχει και το απαισιότατο string bar που έχει η ESP γ) Compound radius fretboard και άλλα. Μπήκα όμως στην ESP να δω και τη Horizon τη λέει μαόνι, όχι alder... για ψάχτο λίγο αυτό. http://www.espguitars.com/guitars_horizon.html